masz. Kto zdolniejszy albo matacz roślejszy, ten góruje, rządzi, słabszych skubie i uciska; w miarach miary, w egzakcjach pomiarkowania, w ekspensach rzetelności nie pytaj. Wszystek impet o uboższych i w sieroty bije, oni możniejszych zasłaniają, opłacają i z krwawych łez i ubóstwa swojego pohanych napawają żarłoków.
Pójdźmy do cechów, a raczej na błazeńską komedią, gdzie owe ich przyjmowania, wyzwolenia i tam insze na urzędy osób kreacyje, o jakiego śmiechu, drwin i głupstwa pełne, kiedy owe oracyje, egzhorty i panegiryki misternym stylem prawić i ceremonie wywodzić będą. O zaleceniu cnoty nie pytaj, o podciwości i rzetelności, którymi wszytkie konszta i
masz. Kto zdolniejszy albo matacz roślejszy, ten góruje, rządzi, słabszych skubie i uciska; w miarach miary, w egzakcyjach pomiarkowania, w ekspensach rzetelności nie pytaj. Wszystek impet o uboższych i w sieroty bije, oni możniejszych zasłaniają, opłacają i z krwawych łez i ubóstwa swojego pohanych napawają żarłoków.
Pójdźmy do cechów, a raczej na błazeńską komedyją, gdzie owe ich przyjmowania, wyzwolenia i tam insze na urzędy osób kreacyje, o jakiego śmiechu, drwin i głupstwa pełne, kiedy owe oracyje, egzhorty i panegiryki misternym stylem prawić i ceremonie wywodzić będą. O zaleceniu cnoty nie pytaj, o podciwości i rzetelności, którymi wszytkie konszta i
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 201
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
.
Dnia 18go lutego, Adam Mikołaj Sieniawski Hetman wielki koronny, Kasztelan Krakowski, Starosta Lwowski o godzinie 7ej z rana tu we Lwowie w niskim zamku pomarł z żalem wielu ludzi miasta tutejszego, którego ciało z pompą osobliwą leżało w niższych pokojach. Potem 23go marca processionaliter wyprowadzone od wiele różnych chorągwi zbrojnych, których narachowano 18 cechów, duchowieństwa et his similia, aż na sam szlak do ś. Piotra ku Brzeżanom, kędy ultima Julii w zamku Brzeżańskim jest pochowany. Z armat bito i z ręcznej broni po trzy razy. Regimentów konnych dwa i pieszych dwa asystowało. Akt ten procesji trwał aż do samej północy. Wyż rzeczony, ostatni był z
.
Dnia 18go lutego, Adam Mikołaj Sieniawski Hetman wielki koronny, Kasztelan Krakowski, Starosta Lwowski o godzinie 7ej z rana tu we Lwowie w nizkim zamku pomarł z żalem wielu ludzi miasta tutejszego, którego ciało z pompą osobliwą leżało w niższych pokojach. Potem 23go marca processionaliter wyprowadzone od wiele różnych chorągwi zbrojnych, których narachowano 18 cechów, duchowieństwa et his similia, aż na sam szlak do ś. Piotra ku Brzeżanom, kędy ultima Julii w zamku Brzeżańskim jest pochowany. Z armat bito i z ręcznej broni po trzy razy. Regimentów konnych dwa i pieszych dwa assystowało. Akt ten processyi trwał aż do samej północy. Wyż rzeczony, ostatni był z
Skrót tekstu: KronZakBarącz
Strona: 184
Tytuł:
Kronika zakonnic ormiańskich reguły ś. Benedykta we Lwowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1703 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętnik dziejów polskich: z aktów urzędowych lwowskich i z rękopisów
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wojciech Maniecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1855
konnych dwa i pieszych dwa asystowało. Akt ten procesji trwał aż do samej północy. Wyż rzeczony, ostatni był z domu Sieniawskich. — Na starowstwo Lwowskie dnia 7go maja przybył Pan Stefan Potocki, Referendarz koronny, na ten czas Marszałek sejmowy. Wjechał i objął starostwo in asystencja państwa szlachty, koligatów, chorągwi różnych, cechów i tym podobnie. Ten wjazd z rana się odprawił z konwentu ś. Marii Magdaleny, i trwał aż do drugiej godziny. pag. 56.
