gdzie była od przodków naszych naleziona/ a nie gdzie indzie. W tym źrzodle z którego wyciekła/ a nie w inszym. Na wschód chodziłe bo do Kõstantinopolskiej stolice Patriarchi/ od której ty przezacny narodzie Ruski/ Wiarę i Krzest Z. przyjąłeś. Tajemnic Świętych Obchód i używanie/ i wszystko Cerkiewną Wobrządkach i Ceremoniach ozdobę. Do Patriarchi Konstantynopolskiego/ którym jest tymi dniami w Bogu Przewiel: Cyrylus on/ po dwa kroć Legatem do ciebie od G. P. Mateusza Konstantynopolskiego/ i Meletiusza Aleksandryjskiego/ Patriarchów w sprawach Cerkiewnych przysyłany/ dobrze tobie znajomy. Któremu mój i twój pokłon oddawszy/ i to co mnie należało po niektórej części
gdźie byłá od przodkow nászych náleźiona/ á nie gdźie indźie. W tym źrzodle z ktorego wyćiekłá/ á nie w inszym. Ná wschod chodźiłe bo do Kõstántinopolskiey stolice Pátryárchi/ od ktorey ty przezacny narodźie Ruski/ Wiárę y Krzest S. przyiąłeś. Táiemnic Swiętych Obchod y vżywánie/ y wszystko Cerkiewną Wobrządkách y Ceremoniách ozdobę. Do Pátryárchi Konstántynopolskiego/ ktorym iest tymi dniámi w Bogu Przewiel: Cyrillus on/ po dwá kroć Legatem do ćiebie od G. P. Máttheuszá Konstantynopolskiego/ y Meletiuszá Alexándriyskiego/ Pátryárchow w spráwách Cerkiewnych przysyłany/ dobrze tobie znáiomy. Ktoremu moy y twoy pokłon oddawszy/ y to co mnie należało po niektorey cżęści
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 4
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
i zwyczaje/ i zbawiennych Tajemnic używanie zostawili/ opuścili/ i abo wszytko ogółem/ lub część ich jaką na Rzymskie odmienili: tak i nam z wielką trudnością i z niemałym Cerkwie zamięszaniem czynić to przychodziłoby. Ale jak my tego nie uczyniem/ tak i Papież tego po nas nie potrzebuje. który o obrządkach/ ceremoniach/ porządkach/ obchodach/ i o Boskich Tajemnic używaniu/ w Cerkwi Wschodniej zachowujących się/ dobrze rozumie/ mówi o nich poczciwie/ chwali je/ lubi i przyjmuje/ jak poważne/ poczestne/ świątobliwe/ i święte. Nazywa je świętym Greckim nabożeństwem/ i czci Bożej pełnymi obrządkami. i nie to po nas mieć
y zwyczáie/ y zbáwiennych Táiemnic vżywánie zostáwili/ opuśćili/ y ábo wszytko ogułem/ lub cżęść ich iáką ná Rzymskie odmienili: ták y nam z wielką trudnośćią y z niemáłym Cerkwie zámięszániem czynić to przychodźiłoby. Ale iák my tego nie uczyniem/ ták y Papież tego po nas nie potrzebuie. ktory o obrządkách/ ceremoniách/ porządkách/ obchodách/ y o Boskich Táiemnic vżywániu/ w Cerkwi Wschodney záchowuiących sie/ dobrze rozumie/ mowi o nich poczćiwie/ chwali ie/ lubi y prziymuie/ iák poważne/ pocżestne/ świątobliwe/ y święte. Nazywa ie świętym Graeckim nabożeństwem/ y czći Bożey pełnymi obrządkámi. y nie to po nas mieć
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 197
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
jak było za onych SS. Atanaziów/ Bazillów/ Grzegorzów/ Złotoustych/ Cyrylów/ Maksymów/ Taraziów/ Metodiów/ Ignatiów/ Damascenów/ Studytów: i jak się stało było za Jana Beka/ i za Josefa Patriarchów Konstantynopolskich/ z uchwały Synodów/ Lugduńskiego i Florenckiego: abe Cerkiew Wschodnia swego nabożeństwa w obrzędach i ceremoniach i w obchodach tajemnic ni wczym/ ni w Symbole/ nie naruszając/ wiarę swoję z wiarą Rzymską jednę być wyznawała i miłości społecznością aby ją zapieczętowała. Więcej Biskup Rzymski/ jak po wszytkie przeszłe czasy po Grekach/ tak i teraz po nich i po nas niepotrzebuje. Zostawuje nam nasze wszytko: a tylko
iák było zá onych SS. Athánáziow/ Bázillow/ Grzegorzow/ Złotoustych/ Cyrillow/ Máxymow/ Táráziow/ Methodiow/ Ignátiow/ Dámáscenow/ Studitow: y iák sie stáło było zá Ianá Beká/ y zá Iosephá Pátryárchow Konstántynopolskich/ z vchwały Synodow/ Lugduńskiego y Florentskiego: ábe Cerkiew Wschodna swego nabożeństwá w obrzędách y ceremoniách y w obchodách táiemnic ni wczym/ ni w Symbole/ nie náruszáiąc/ wiárę swoię z wiárą Rzymską iednę bydź wyznáwáłá y miłośći społecznośćią áby ią zápiecżętowáłá. Więcey Biskup Rzymski/ iák po wszytkie przeszłe czásy po Graekách/ ták y teraz po nich y po nas niepotrzebuie. Zostáwuie nam násze wszytko: á tylko
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 198
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
tym ostatnim uważeniem wypełnić/ i Ruskiemu memu Narodowi w krótce ukazać: że bliższa nam zgoda z Rzymiany/ niżli z Heretykami.
