, Epistole, p. 557, tom III.
Sejm 1701 na dzień 30 maja konwokowany, XXXIX, zniszczony. Wojna szwedzka już dobrze zapalona gorzała. Litwa domową niszczyła się wojną. Wołyń i prowincyje ruskie od Tatarów rujnowane. Kurfirszt Brandenburski i Pruski przeszłego królem pruskim ukoronował się roku. Wojska saskie po województwach niezmierne czyniły ciężkości. Na te rzeczy sejm ten złożony tymiż samymi co i przeszłe sejmy, cały zaprzątniony pierwszych familij niesnaskami i do marszałka nie przystąpił elekcji, tylko prowizyjonalnie zgodziła się izba, aby poseł poznański zagajał. Wiele kilka niedziel o namienionych dopiero wielkich Rzpltej interesach gadania, gdzie do ostatnich coraz przychodziło gwałtów, cała izba o ewakuacyją
, Epistolae, p. 557, tom III.
Sejm 1701 na dzień 30 maja konwokowany, XXXIX, zniszczony. Wojna szwedzka już dobrze zapalona gorzała. Litwa domową niszczyła się wojną. Wołyń i prowincyje ruskie od Tatarów rujnowane. Kurfirszt Brandeburski i Pruski przeszłego królem pruskim ukoronował się roku. Wojska saskie po województwach niezmierne czyniły ciężkości. Na te rzeczy sejm ten złożony tymiż samymi co i przeszłe sejmy, cały zaprzątniony pierwszych familij niesnaskami i do marszałka nie przystąpił elekcyi, tylko prowizyjonalnie zgodziła się izba, aby poseł poznański zagajał. Wiele kilka niedziel o namienionych dopiero wielkich Rzpltej interessach gadania, gdzie do ostatnich coraz przychodziło gwałtów, cała izba o ewakuacyją
Skrót tekstu: KonSSpos
Strona: 250
Tytuł:
O skutecznym rad sposobie
Autor:
Stanisław Konarski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1760 a 1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1760
Data wydania (nie później niż):
1763
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma wybrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Juliusz Nowak-Dłużewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
ranymi Samego Wschodu leżą/ promieńmi jasnymi. Wieczor zaś/ i te brzegi co się zachodowym Słońcem grzeją/ podległy siełom E Zefirowym. Na Tatarskie Ordy/ i północe dziedziny/ Straszny natarł F Boreas/ a znowu krainy Przeciwne/ obłokami od południowego Ustawicznemi mokną/ G Austra zadżdżonego. Nad tymi jasne niebo/ i próżne ciężkości Założył/ nie mające nic ziemskiej grubości. Ledwie tak granicami podzielił pewnymi Wszystkie rzeczy/ gdy gwiazdy/ co czasy dawnymi Przytłoczone pod miąższą kupą się tajeły/ Znacznie się na niebiosach wszytkich rozświecieły. Ażeby wszelkie kraje mieszkanie swe miały/ Gwiazdy i kształty Bogów niebo odzierżały. Lsknącym rybom w wodzie się mieszkanie dostało/ Zwierz ziemia
ránymi Sámego Wschodu leżą/ promieńmi iásnymi. Wieczor záś/ y te brzegi co się zachodowym Słońcem grzeią/ podległy śiełom E Zephirowym. Ná Tátárskie Ordy/ y pułnocne dźiedźiny/ Strászny nátárł F Boreás/ á znowu kráiny Przećiwne/ obłokámi od południowego Vstáwicznemi mokną/ G Austrá zádżdżonego. Nád tymi iásne niebo/ y prozne ćięszkośći Záłożył/ nie máiące nic źiemskiey grubośći. Ledwie ták gránicámi podźielił pewnymi Wszystkie rzeczy/ gdy gwiazdy/ co czásy dawnymi Przytłoczone pod miąższą kupą się táieły/ Znácznie się ná niebiosách wszytkich rozświećieły. Ażeby wszelkie kráie mieszkánie swe miáły/ Gwiazdy y kształty Bogow niebo odźierżáły. Lsknącym rybom w wodźie się mieszkánie dostało/ Zwierz źiemiá
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 6
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
wszyscy święci ludzie i Aniołowie, i owszem, tak jako Ty sam siebie nieskończoną miłością miłujesz, i tęć wszystkę miłość jako Tobie powinną oddaję. Taką miłością miłować Cię zawsze będę, choćbyś mi też i tu, i po śmierci nigdy nic dobrego nie uczynił, i owszem, choćbyś na mię wszelkie uciski i ciężkości przepuścił i nawet i na wieczne męki miał posłać, miłować Cię, dobrodzieja i dobra nieskończonego nie przestanę.
