tysiące pogłowia Chrześcijan ma Patriarcha Aleksandryjski po Libiej/ Pentapolu/ Etiopiej/ i po wszytkim Egipcie tytuł swój rozpościera: a we wszytkiej tej swej Indyjskie i Murzyńskie krainy i państwa zajmującej Patriarchiej/ nierzkąc Metropolity abo Episkopa/ ale ledwo jednego ma Presbytera. wszytko pożar nieszczęsny Mahomet. A czego on nie dożar/ pożarte Chrześcijaństwo to wpaszczekach swoich mają przeklęci Kacerze/ Etnyches i Dysocorus/ i Uczeń ich Jakobus. Cóż za dziw będzie/ jeśli się to i z naszą Cerkwią stanie/ co się stało z pomiestnymi tych Patriarchij Cerkwiami? A pewnie stanie się/ bo się już dobrze na to zaniosło/ jeśli tak czule i dbale około siebie
tyśiące pogłowia Chrześćian ma Pátryárchá Alexándriyski po Libiey/ Pentapolu/ Aethyopiey/ y po wszytkim Aegypćie tituł swoy rospośćiera: á we wszytkiey tey swey Indiyskie y Murzyńskie kráiny y páństwá záymuiącey Pátryárchiey/ nierzkąc Metropolity ábo Episkopá/ ále ledwo iednego ma Presbyterá. wszytko pożar nieszcżęsny Máchomet. A cżego on nie dożar/ pożárte Chrześćiáństwo to wpászcżekách swoich máią przeklęći Kácerze/ Etnyches y Disocorus/ y Vczeń ich Iákobus. Coż zá dźiw będźie/ ieśli sie to y z nászą Cerkwią stánie/ co sie stáło z pomiestnymi tych Pátryárchiy Cerkwiámi? A pewnie stánie sie/ bo sie iuż dobrze ná to zániosło/ ieśli ták czule y dbále około śiebie
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 103
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
i wszytko na sobie dzierżącym ozdobnego Królestwa tego, węgłem jest. Kapłana znaczne prawdziwego sługę Bożego. Abowiem ten Królestwo stanowi: ten Pana koronuje: ten Księstwo: to jest niewolą oddala. Więc dalej. Znaczna Mądrość w tobie. gdy z pośrzodka siebie Koronni Synowi, na ono zacne, wspaniałe, Concillium, kędy Chrześcijaństwo wszystko o Ligę prosiło, wysadzili cię, i honoru tego ciebie być godnym, zgodliwemi głosy swemi oświadczyli. Znaczna prawda. gdyś wiele razów Posłem na Sejm obieran bywał, którego nie insza powinność, jedno aby to, coby miłej Ojczyźnie zdrowego być rozumiał, prawdziwie na żadną rzecz się nie oglądając, radził,
y wszytko ná sobie dźierżącym ozdobnego Krolestwá tego, węgłem iest. Kápłaná znáczne prawdźiwego sługę Bożego. Abowiem ten Krolestwo stánowi: ten Páná koronuie: ten Kśięstwo: to iest niewolą oddala. Więc daley. Znaczna Mądrość w tobie. gdy z pośrzodka siebie Koronni Synowi, na ono zacne, wspaniałe, Concillium, kędy Chrześćiaństwo wszystko o Ligę prośiło, wysadźili ćię, y honoru tego ćiebie bydź godnym, zgodliwemi głosy swemi oświadczyli. Znaczna prawda. gdyś wiele razow Posłem na Seym obieran bywał, ktorego nie insza powinność, iedno aby to, coby miłey Oyczyznie zdrowego bydź rozumiał, prawdźiwie na żadną rzecz się nie oglądaiąc, radźił,
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: 7
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
co, służy Lisowczykowi, bo u niego koń i broń na wybór. Jeśli electus ad arma to jest wybrany do oręża, i to pewnie Lisowczyk, bo się każdy z nich Bogu ofiarował do śmierci nie orać. Jeśli electae armaturae vir, to jest wybornego uzbrojenia mąż, i to Lisowczyk, bo już wszystko prawie chrześcijaństwo, na przykład tego wojska, ich sposobami uchwala sobie lekko wojować. Jeśli electus a robore vel re ipsa, to jest, wyborny siłą albo rzeczą samą, i to Lisowczyka znaczy, bo temu bez pochlebstwa sarnę prawdę przyznawszy, rzecz sama wybornym go pokazuje. Jeśli electus a ratione, to jest wybrany z rozumu albo
co, służy Lisowczykowi, bo u niego koń i broń na wybór. Jeśli electus ad arma to jest wybrany do oręża, i to pewnie Lisowczyk, bo się każdy z nich Bogu ofiarował do śmierci nie orać. Jeśli electae armaturae vir, to jest wybornego uzbrojenia mąż, i to Lisowczyk, bo już wszystko prawie chrześciaństwo, na przykład tego wojska, ich sposobami uchwala sobie lekko wojować. Jeśli electus a robore vel re ipsa, to jest, wyborny siłą albo rzeczą samą, i to Lisowczyka znaczy, bo temu bez pochlebstwa sarnę prawdę przyznawszy, rzecz sama wybornym go pokazuje. Jeśli electus a ratione, to jest wybrany z rozumu albo
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 17
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
tym Punkcie wyświadczasz. do swego Konfidenta.
