tym my sami równymi z Rzymiany bluźniercami najdowali się/ Rzymskiemu Biskupowi to w swej Cerkiewnej nauce przypisane mając/ że on jest Pierwoprzestolnikiem/ to jest pierwszym sprawcą świętej Pana Chrystusowej Cerkwie: Głową Prawosławnej Cerkwie Chrystusowej. Arcybiskupem wszytkiego świata: Ojcem wszytkiego świata. Archipasterzem Cerkwie/ która jest pod niebem. Biskupem Cerkwie/ i wszytkiego Chrześcijańskiego stada. i tym podobnymi. Przez co wszytko wyraźnymi słowy i my wyznawamy starszeństwo Biskupa Rzymskiego: i jego Pasterskie dostojeństwo nad wszytkie insze w Cerkwi P. Chrystusowej Pasterstwa z Prawa Bożego przodkujące być przyznawamy. Do Narodu Ruskiego. Fol. 113. b. Epiph: in Ancliorato. Cyr: lib. 15. Thesaur
tym my sámi rownymi z Rzymiány bluźniercámi náydowáli sie/ Rzymskiemu Biskupowi to w swey Cerkiewney náuce przypisáne máiąc/ że on iest Pierwoprzestolnikiem/ to iest pierwszym sprawcą świętey Páná Christusowey Cerkwie: Głową Práwosławney Cerkwie Christusowey. Arcybiskupem wszytkiego świátá: Oycem wszytkiego świátá. Archipasterzem Cerkwie/ ktora iest pod niebem. Biskupem Cerkwie/ y wszytkiego Chrześćiáńskiego stádá. y tym podobnymi. Przez co wszytko wyráźnymi słowy y my wyznawamy stárszeństwo Biskupá Rzymskiego: y iego Pásterskie dostoieństwo nád wszytkie insze w Cerkwi P. Christusowey Pásterstwá z Práwá Bożego przodkuiące bydź przyznawamy. Do Narodu Ruskiego. Fol. 113. b. Epiph: in Ancliorato. Cyr: lib. 15. Thesaur
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 99
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Króla Meksykańskiego w niewolą wziąwszy, królom Hiszpańskim podbił, Ricciolus l. 3. cap. 22. daje tego racją. Iż wszechmocna Opatrzność Boska dlatego Królestwo Hiszpańskie tak rozszerzyła, tylą bogatych krajów nabyciem ubłogosławiła Ze niemając względu na decess prowentów, temiż czasy z całej Hiszpanii wszystkich wygnano żydów, którzy nietylko imienia Chrześcijańskiego, ale i dobra pospolitego oczywiści są nieprzyjaciele, i zdradliwa ruina. Zamyka w sobie obszerne państwa, Canadę, Virginią, Florydę, Nową Granadę, Californią, i Nową Hiszpanią.
LI. Canada albo nowa Francja, za czasów Franciszka Króla Francuskiego odkryta, i pod tychże Królów władzą podbita. Mniej obfitująca, nad
Krolá Mexykáńskiego w niewolą wziąwszy, krolom Hiszpáńskim podbił, Ricciolus l. 3. cap. 22. dáie tego rácyą. Iż wszechmocna Opátrzność Boska dlátego Krolestwo Hiszpáńskie ták rozszerzyłá, tylą bogátych kráiow nábyciem ubłogosłáwiłá Ze niemáiąc względu ná decess prowentow, temiż czásy z cáłey Hiszpánii wszystkich wygnáno żydow, ktorzy nietylko imienia Chrześciáńskiego, ále y dobrá pospolitego oczywiści są nieprzyiáciele, y zdrádliwa ruiná. Zamyká w sobie obszerne páństwá, Cánádę, Virginią, Floridę, Nową Gránádę, Cálifornią, y Nową Hiszpánią.
