Białobrzeski dobrzy wojennicy, Wołoską ziemię, gdy własnej bronili, Krwią swą skropili.
Wielka też szkoda, jako inszych wiela, Tak Jarockiego, jako i Stanizela, Ten pułk prowadził marszałka wielkiego Połubińskiego.
Godzienby, gdyby można, być wspomniany Każdy z tych, który odniósł w boju rany, Godne wspomnienia wzięte dla ojczyzny Chwalebne blizny.
Bidziński strażnik, chciwie zapędzony, Ledwie nie na śmierć z skały roztrącony, A sławę jego wznoszą takie wskoki Aż pod obłoki.
I twej żaden wiek sławy nie zagłuszy, Zacny Sapieho, litewski koniuszy, Szwank twój wielkiemu z przodków Twoich domu Nie czyni sromu.
Godzien pochwały Zamoyski podstoli, Gdy mocno Turków po
Białobrzeski dobrzy wojennicy, Wołoską ziemię, gdy własnej bronili, Krwią swą skropili.
Wielka też szkoda, jako inszych wiela, Tak Jarockiego, jako i Stanizela, Ten pułk prowadził marszałka wielkiego Połubińskiego.
Godzienby, gdyby można, być wspomniany Każdy z tych, ktory odniosł w boju rany, Godne wspomnienia wzięte dla ojczyzny Chwalebne blizny.
Bidziński strażnik, chciwie zapędzony, Ledwie nie na śmierć z skały roztrącony, A sławę jego wznoszą takie wskoki Aż pod obłoki.
I twej żaden wiek sławy nie zagłuszy, Zacny Sapieho, litewski koniuszy, Szwank twoj wielkiemu z przodkow Twoich domu Nie czyni sromu.
Godzien pochwały Zamoyski podstoli, Gdy mocno Turkow po
Skrót tekstu: MorszZWierszeWir_I
Strona: 493
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
zagranicznej z Koroną Szwedzką trwać miała, przecięż dla przywrócenia wcale i zupełnie rządu Rzpltej dawnego, który primitivé et principaliter zawisł na Sejmach Walnych zwyczajnych, i dla tym gruntowniejszego i doskonalszego utrzymania spokojności publicznej, teraźniejszym postanowieniem rozwiązuje się, i wcale się kończy przy wiekotrwałej jednak u J. K. Mci i Stanów Rzpltej za chwalebne zasługi, sobie i Marszałkowi swemu, jako statecznemu i nieporuszonemu, Majestatu Pańskiego i wolności obrońcy, należytej wdzięczności. Artykuł X.
POkoj wewnętrzny takim sposobem skonkludowany, Plenipotencjariuszowie stron miarkujących, który kształtem wzajemnie między sobą skoncentrowanym, od Pryncypałów swoich ma być potwierdzony, z Instrumantami Oryginalnemi od dnia podpisu niniejszego Traktatu wczasie ośmdziesiąt dziewiąciu
zagraniczney z Koroną Szwedzką trwać miała, przećięż dla przywrocenia wcale y zupełnie rządu Rzpltey dawnego, ktory primitivé et principaliter zawisł na Seymach Walnych zwyczaynych, y dla tym gruntownieyszego y doskonalszego utrzymania spokoynośći publiczney, teraźnieyszym postanowieniem rozwiązuie się, y wcale się kończy przy wiekotrwałey iednak u J. K. Mći y Stanow Rzpltey za chwalebne zasługi, sobie y Marszałkowi swemu, iako statecznemu y nieporuszonemu, Maiestatu Pańskiego y wolnośći obrońcy, należytey wdzięcznośći. Artykuł X.
POkoy wewnętrzny takim sposobem skonkludowany, Plenipotencyaryuszowie stron miarkuiących, ktory kształtem wzaiemnie między sobą skoncentrowanym, od Pryncypałow swoich ma bydź potwierdzony, z Instrumantami Oryginalnemi od dnia podpisu ninieyszego Traktatu wczasie ośmdźieśiąt dźiewiąćiu
Skrót tekstu: TrakWarsz
Strona: K2
Tytuł:
Traktat Warszawski dnia trzeciego Nowembra 1716 roku zkonkludowany
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1717
Data wydania (nie później niż):
1717
tak siłu równych sobie w honorach i w fortunie, argument taki formują: Ja tak dobry, jak ten; ergo ex hoc antecedenti konkluzja, też mię honory i fortuna czeka, nie pracując, ani żaługując się na nie. Tertio. Trzeci, fortunę mając dostatnią ex patrimonio, nie dbają o nabycie większej przez akcje chwalebne, przez które, insi stają się jej godnemi, wszystkę ambicją zakładając in fastidioso luxu, i w proźnej chwale, nie znając prawdziwej, która samemi cnotami. acquiritur.
