uznawał, Jak wiele dobra, dla kogoś mi dawał. Lecz ten, który ma trosk i pociech losy, Starł łez obfitych z oczu jego rosy. Dobremu sercu co ciężkim frasunkiem Już usychało, pospieszył z ratunkiem. Takiego mu zaś dawszy przyjaciela, Który do swych cnot i przymiotów wielą I sławy za nie, chwalebnym skończeniem Tak wiele przydał. Idąc za sumnieniem Przy świętej prawdzie zacna białagłowa, Przy swoim panu i umrzeć gotowa, Poszła z ojczyzny i ciężkie tułactwo Za najprzedniejsze obrawszy bogactwo, Po rozbójniczych skałach i Beskidach W niewytrzymanych tułając się biedach, Zdjęta w połwieku jadowitym morem, Mężnych białychgłów i ta była wzorem. Piękne i nader przykładne
uznawał, Jak wiele dobra, dla kogoś mi dawał. Lecz ten, ktory ma trosk i pociech losy, Starł łez obfitych z oczu jego rosy. Dobremu sercu co ciężkim frasunkiem Już usychało, pospieszył z ratunkiem. Takiego mu zaś dawszy przyjaciela, Ktory do swych cnot i przymiotow wielą I sławy za nie, chwalebnym skończeniem Tak wiele przydał. Idąc za sumnieniem Przy świętej prawdzie zacna białagłowa, Przy swoim panu i umrzeć gotowa, Poszła z ojczyzny i ciężkie tułactwo Za najprzedniejsze obrawszy bogactwo, Po rozbojniczych skałach i Beskidach W niewytrzymanych tułając się biedach, Zdjęta w połwieku jadowitym morem, Mężnych białychgłow i ta była wzorem. Piękne i nader przykładne
Skrót tekstu: MorszZWierszeWir_I
Strona: 427
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
, vindikował krzywdę bożą, krzywdę M. J. K. M., krzywdę wszytkiej Rzeczypospolitej, która i sama congratulabitur sobie, że Wm. mój Mciwy Pan foedum to servile bellum a visceribus jej summa prudentia, dzielnością i odwagą raczył amoliri. Aleć jużeś sobie Wm. mój M. P. tak chwalebnym dziełem usłał szeroką drogę, nie tylko ad praemia, które za krwawe prace swoje obfite z rąk J. K. M. brać będziesz, ale tez i do nieśmiertelnej sławy, która i teraźniejszym i potomnym wiekom, póki Rzeczpospolita nasza stać będzie, brzmieć musi. Pewienem przeto, że za tak szczęśliwemi Waszmości mego Mciwego
, vindikował krzywdę bożą, krzywdę M. J. K. M., krzywdę wszytkiey Rzeczypospolitey, która y sama congratulabitur sobie, że Wm. moy Mciwy Pan foedum to servile bellum a visceribus iey summa prudentia, dzielnością y odwagą raczył amoliri. Aleć iużeś sobie Wm. moy M. P. tak chwalebnym dziełem usłał szeroką drogę, nie tylko ad praemia, które za krwawe prace swoie obfite z rąk J. K. M. brać będziesz, ale tez y do nieśmiertelney sławy, która y teraznieyszym y potomnym wiekom, póki Rzeczpospolita nasza stać będzie, brzmieć musi. Pewienem przeto, że za tak szczęśliwemi Waszmości mego Mćiwego
Skrót tekstu: KoniecSListy
Strona: 281
Tytuł:
Listy Stanisława Koniecpolskiego Hetmana
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1672
Data wydania (nie wcześniej niż):
1672
Data wydania (nie później niż):
1672
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
. Kwestia OŚMA. Kwestia IX. Czy lepiej: aby Podskarbi Wielki Koronny, publicznie się rachował? czy też Deputatom, i Posłom, na te rachunki naznaczonym. Kwestia Resolvitur 1mó. Ze lepiej: aby Podskarbi raczował się prywatnie Deputatom.
Nim się racje zaczną, może się opisać status quaestionis. Lubo Podskarbi, za chwalebnym teraz Rzeczypospolitej postanowieniem podatków z całej Polski, jako przedtym nieodbiera; są jednak roczne i różne Rzeczypospolitej dochody, które za złotym jego kluczem, to jest dyspozycją, i rządem jego chodzą. Jako to jest cło ziemskie i wodne, żupy Krakowskie i inne, pogłowne żydowskie, donatywa Kupieckie, cła winne, etc.