A ponieważeś mi, o słodki Boże, rozkazał miłować bliźniego, dziękujęć za tak słodkie przykazanie i dlatego wszelkim sposobem wolą moję skłaniam do tego, abym go wedle wolej Twojej miłował. Więc go, choć
wszyscy święci ludzie i Aniołowie, i owszem, tak jako Ty sam siebie nieskończoną miłością miłujesz, i tęć wszystkę miłość jako Tobie powinną oddaję. Taką miłością miłować Cię zawsze będę, choćbyś mi też i tu, i po śmierci nigdy nic dobrego nie uczynił, i owszem, choćbyś na mię wszelkie uciski i ciężkości przepuścił i nawet i na wieczne męki miał posłać, miłować Cię, dobrodzieja i dobra nieskończonego nie przestanę.
A ponieważeś mi, o słodki Boże, rozkazał miłować bliźniego, dziękujęć za tak słodkie przykazanie i dlatego wszelkim sposobem wolą moję skłaniam do tego, abym go wedle wolej Twojej miłował. Więc go, choć
Skrót tekstu: BolesEcho
Strona: 140
Tytuł:
Przeraźliwe echo trąby ostatecznej
Autor:
Klemens Bolesławiusz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jacek Sokolski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
prawa duchownego nie naruszali, chociażby i to było wolno Rzpltej, która se ipsam sibi nullo modo obligare potest, by też i najdawniejszymi przywilejmi, żeby o tych rzeczach, które mere publici iuris sunt, non liceat ei leges figere et refigere, jednak atośmy przecię ich nie podnosieli, owszem, mając od nich takie ciężkości swoje, jako się wspomniały, ich prawa lepiejeśmy ostrzegli, niż Wiśliczanie. Nie wspomnieli Wiśliczanie księdza Baranowskiego, którego konwent tyniecki legitime et canonice opatem obrał, a jednak im KiM. kogo inszego prezentował. Nie wspomnieli ks. biskupa wendeńskiego, który dwóch różnych reguł jest od KiMci uczynionym opatem, któremu wprawdzie życzymy
prawa duchownego nie naruszali, chociażby i to było wolno Rzpltej, która se ipsam sibi nullo modo obligare potest, by też i najdawniejszymi przywilejmi, żeby o tych rzeczach, które mere publici iuris sunt, non liceat ei leges figere et refigere, jednak atośmy przecię ich nie podnosieli, owszem, mając od nich takie ciężkości swoje, jako się wspomniały, ich prawa lepiejeśmy ostrzegli, niż Wiśliczanie. Nie wspomnieli Wiśliczanie księdza Baranowskiego, którego konwent tyniecki legitime et canonice opatem obrał, a jednak im KJM. kogo inszego prezentował. Nie wspomnieli ks. biskupa wendeńskiego, który dwóch różnych reguł jest od KJMci uczynionym opatem, któremu wprawdzie życzymy
Skrót tekstu: ZebrzApolCz_III
Strona: 227
Tytuł:
Apologia abo sprawota szlachcica polskiego.
Autor:
Zebrzydowski Mikołaj
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
Hetmani albo przynajmniej jeden zawsze był Praesens w Wojsku propter meliorem ordinem et disciplinam solidam . 29.
Panowie Pułkownicy Rotmistrze i insi oficjerowie Aby się od Pułków i Chorągwi swoich sine Legali Impedimento nie absentowali pod utraceniem zasług domowią się Ich MSC PP. Posłowie aby tak koniecznie było, bo jeżeli nam Ich MSC o zasługi takie czynią Ciężkości niech że tez i sami przestrzegają co do nich należy Tak że i Towarzystwo którzy by okazji omieszkali a tak możemy pleno numero i zawsze okryte mieć Chorągwie. 30.
