około niego.
Relacja ustna Pana Dymitra Gulewicza. Z Ukrainy jadąc, od Białej-Cerkwi przez tamte pola, przyszło mi nocować przy jednej krynicy; tamże dawszy obrok watachowi i napoiwszy, układam się do spania. Ażci jakaś gadzina ku mnie — była jako wół czabański, na niskich barzo nogach, miała gębę jako chomąto, zębów nie znać. Że wieczór, chciała mię poźrzeć, lecz w skok dopadłem konia, a osiodławszy, skoczyłem; dragnie owa bestia za mną, niemal dwie mili biegła. Miasteczko tam jakieś było o kilku chałup. Pytałem, co to za bestia? Powiedziano mi, że to jest połoś
około niego.
Relacya ustna Pana Dymitra Gulewicza. Z Ukrainy jadąc, od Białej-Cerkwi przez tamte pola, przyszło mi nocować przy jednej krynicy; tamże dawszy obrok watachowi i napoiwszy, układam się do spania. Ażci jakaś gadzina ku mnie — była jako wół czabański, na niskich barzo nogach, miała gębę jako chomąto, zębów nie znać. Że wieczór, chciała mię poźrzeć, lecz w skok dopadłem konia, a osiodławszy, skoczyłem; dragnie owa bestya za mną, niemal dwie mili biegła. Miasteczko tam jakieś było o kilku chałup. Pytałem, co to za bestya? Powiedziano mi, że to jest połoś
Skrót tekstu: NowSakBad
Strona: 327
Tytuł:
Sakwy
Autor:
Cadasylan Nowohracki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
nie wcześniej niż 1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
taki napis: Dar
Dębicz zmowił sobie w małżeńską ligę Czapską, z tej było synów dwóch, Jan Generałem w Danii, gdzie i życie zakończył. Drugi N. zostawił córkę, ostatnią tego domu dziedziczkę, ta zmówiona z Adamem Gralewskim Sądowym Ziemskim Tczewskim, urodzona była z Śmiłowskii. N. Dębiczowna była za Ciecholewskim herbu Chomąto.
DĘBIŃSKI herbu Rawicz czyli Dembiński. Od Warsyusza Kasztelana Krakowskiego, tej Przezacnej Familii dukt zawodzą Pisarze nasi, o którym ja pod herbem Rawicz. Najdawniejszego pod tym imieniem, doczytał się gdzieś Paprocki, Bernarda Dębińskiego Chorążego Krakowskiego 1300. Jakub potym mąż sławny i Rotmistrz szczęśliwy, zostawił syna Jędrzeja w roku 1400. od
táki napis: Dar
Dębicz zmowił sobie w małżeńską ligę Czapską, z tey było synow dwoch, Jan Generałem w Danii, gdźie y życie zakończył. Drugi N. zostáwił corkę, ostátnią tego domu dźiedźiczkę, ta zmowiona z Adámem Gralewskim Sądowym Ziemskim Tczewskim, urodzona byłá z Smiłowskii. N. Dębiczowna byłá zá Ciecholewskim herbu Chomąto.
DĘBIŃSKI herbu Rawicz czyli Dembiński. Od Wársyusza Kásztelána Krákowskiego, tey Przezacney Familii dukt zawodzą Pisarze nasi, o ktorym ia pod herbem Rawicz. Naydawnieyszego pod tym imieniem, doczytał się gdźieś Páprocki, Bernárdá Dębińskiego Chorążego Krákowskiego 1300. Jákub potym mąż sławny y Rotmistrz szczęśliwy, zostáwił syná Jędrzeyá w roku 1400. od
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 25
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