Dowodem tego co mówię, to co mamy przed oczyma: Jak wielu, którzy wchodzą w rady z imprezyą szkolną, zasadzając się na swej wymowie,
tak siłu rownych sobie w honorach y w fortunie, argument taki formuią: Ia tak dobry, iak ten; ergo ex hoc antecedenti konkluzya, teź mię honory y fortuna czeka, nie pracuiąc, ani załuguiąc śię na nie. Tertio. Trzeći, fortunę maiąc dostatnią ex patrimonio, nie dbaią o nabyćie większey przez akcye chwalebne, przez ktore, inśi staią śię iey godnemi, wszystkę ambicyą zakładaiąc in fastidioso luxu, y w proźney chwale, nie znaiąc prawdźiwey, ktora samemi cnotami. acquiritur.
Dowodem tego co mowię, to co mamy przed oczyma: Iak wielu, ktorzy wchodzą w rady z impressyą szkolną, zasadzaiąc śię na swey wymowie,
Skrót tekstu: LeszczStGłos
Strona: 56
Tytuł:
Głos wolny wolność ubezpieczający
Autor:
Stanisław Leszczyński
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
res futuras.
Lymphati miałoby się mówić Nymphati, że Nimfów Bogiń dochem kto był natchnięty, albo raczej szalony, manią cierpiący, z widzenia Nimfów w wodzie. Wyraża się tedy i natchnięty od Deastrów, i szalony, terminem Lymphatus.
Ador y Adorea, znaczą zboże, i pochwałę, iż Cesarzom olim za chwalebne zwycięskie akcje, Pospólstwo Zboże, Zyto ofiarowało, wystawując Ich Heroismum, z tąd urosło: że Adorea kładzie się za pochwałę i Panegiryk.
Classis, znaczy razem wiele Okrętów, cudzoziemskim terminem dobrze effertur Flotta.
Aras tangere, jednoż jest, co przysięgać; że olim attactu Ołtarzów czyniono Juramenta.
Odium Vatianum, znaczy
res futuras.
Lymphati miałoby się mowić Nymphati, że Nymfow Bogiń dochem kto był natchnięty, albo raczey szalony, manią cierpiący, z widzenia Nymfow w wodzie. Wyraża się tedy y natchnięty od Deastrow, y szalony, terminem Lymphatus.
Ador y Adorea, znaczą zboże, y pochwałę, iż Cesarzom olim za chwalebne zwycięskie akcye, Pospolstwo Zboże, Zyto ofiarowało, wystawuiąc Ich Heroismum, z tąd urosło: że Adorea kładzie się za pochwałę y Panegiryk.
Classis, znaczy razem wiele Okrętow, cudzoziemskim terminem dobrze effertur Flotta.
Aras tangere, iednoż iest, co przyśięgać; że olim attactu Ołtarzow czyniono Iurámenta.
Odium Vatianum, znaczy
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 58
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
SULLI, albo SYLLI z Familii Ścipionów, Rzymianina zacnego, a drugiego Juliusza, Zięcia Pompejuszowego, i piórem i żelazem Walecznego, którzy na Osobach swoich mieć chcieli, nie roczną ale perpetuam Dictaturam, co było domowej Wojny długoletniej, wiele krwie rozlewającęj Seminarium. Ci oba Prawa Rzymskie za nić mieć Poczęli, Tyraństwem siebie i chwalebne Rządy Rzymianów mażąc. Ten Julius na wysoki gradus pochwał wybił się był, pięć razy KONSULEM będąc; Francuzów, Niemców, Brytańskie Insuły zwyciężył: Czym bawiący się, kiedy na Sejmie, albo Radzie publicznej Rzymskiej, nie miał na się względu, na Ojczyznę obrócił Oręże, Włoskie zawojował Prowincje, Pompejusza wypędził, potym go
SULLI, albo SYLLI z Familii Scipionow, Rzymianina zacnego, a drugiego Iuliusza, Zięcia Pompeiuszowego, y piorem y żelazem Walecznego, ktorzy na Osobach swoich mieć chcieli, nie roczną ale perpetuam Dictaturam, co było domowey Woyny długoletniey, wiele krwie rozlewaiącęy Seminarium. Ci oba Prawa Rzymskie za nić mieć poczeli, Tyraństwem siebie y chwalebne Rządy Rzymianow mażąc. Ten Iulius na wysoki gradus pochwał wybił się był, pięć razy KONSULEM będąc; Francuzow, Niemcow, Brytańskie Insuły zwyciężył: Czym bawiący się, kiedy na Seymie, albo Radzie publiczney Rzymskiey, nie miał na się względu, na Oyczyznę obrocił Oręże, Włoskie zawoiował Prowincye, Pompeiusza wypędził, potym go
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 457
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
., i inni dystyngwowani ludzie, tak dalece że pod Koreliczami na osim tysięcy wszystkiego wojska znajdowało się.
