trupa spali, i oltarz mu wystawuje. Na ostatek Cezara, z Aleksandrem wielkim, we wszystkim równego czyni historia.
Wiersz pierwszy Tak po zabitym Cezarze w Senacie, W miejscu bezpiecznym, w świątobliwym gmachu, Srogi powstanie rozruch jak w Kieracie, Wszędzie ucieczki, wszędzie pełno strachu, W nogi co żywo sunie ku swej chacie; Na bezpieczeństwo niedbając szylwachu Rzym z gruntu wezdrgnie, a niż się roschwieje Wieść; każdy pyta, przebóg co się dzieje. II. Kilku w tym razie Senatorów zginie, Szlachtę i obcych tasz przygoda tyka Ten przebodzioną dłoń sobie zawinie, Ów sztychem cedzi krew spód obójczyka Nie żeby jakiej miał podlegać winie Lecz jako
trupa spali, y oltarz mu wystawuie. Na ostatek Caezara, z Alexandrem wielkim, we wszystkim rownego czyni historya.
Wiersz pierwszy Tak po zabitym Caezarze w Senaćie, W mieyscu bespiecznym, w swiątobliwym gmachu, Srogi powstanie rozruch iak w Kieraćie, Wszędźie ućieczki, wszędźie pełno strachu, W nogi co żywo sunie ku swey chaćie; Na bespieczeństwo niedbaiąc sżylwachu Rzym z gruntu wezdrgnie, á niz się roschwieie Wieść; kazdy pyta, przebog co się dźieie. II. Kilku w tym raźie Senatorow zginie, Szlachtę y obcych tasz przygoda tyka Ten przebodźioną dłoń sobie zawinie, Ow sztychem cedźi krew zpod oboyczyka Nie zeby iakiey miał podlegać winie Lecz iáko
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 1.
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