Zadajesz potym Szalbiersko i złośliwie, w te słowa: Której na dobro Pospolite nie zażywał, (to jest) Buławy. Te twe słowa jak są uniesione jadem i zawziętością, niech każdy sądzi. Bo gdy to, co wszytka Polska, a że tak rzekę, wszytko niemal Chrześcijaństwo przyznaje, bo i Nieprzyjaciele ująć mu tego nie mogli, ze cnotliwie i odwaźnie przy tej Buławie sprawował się. Ty mu sam tego ujmujesz, i stąd judicio wszytkich jesteś kłamcą, tym samym reputacji przydajesz mu, że Szalbierzem będąc, ganisz go, tak jakbyś mu jej viąl, gdybyś go chwalił. Chyba
tym Punkćie wyświadczasz. do swego Confidentá.
Zádáiesz potym Szálbiersko y złośliwie, w te słowa: Ktorey ná dobro Pospolite nie záżywał, (to iest) Bułáwy. Te twe słowá iák są vnieśione iádem y záwźiętośćią, niech káżdy sądźi. Bo gdy to, co wszytká Polská, á że ták rzekę, wszytko niemal Chrześćiaństwo przyznáie, bo y Nieprzyiaćiele viąć mu tego nie mogli, ze cnotliwie y odwaźnie przy tey Bułáwie spráwował się. Ty mu sam tego vymuiesz, y ztąd judicio wszytkich iesteś kłámcą, tym samym reputáciey przydáiesz mu, że Szálbierzem będąc, gánisz go, ták iákbyś mu iey viąl, gdybyś go chwalił. Chyba
Skrót tekstu: PersOb
Strona: 75
Tytuł:
Perspektywa na objaśnienie niewinności
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
, jakoby to i w politycznych akcjach szło, i ważne było peccatum originále: i toby Panu Bogu exprobrare zdało się, że choć go Pan Bóg stworzył godnym Królestwa, my go w tym sądziemy, że mu Bóg dał urodzić się ze krwi Królewskiej, przecięż nie na Tron. Dopierożby słusznie na nas Chrześcijaństwo wołało: Poloni novum testamentũ fabricant, kiedy Bóg każe: dentem pro dente, głowę dać za głowę, a my za chłopską głowę grzywny, za Szlachecką, wieżą naznaczamy: kiedy Bóg Regálem na Tronie stworzył Królewicza, a my wurodzeniu grzech, in natalibus culpam znajdiuemy, i mógłby z Akteonem mówić: Fortunae
, iákoby to y w politycznych ákcyach szło, y ważne było peccatum originále: y toby Panu Bogu exprobrare zdáło się, że choć go Pan Bog stworzył godnym Krolestwá, my go w tym sądźiemy, że mu Bog dał urodźić się ze krwi Krolewskiey, przećięż nie ná Tron. Dopierożby słusznie ná nas Chrześćiaństwo wołało: Poloni novum testamentũ fabricant, kiedy Bog każe: dentem pro dente, głowę dáć zá głowę, á my zá chłopską głowę grzywny, zá Szlachecką, wieżą náznaczamy: kiedy Bog Regálem ná Tronie stworzył Krolewicá, á my wurodzeniu grzech, in natalibus culpam znaydiuemy, y mogłby z Akteonem mowić: Fortunae
Skrót tekstu: RadzKwest
Strona: 47
Tytuł:
Kwestie polityczne
Autor:
Franciszek Radzewski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
; w drugich jednak te rzeczy chwalą/ poważają/ i szanują jako przystoi. Żeby to ich powołanie nie było/ mówić się nie może bo osobliwie też dla ćwiczenia młodzi/ Zakon ten Z. IGNACI założył/ a Kościół Boży miedzy inszymi przyczynami dla tej też/ po tak wielu dawnych Zakonach on aprobował/ co wszytko Chrześcijaństwo świadczy. Jeśli o dozwolenie idzie o zwierzchności do której szkoły w Chrześcijaństwie zawżdy przynależały i przynależą/ to wyraźnie/ i dostatecznie Jezuici mają od Papieżów Pio 4. Pio 5. Gregor. 13. Syxto 5. Gregor. 14. Clemente 8. Paulo 5. Gregor. 15. Przetoż jako tym którzy od
