skok ją bliski żywił: Las przytym/ co od miejsca słońcu się przeciwił. Tu myślistwem/ i znojem dziecina namodlona Padła/ uciechą miejsca/ i wód napomkniona. Tu pragnienia chcąc odbyć/ trafił na gorszy raz. Gdy pije/ zajźrzany go/ zbłaźnił kształtu wyraz. Bez ciała się nadzieje chwyta/ i zrozmiewa Cień ciała się nadzieje chwyta/ i zrozmiewa Cień ciałem być: zaczym się sam sobie zdumiewa/ Twarz w słup dał/ jał z marmoru Parskiego poczwara. Widzi paluszki Bacha/ Faeba godne włosy/ Widzi szyję słoniowa/ policzek bezwłosy/ Usta wdzięczne/ przy ślicznej rumianość białości. Wszytko w dziw/ czym sam dziwny. sam
skok ią bliski żywił: Lás przytym/ co od mieyscá słońcu sie prźećiwił. Tu myślistwem/ y znoiem dźiećiná námodlona Pádłá/ vćiechą mieyscá/ y wod nápomkniona. Tu prágnienia chcąc odbyć/ tráfił ná gorszy raz. Gdy piie/ záyźrzány go/ zbłaźnił kształtu wyraz. Bez ćiáłá się nádźieie chwyta/ y zrozmiewa Cień ćiáłá się nádźieie chwyta/ y zrozmiewa Cień ćiáłem być: záczym sie sam sobie zdumiewa/ Twarz w słup dał/ iáł z mármoru Parskiego poczwárá. Widźi páluszki Bacchá/ Phaebá godne włosy/ Widźi szyię słoniowa/ policzek bezwłosy/ Vstá wdźięczne/ przy śliczney rumiáność białośći. Wszytko w dźiw/ czym sam dźiwny. sam
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 67
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
