, którego przeciw włosom głaszcząc w nocy (bo w dzień nie widać) iskry wylatują. Bywa takiż ogień i na koniach, suknach, etc. CHASMA. niby otwarcie Nieba, Gwiazdy lecące, CORONA, albo HALO alias Koło Jasne, około Słońca, Miesiąca, Gwiazd: co jest refrakcją jasności od Luminarzów na chmurach gęstych. Kula ognista; CAPRA SALTANS; DRACO VOLANS, AURORA BOREA, niby utrzenka północa, iż od pułnocy jasność dziwną w nocy z ekshalacyj Siarczystych do góry się wybijających sprawuje. PIÓRUN jest Ekshalacja ognista, sucha, do zapalenia sposobna, z chmur wielkim wypędzona impetem: Ekshalacja bowiem taka in secundam Regionem powietrza zaszedłszy,
, ktorego przeciw włosom głaszcząc w nocy (bo w dzień nie widać) iskry wylatuią. Bywa takiż ogień y na koniach, suknach, etc. CHASMA. niby otwarcie Nieba, Gwiazdy lecące, CORONA, albo HALO alias Koło Iasne, około Słońca, Miesiąca, Gwiazd: co iest refrakcyą iasności od Luminarzow na chmurach gęstych. Kula ognista; CAPRA SALTANS; DRACO VOLANS, AURORA BOREA, niby utrzenka pułnocna, iż od pułnocy iasność dziwną w nocy z exhalacyi Siarczystych do gory się wybiiaiących sprawuie. PIORUN iest Exhalacya ognista, suchá, do zapalenia sposobna, z chmur wielkim wypędzona impetem: Exhalacya bowiem taka in secundam Regionem powietrza zaszedłszy,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 164
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
jest zapalenie owej Ekshalacyj z otarcia się o przeciwną chmurę, które zapalenie, jeżeli jest bez Grzmotu, zowie się Coruscatio, Łyskanie bez Grzmotu. Piorunowa Strzałka nie jest to Pióronów Instrument, ale już po uderzeniu Piorunu wypada, co się bardzo rzadko trafia, iż jakiś kamyk z Ekshalacyj siarczystych saletrowych, i błotnistych uformowany w chmurach, i gorącem Pioruna ususzony i upieczony, wypada z chmur meatem przez Piorun uczynionym, jako świadczy Fromondus in Meteorologicis. Inni to mają za rzecz do wiary niepodobną. Pioruny mają do siebie, że obiecta twarde psują, kruczą, bo ich penetrare sua subtilitate nie mogą; drugie rzeczy palą: rzeczy zaś rzadkie wskroś przeszywają
iest zapalenie owey Exhálacyi z otarcia się o przeciwną chmurę, ktore zapalenie, ieżeli iest bez Grzmotu, zowie się Coruscatio, Łyskanie bez Grzmotu. Piorunowa Strzałka nie iest to Pioronow Instrument, ale iuż po uderzeniu Piorunu wypada, co się bardzo rzadko trafia, iż iakiś kamyk z Exhalacyi siarczystych saletrowych, y błotnistych uformowany w chmurach, y gorącem Pioruna ususzony y upieczony, wypada z chmur meatem przez Piorun uczynionym, iako swiadczy Fromondus in Meteorologicis. Inni to maią za rzecż do wiary niepodobną. Pioruny maią do siebie, że obiecta twarde psuią, kruczą, bo ich penetrare sua subtilitate nie mogą; drugie rzeczy palą: rzećzy żaś rzadkie wskroś przeszywaią
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 164
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, kiedy między, nim a Słońcem, stanie chmura gruba, przezroczysta, takiej niby sytuacyj, jakiej szkło o wielu węgłach; a tak jak w szkle wielu węgielnym wiele obiektów, tak w chmurze wielu, reprezentowanych wiele Słońc widzi się. PARASILENE zaś; jest reprezentacja wielu Księżyców razem na Niebie co sprawuje refrakcja jasności na chmurach i Obłokach. TĘCZA Miesięczna bywa też z Waporów (lecz rzadko) rosistych, z reperkusyj promieni uformowana, jako widział Americus Vesputius, i Albertus Magnus. TĘCZA Słoneczna częstym jest naszym obiektem. Formują się na chmurze doliniastej, żłobkowatej, rosistej, i przezroczystej, z odbiających się, na sobie promieni Słonecznych. Kolor w
, kiedy między, nim a Słońcem, stanie chmura gruba, przezroczysta, takiey niby sytuacyi, iákiey szkło o wielu węgłach; a tak iak w szkle wielu węgielnym wiele obiektow, tak w chmurze wielu, reprezentowanych wiele Słońc widzi się. PARASILENE záś; iest reprezentacya wielu Xiężycow razem na Niebie co sprawuie refrakcya iasności ná chmurach y Obłokach. TĘCZA Miesięczna bywa też z Waporow (lecz rzadko) rosistych, z reperkusyi promieni uformowana, iako widział Americus Vesputius, y Albertus Magnus. TĘCZA Słoneczna częstym iest nasżym obiektem. Formuią się na chmurze doliniastey, żłobkowatey, rosistey, y przezròczystey, z odbiaiących się, na sobie promieni Słonecznych. Kolor w
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 165
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
/ Z prowadzącym się/ w równy dział postąpił/ latem Ze po dziśdzień Bogini dwóch królestw Królowa/ Ile się czasu z matką/ tyle z mężem/ chowa. Lice/ i myśli/ i ust boginiej ziędrniało; Co się dopiero smutne/ i Plutowi zdało: Krasne Boginiej czoło/ jak Słońce/ gdy bywszy W chmurach dżdżawych/ wyniknie chmury zwycięży Domawia sięcna Ceres/ już będąc przy swojem: Przecz Aretuzo schodzisz? przecześ świętym zdrojem? Zmilkły wody: bogini/ z źrzodeł ich wydawszy Głowę/ więc zielony włos ręką przetrzepawszy/ Starą miłość/ Alfaea zdroja napomniała. Tezbym ją/ pry/ z Nimf jedna Achajskich być miała. Knieje
/ Z prowádzącym się/ w rowny dźiał postąpił/ látem Ze po dźiśdźień Bogini dwoch krolestw Krolowa/ Ile się czásu z mátką/ tyle z mężem/ chowa. Lice/ y myśli/ y vst boginiey ziędrniáło; Co się dopiero smutne/ y Plutowi zdáło: Krasne Boginiey czoło/ iák Słońce/ gdy bywszy W chmurách dzdżáwych/ wyniknie chmury zwyćięży Domawia sięcna Ceres/ iuż będąc przy swoiem: Przecz Aretuzo schodźisz? przecześ świętym zdroiem? Zmilkły wody: bogini/ z źrzodeł ich wydawszy Głowę/ więc źielony włos ręką przetrzepawszy/ Stárą miłość/ Alphaeá zdroiá nápomniáłá. Tezbym ią/ pry/ z Nymph iedná Acháyskich być miáłá. Knieie
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 123
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