LI. Canada álbo nowá Fráncya, zá czásow Fránciszká Krolá Fráncuskiego odkrytá, y pod tychże Krolow włádzą podbitá. Mniey obfituiącá, nád
Skrót tekstu: BystrzInfGeogr
Strona: Ev
Tytuł:
Informacja geograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
populo, in praetensionibus WMPP. satisfactionem, przestrogi synowskie odważnego Rycerstwa prawem utwierdził/ słuszną przy tym nagrodę/ niezwyczajnych nawet zażywszy sposobów/ et triste praejudicatum z-szacunku głów wolnych obmyśliwszy/ hoc egit, abyście na Ojczyznę wspomniawszy schorzałą że tak rzekę i zbolałą/ Matrem consideretis, Matrem cogitetis. Potrzeba zgoła synowskiej miłości Chrześcijańskiego pomiarkowania. komput długu wojskowego wynosi ośmnaście Milionów! Przyznawa to IKM/ przyznawa Rp. wszytka zgodnie/ i uważając zasługi WM. życzy sobie aby odważone były nie tylko Milionami/ i złotem/ ale wieczną płacone nagrodą z-nieśmiertelnością/ która/ mam w-Bogu nadzieję że WM. nie minie/ jeśli hojnie z
populo, in praetensionibus WMPP. satisfactionem, przestrogi synowskie odważnego Rycerstwá práwem utwierdźił/ słuszną przy tym nagrodę/ niezwyczáynych náwet záżywszy sposobow/ et triste praejudicatum z-szacunku głow wolnych obmyśliwszy/ hoc egit, abyśćie ná Oyczyznę wspomniawszy zchorzałą że ták rzekę i zbolałą/ Matrem consideretis, Matrem cogitetis. Potrzebá zgołá synowskiey miłośći Chrześćiánskiego pomiárkowánia. komput długu woyskowego wynośi ośmnaśćie Milionow! Przyznawa to IKM/ przyznawa Rp. wszytká zgodnie/ i uważáiąc zásługi WM. życzy sobie aby odważone były nie tylko Milionámi/ i złotem/ ále wieczną płacone nagrodą z-nieśmiertelnośćią/ ktora/ mam w-Bogu nádźieię że WM. nie minie/ ieśli hoynie z
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 33
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
tak szczęśliwą niegdy utraciemy Ojczyznę/ a gdzież taką drugą znajdziemy. Vltimum tedy exprimendo sanguinem, jako to novissimè Komisja ogłosiła/ więcej nad ośm Milionów dać Wojsku Rp. nie może. Więcej obiecować jest to zawodzić Wojsko/ jest perimere et jugulare Remp, i tych Milionów nie będzie/ jeśli WM. Braterskiego a raczej Chrześcijańskiego politowania/ a zwłaszcza w dobrach Duchownych i Królewskich mieć nie będziecie. Politowania mówię. Bo to pewna jeśli ubodzy ludzie od Panów ratunku mieć nie będą/ tak ciężkich podatków nie- wydadzą. A ratowani jako być mogło: gdy Folwarki i Dwory w-sekwestrze zostają. A strzeż Boże nowych chlebów/ odbiegać wszytkiego/ i
tak szczęśliwą niegdy utráćiemy Oyczyznę/ á gdźież taką drugą znaydźiemy. Vltimum tedy exprimendo sanguinem, iako to novissimè Komisya ogłośiłá/ więcey nad ośm Milionow dáć Woysku Rp. nie może. Więcey obiecowáć iest to zawodźić Woysko/ iest perimere et jugulare Remp, i tych Milionow nie będźie/ ieśli WM. Bráterskiego á raczey Chrześćiánskiego politowánia/ á zwłaszczá w dobrach Duchownych i Krolewskich mieć nie będźiećie. Politowánia mowię. Bo to pewna ieśli ubodzy ludźie od Pánow rátunku mieć nie będą/ ták ćiężkich podatkow nie- wydádzą. A rátowáni iáko być mogło: gdy Folwárki i Dwory w-sekwestrze zostaią. A strzeż Boże nowych chlebow/ odbiegáć wszytkiego/ i