. KWESTYA OSMA. KWESTYA IX. Czy lepiey: áby Podskarbi Wielki Koronny, publicznie się ráchował? czy też Deputatom, y Posłom, ná te ráchunki náznáczonym. KWESTYA Resolvitur 1mó. Ze lepiey: áby Podskarbi raczował się prywatnie Deputatom.
Nim się racye záczną, może się opisac status quaestionis. Lubo Podskarbi, zá chwálebnym teraz Rzeczypospolitey postánowieniem podatkow z cáłey Polski, iáko przedtym nieodbiera; są iednák roczne y rożne Rzeczypospolitey dochody, ktore zá złotym iego kluczem, to iest dyspozycyą, y rządem iego chodzą. Jáko to iest cło źiemskie y wodne, żupy Krákowskie y inne, pogłowne żydowskie, donatywa Kupieckie, cła winne, etc.
Skrót tekstu: RadzKwest
Strona: 150
Tytuł:
Kwestie polityczne
Autor:
Franciszek Radzewski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
swej złości, Tym żelazem odpłatę weźmie. poległ tedy Tyran ów. SA: Przestań Melchi; aż nadto, zabija Ojca to obwieszczenie - - o Nieba! o! Boże Izraela! o! Imię Saula nieszczęśliwe! O! jak nagle w dniu prawie jednym wszystek ginie Ród Królewski! Winszuję tobie Eliabie; Ze chwalebnym twym dziełom teraz mogę zgodną Nagrode oddać Saul. to jest w ten czas, kiedy Najnieszczęśliwszy w Świecie całym, bez dziedzica Zostanę. tobie bowiem Tron osierociały Wdziedziczne puszczę rządy: wnet zwycięskie skronie Cny mężu, zamiast Lauru zobaczysz w Koronie. Bieg bowiem życia mego niedługo popędzi Do końca, tak żal ciężki. dziś za
swey złości, Tym żelázem odpłátę weźmie. poległ tedy Tyran ów. SA: Przestań Melchi; aż nádto, zábiia Oycá to obwieszczenie - - o Niebá! o! Boże Izráelá! o! Imie Saulá nieszcześliwe! O! iák naglé w dniu práwie iednym wszystek ginie Ród Królewski! Winszuię tobie Eliabie; Ze chwalebnym twym dziełom teraz mogę zgodną Nagrode oddáć Saul. to iest w ten czás, kiedy Naynieszczęśliwszy w Swiecie cáłym, bez dziedzicá Zostánę. tobie bowiem Tron osierociáły Wdziedziczne puszczę rządy: wnet zwycięskie skronie Cny mężu, zámiast Lauru zobaczysz w Koronie. Bieg bowiem życia mego niedługo popędzi Do końcá, ták żal cięszki. dzis zá
Skrót tekstu: JawJon
Strona: 56
Tytuł:
Jonatas
Autor:
Stanisław Jaworski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
żył Jonata. każdy z nich, na Boga I na Pańskie poprzysiągł ołtarze: Jonacie Żeby włos z głowy niespadł: alboż nasze Państwo Faraońska niewola? czyliż jest tyraństwo Okrutnych Bałwochwalców, którym na ofiary Krew ludzką przyzwoita toczyć, i zabójstwa Najsroższe, mieć za winną Bogóm cześć i chwałę? My zaś życiem chwalebnym więcej czczemy Boga, I Łaskawego słudzy doznajemy Pana. SA: Jać wam tak śmiałą waszej nieuwagi winę Daruję; że z dobrego do Jonaty serca Pochodzi: lecz chęciom, i prośbom waszym - AK: Jakie Chęci prośby rozumiesz? wiedz: że twych, w tym czasie Rozkazów niesłuchamy Królu: bo w tej sprawie
żył Jonátá. káżdy z nich, ná Bogá I ná Páńskie poprzysiągł ołtarze: Jonácie Żeby włos z głowy niespadł: álboż násze Páństwo Pháráonska niewola? czyliż iest tyráństwo Okrutnych Bałwochwálcow, którym ná ofiáry Krew ludzką przyzwoita toczyć, i zabóystwá Naysroższe, mieć zá winną Bogóm cześc i chwałę? My żáś życiem chwalebnym więcy czczemy Bogá, I Łaskawego słudzy doznáiemy Paná. SA: Jać wam ták śmiáłą wászey nieuwagi winę Dáruię; że z dobrego do Jonáty sercá Pochodzi: lécz chęciom, i proźbom wászym - AK: Jákie Chęci proźby rozumiesz? wiedz: że twych, w tym czásie Rozkázów niesłuchamy Królu: bo w tey spráwie
Skrót tekstu: JawJon
Strona: 67
Tytuł:
Jonatas
Autor:
Stanisław Jaworski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
. Przy tym po boku jego ustawnie będąc, nieopisany profit. Pro primo da zupełną informacją, jak się sprawować i z kim przestawać, pro secundo a wieleż warto kapitałów przysłuchania się ordynansom i dyspozycjom jego, przy tym też i egzekucjom onych niezliczonych nigdy dla poczciwego kawalera sum, ile dla takiego, który swe życie tak chwalebnym, ślicznym chce pędzić rzemiesłem.
