19, lib: 2. i powróciwszy do Krakowa podobneż życie prowadził, i ani uważając Z. Stanisława przestróg, ani jego cudów przez wskrzeszonego Piotrowina żył sromotnie, ekskomunikowany na ostatek. Tegoż Świętego własną Ręką zabił u Ołtarza, pod czas samej konsekracyj, jako Historia pisze. Przez to zabicie wzgardzony od wszystkich Cenzurami od Grzegorza VII. klęty, jako i cała Polska, z jednym Synem uszedł do Węgier, i tam życie miał skończyć. Kromer lib. 4. a Długosz pisze, że z Węgier z jednym tylko człekiem miał pójść na pokutę do Karyntyj, do Klasztoru Wiltyni, i tam skrycie za Kucharza służyć, i umrzeć
19, lib: 2. i powróćiwszy do Krakowa podobneż żyćie prowadźił, i ani uważając S. Stanisława przestrog, ani jego cudów przez wskrzeszonego Piotrowina żył sromotnie, exkommunikowany na ostatek. Tegoż Swiętego własną Reką zabił u Ołtarza, pod czas samey konsekracyi, jako Historya pisze. Przez to zabićie wzgardzony od wszystkich Censurami od Grzegorza VII. klęty, jako i cała Polska, z jednym Synem uszedł do Węgier, i tam żyćie miał skończyć. Kromer lib. 4. á Długosz pisze, że z Węgier z jednym tylko człekiem miał póyść na pokutę do Karyntyi, do Klasztoru Wiltyni, i tam skryćie za Kucharza służyć, i umrzeć
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 14
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
, czyli z Heretyków wtedy egzorbitujących około Roku 1552. zgorszony Polak nasz Przemyslanin Stanisław Orzechów- Czy mieli przedtym Księża żony?
ski Kanonik Przemyski wielu Ksiąg Author pojął żonę, lana Chełmskiego córkę, i z nią miał syna; za co jako Kanonów SS. transgressor, od Dziaduskiego Biskupa Przemyskiego, i od Dzierżgowskiego Arcybiskupa Gnieźnieńskiego cenzurami był okryty; na Piotrkowskim Synodzie się submittował Zwierchności Duchownej, od censur absolutus; ale już według Starowolskiego à Sacerdotio funditùs remotus; lubo sam in Annalibus twierdzi, że był do Kapłańskiej Funkcyj przywrócony, ale już jej nie akceptował, i słusznie. Jeszcze Heretycy atakować czystości, i bezżeństwa Katolickich Kapłanów nieprzestają, osobliwie Magdeburscy
, czyli z Heretykow wtedy exorbituiących około Roku 1552. zgorszony Polak nasz Przemyslanin Stanisław Orzechow- Czy mieli przedtym Xięża żony?
ski Kanonik Przemyski wielu Ksiąg Author poiął żonę, lana Chełmskiego corkę, y z nią miał syna; za co iako Kanonow SS. transgressor, od Dziaduskiego Biskupa Przemyskiego, y od Dzierżgowskiego Arcybiskupa Gnieźnińskiego censurami był okryty; na Piotrkowskim Synodzie się submittował Zwierchności Duchowney, od censur absolutus; ale iuż według Starowolskiego à Sacerdotio funditùs remotus; lubo sam in Annalibus twierdzi, że był do Kapłańskiey Funkcyi przywròcony, ale iuż iey nie akceptował, y słusznie. Ieszcze Heretycy attakować czystości, y bezżeństwa Katolickich Kapłanow nieprzestaią, osobliwie Magdeburscy
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 22
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
ad nutum pana jego dziać się tu u nas musi; tego nie dostawa tylko, aby już i w radzie zasiadł. Ale i tak dosyć; już ten papież przez legata swego i wojny nam rozkazuje, już i o rokoszu naszym zawiada, już i na rokoszany królowi ratunek dawać i skarbów kościelnych ruszyć każe, już cenzurami swojemi grozi, już ich ścinać i razem gubić rozkazuje, co paragraf ten, co z listu jego niedawno pisanego wyjęto, jawnie pokazuje w te słowa: »Quis iudicii tam perversi viressepoterit, qui rubo (ut aiunt) arefacto rigidiores atque praesentiores a mentis poenis liberatos velit id effecturus, ut omnis bene monentium ac gravium