Sam rozum przyrodzony miał by to nam ukazać/ że bliższa nam z tymi zgoda z któremi się w Artykułach wiary/ w liczbie Sakramentów/ w przyjmowaniu Tradytij zgadzamy/ (choć nie co w Ceremoniach z sobą różnimy/ które niebiorą się w rozdział wiary) aniżeli z temi/ którzy we wszytkim tym od nas są różnymi i przeciwnemi. Z Rzymiany zgadzamy się w Artykułach wiary. Bo także wierzymy w Boga w Trójcy jednego/ w Ojca nierodzonego/ w Syna od Ojca przed wieki/ a z Mariej P
tym ostátnim vważeniem wypełnić/ y Ruskiemu memu Narodowi w krotce vkázáć: że bliższa nam zgodá z Rzymiány/ niżli z Hęretykámi.
Sam rozum przyrodzony miał by to nam vkázáć/ że bliższa nam z tymi zgodá z ktoremi sie w Artykułách wiáry/ w licżbie Sákrámentow/ w prziymowániu Tráditiy zgadzamy/ (choć nie co w Ceremoniách z sobą rożnimy/ ktore niebiorą sie w rozdźiał wiáry) ániżeli z temi/ ktorzy we wszytkim tym od nas są rożnymi y przećiwnemi. Z Rzymiány zgadzamy sie w Artykułách wiáry. Bo tákże wierzymy w Bogá w Troycy iednego/ w Oycá nierodzonego/ w Syná od Oycá przed wieki/ á z Máriey P
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 202
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
polu pod Szopą wystawiony Senat, a Rycerski Stan miedzy okopami zaraz przy Szopie zasiada, i do obrania Marszałka przystępuje przez Vota delegowanych Posłów od Województw, który Marszałek obrany przysięga i deputuje z denuncjacją Elekcyj swojej do Senatu. Prymas wzajemnie deputuje Senatorów z powinszowaniem, i z zaproszeniem Stanu Rycerskiego do złączenia się z Senatem[...] Po tych Ceremoniach Stan Rycerski łący się pod szopą z Senatem, a Marszałek wita Senat, Prymas dziękuje, i wzbudza do zgody, i zaraz proponuje Senatorów do sądu Kapturowego Generalnego, potym do układania Pacta Conventa, potym do egzorbitancyj, a na koniec podaje punkta do dobrego porządku Elekcyj, o czym wolno czytać obszerniej in Volumine Legum sub
polu pod Szopą wystawiony Senat, á Rycerski Stan miedzy okopami zaraz przy Szopie zaśiada, i do obrania Marszałka przystępuje przez Vota delegowanych Posłów od Województw, który Marszałek obrany przyśięga i deputuje z denuncyacyą Elekcyi swojey do Senatu. Prymas wzajemnie deputuje Senatorów z powinszowaniem, i z zaproszeniem Stanu Rycerskiego do złączenia śię z Senatem[...] Po tych Ceremoniach Stan Rycerski łączy śię pod szopą z Senatem, á Marszałek wita Senat, Prymas dźiękuje, i wzbudza do zgody, i zaraz proponuje Senatorów do sądu Kapturowego Generalnego, potym do układania Pacta Conventa, potym do exorbitancyi, á na koniec podaje punkta do dobrego porządku Elekcyi, o czym wolno czytac obszerniey in Volumine Legum sub
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 139
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
ohydzie wszystkiemu światu podać usiłując Miasto Kanonów lub Prawidł/ albo Artykułów Religii Cerkwie Rosiejskiej wszystkiemu światu do czytania podają. Czego świadkiem są scripta Łacińskim językiem z Druku wydane/ niejakiego Ioannis Sacrani Krakowskiego Kościoła Kanonika: I X. Piotra Skargi: I List incerti Authoris ad Dauidem Chytreum. Jakoby w Wierze/ o Obrzędach/ i Ceremoniach ludzi Religii Ruskiej. Gdzie miedzy innemi niewymownego podziwienia godnemi calumniami/ i te summatim zebrane rzeczy zadają. Jakoby Synowie moi Rosiejskiej Cerkwie Kapłani i Nauczyciele/ ze wszystkim opiece ich powierzonem ludem niebieskiego słowa prawdy jeszcze nie poznali/ jakoby ich zbawienna światłość Ewanielska jeszcze nie oświeciła: jakoby u nich Ewanielium święte nigdy czytane nie było:
ohydźie wszystkiemu świátu podáć vśiłuiąc Miásto Kanonow lub Práwidł/ álbo Artykułow Religiey Cerkwie Rośieyskiey wszystkiemu świátu do cżytánia podáią. Cżego świádkiem są scripta Láćińskim ięzykiem z Druku wydáne/ nieiákiego Ioannis Sacrani Krákowskiego Kośćiołá Kánoniká: Y X. Piotrá Skárgi: Y List incerti Authoris ad Dauidem Chytreum. Iákoby w Wierze/ o Obrzędách/ y Ceremoniách ludzi Religiey Ruskiey. Gdźie miedzy innemi niewymownego podźiwienia godnemi calumniami/ y te summatim zebráne rzecży zádáią. Iákoby Synowie moi Rośieyskiey Cerkwie Kápłani y Náucżyćiele/ ze wszystkim opiece ich powierzonem ludem niebieskiego słowá prawdy ieszcże nie poználi/ iákoby ich zbáwienna świátłość Ewánielska ieszcże nie oświeciłá: iákoby v nich Ewánielium święte nigdy cżytáne nie było:
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 27
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
w pokorze/ nie w wyniosłości serca/ w prostocie/ nie w obłudzie ust naszych nie zgadzających się z zamysłami. . Aże jednym słowem zawrze. In veritate, purae fidei In spiritu ardentis deoutionis. Bo też tak Paweł ś. o sobie powiada mówiąc/ iz Panu Bogu barziej służył w duchu/ niżeli w powierzchownych ceremoniach. Cuiseruio in spiritu meo. To rzeczesz/ że nie trzeba Pana Boga chwalić ukłonem/ i padaniem na kolana abo twarzą swoją na ziemię ponieważ Pan Bóg/ w duchu tylko ma być chwalony. I tak Heretycy tego pisma się chwyciwszy/ przestali się żegnać i kłaniać Panu Bogu/ przestali się bić w piersi/ pościć
w pokorze/ nie w wyniosłośći sercá/ w prostoćie/ nie w obłudźie vst nászych nie zgádzáiących się z zamysłami. . Aże iednym słowem záwrze. In veritate, purae fidei In spiritu ardentis deoutionis. Bo też ták Páweł ś. o sobie powiáda mowiąc/ iz Pánu Bogu bárźiey służył w duchu/ niżeli w powierzchownych ceremoniach. Cuiseruio in spiritu meo. To rzeczesz/ że nie trzebá Páná Bogá chwalić vkłonem/ y pádániem ná kolaná ábo twarzą swoią ná źiemię ponieważ Pán Bog/ w duchu tylko ma bydź chwalony. Y tak Heretycy tego pismá się chwyćiwszy/ przestáli się żegnáć y kłaniáć Pánu Bogu/ przestali się bić w pierśi/ pościć
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 24
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
i niejakim od siebie odeściem napełniały, tylko pewnych czasów. Ale trzeba było tej Pytonissie czyli Odpowiedzicielce, interes krótkim, i to Greckim zalecić stylem, uczynić suplikację, znaczną uczyniwszy ofiarę, i poty tego nie proponować Bożkowi interesu, pókiby wprzód nie ujzrzała, drzącej, i trzęsącej się ofiary. Potych wykonanych Ceremoniach, dopiero czart przez te Pytiam, albo Proroki nią, czyli Czartowskich wyroków Apollinowi imputowanych tłumaczkę od siebie natchniętą, wiatrem onym z Jaskini wypadającym nadętą, Greckim stylem dowcipnym, wątpliwym, i zawichłanym, in compendio słów dawał Consulentibus deklaracje decyzje, odpowiedzi. Ta Pytia, albo Pytonisa alias Białogłowa mieć powinna była lat piećdziesiąt
y nieiakim od siebie odeściem napełniały, tylko pewnych czasow. Ale trzeba było tey Pythonissie czyli Odpowiedzicielce, interes krotkim, y to Greckim zalecić stylem, uczynić suplikacyę, znaczną uczyniwszy ofiarę, y pòty tego nie proponować Bożkowi interesu, pokiby wprzod nie uyzrzała, drzącey, y trzęsącey się ofiary. Potych wykonanych Ceremoniach, dopiero czart przez te Pythiam, albo Proroki nię, czyli Czartowskich wyrokow Apollinowi imputowanych tłumaczkę od siebie natchniętą, wiatrem onym z Iaskini wypadaiącym nadętą, Greckim stylem dowcipnym, wątpliwym, y zawichłanym, in compendio słow dawał Consulentibus deklaracye decyzye, odpowiedzi. Ta Pythia, albo Pythonisa alias Białogłowa mieć powinna była lat piećdzieśiąt