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 33
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
co się z Kościołem Z. Katolickim w-Polszcze dzieje: od lat tysiąca założone fundacje i[...] dania Przodków naszych upadły/ ich fundusze i chleby kapłanów i ubogich dziedzictwo odebrano! Bierze kto szlachcicowi bratu swemu dziedzictwo jego: mówimy że się gwałt prawu i wolności dzieje. Odbierać patrimonium Christi chcemy: któregoż nam to państwa Chrześcijańskiego głos albo przykład pochwali? tylko tego w-którym już Wiara Katolicka (czego nas uchowaj Boże) zginęła. Cieszą się nieprzyjaciele Kościoła Bożego/ że czego sami przez się dokazać nie mogli/ blisko tego przez nas samych dokazują/ i z-upadków strzeż Boże cieszyć się będą. Mówią: że Kościół prawa do dóbr/ i
co się z Kośćiołem S. Kátolickim w-Polszcze dźieie: od lat tyśiącá záłożone fundácye i[...] dania Przodkow nászych upadły/ ich fundusze i chleby kápłánow i ubogich dźiedźictwo odebrano! Bierze kto śláchćicowi brátu swemu dźiedźictwo iego: mowimy że się gwałt prawu i wolnośći dźieie. Odbieráć patrimonium Christi chcemy: ktoregoż nam to pánstwá Chrześćianskiego głos álbo przykład pochwali? tylko tego w-ktorym iuż Wiárá Kátolicka (czego nas uchoway Boże) zginęłá. Cieszą się nieprzyiaćiele Kościołá Bożego/ że czego sámi przez się dokazáć nie mogli/ blisko tego przez nas samych dokazuią/ i z-upadkow strzeż Boże ćieszyć się będą. Mowią: że Kośćioł prawá do dobr/ i
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 35
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
mojej, od tego co uniej był, czemuż go do Sądu niestawiono czemu Complices niewydano czemu w rzeczy tak wielkiej, która w Mandacie słusznie miała być inter Crimina położono, tylko literas Anonymas wspomniono. Posyłałe i do Księdza Primassa, niemogłem nic uprosić, zbyto mię słowy obojętnemi. A Panasz to Chrześcijańskiego, i Pana sprawiedliwego? na potwarzy, na zmyślone fałsze, na pisma bez autorów, sądzić kogo, i gubić na życiu, substancji, i honorze Wszak I. K. Mość potym, kiedym się skar żył o tak wielką krzywdę, która mi się dzieje, przykazał temuż potwarcy milczenie Godziłosz się kazać
moiey, od tego co vniey był, czemusz go do Sądu niestáwiono czemu Complices niewydano czemu w rzeczy ták wielkiey, ktora w Mándaćie słusznie miáłá bydź inter Crimina położono, tylko literas Anonymas wspomniono. Posyłałé y do Kśiędzá Primássá, niemogłem nic vprośić, zbyto mię słowy oboiętnemi. A Pánász to Chrześciánskiego, y Páná spráwiedliwego? ná potwarzy, ná zmyślone fałsze, ná pismá bez authorow, sądźić kogo, y gubić ná żyćiu, substáncyey, y honorze Wszák I. K. Mość potym, kiedym się skár żył o ták wielką krzywdę, ktora mi się dźieie, przykazał temuż potwarcy milczenie Godźiłosz się kázáć
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 82
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