ad nutum pana jego dziać się tu u nas musi; tego nie dostawa tylko, aby już i w radzie zasiadł. Ale i tak dosyć; już ten papież przez legata swego i wojny nam rozkazuje, już i o rokoszu naszym zawiada, już i na rokoszany królowi ratunek dawać i skarbów kościelnych ruszyć każe, już cenzurami swojemi grozi, już ich ścinać i razem gubić rozkazuje, co paragraf ten, co z listu jego niedawno pisanego wyjęto, jawnie pokazuje w te słowa: »Quis iudicii tam perversi viressepoterit, qui rubo (ut aiunt) arefacto rigidiores atque praesentiores a mentis poenis liberatos velit id effecturus, ut omnis bene monentium ac gravium
Skrót tekstu: JezuitRespCz_III
Strona: 89
Tytuł:
Jezuitom i inszem duchownem respons
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
dziedzica ten Comitatus więcej nie szedł: żeby pięć lat w Ziemi Świętej wojował: żeby 27. tysięcy grzywien srebra wyliczył: żeby wszytkie ziemie za Tolossańskim Biskupstwem Królowi puścił; na co wszytko Rajmund przystał/ i usługę Kościołowi Rzymskiemu obiecując/ przed Posłem Papieskim się przysięgą obwiązał/ na wykorzenienie Herezyj/ i na ukrócenie gardzących kościelnemi cenzurami/ na nagrodę krzywd Duchowieństwu uczynionych/ etc. Potym w Tolossie Kościoły otworzone/ z rozkazania Namiestnika Posła Papieskiego/ Piotra de Colle medio, a tym czasem u Króla zatrzymany Rajmundus/ pókiby fortec Tolossy nie obalono/ i zamków Królowi nie oddano: dopiero potym puszczony/ a za nim poseł z Wojskiem Katolickim na tych
dźiedźicá ten Comitatus więcey nie szedł: źeby pięć lat w Ziemi Swiętey woiował: żeby 27. tyśięcy grzywien srebrá wyliczył: żeby wszytkie źiemie zá Tolossáńskim Biskupstwem Krolowi puśćił; ná co wszytko Ráymund przystał/ i usługę Kośćiołowi Rzymskiemu obiecuiąc/ przed Posłem Papieskim się przyśięgą obwiązał/ ná wykorzenienie Herezyi/ i ná ukrocenie gárdzących kośćielnemi censurámi/ ná nagrodę krzywd Duchowieństwu uczynionych/ etc. Potym w Tolosśie Kośćioły otworzone/ z roskazánia Namiestniká Posłá Pápieskiego/ Piotrá de Colle medio, á tym czásem u Krolá zátrzymány Ráymundus/ pokiby fortec Tolossy nie obálono/ i zamkow Krolowi nie oddano: dopiero potym puszczony/ á zá nim poseł z Woyskiem Kátolickim ná tych
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 64
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
Wnuk nawrócony do Wiary Chrześcijańskiej/ jachał do Rzymu/ aby tam był od samego Papieża ochrzczony. Ale gdy przez Sycylią jachał/ tam go Sykulczycy pojmali/ złupili/ więzili/ co Papieża barzo obraziło. Pisał tedy do Fryderyka/ aby go uwolnił/ i z taką zelżywością Imienia Boskiego i Wiary nie więził/ a Sykulczykom Cenzurami kościelnymi pogroził. Wiek 13. Rok P. 1236. Grzegorza IX. 10. Fryderyka II. 17. Jana 8. 11. Powieści piękne B. Jordana.
Żył tych czasów wielkiej Światobliwości Mąż/ potym tytułem Błogosławionego nadany/ Jordanus Benerał Zakonu Kaznodziejskiego. Piękne są jego niektóre powieści i odpowiedzi. W chorobie/
Wnuk náwrocony do Wiáry Chrześciáńskiey/ iáchał do Rzymu/ áby tám był od sámego Papieżá okrzczony. Ale gdy przez Sycylią iáchał/ tám go Sykulczycy poimáli/ złupili/ więźili/ co Papieżá bárzo obráźiło. Pisał tedy do Fryderyká/ áby go uwolnił/ i z táką zelżywością Imienia Boskiego i Wiáry nie więźił/ á Sykulczykom Censurámi kośćielnymi pogroźił. Wiek 13. Rok P. 1236. Grzegorza IX. 10. Fryderyka II. 17. Iana 8. 11. Powieśći piękne B. Iordaná.