Jubileusz wielki generalny w tym roku po całej koronie Polskiej odprawił się. Tu we Lwowie trwał przez niedziel ośm od 1go lipca aż do ostatniego sierpnia. Wprowadzał go X.
konnych dwa i pieszych dwa assystowało. Akt ten processyi trwał aż do samej północy. Wyż rzeczony, ostatni był z domu Sieniawskich. — Na starowstwo Lwowskie dnia 7go maja przybył Pan Stefan Potocki, Referendarz koronny, na ten czas Marszałek sejmowy. Wjechał i objął starostwo in assistencya państwa szlachty, kolligatów, chorągwi różnych, cechów i tym podobnie. Ten wjazd z rana sie odprawił z konwentu ś. Maryi Magdaleny, i trwał aż do drugiej godziny. pag. 56.
Jubileusz wielki generalny w tym roku po całej koronie Polskiej odprawił się. Tu we Lwowie trwał przez niedziel ośm od 1go lipca aż do ostatniego sierpnia. Wprowadzał go X.
Skrót tekstu: KronZakBarącz
Strona: 184
Tytuł:
Kronika zakonnic ormiańskich reguły ś. Benedykta we Lwowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1703 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętnik dziejów polskich: z aktów urzędowych lwowskich i z rękopisów
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wojciech Maniecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1855
palii Archiepiscopo Sierakowski, kładł X. Głowiński, Biskup Hebroński, traktował P. Michał Rzewuski Wojewoda Podlaski tamże.
28a 7bris w niedzielę na fest s. Wacława był wjazd Arcybiskupa z kościoła OO. Bernardynów. Ubrany pontificaliter szedł pod baldachimem, któren nieśli Konsules, w bramie witany a Magistratu in asystencja zakonów, bractw, cechów. W kościele katedralnym witany a Perillustri Sierakowski Kanonico Katedrali przy ołtarzu i na Katedrze a Rdmo Godurowski Primicerio Kat. Leopol., i wszystko się odprawiło według ceremonii. Kazanie miał X. Opejdowicz Kanonik kat Lwów. Potem Arcybiskup fundował jurysdikcja: Audilorem curie X. Pruskiego, Notarium tam curie kwam Konsistorii X. Gizeskiego
palii Archiepiscopo Sierakowski, kładł X. Głowiński, Biskup Hebroński, traktował P. Michał Rzewuski Wojewoda Podlaski tamże.
28a 7bris w niedzielę na fest s. Wacława był wjazd Arcybiskupa z kościoła OO. Bernardynów. Ubrany pontificaliter szedł pod baldachimem, któren nieśli Consules, w bramie witany a Magistratu in assystencya zakonów, bractw, cechów. W kościele katedralnym witany a Perillustri Sierakowski Canonico Cathedrali przy ołtarzu i na Katedrze a Rdmo Godurowski Primicerio Cath. Leopol., i wszystko się odprawiło według ceremonii. Kazanie miał X. Opejdowicz Kanonik kat Lwow. Potem Arcybiskup fundował jurisdikcya: Audilorem curiae X. Pruskiego, Notarium tam curiae quam Consistorii X. Gizeskiego
Skrót tekstu: KronZakBarącz
Strona: 211
Tytuł:
Kronika zakonnic ormiańskich reguły ś. Benedykta we Lwowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1703 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętnik dziejów polskich: z aktów urzędowych lwowskich i z rękopisów
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wojciech Maniecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1855
miesiąca mającym się zacząć jeśliby drogość zboża nie ustała. Chociaż Margrabia Mma nie widział żadnej pozornej przyczyny do tego śpisku, przedsięwziął jednak należyte śrzodki do zabieżenia wszelkiem zamieszkom, Cechy nawet zgromadziły się i uradziły dać tysiąc Talerów w nadgrodę temu, któryby podszczuwaczów do buntu doniósł. Pieniądze obiecane złożone są u Komisarzów tychże Cechów. Z FRANCYJ. Z Paryża 28. Kwietnia.