; w drugich iednák te rzecży chwalą/ poważáią/ y szánuią iáko przystoi. Zeby to ich powołánie nie było/ mowić się nie może bo osobliwie tesz dla ćwiczenia młodźi/ Zakon ten S. IGNACI záłożył/ á Kośćioł Boży miedzy inszymi przycżynámi dla tey tesz/ po ták wielu dawnych Zakonách on ápprobował/ co wszytko Chrześćiáństwo swiadcży. Jeśli o dozwolenie idźie o zwierzchnośći do ktorey szkoły w Chrześćiáństwie záwżdy przynależały y przynależą/ to wyráźnie/ y dostátecznie Jezuići máią od Papieżow Pio 4. Pio 5. Gregor. 13. Syxto 5. Gregor. 14. Clemente 8. Paulo 5. Gregor. 15. Przetosz iáko tym ktorzy od
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 2
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
tej nauce twierdzi/ szeroko tamże dowodzi. A nakonieć przydaje że ta nauka jest błędem i Heresyą; i tak mówi tamże c. eodem. In his autemin quibus zawiadowania o tym/ i do znoszenia wszelakich przeszkód temuż) . Te są własne słowa tego Z. Doktora/ którego naukę jako sobie poważa wszytko Chrześcijaństwo/ świadkiem tego jest dobym tytuł Doctoris Ecclesiae, jemu dany od Kościoła Katolickiego: i jego/ dla gruntownej nauki/ którą świat ozdobił/ do starodawnych czterech Doktorów przez stolicę Apostołską przylączenie. Trzeci argument Akademików Paryskich i zodpowiedzią nań/ niżej usłyszysz Czytelniku; gdy się mówić będzie/ o daremnej bojaźni których/ obawiających
tey náuce twierdzi/ szeroko támże dowodźi. A nákonieć przydáie że tá náuká iest błędem y Heresyą; y ták mowi támże c. eodem. In his autemin quibus záwiádowánia o tym/ y do znoszęnia wszelakich przeszkod temuż) . Te są własne słowá tego S. Doktorá/ ktorego náukę iáko sobie poważa wszytko Chrześćiáństwo/ świádkięm tego iest dobym tytuł Doctoris Ecclesiae, ięmu dány od Kośćiołá Kátolickiego: y iego/ dla gruntowney náuki/ ktorą świat ozdobił/ do stárodawnych czterech Doktorow przez stolicę Apostolską przylączenie. Trzeci árgument Akademikow Paryskich y zodpowiedźią náń/ nizey vsłyszysz Czytelniku; gdy się mowić będźie/ o daremney boiazni ktorych/ obawiaiących
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 85
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
jeśli się im to zda nie wyraźnie/ tedy nie posiana nauka Apostołska nauczy nas/ jako to Apostołowie wyraźnie wyłożyli. A tę niepisaną naukę Apostołską kto nam powie? Odpowiada Augustyn ś. Quod vniuersa tenet Ecclesia, nec Conciliis institutum, sed semper retentum ets, non nisi authoritate Apostolica traditum rectissimè creditur. Otoż nam wszytko Chrześcijaństwo od czasów Apostołskich świadczy/ żeć tę Ewangelią/ W imię Ojca i Syna i Ducha ś. nieinaczej Apostołowie wyłożyli/ jedno tak /że to jest Bóg w Trójcy jedyny/ żeć Ociec Bóg/ Syn Bóg/ Duch ś. Bóg/ trzy osoby/ ale jedna istność Boska; a tak jeden Bóg we