Niemniej w Koronie konfederacja sandomierska najpierwsza przy królu Stanisławie stanęła, na której Adam Tarło, starosta jasielski, potem wojewoda lubelski, pan piękny, hojny i wielkiego serca, generalnym marszałkiem konfederackim koronnym jest obrany, który dosyć chwalebne wykonywał dzieła.
Co zaś do domowych moich okoliczności. Rezydowali rodzice moje w Szeszowie, a mając dorosłe córki a siostry moje, mieli do nich konkurentów godnych ludzi. Do starszej siostry mojej Marianny, teraźniejszej Wańkowiczowej, starościnej ruszewskiej, był konkurent nieboszczyk Ossoliński, chorąży ziemi mielnickiej, a do młodszej, Kunegundy, teraźniejszej Ruszczycowej
., i inni dystyngwowani ludzie, tak dalece że pod Koreliczami na osim tysięcy wszystkiego wojska znajdowało się.
Niemniej w Koronie konfederacja sendomirska najpierwsza przy królu Stanisławie stanęła, na której Adam Tarło, starosta jasielski, potem wojewoda lubelski, pan piękny, hojny i wielkiego serca, generalnym marszałkiem konfederackim koronnym jest obrany, który dosyć chwalebne wykonywał dzieła.
Co zaś do domowych moich okoliczności. Rezydowali rodzice moje w Szeszowie, a mając dorosłe córki a siostry moje, mieli do nich konkurentów godnych ludzi. Do starszej siostry mojej Marianny, teraźniejszej Wańkowiczowej, starościnej ruszewskiej, był konkurent nieboszczyk Ossoliński, chorąży ziemi mielnickiej, a do młodszej, Kunegundy, teraźniejszej Ruszczycowej
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 80
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
rycerskim kunsztom, gdyby go była wczesna zbyt w młodzieńczym stanie śmierć ojczyźnie i dalszym nie umknęła zasługom. Trzeci syn, Michał Matuszewic, cześnikowicz miński, z Placydą Łyczkowską dożywotnią złączony małżeńską przyjaźnią.
Czwarty, a drugi po Andrzeju syn, ten, którego żałujemy, starosta stokliski, na którego ociec z krwią mu daną i chwalebne swoje wlał przymioty, które go na sejm posłem, na trybunały deputatem, z tą o nim pewnością i odwagą uczyniły, że gdy mówił, wielki każdy statysta milcz a słuchaj, gdy radził, lubo krzesła w senacie nie miał, z głowy był i rady prawdziwym senatorem.
Z tegoż Jana Matuszewica, cześnika mińskiego
rycerskim kunsztom, gdyby go była wczesna zbyt w młodzieńczym stanie śmierć ojczyźnie i dalszym nie umknęła zasługom. Trzeci syn, Michał Matuszewic, cześnikowicz miński, z Placydą Łyczkowską dożywotnią złączony małżeńską przyjaźnią.
Czwarty, a drugi po Andrzeju syn, ten, którego żałujemy, starosta stokliski, na którego ociec z krwią mu daną i chwalebne swoje wlał przymioty, które go na sejm posłem, na trybunały deputatem, z tą o nim pewnością i odwagą uczyniły, że gdy mówił, wielki każdy statysta milcz a słuchaj, gdy radził, lubo krzesła w senacie nie miał, z głowy był i rady prawdziwym senatorem.
Z tegoż Jana Matuszewica, cześnika mińskiego
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 483
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
iż wydał Opus: Speculum et Repertorium Iuris, jako Jurysta główny, Prawnym służące na ksiąg 4 podzielone. Nad którego Opus pisaniem lat strawił 21 i przypisał Ottoboniemu Kardynałowi Z: Adriana, napisał i Rationale Divinorum Officiorum na ksiąg ośm podzielone, w którym Mszała i Brewiarza Rzymskiego wykłada pięknie i fundamentalnie Rubrum. Popisał i inne chwalebne Opera. Wyniesiony tandem na Biskupstwo Mimateńskie, vulgo Mende, w Francyj Roku 1286 i w lat 10 swoje zakończył życie, pochowany w Rzymie u Naj- Katalog Osób, wiadomości o sobie godnych.
świętszej Panny supra Minervam u OO. Dominikanów.
Ioannes DUNS SCOTUS natione, albo z Szkocyj, jak generalnie trzymają Authores, Lucas
iż wydał Opus: Speculum et Repertorium Iuris, iako Iurysta głowny, Prawnym służące na ksiąg 4 podzielone. Nad ktorego Opus pisaniem lat strawił 21 y przypisał Ottoboniemu Kardynałowi S: Adriana, napisał y Rationale Divinorum Officiorum na ksiąg ośm podzielone, w ktorym Mszała y Brewiarza Rzymskiego wykłada pięknie y fundamentalnie Rubrum. Popisał y inne chwalebne Opera. Wyniesiony tandem na Biskupstwo Mimateńskie, vulgo Mende, w Francyi Roku 1286 y w lat 10 swoie zakonczył życie, pochowany w Rzymie u Nay- Katalog Osob, wiadomości o sobie godnych.