Listy Renneńskie donoszą, że tam Patronowie zaczęli stawać na Sądach dnia 8. tego miesiąca. A dnia 10. miał być sąd o pobudkach Urzędników Parlamentowych, którzy nie przyzwalają na Proces PP. de la Chalotais, de Caradeuc, de Montrevil. de la Gacherie,
mieśiąca maiącym śię zacząć ieśliby drogość zboża nie ustáłá. Choćiaż Margrabia Mma nie widźiał żadney pozorney przyczyny do tego śpisku, przedśięwźiął iednak należyte śrzodki do zabieżenia wszelkiem zamieszkom, Cechy nawet zgromadźiły śię i uradźiły dać tyśiąc Talerów w nadgrodę temu, któryby podszczuwaczów do buntu doniósł. Pieniądze obiecane złożone są u Kommissarzów tychże Cechów. Z FRANCYI. Z Paryża 28. Kwietnia.
Listy Renneńskie donoszą, że tam Patronowie zaczęli stawać na Sądach dnia 8. tego mieśiąca. A dnia 10. miał być sąd o pobudkach Urzędników Parlamentowych, którzy nie przyzwalaią na Proces PP. de la Chalotais, de Caradeuc, de Montrevil. de la Gacherie,
Skrót tekstu: GazWil_1766_24
Strona: 5
Tytuł:
Gazety Wileńskie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1766
Data wydania (nie wcześniej niż):
1766
Data wydania (nie później niż):
1766
przykrości czynić nie powinni/ tym gdzie stać będą/ oprócz dachu/ ognia i wody/ po Gospodarzach nic wyciągać nie będą/ chyba za posługę jaką od Gospodarza pożywienie jakie mieć będzie/ co na dobrej wolej Gospodarzów zostawać ma. Każdemu przytym Żołdatowi / który rzemiesło jakie umie/przez te dwanaście Niedziel bez przeszkody wszelkich Cechów rzemiosła swego zażyć będzie wolno/ ku swemu pożytkowi. In casu jednak necessitatis, gdyby ruszyć przyszło Regiment który/ z którego miejsca zaraz/ od popisu Lenungi iść mają/ a to/ co in natura wezmą; ma im gratuito cedere, tak iż to im wolno będzie przedać i albo na jaką inną potrzebę swoję obrócić
przykrośći czynić nie powinni/ tym gdźie stać będą/ oprocz dáchu/ ogniá y wody/ po Gospodarzách nic wyćiągáć nie będą/ chybá zá posługę iáką od Gospodarzá pożywienie iákie mieć będźie/ co ná dobrey woley Gospodarzow zostáwáć ma. Káżdemu przytym Zołdatowi / ktory rzemiesło iákie vmie/przez te dwanaśćie Niedźiel bez przeszkody wszelkich Cechow rzemiosłá swego záżyć będźie wolno/ ku swemu pożytkowi. In casu iednák necessitatis, gdyby ruszyć przyszło Regiment ktory/ z ktorego mieyscá záraz/ od popisu Lenungi iść máią/ á to/ co in naturá wezmą; ma im gratuito cedere, ták iż to im wolno będźie przedáć y álbo ná iáką inną potrzebę swoię obroćic
Skrót tekstu: FredKon
Strona: 75
Tytuł:
Potrzebne konsyderacje około porządku wojennego
Autor:
Andrzej Maksymilian Fredro
Drukarnia:
Franciszek Glinka
Miejsce wydania:
Słuck
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
. M., jeśli będzie chciał mieć większą sumę puszkarzów. Jeśli będzie woła K. J. M., tedy ma ich dostać według rozkazania i regestr oddać imieniem każdego naznaczonego. ROZDZIAŁ VI