W Wojsku Cudzoziemskim aby szlachta Rodowita i insi oficjerami byli. mają się Serio domawiac PP Posłowie. 31.
Postulata et Desideria. Ich MŚCiów PP Braci w
Hetmani albo przynaymniey ieden zawsze był Praesens w Woysku propter meliorem ordinem et disciplinam solidam . 29.
Panowie Pułkownicy Rotmistrze y insi officyerowie Aby się od Pułkow y Chorągwi swoich sine Legali Impedimento nie absentowali pod utraceniem zasług domowią się Ich MSC PP. Posłowie aby tak koniecznie było, bo iezeli nąm Ich MSC o zasługi takie czynią Cięszkosci niech że tez y sami przestrzegaią co do nich nalezy Tak że y Towarzystwo ktorzy by okazyiey omieszkali a tak mozemy pleno numero y zawsze okryte miec Chorągwie. 30.
W Woysku Cudzoziemskim aby szlachta Rodowita y insi officyerami byli. maią się Serio domawiac PP Posłowie. 31.
Postulata et Desideria. Ich MSCiow PP Braci w
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 218v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
Synem człowieczym/ któregoś sobie zmocnił. 19. A nie odstąpimy od ciebie: zachowaj nas przy żywocie/ a Imienia twego wzywać będziemy. 20. O PAnie Boże Zastępo/ nawrócze nas zasię: rozjaśni nad nami oblicze twoje/ a będziemy zbawieni. PSALM LXXXI. I. Upomniawszy Dawid do[...] Pańskiej lud Boży, przypomina ciężkości Egipskie, i wybawienie z nich II. Powtarza Zakon Boży, i niepodłuszeństwo ich przypomina. III. Karanie za to przypomniawszy do Pokuty wiedzie. 1
. Przedniejszemu śpiewakowi na Gyttyt/ Asafowi. 2. WEsoło śpiewajcie Bogu mocy naszej: wykrzykajcie Bogu Jakobowemu. 3. Weźmicie Psalm przydajcie bęben/ i wdzięczną harfę z lutnią
Synem cżłowiecżym/ ktoregoś sobie zmocnił. 19. A nie odstąpimy od ćiebie: záchowaj nas przy żywoćie/ á Imienia twego wzywáć będźiemy. 20. O PAnie Boże Zastępo/ náwroćże nas zaśię: rozjáśni nád nami oblicże twoje/ á będźiemy zbáwieni. PSALM LXXXI. I. Vpomniawszy Dawid do[...] Panskiey lud Boży, przypomina ćięszkośći Egipskie, y wybawienie z nich II. Powtarza Zakon Boży, y niepodłuszenstwo ich przypomina. III. Karanie za to przypomniawszy do Pokuty wiedżie. 1
. Przedniejszemu śpiewakowi ná Gytthyth/ Asáfowi. 2. WEsoło śpiewajćie Bogu mocy nászey: wykrzykajćie Bogu Jákobowemu. 3. Weźmićie Psálm przydajćie bęben/ y wdźięcżną hárfę z lutnią
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 592
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
będzie. 7. Nie będzie mieszkał w domu moim zdrajca: ten który mówi kłamstwo nie ostoi się przed oczyma mymi. 8. Co poranek/ tracić będę wszystkie niezboznych na ziemi: abym tak wykorzenił z miasta PAńskiego wszystkie/ którzy czynią nieprawość. PSALM CII. I. Luc Boży do Boga wołając, Babilońskie ciężkości onemu przekłada. II. Cieszy się że Bóg ma godzineczkę której je wybawi. III. Froźle czyni, żeby ich do końca nie niszczył. 1
. Modlitwa utrapionego/ gdy będąc w ucisku przed PAnem wylewa żądość swoję. 2. PAnie wysłuchaj modlitwę moję: a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie. 3. Nie
będźie. 7. Nie będźie mieszkał w domu mojim zdrajcá: ten ktory mowi kłamstwo nie ostoji śię przed ocżymá mymi. 8. Co poránek/ tráćić będę wszystkie niezboznych ná źiemi: ábym ták wykorzenił z miástá PAńskiego wszystkie/ ktorzy cżynią niepráwość. PSALM CII. I. Luc Boży do Boga wołając, Bábilonskie ćięszkośći onemu przekłada. II. Cieszy śię że Bog ma godźinecżkę ktorey je wybáwi. III. Froźle cżyni, żeby ich do konca nie niszcżył. 1
. Modlitwá utrapionego/ gdy będąc w ućisku przed PAnem wylewa żądość swoję. 2. PAnie wysłuchaj modlitwę moję: á wołánie moje niechaj przyjdzie do ćiebie. 3. Nie
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 601.