Lisa/ zatym też nasi narychtowawszy Działa/ do nich szturmowali wzajem. Przez te czasy Wojsko Cesarskie i innych Książąt Chrześcijańskich przybyło do Tulna/ i Najaśniejszy Król Polski/ z swojemi Senatorami niektóremi/ i wybornym Wojskiem/ przez Most przeprawiły się. Książęta tedy z Wojskiem swoim mile Króla Jego Mści przywitawszy/ ogłosili go być całego Chrześcijańskiego Żołnierstwa Generalissimum. Każdy z Książąt miałw osobnym Namicie z swoimi Consilium bellicum, osobliwie też i Król Jego Mść z swoimi/ a potym zebrawszy Król. Jego Mość vota wszytkich; decydowało sposobie przyszłej utarczki. Ustąpił cały Obóz do Wiedieńskiej puszczy/ z której przez poza siekane drogi/ z wielką się trudnością przerzynał/ ku
Lysa/ zátym też náśi nárychtowawszy Dźiáłá/ do nich szturmowáli wzáiem. Przez te cżasy Woysko Cesárskie y innych Xiąząt Chrześćiánskich przybyło do Thulná/ y Naiaśnieyszy Krol Polski/ z swoiemi Senatorami niektoremi/ y wybornym Woyskiem/ przez Most przepráwiły się. Xiążętá tedy z Woyskiem swoim mile Krolá Iego Mśći przywitawszy/ ogłośili go być cáłego Chrześćiáńskiego Zołnierstwá Generalissimum. Káżdy z Xiążąt miałw osobnym Namićie z swoimi Consilium bellicum, osobliwie też y Krol Iego Mść z swoimi/ á potym zebráwszy Krol. Iego Mość vota wszytkich; decidowało sposobie przyszłey vtarcżki. Vstąpił cáły Oboz do Wiedieńskiey puszcży/ z ktorey przez pozá śiekáne drogi/ z wielką sie trudnosćią przerzynał/ ku
Skrót tekstu: DiarWied
Strona: B3v
Tytuł:
Diariusz całego obleżenia wiedeńskiego od Turków
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
Mość iż Corpus Wojska od nieprzyjacielskiej siły słabiało/ ruszył się z całym Wojskiem swoim/ przeciwko któremu trzydzieści tysięcy Turków naplac wyszło. niejstraszony najmniej tą liczbą Polski Żołnierz/ po kroku na nieprzyjaciela następował za dyrekcją Króla Jego Mości/ aż też do samego Obożu nieprzyjacielskiego przystąpił. zaczym ścisniony Turczyn/ a potym od całego Wojska Chrześcijańskiego z jednej strony otoczony/ radzić o sobie począł. widzieć na ten czas było; jako przez dolity i Wały/ przez okopy i wody/ uciekali Turcy: alubo dobre zewsząd Wały/ i Aproszy przed Obozem/ mogły nieprzyjacielowi dać pogodę/ do odparcia naszych: sam jednak Najwyższy tyle im do refleksyej nie dał rozumu
Mość iż Corpus Woyská od nieprzyiaćielskiey śiły słábiáło/ ruszył się z cáłym Woyskiem swoim/ przeciwko ktoremu trzydźieśći tyśięcy Turkow náplác wyszło. nieystrászony naymniey tą licżbą Polski Zołnierz/ po kroku ná nieprzyiaćielá nástępował zá direkcyą Krolá Iego Mości/ áż też do sámego Obożu nieprzyiaćielskiego przystąpił. záczym śćisniony Turcżyn/ á potym od cáłego Woyská Chrześćiáńskiego z iedney strony otocżony/ rádźić o sobie pocżął. widźieć ná ten cżás było; iáko przez dolity y Wáły/ przez okopy y wody/ vćiekáli Turcy: álubo dobre zewsząd Wáły/ y Aproszy przed Obozem/ mogły nieprzyiaćielowi dác pogodę/ do odpárćia nászych: sam iednák Naywyższy tyle im do reflexyey nie dał rozumu
Skrót tekstu: DiarWied
Strona: B4
Tytuł:
Diariusz całego obleżenia wiedeńskiego od Turków
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
Który był więzniem na tejże Galerze, Z oswobodzeniem 220. Więźniów Chrześcijań. Z Włoskiego na Polskie przełożone. W KRAKOWIERoku Pańskiego/ 1628.