Inżynier i cejgwart mają naznaczyć ołtarz, z konsensem K. J. M, w którymkolwiek kościele, według zwyczaju bractwa inszych cechów, z konsensem kościelny wolności i dedykowany pod nabożeństwem błogosławiony św. Barbary, panny i męczenniczki. A jeśliby też mogli mieć swój kościółek albo zbudować kaplicę drewnianą blisko szkoły puszkarskiej, dla lepszego wczasu i uczciwości. ROZDZIAŁ VII
Cechmistrz z kolegami, pisarzem i z sługą mają naznaczyć dzień jeden w tydzień, to jest sobotny
. M., jeśli będzie chciał mieć większą sumę puszkarzów. Jeśli będzie woła K. J. M., tedy ma ich dostać według rozkazania i regestr oddać imieniem kożdego naznaczonego. ROZDZIAŁ VI
Indzinier i cejgwart mają naznaczyć ołtarz, z konsensem K. J. M, w którymkolwiek kościele, według zwyczaju bractwa inszych cechów, z konsensem kościelny wolności i dedykowany pod nabożeństwem błogosławiony św. Barbary, panny i męczenniczki. A jeśliby też mogli mieć swój kościółek albo zbudować kaplicę drewnianą blisko szkoły puszkarskiej, dla lepszego wczasu i ućciwości. ROZDZIAŁ VII
Cechmistrz z kolegami, pisarzem i z sługą mają naznaczyć dzień jeden w tydzień, to jest sobotny
Skrót tekstu: AquaPrax
Strona: 425
Tytuł:
Praxis ręczna działa
Autor:
Andrzej Dell'Aqua
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1624 a 1639
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1639
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Tadeusz Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1969
rozwiedła się sława.
Teraz pod Budwaisem 20. Ma[...] gdzie mieli Cesarscy Żołnierze lezą/ jest to miasteczko obronne/ tamże i Liszowscy na ten czas pokarmiali/ Hetman Czeski z dziesiącią tysięcy chciał ich zaskoczyć i pobić/ ale trudno Listów w spiączki zastać: Według dzieła swego dali bitwę która dwa dni trwała/ i ubili Cechów 9999. ostatkiem darowali którzy po uciekali. NAGROBEK CZECHOM.
TV leżą co w Kalwińskie ubrali się zbroje/ Położyli od ostrych brzytew gardła swoje.
Gdzie ich Hus/ ani Zyska/ ani Kalwiń z Piekła Ratował/ zaraz ze krwią dusza z nich uciekła.
Krzywoprzisięstwa to znak i haniebnej krzywdy/ Tak Boskiej jak Cesarskiej:
rozwiedłá się sławá.
Teraz pod Budwáisem 20. Má[...] gdźie mieli Cesárscy Zołnierze lezą/ iest to miasteczko obronne/ támże y Liszowscy ná ten czás pokarmiáli/ Hethman Czeski z dźieśiąćią tyśięcy chćiał ich záskoczyć y pobić/ ále trudno Listow w spiączki zastáć: Według dźieła swego dáli bitwę ktora dwa dni trwała/ y vbili Cechow 9999. ostatkiem darowali ktorzy po vćiekáli. NAGROBEK CZECHOM.
TV leżą co w Kálwińskie vbráli się zbroie/ Położyli od ostrych brzytew gárdłá swoie.
Gdźie ich Hus/ áni Zyská/ áni Kálwiń z Piekłá Rátował/ zaraz ze krwią dusza z nich vćiekłá.