Pamiętając o tym, że raz umrzeć trzeba, nie lepiej, że tedy pole, na którym się padnie, trochę (gdy nie ugodzą) pogrzebać nogą, rozpamietując rozkaz ad literam Boski: grzeb, szukaj dla ciebie z potem czoła twego! Dokopywasz się tedy na Marsowym Polu tego,
. Przy tym po boku jego ustawnie będąc, nieopisany profit. Pro primo da zupełną informacją, jak się sprawować i z kim przestawać, pro secundo a wieleż warto kapitałów przysłuchania się ordynansom i dyspozycjom jego, przy tym też i egzekucjom onych niezliczonych nigdy dla poczciwego kawalera sum, ile dla takiego, który swe życie tak chwalebnym, ślicznym chce pędzić rzemiesłem.
Pamiętając o tym, że raz umrzeć trzeba, nie lepiej, że tedy pole, na którym się padnie, trochę (gdy nie ugodzą) pogrzebać nogą, rozpamietując rozkaz ad literam Boski: grzeb, szukaj dla ciebie z potem czoła twego! Dokopywasz się tedy na Marsowym Polu tego,
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 193
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
tobie moim i wszytkiego stworzenia/ a osobliwie ludzkiego plemienia imieniem dzięki i chwały oddawam/ ciesząc się z-dobroci twojej/ i wielbiąc imię twoje na wieki. 3. BOże mój tyś sprawił/ że Chrystus JEzus jest Synem twoim przyrodzonym i prawdziwym tobie społistonym/ z-tobą i z-Duchem świętym w jedności Bóstwa wiecznie chwalebnym/ i królującym; naszym zasię jest Ojcem/ Panem/ Królem/ Głową/ Rządcą/ Odkupicielem/ Pasterzem/ Zbawicielem. Za co Tobie i Jemu/ i Duchowi Świętemu cześć/ wesele/ dziękowanie/ wychwalanie od nas wszytkich na wieki wieczne. Drogi doskonałości Chrześć:
4. Boże mój za darowanego nam od ciebie jedynaka
tobie moim i wszytkiego stworzenia/ á osobliwie ludzkiego plemienia imieniem dźięki i chwały oddawam/ ćiesząc się z-dobroći twoiey/ i wielbiąc imię twoie ná wieki. 3. BOże moy tyś spráwił/ że Chrystus IEzus iest Synem twoim przyrodzonym i prawdźiwym tobie społistonym/ z-tobą i z-Duchem świętym w iednośći Bostwá wiecznie chwalebnym/ i kroluiącym; nászym zaśię iest Oycem/ Pánem/ Krolem/ Głową/ Rządcą/ Odkupićielem/ Pásterzem/ Zbáwićielem. Zá co Tobie i Iemu/ i Duchowi Swiętemu cześć/ wesele/ dźiękowánie/ wychwalánie od nas wszytkich ná wieki wieczne. Drogi doskonáłośći Chrześć:
4. Boże moy zá dárowánego nam od ćiebie iedynaká
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 428
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