Opisanie krótkie, Zdobycia Galery przedniejszej AleksandryjSKIEJ w Porcie u Metelliny. POtęga Państwa Tureckiego/ jako na wszytkich członkach swych upadać poczęła/ za ponowieniem w ludziach pobożności/ i życia Chrześcijańskiego/ przez ustawy Konsylium świętego Trydentskiego: tak mianowicie na żołnierzu Morskim/ (który jest przedniejszą niemal obroną każdej Prowincji) szwankuje i słabieje znacznie. A to dla tego/ że tym Poganom schodzi wiele na tej pomocy/ którą zwykli miewać przedtym zawsze pojmanych Chrześcijan/ i młodo w niewolązabranych. Zaczym Galery ich/ które przedtym
Ktory był więzniem ná teyże Gálerze, Z oswobodzeniem 220. Więźniow Chrześćiáń. Z Włoskiego ná Polskie przełożone. W KRAKOWIERoku Páńskiego/ 1628.
Opisánie krotkie, Zdobyćia Galery przednieyszey ALEXANDRIYSKIEY w Porćie v Metelliny. POtęgá Páńśtwá Tureckiego/ iáko ná wszytkich członkách swych vpadáć poczęłá/ zá ponowieniem w ludźiách pobożnośći/ y żyćia Chrześćiáńskiego/ przez vstáwy Concilium świętego Trydentskiego: ták miánowićie ná żołnierzu Morskim/ (ktory iest przednieyszą niemal obroną káżdey Prowincyey) szwánkuie y słábieie znácznie. A to dla tego/ że tym Pogánom zchodźi wiele ná tey pomocy/ ktorą zwykli miewáć przedtym záwsze poimánych Chrześcian/ y młodo w niewolązábránych. Zaczym Galery ich/ ktore przedtym
Skrót tekstu: OpisGal
Strona: A2
Tytuł:
Opisanie krótkie zdobycia galery przedniejszej aleksandryjskiej
Autor:
Marco Marnaviti
Tłumacz:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
, choć by powinni. Na nieprzyjaciół Niewiernych, Sukursu także u Niewiernej szukać Nacyj, nie broni tenże Becanus z innemi Autorami,
Należy jednak Juramentu dobrowolnego, zachodzącego w Aliansach i Paktach dochować. Czego że Władysław Jagiellończyk Król Polski i Węgierski około Roku 1444 nie obserwował lecz złamal Jurament z Amuratem Cesarzem, 30 tysięcy stracił Chrześcijańskiego Wojska, i sam z Julianem Kardynałem zginął. Ottokar Król Czeski za takież Wiarołomstwo z Rudolfem Haszpurgskim cale z niesiony i z wyciężony. Słusznie tedy perswaduje Z. Augustyn do Bonifacjusza pisząc: Fides quando promittitur, etiam Hostibus est servanda. I te inter Faedera improprie talia powinny się mieścić, jako to Clientelare, kiedy
, choć by powinni. Na nieprzyiacioł Niewiernych, Sukursu także u Niewierney szukać Nacyi, nie broni tenże Becanus z innemi Autorami,
Należy iednak Iuramentu dobrowolnego, zachodzącego w Alliansach y Paktach dochować. Czego że Władysław Iagiellończyk Krol Polski y Węgierski około Roku 1444 nie obserwował lecz złamal Iurament z Amuratem Cesarzem, 30 tysięcy stracił Chrześciańskiego Woyska, y sam z Iulianem Kardynałem zginął. Ottokar Krol Czeski za takież Wiarołomstwo z Rudolfem Haszpurgskim cale z niesiony y z wyciężony. Słusznie tedy perswaduie S. Augustyn do Bonifacyuszá pisząc: Fides quando promittitur, etiam Hostibus est servanda. Y te inter Faedera improprie talia powinny się mieścić, iako to Clientelare, kiedy
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 403
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