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
w stajni go położy na sienie, Józef mu służyć będzie i nieme stworzenie. Anieli go pasterzom będą ogłaszali, Żeby śli do Betlejem, jemu chwałę dali. To wszytko łaskom waszym teraz pokażemy, Tylko o nieteskliwe słuchanie prosiemy. AktUS PRIMUS
JÓZEF Boże mój dobrotliwy, w tej mojej starości Raczysz na mię dopuszczać tak wielkie ciężkości. Przez wszytek czas żywota cierpiąc utrapienia I teraz nie mogę mieć jeszcze odelżenia. Od cesarza rzymskiego ten dekret wydano, Ażeby wszytkie miasta i wsie popisano. Człowiek wszelkiego stanu, pod zdrowia straceniem, Powinien grosz trybutu dać swoim imieniem. Przeto i ja, ponieważ wyszło rozkazanie, Muszę iść do Betlejem na popisowanie. Z
w stajni go położy na sienie, Józef mu służyć będzie i nieme stworzenie. Anjeli go pasterzom będą ogłaszali, Żeby śli do Betlejem, jemu chwałę dali. To wszytko łaskom waszym teraz pokażemy, Tylko o nieteskliwe słuchanie prosiemy. ACTUS PRIMUS
JÓZEF Boże mój dobrotliwy, w tej mojej starości Raczysz na mię dopuszczać tak wielkie ciężkości. Przez wszytek czas żywota cierpiąc utrapienia I teraz nie mogę mieć jeszcze odelżenia. Od cesarza rzymskiego ten dekret wydano, Ażeby wszytkie miasta i wsie popisano. Człowiek wszelkiego stanu, pod zdrowia straceniem, Powinien grosz trybutu dać swoim imieniem. Przeto i ja, ponieważ wyszło rozkazanie, Muszę iść do Betlejem na popisowanie. Z
Skrót tekstu: DialChrysOkoń
Strona: 138
Tytuł:
Dialog na Narodzenie Chrystusa
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
/ na ciele/ na sławie/ na dobrach doczesnych. Na Pana Boga spuszczająć wszytko/ jemu dziękując/ za przeciwniki onego prosząc/ onym odpuszczając urażę z-serca/ i miłością/ dobrodziejstwy onym złość ich nagradzając/ użalenia nad sobą nie czyniąc/ ani od drugich pragnąc/ ani swej niewinności nie rozwazając. Ale wszelakie ciężkości i doległości przyjmując/ częścią za ukaranie grzechów swoich; cześcią dla naśladowania i wyrażenia cierpliwości Pana Jezusowej: częścią dla miłości Bożej/ i poddania i zjednoczenia się z-wolą Bożą/ która wszytko co czyni/ słusznie czyni/ i słusznie na nas dopuszcza/ i gotuje za krociuchne cierpienia nasze niezmiernie wielką zapłatę w-
/ ná ćiele/ ná sławie/ ná dobrách doczesnych. Ná Pána Bogá spusczáiąć wszytko/ ięmu dźiękuiąc/ zá przećiwniki onego prosząc/ onym odpusczáiąc vráżę z-sercá/ i miłośćią/ dobrodźieystwy onym złość ich nágradzáiąc/ vżalenia nad sobą nie czyniąc/ áni od drugich prágnąc/ áni swey niewinnośći nie rozwazáiąc. Ale wszelákie ćięszkośći i doległośći przyymuiąc/ częśćią zá vkaránie grzechow swoich; cześćią dla naśládowánia i wyrażenia ćierpliwośći Páná Iezusowey: częśćią dla milośći Bożey/ i poddánia i ziednoczenia się z-wolą Bożą/ ktora wszytko co czyni/ słusznie czyni/ i słusznie ná nas dopuscza/ i gotuie zá krociuchne ćierpienia násze niezmiernie wielką zapłátę w-
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 131
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
