Elektroniczny korpus tekstów polskich z XVII i XVIII w.


arrow_drop_down
arrow_drop_down




arrow_drop_down
arrow_drop_down
Znaleziono 500 wyników.
Lp Lewy kontekst Rezultat Prawy kontekst Skrót tekstu Data
1 domowników moich odsłuży, pewien jest do śmierci własnego kawałka chleba [chleb:subst:sg:gen:m] . Mogę zaś to czynić bez najmniejszej przykrości, gdy Monitor 1772
1 domownikow moich odsłuży, pewien iest do śmierci własnego kawałka chleba [chleb:subst:sg:gen:m] . Mogę zaś to czynić bez naymnieyszey przykrości, gdy Monitor 1772
2 ludzi takich miedzy naszymi Krześciany/ którzyby swoję sztukę chleba [chleb:subst:sg:gen:m] / żywność i wychowanie słuszne tak długo/ póki żyją GdacKon 1681
2 ludźi tákich miedzy nászymi Krześćiány/ ktorzyby swoję sztukę chlebá [chleb:subst:sg:gen:m] / żywność y wychowánie słuszne ták długo/ poki żyją GdacKon 1681
3 na dziatki swe ubogie/ które doma nędzę cierpiały i chleba [chleb:subst:sg:gen:m] nie miały/ pamiętał; a ostatka/ co jeszcze GdacKon 1681
3 dźiatki swe ubogie/ ktore domá nędzę ćierpiáły y chlebá [chleb:subst:sg:gen:m] nie miáły/ pámiętał; á ostátká/ co jescze GdacKon 1681
4 dwoje dziatek drogę zabieżało/ które płacząc wołały: Matuchno chleba [chleb:subst:sg:gen:m] / chleba (bo one dziatki dwa dni już chleba GdacKon 1681
4 dwoje dźiatek drogę zábieżáło/ ktore płácząc wołáły: Mátuchno chlebá [chleb:subst:sg:gen:m] / chlebá (bo one dźiatki dwá dni już chlebá GdacKon 1681
5 drogę zabieżało/ które płacząc wołały: Matuchno chleba/ chleba [chleb:subst:sg:gen:m] (bo one dziatki dwa dni już chleba nie miały GdacKon 1681
5 drogę zábieżáło/ ktore płácząc wołáły: Mátuchno chlebá/ chlebá [chleb:subst:sg:gen:m] (bo one dźiatki dwá dni już chlebá nie miáły GdacKon 1681
6 chleba/ chleba (bo one dziatki dwa dni już chleba [chleb:subst:sg:gen:m] nie miały) Matka będąc furyją Męża i płaczem dziatek GdacKon 1681
6 chlebá/ chlebá (bo one dźiatki dwá dni już chlebá [chleb:subst:sg:gen:m] nie miáły) Mátká będąc furyją Mężá y płáczem dźiatek GdacKon 1681
7 / W tym cię przestrzegę Szczerze nieobłudnie Iże potrzeba Wenerze chleba [chleb:subst:sg:gen:m] Bo bez niego schudnie. Księgi Trzecie. Pieśń IX KochProżnLir 1674
7 / W tym ćię przestrzegę Szczerze nieobłudnie Iże potrzebá Wenerze chlebá [chleb:subst:sg:gen:m] Bo bez niego zchudnie. Kśięgi Trzećie. PIESN IX KochProżnLir 1674
8 zostawić mi trzeba: By nie żebrali po mej śmierci chleba [chleb:subst:sg:gen:m] . Próżne to staranie Chciwie zbierać na nie Ty mrzesz KochProżnLir 1674
8 zostáwić mi trzebá: By nie żebráli po mey śmierći chlebá [chleb:subst:sg:gen:m] . Prożne to stáránie Chćiwie zbieráć nie Ty mrzesz KochProżnLir 1674
9 Błogosławieństwo Nasze Starszeństwo Tu od Boga miało. Zawsze im Chleba [chleb:subst:sg:gen:m] Jako potrzeba Dosyć wystarczało. Na co mi skarby Wszytkie KochProżnLir 1674
9 Błogosłáwieństwo Násze Stárszenstwo Tu od Bogá miáło. Záwsze im Chlebá [chleb:subst:sg:gen:m] Iáko potrzebá Dosyć wystárczáło. co mi skárby Wszytkie KochProżnLir 1674
10 z tobą gdy nieba pozwolą/ Przy miłej zgodzie kąsek chleba [chleb:subst:sg:gen:m] z sołą Niż przy Tessalskim Tempe huczne wety/ I KochProżnLir 1674
10 z tobą gdy niebá pozwolą/ Przy miłey zgodźie kąsek chlebá [chleb:subst:sg:gen:m] z sołą Niz przy Tessalskim Tempe huczne wety/ Y KochProżnLir 1674