m mszą miał przed świętym Kantym, Żeby mnie wielkiej, w chorym wieprzu, bronił szkody.” Widząc, że był pijany, wedle dawnej mody: „To piękna — rzekę — świętym, kwoli ich przyczynie, Żeby wieprza zachował, ofiarować świnię.” 462. DO TEGOŻ
Wszyscy inszy kapłani, kwoli świętej cesze, Okrągłe na głowach swych każą golić piesze; Twój, żeś ani pobożny, ani też uczony, Podobniejszy do cyfry niżli do korony. 463 (D). STAREGO OŻENIENIE
Namawiają mnie ludzie, skorom się już starzał, A wraz owdowiał, żebym małżeństwo powtarzał. Ci panny, żebym jeszcze z
m mszą miał przed świętym Kantym, Żeby mnie wielkiej, w chorym wieprzu, bronił szkody.” Widząc, że był pijany, wedle dawnej mody: „To piękna — rzekę — świętym, kwoli ich przyczynie, Żeby wieprza zachował, ofiarować świnię.” 462. DO TEGOŻ
Wszyscy inszy kapłani, kwoli świętej cesze, Okrągłe na głowach swych każą golić piesze; Twój, żeś ani pobożny, ani też uczony, Podobniejszy do cyfry niżli do korony. 463 (D). STAREGO OŻENIENIE
Namawiają mnie ludzie, skorom się już starzał, A wraz owdowiał, żebym małżeństwo powtarzał. Ci panny, żebym jeszcze z
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 459
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