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 46
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
wody Biskup z liczną ludu frekwencją zastaje, po modlitwach Kościół zamyka, a w Wielką Sobotę: z mnóstwem ludu do tegoż Kościoła przychodzi, wielu prowadząc: do Chrztu Świętego w otworzonym przez siebie Kościele, pełną wody zastaje Sadzawkę z brzegami równą; którą poświęconą ludzie czerpią, piją, polewają pola. Po tych wszystkich Ceremoniach woda znowu niewiedzieć gdzie się podzieje. Podobno to ta Cudowna woda w Nowym Zakonie, na miejsce owej Staro Zakonnej rzeki Sabhaticus subordynowana, aby się nie żydzi swą rzeką wyschłą, ale Chrześcijanie aktualną wodą cudowną chlubili.
Ceretorius, czyli Ceretorium rzeka cudowna, na Pistorieńskim polu w Toskanii w Włoszech, nigdy z deszczów wielkich
wody Biskup z liczną ludu frekwencyą zastaie, po modlitwach Kościoł zamyka, a w Wielką Sobotę: z mnostwem ludu do tegoż Kościoła przychodzi, wielu prowadząc: do Chrztu Swiętego w otworzonym przez siebie Kościele, pełną wody zastaie Sadzawkę z brzegami rowną; ktorą poświęconą ludzie czerpią, piią, polewaią pola. Po tych wszystkich Ceremoniach woda znowu niewiedzieć gdzie się podzieie. Podobno to ta Cudowna woda w Nowym Zakonie, na mieysce owey Stáro Zakonney rzeki Sabhaticus subordynowana, aby się nie żydzi swą rzeką wyschłą, ále Chrześcianie aktualną wodą cudowną chlubili.
Ceretorius, czyli Ceretorium rzeka cudowna, na Pistorieńskim polu w Toskanii w Włoszech, nigdy z deszczow wielkich
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 140
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
pocałowania, przy incensacyj. Prowadzony był do Kościoła śpiewając Te DEUM Laudamus; klęknąwszy przy Faldystorzu na krótką Modlitwę, wstawał; do Ołtarza przystępując Wielkiego całując go; a włożywszy Koronę na głowę, za Kanonika Laterańskiego i Brata, od tameczych był przyjęty Kanoników, którzy potym szli do niego ad Osculum pacis. Cesarz po skończonych Ceremoniach, u siebie lautissime częstował, Kawalerów kreował, etc. O czym Majolus i Tractatus Sacrarum Ceremoniarum S. R. E. o Imperium Rzymsko Niemieckim i Koronacyj
Teraz że Świat spoważniał, wiele Herezja poskandalizowała, Monarchowie też Ukoronowanej głowy niechcą schylić przed Głową Najwyższą, te Ceremonie w Rzymie Coronandi Cesarzów ustały, ile przy
pocałowania, przy incensacyi. Prowadzony był do Kościoła spiewaiąc Te DEUM Laudamus; klęknąwszy przy Faldystorzu na krotką Modlitwę, wstawał; do Ołtarza przystępuiąc Wielkiego cáłuiąc go; a włożywszy Koronę na głowę, za Kanonika Laterańskiego y Brata, od tameczych był przyięty Kanonikow, ktorzy potym szli do niego ad Osculum pacis. Cesarz po skończonych Ceremoniach, u siebie lautissimè częstował, Kawalerow kreował, etc. O czym Maiolus y Tractatus Sacrarum Ceremoniarum S. R. E. o Imperium Rzymsko Niemieckim y Koronacyi
Teraz że Swiat spoważniał, wiele Herezya poskandalizowała, Monarchowie też Ukoronowaney głowy niechcą schylić przed Głową Naywyższą, te Ceremonie w Rzymie Coronandi Cesarzow ustały, ile przy
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 498
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