iesli się im to zda nie wyráźnie/ tedy nie posiána náuká Apostolska náuczy nas/ iáko to Apostołowie wyráźnie wyłożyli. A tę niepisáną náukę Apostolską kto nam powie? Odpowiáda Augustyn ś. Quod vniuersa tenet Ecclesia, nec Conciliis institutum, sed semper retentum ets, non nisi authoritate Apostolica traditum rectissimè creditur. Otoż nam wszytko Chrześćiáństwo od czásow Apostolskich świádczy/ żeć tę Ewángelią/ W imię Oycá y Syná y Duchá ś. nieináczey Apostołowie wyłożyli/ iedno ták /że to iest Bog w Troycy iedyny/ żeć Oćiec Bog/ Syn Bog/ Duch ś. Bog/ trzy osoby/ ále iedná istność Boska; á ták ieden Bog we
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 10
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
nowe tych ludzi którzy się w językach ćwiczą/ nic nie ujmują tłumaczeniu starych/ którzy się w językach ćwiczą/ nic nie ujmują tłumaczeniu starych/ którzy lepiej onych czasów te języki umieli/ i zmysł Apostołski dobrze wiedzieli: do tego się mogą przydać/ aby widząc taką różność w nich/ każdy trzymał się tego którego wszytko Chrześcijaństwo doświadczyło/ i od kościoła Katolickiego jest podane/ niechceli błądzić z drugimi heretykami/ którzy sobie nowe biblie tworzą.
Teć są rozumy Ariańskie. sąć jeszcze i insze od P. M. wypisane/ ale szkoda nimi papieru mazać: dosyć tak na tych/ aby każdy obaczył takie rozumy dla których Ariani syna Bożego z istności
nowe tych ludźi ktorzy się w ięzykách ćwiczą/ nic nie vymuią tłumáczeniu stárych/ ktorzy się w ięzykách ćwiczą/ nic nie vymuią tłumáczeniu stárych/ ktorzy lepiey onych czásow te ięzyki vmieli/ y zmysł Apostolski dobrze wiedźieli: do teg^o^ się mogą przydáć/ áby widząc táką rożność w nich/ káżdy trzymał się te^o^ ktore^o^ wszytko Chrześćiáństwo doświádczyło/ y od kośćiołá Kátholickiego iest podáne/ niechceli błądźić z drugimi haeretykámi/ ktorzy sobie nowe biblie tworzą.
Teć są rozumy Aryáńskie. sąć ieszcze y insze od P. M. wypisáne/ ále szkodá nimi pápieru mázáć: dosyć ták ná tych/ áby káżdy obaczył tákie rozumy dla ktorych Aryani syná Bożego z istnośći
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 34
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
nie mieli Turcy życzliwszego nad P. M. Wierać to zbytki P. M. spychać Pana Chrystusa z Bóstwa/ i zrzucać go z Majestatu jego/ zadawać mu że fałszywym i zmyślonym był do tego czasu Bogiem/ odsądzać go Bóstwa/ które mu do tych czasów i Bóg Ociec/ i wszytko niebo/ i wszytko Chrześcijaństwo/ i wszelakie stworzenie przyznawało/ oprócz Żydów/ Mahometan i Pogan/ z któremi P. M. przestaje. Nazbyt przebrał P. M. w rozumie: ledwoby się tak zeszło z równym sobie postępować: a on i Panu Bogu nie przepuści. Ale jeślić się zwiozło Mahometowi/ zwiezie się i Arianom/
nie mieli Turcy życzliwszego nád P. M. Wieráć to zbytki P. M. spycháć Páná Chrystusá z Bostwá/ y zrzucáć go z Máiestatu iego/ zádáwáć mu że fałszywym y zmyślonym był do tego czásu Bogiem/ odsądzáć go bostwá/ ktore mu do tych czásow y Bog Oćiec/ y wszytko niebo/ y wszytko Chrześćiánstwo/ y wszelákie stworzenie przyznawáło/ oprocz Zydow/ Máhometan y Pogan/ z ktoremi P. M. przestáie. Názbyt przebrał P. M. w rozumie: ledwoby się ták zeszło z rownym sobie postępowáć: á on y Pánu Bogu nie przepuśći. Ale ieslić się zwiozło Máhometowi/ zwieźie się y Aryanom/
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 48
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