Krzywoprźyśięstwá to znák y hániebney krzywdy/ Ták Boskiey iák Cesárskiey:
Skrót tekstu: ZrzenNowiny
Strona: C3v
Tytuł:
Nowe nowiny z Czech, Tatar i Węgier
Autor:
Jan Zrzenczycki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
fatum u nas/ że Rzemieślnik nędzny/ Bo niedbały i wszystek pijaństwu oddany. Tylko na raz wszystkiego zarobku u niego/ Pijaństwo zaś przeszkodą zarobkowi/ które Zdrowie/ przy nim dostatek i psuje/ i niszczy. Więc i to do Rzemiesła przeszkodą/ gdy oraz Inszych się rzeczy imię/ jako piwowarstwa/ Rybołostwa i inszych Cechów tym podobnych. Jeśliś Krawiec/ pilnuj ty swojego Krawiectwa A piwu/ także rybom daj pokoj. Niewskorasz. Tego Urzędy mają cale zakazywać. Niechaj każdy rzemiśnik idzie swym rzemiesłem Chleba z tąd nabywając/ i gorsza i Victu. Kupiectwo zaś tym kszałtem promować trzeba. Wprzód aby cudzoziemcy/ którzy Ius niemają Ciuitatis
fatum v nas/ że Rzemieśnik nędzny/ Bo niedbały y wszystek pijáństwu oddany. Tylko ná raz wszystkiego zárobku v niego/ Pijáństwo záś przeszkodą zárobkowi/ ktore Zdrowie/ przy nim dostatek y psuie/ y niszczy. Więc y to do Rzemiesłá przeszkodą/ gdy oraz Inszych się rzeczy imie/ iáko piwowarstwá/ Rybołostwá y inszych Cechow tym podobnych. Ieśliś Kráwiec/ pilnuy ty swoiego Kráwiectwá A piwu/ tákże rybom day pokoy. Niewskorasz. Tego Vrzędy máią cale zákazywáć. Niechay kożdy rzemiśnik idźie swym rzemiesłem Chlebá z tąd nábywáiąc/ y gorsza y Victu. Kupiectwo záś tym kszałtem promowáć trzebá. Wprzod áby cudzoźiemcy/ ktorzy Ius niemáią Ciuitatis
Skrót tekstu: OpalKSat1650
Strona: 131
Tytuł:
Satyry albo przestrogi do naprawy rządu i obyczajów w Polszcze
Autor:
Krzysztof Opaliński
Miejsce wydania:
Amsterdam
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
co ich po dziś dzień trwa ze wszystkiemi znakami i tam wiele przed tym Naś. Sacramentem ludzie pociech swych odnoszą.
19 Julii poczyna się nabożeństwo, które przez cały tydzień to jest octawę trwa z wieikiemi indulgentiami i Procesią solenną po mieście z tym Naś. Sacramentem odprawują. Jako tylko może być wiele gospodarzów w mieście i cechów, tak każdy gospodarz z białą świecą jarzęcą powinien iść w procesjej, tak też i wszystkie zakony. Za procesią szedł zawsze Arcyksiążę Leopold, który jest barzo nabożny z wielą zacnych Cawalerów, zwłaszcza trzech, którzy mają ordre od Cesarza to jest de la toison d’or, którzy byli presentes przy Arcyksiążęciu Comte de Lamberg
co ich po dziś dzień trwa ze wszystkiemi znakami i tam wiele przed tym Naś. Sacramentem ludzie pociech swych odnoszą.
19 Julii poczyna się nabożeństwo, które przez cały tydzień to jest octawę trwa z wieikiemi indulgentiami i Processią solenną po mieście z tym Naś. Sacramentem odprawują. Jako tylko może być wiele gospodarzów w mieście i cechów, tak każdy gospodarz z białą świecą jarzęcą powinien iść w processyej, tak też i wszystkie zakony. Za processią szedł zawsze Arcyxiążę Leopold, który jest barzo nabożny z wielą zacnych Cawalerów, zwłaszcza trzech, którzy mają ordre od Cesarza to jest de la toison d’or, którzy byli presentes przy Arcyxiążęciu Comte de Lamberg
Skrót tekstu: GawarDzien
Strona: 189
Tytuł:
Dziennik podróży po Europie Jana i Marka Sobieskich
Autor:
Sebastian Gawarecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1646 a 1648
Data wydania (nie wcześniej niż):
1646
Data wydania (nie później niż):
1648
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wincenty Dawid
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Redakcja "Wędrowca"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1883
