tak barzo/ iż nie mógł być bez niej/ póki żyła. Nawet gdy już była zdechła: nie kazał trupa jej z pokoju swego wynieść: bo umierając włożyła w gębę on oczarowany pierścionek. I aczkolwiek on trup szkaradnie śmierdział: awszakże Cesarz na to nic nie dbał: owszem on smród zdał mu się za wonność chwiołkową albo rożaną. Senatorowie jego nie mogąc onego smrodu scierpieć/ radzili mu/ aby onej zarazy nie chował przy sobie dłużej/ lecz nic nie pomogło. Domyślą się/ że przy onym trupie czary były; rozkażam opatrzyli/ aż w gębie pierścionek on znaleźli; skoro go wyjęli/ odeszły czary. Cesarz wszedszy do pokoju/
ták bárzo/ iż nie mogł bydź bez niey/ poki żyłá. Náwet gdy już byłá zdechłá: nie kazał trupá jey z pokoju swego wynieść: bo umierájąc włożyłá w gębę on oczárowány pierśćionek. Y áczkolwiek on trup szkárádnie śmierdźiał: áwszákże Cesarz ná to nic nie dbał: owszem on smrod zdał mu śię zá wonność chwiołkową álbo rożáną. Senatorowie jego nie mogąc onego smrodu zćierpieć/ rádźili mu/ áby oney zárázy nie chował przy sobie dłużey/ lecz nic nie pomogło. Domyślą śię/ że przy onym trupie czáry były; roskażam opátrzyli/ aż w gębie pierśćionek on ználeźli; skoro go wyjęli/ odeszły czáry. Cesarz wszedszy do pokoju/
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 47.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
