a imię żony Nachorowej Melcha/ Córka Harana/ Ojca Melchy/ i Ojca Jeschy. 30. A była Sarai niepłodna/ i niemiała dziatek: 31. Wziął tedy Tare Abrama Syna swego// i Lota syna Haranowego wnuka swego/ i Sarai niewiastkę swoję/ żonę Abrama Syna swego: i wyszli społu z Ur Chananejskiego/ aby szli do ziemie Chananejskiej: a przyszli aż do Charanu/ i mieszkali tam. 32. I było dni Tarego dwieście lat i pięć lat/ i umarł Tare w Haranie. Rozd. XII. I. Mojżeszowe. Rozd. XIII. Rozdział XII. Abram na rozkazanie Pańskie z ojczyzny wyszedszy do ziemie Chanaan
á imię żony Náchorowey Melchá/ Corká Háráná/ Ojcá Melchy/ y Ojcá Ieschy. 30. A byłá Sárái niepłodna/ y niemiáłá dźiatek: 31. Wźiął tedy Táre Abrámá Syná swego// y Lotá syná Háránowego wnuká swego/ y Sárái niewiastkę swoję/ żonę Abrámá Syna swego: y wyszli zpołu z Ur Chánánejskiego/ áby szli do ziemie Chánánejskiej: á przyszli áż do Cháránu/ y mieszkáli tám. 32. Y było dni Tárego dwieśćie lat y pięć lat/ y umárł Táre w Háránie. Rozd. XII. I. Mojzeszowe. Rozd. XIII. ROZDZIAL XII. Abrám ná roskazánie Pánskie z ojczyzny wyszedszy do źiemie Chanáán
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 11
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
żonę 12 która gdy mu umarła, 13 z synową swą, nie wiedząc, miał sprawę, 27 która mu dwu synów urodziła. 1.
I stało się czasu onego/ że Judasz odszedł od braci swej/ i zstąpił do niektórego męża Odollamickiego/ którego imię było Hiram. 2. I ujrzał tam Judasz córkę męża Chananejskiego/ którego zwano Suah: a pojąwszy ją/ wszedł do niej. 3. A ona począwszy porodziła Syna/ i na zwała imię jego Her. 4. Zasię począwszy urodziła Syna/ i nazwała imię jego Onan. 5. Nad to jeszcze urodziła Syna/ i nazwała imię jego Sela/ a Judasz był w Cezybie
żonę 12 ktora gdy mu umárła, 13 z synową swą, nie wiedząc, miał sprawę, 27 ktora mu dwu synow urodźiłá. 1.
Y stáło śię czásu onego/ że Iudás odszedł od bráći swey/ y zstąpił do niektorego mężá Odollámickiego/ ktorego imię było Hirám. 2. Y ujrzał tám Iudás corkę mężá Chánánejskiego/ ktorego zwano Suáh: á pojąwszy ją/ wszedł do niey. 3. A oná począwszy porodźiłá Syná/ y ná zwáłá imię jego Her. 4. Záśię począwszy urodźiłá Syná/ y nazwáłá imię jego Onán. 5. Nád to jeszcze urodźiłá Syná/ y názwáłá imię jego Selá/ á Iudas był w Cezybie
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 40
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
jawno jest z onych słów ich do Rabsacena gdy im oblężonym rozbaczał abo rozważał poddać się Królowi Babilońskiemu. Praecamur vt loquaris nobis seruis suis Syriacè, siquidem intelligimus hanc linguam, et non loquaris nobis Iudaicè audiente populo qui est supra murum. 2 Reg. J 8. Stąd znać iż piśmiennych Żydów inszy był język od gminnego Chananejskiego/ jako go Izajasz cap. 19. zowie. Jeżelić tedy piśmienny u Żydów język Syryiski był/ tedyć nie pochybnie i pierwotne ich Pisma Syryiskie abo Aramejskie. Tego tedy pierwotnego Syryiskiego języka gdy po tym i Kapłani Żydowscy z inszemi piśmiennikami/ do końca w Babilońskiej niewoli zapomnieli/ dla tego musiał proszony od nich Esdras
iáwno iest z onych słow ich do Rabsacena gdy im oblężonym rozbaczał ábo rozważał poddáć się Krolowi Bábilońskiemu. Praecamur vt loquaris nobis seruis suis Syriacè, siquidem intelligimus hanc linguam, et non loquaris nobis Iudaicè audiente populo qui est supra murum. 2 Reg. J 8. Ztąd znać iż piśmiennych Zydow inszy był ięzyk od gminnego Chánáneyskiego/ iáko go Izáiasz cap. 19. zowie. Ieżelić tedy pismienny v Zydow ięzyk Syryiski był/ tedyć nie pochybnie y pierwotne ich Pisma Syryiskie ábo Arámeyskie. Tego tedy pierwotnego Syryiskiego ięzyka gdy po tym y Kápłani Zydowscy z inszemi piśmiennikámi/ do końca w Bábilońskiey niewoli zápomnieli/ dla tego muśiał proszony od nich Esdras
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 13
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