świętszey Panny supra Minervam u OO. Dominikanow.
Ioannes DUNS SCOTUS natione, albo z Szkocyi, iak generalnie trzymaią Authores, Lucas
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 625
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Carogroda, a stamtąd Książętom Ruskim od Cesarzów Greckich z przerzeczonemi Książętami blisko skolligowanych, mianowicie Danielowi Królowi Halickiemu Ruskiemu Kijowskiemu etc. Książęciu Mężowi Konsiancyj Córki Beli IV. Króla Węgierskiego Brata Kolomanna antecedenter także Króla Halickiego, Z. Salomei Oblubienca nie winnego zrodzonej z Maryj Córki Aleksego Cesarza Greckiego Który Obraz Książęta Ruscy na wojnach nosząc, chwalebne z nieprzyjaciół odnosili wiktorie. Zrazu ten Obraz był w Haliczu Stolicy na on czas Królestwa Halickiego, przez Leona Syna Danielowego do Lwowa przeniesiony, w Kapllcy Zamkowej tituli Z. Jana Baptisty lokowany Funduszem i obligacją na OO. Bazylianów włożoną tam odprawowania swego Nabożeństwa. Za czasem OO. Dominikanów na Ruś cum munere Misyj posłanym zowiąc
Carogroda, á ztamtąd Xiążętom Ruskim od Cesarzow Greckich z przerzeczonemi Xiążętami blisko skolligowanych, mianowicie Danielowi Krolowi Halickiemu Ruskiemu Kiiowskiemu etc. Xiążęciu Mężowi Consiancyi Corki Beli IV. Krola Węgierskiego Brata Kolománna antecedenter także Krola Halickiego, S. Salomei Oblubienca nie winnego zrodzoney z Maryi Corki Alexego Cesarza Greckiego Ktory Obraz Xiążęta Ruscy na woynach nosząc, chwalebne z nieprzyiacioł odnosili wiktorye. Zrazu ten Obraz był w Haliczu Stolicy na on czas Krolestwa Halickiego, przez Leona Syna Danielowego do Lwowa przeniesiony, w Kapllcy Zámkowey tituli S. Iana Baptisty lokowany Funduszem y obligacyą na OO. Bazylianow włożoną tam odprawowania swego Nabozeństwa. Za czasem OO. Dominikanow na Ruś cum munere Misyi posłanym zowiąc
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 335
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Książęcą Mość jako w latach, tak i błogosławieństwie swojem boskiem pomnażać raczył. Z Secemina 4. Listopada, roku pańskiego 1659. Waszej Książęcej Mości, Pana mego miłościwego, uniżony sługa i bogomodlca X. Walenty Odymalski.
ŻAŁOŚNA POSTAĆ KORONY POLSKIEJ.
Nie ten był koniec zamysłu mojego, Pisać lamenty i żałobne treny, Ale chwalebne domu prześwietnego Wysławiać dzieła, i ozdobne sceny Triumfów męstwa twego odważnego, Mądre z Parnasu wzbudzając Kameny Helikońskiego do tejże zabawy, O godny wiecznie nieśmiertelnej sławy
Cny Aleksandrze Koniecpolski, który Słodkiej rodzica twojego pamięci, Kładąc przed oczy sobie zasług wzory, I dzieł wspaniałych, i wrodzonej chęci Przeciw ojczyźnie, skąd przednie honory I
Xiążęcą Mość jako w latach, tak i błogosławieństwie swojem boskiem pomnażać raczył. Z Secemina 4. Listopada, roku pańskiego 1659. Waszej Xiążęcej Mości, Pana mego miłościwego, uniżony sługa i bogomodlca X. Walenty Odymalski.
ŻAŁOŚNA POSTAĆ KORONY POLSKIEJ.
Nie ten był koniec zamysłu mojego, Pisać lamenty i żałobne threny, Ale chwalebne domu prześwietnego Wysławiać dzieła, i ozdobne sceny Tryumfów męstwa twego odważnego, Mądre z Parnasu wzbudzając Kameny Helikońskiego do tejże zabawy, O godny wiecznie nieśmiertelnej sławy
Cny Alexandrze Koniecpolski, który Słodkiej rodzica twojego pamięci, Kładąc przed oczy sobie zasług wzory, I dzieł wspaniałych, i wrodzonej chęci Przeciw ojczyznie, zkąd przednie honory I
Skrót tekstu: OdymWŻałKoniec
Strona: 317
Tytuł:
Żałośna postać Korony Polskiej
Autor:
Walenty Odymalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