Zył tych czásow wielkiey Swiatobliwośći Mąż/ potym tytułem Błogosłáwionego nádány/ Iordánus Benerał Zakonu Káznodźieyskiego. Piękne są iego niektore powieśći i odpowiedźi. W chorobie/
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 83
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
niemal ad nutum pana jego tu u nas dziać się musi; tego nie dostawa tylko, aby już i w radzie zasiadł. Ale i tak dosyć: już to papież przez legata swego i wojny nam rozkazuje, już i o rokoszu naszem powieda, już na rokoszany królowi ratunek dać i skarbów kościelnych ruszyć każe, już cenzurami swojemi grozi, już i ścinać i razem zagubić rozkazuje, co paragraf ten, z listu jego nie dawno pisanego wyjęty, jawnie pokazuje, w te słowa: Quia iudicii tam perversi vir esse poterit, qui rubo (ut aiunt) arefacto rigidiores atque praefractiores a mentis poenis liberatos velit id effecturos, ut omnis bene monentium
niemal ad nutum pana jego tu u nas dziać się musi; tego nie dostawa tylko, aby już i w radzie zasiadł. Ale i tak dosyć: już to papież przez legata swego i wojny nam rozkazuje, już i o rokoszu naszem powieda, już na rokoszany królowi ratunek dać i skarbów kościelnych ruszyć każe, już cenzurami swojemi grozi, już i ścinać i razem zagubić rozkazuje, co paragraf ten, z listu jego nie dawno pisanego wyjęty, jawnie pokazuje, w te słowa: Quia iudicii tam perversi vir esse poterit, qui rubo (ut aiunt) arefacto rigidiores atque praefractiores a mentis poenis liberatos velit id effecturos, ut omnis bene monentium
Skrót tekstu: RozRokCz_II
Strona: 132
Tytuł:
Rozmowa o rokoszu
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
; i teraźniejsi utrzymują, bronią, i swoje predykcje na nich osadzają? Do tego: gdy takie wypisują ewenta przyszłe, których przyczyna nie może być nigdy wyprobowana. Gdy nie tylko w pospolitości ale i wszczegulności czynią predykcje. Gdy reguł samego nawet Majola nie obserwują. Zgoła gdy mało albo nic się nie różnią od Astrologów Cenzurami obłożonych: toć i ich Astrologia, jest judycjarna. W reszcie: ponieważ przeciwko Genetliackim i Astrologicznym judycjarnym prognostykom moją tylko była i jest informacja, toć gdy w stół uderzą, niech się nożyce nie odzywają. Tąć się ekskuzą i Świętemu Augustynowi, Anzelmowi, Hieronimowi, i innym składali tamtych czasów wieszczbiarze, iż ich
; y teraźnieysi utrzymuią, bronią, y swoie predykcye ná nich osadzaią? Do tego: gdy tákie wypisuią ewenta przyszłe, ktorych przyczyna nie może bydź nigdy wyprobowana. Gdy nie tylko w pospolitości ále y wszczegulności czynią predykcye. Gdy reguł samego nawet Majola nie obserwuią. Zgoła gdy máło álbo nic się nie rożnią od Astrologow Censurámi obłożonych: toć y ich Astrologia, iest judycyarna. W reszcie: poniewaz przeciwko Genetliackim y Astrologicznym judycyarnym prognostykom moią tylko byłá y iest informacya, toć gdy w stoł uderzą, niech się nożyce nie odzywáią. Tąć się exkuzą y Swiętemu Augustynowi, Anzelmowi, Hieronymowi, y innym składáli támtych czasow wieszczbiarze, iż ich
Skrót tekstu: BystrzInfZup
Strona: 19
Tytuł:
Informacja zupełniejsza
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astrologia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
. Odpowiadają: Czemu? albom nie Szlachcic? jak by to Szlachcicowi wolno zle i ladajako gadać. Tę Wolność która im in Statisticis jest pozwolona pociągają i do złego na Panów gadania, co jest z wielką różnicą: bo wolno Szlachcicowi dobrze in statu gadać bo każdy ad Statum należy, ale nie zle gadać i cenzurami niepotrz[...] bnemi honor ludziom brać i szpeć[...] ć. Najbardziej zaś powszechność grzechu tego jest do grzeszenia okazja: wolno temu, wolno i mnie. Naco odpowiedam pięknym sensem jednego zacnego Kaznodzieję: Miał on na owe sławne słowa Z Jana Chrzciciela: Non licet Tibi Rex Niegodzi Ci się Królu, i truchęperstrinxit przyostrzej tym
. Odpowiadaią: Czemu? albom nie Szlachćic? iak by to Szlachćicowi wolno zle y ladaiako gadać. Tę Wolność ktora im in Statisticis iest pozwolona pociągaią y do złego na Panow gadania, co iest z wielką rożnicą: bo wolno Szlachćicowi dobrze in statu gadać bo kazdy ad Statum należy, ale nie zle gadać y censurami niepotrz[...] bnemi honor ludziom brać y szpeć[...] ć. Naybardziey zaś powszechność grzechu tego iest do grzeszenia okazyia: wolno temu, wolno y mnie. Naco odpowiedam pięknym sensem iednego zacnego Kaznodzieię: Miał on na owe sławne słowa S Iana Chrzciciela: Non licet Tibi Rex Niegodzi Ci się Krolu, y truchęperstrinxit przyostrzey tym
Skrót tekstu: JabłSkrup
Strona: 17
Tytuł:
Skrupuł bez skrupułu w Polszcze
Autor:
Jan Stanisław Jabłonowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1730
Data wydania (nie wcześniej niż):
1730
Data wydania (nie później niż):
1730
