na Piersiach swoich Amorem Patriae nie miał/ aby jako członek zarażliwy/ od ciała odcięty/ i precz był zarzucony. Abowiem gdyby mi sto czasu stawało/ a drugim przykro nie było/ czytałbym wszelkiej Rzeczypospolitej Regestra szlachciców wielkie/ a żadnego bez gorącej miłości przeciw Ojczyźnie nie mielibyśmy. W samej Ateńskiej Rzeczypospolitej Cudo jedno powiem/ małobyśmy znaleźli mężnych/ cnotliwych/ dzielnych/ przeważnych/ szczęśliwych/ którychby niewdzięczni Ateńczykowie/ abo w więzieniu nie pomorzyli; abo przecz z Ojczyzny nie wygnali: a przecię one animusze wielkie nic na to niedbały/ służyli szczyrze Ojczyźnie/ i za nie się mężnie zastawiali. Jako wiele wojen
ná Pierśiách swoich Amorem Patriae nie miał/ áby iáko członek zárázliwy/ od ćiáłá odćięty/ y precz był zárzucony. Abowiem gdyby mi zto czásu sstawáło/ á drugim przykro nie było/ czytałbym wszelkiey Rzeczypospolitey Regestrá szláchćicow wielkie/ á żadnego bez gorącey miłośći przećiw Oyczyznie nie mielibysmy. W sámey Atheńskiey Rzeczypospolitey Cudo iedno powiem/ małobysmy ználezli mężnych/ cnotliwych/ dzielnych/ przeważnych/ sczęśliwych/ ktorychby niewdźięczni Atheńczykowie/ ábo w więzieniu nie pomorzyli; ábo przecz z Oyczyzny nie wygnáli: a przećię one ánimusze wielkie nic ná to niedbały/ służyli sczyrze Oyczyznie/ y zá nie się mężnie zástáwiáli. Iáko wiele woien
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: E3
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
proporcynuje do niej i galantomija, która się nie za nowalią pokazuje widzieć, to jest: kiczka od buta, spodek na chylu, parafarnały in aprico na koźle. Z tego wszytkiego pocieszna JejMciw karycie do dyskursu i zabawy materia.
Jacek: Po diable pocieszna! Sromotna nad zamiar i paskudna, wozić się tak na cudo, na zgorszenie, wstyd i drwiny ludzkie w nieproporcji ochędostwa służałego, które za dawnych panów wielką skarbców cenę przystojnie i poważnie nosiło na sobie od gatunku i srebra niepospolitych.
Wincenty: Nie uważają oni teraz tego, i owszem, z gustem widzą, że sudanny góral ledwo niecałą od krzyża pieczenią wędzi pociesznie na słońcu.
proporcynuje do niej i galantomija, która się nie za nowaliją pokazuje widzieć, to jest: kiczka od buta, spodek na chylu, parafarnały in aprico na koźle. Z tego wszytkiego pocieszna JejMciw karycie do dyskursu i zabawy materyja.
Jacek: Po dyjable pocieszna! Sromotna nad zamiar i paskudna, wozić się tak na cudo, na zgorszenie, wstyd i drwiny ludzkie w nieproporcyi ochędostwa służałego, które za dawnych panów wielką skarbców cenę przystojnie i poważnie nosiło na sobie od gatunku i srebra niepospolitych.
Wincenty: Nie uważają oni teraz tego, i owszem, z gustem widzą, że sudanny góral ledwo niecałą od krzyża pieczenią wędzi pociesznie na słońcu.
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 279
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
uczyni z wody żaby/ że nieznać było/ ani ziemie ani wody/ co żabska one wszytko okryły: Et intendit Aaron manum suam super aquas AEgypti, & ascenderunt ranae. Alić znowu Czarnoksiężnicy mówią że my też to uczyniemy: I uczynili. Fecerunt autem et malefici per incantationes suas similiter. Potym Aaron uczyni trzecie Cudo/ że pluskwy Robactwo śmierdzące jako wojsko jakie pocznie po powietrzu latać/ tak że słońce sobą jako obłok jaki zasłoniły. Alić Czarnoksiężnicy mówią niemasz tu żadnej mocy w tym Boga waszego/ którego się sługami i posłańcami być powiadacie/ bo my też wszytko uczyniemy. I poczną czartów na pomoc wżywać/ aż nie mogą nic
vczyni z wody żáby/ że nieznáć było/ áni źiemie áni wody/ co żábská one wszytko okryły: Et intendit Aaron manum suam super aquas AEgypti, & ascenderunt ranae. Alić znowu Czárnokśiężnicy mowią że my też to vczyniemy: Y vczynili. Fecerunt autem et malefici per incantationes suas similiter. Potym Aáron vczyni trzećie Cudo/ że pluskwy Robáctwo śmierdzące iáko woysko iákie pocznie po powietrzu latáć/ ták że słońce sobą iáko obłok iáki zásłoniły. Alić Czárnokśiężnicy mowią niemász tu żadney mocy w tym Bogá wászego/ ktorego się sługámi y posłáńcámi bydź powiádaćie/ bo my też wszytko vczyniemy. Y poczną czártow ná pomoc wżywáć/ áż nie mogą nic
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 14
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
poszczą, znać to za Wigilie. Wte też dwa czasy bardzo są bojaźliwi prości Rusnacy na Z: Pantaleona, zowiąc go Palikopą, że kopy zapala piorunami, lub innym ogniem, gdy kto koło krescencyj w polu w Święto jego robi, przypadające 27 Julii, wtedy u nas 7 Augusti. Drugie Święto mają w obserwie Cudo Z: Michała 6 7bris według Ruskiego Kalendarzą: o którym mówią: Nie bój się Podobieństwo Ceremonii Łacińskich z Greckiemi
mnie, ale bój się cudu mego. A to że wte Święta choć Kościelne, jeśli kto robi, karę jaką cudowną odnosi. O MSZY u ŁACINNIKÓW i GREKÓW.
Msza Z: u Łacinników Missa zowie
poszczą, znać to za Wigilie. Wte też dwa czasy bardzo są boiaźliwi prości Rusnacy na S: Pantaleona, zowiąc go Palikopą, że kopy zapala piorunami, lub innym ogniem, gdy kto koło krescencyi w polu w Swięto iego robi, przypadaiące 27 Iulii, wtedy u nas 7 Augusti. Drugie Swięto maią w obserwie Cudo S: Michała 6 7bris według Ruskiego Kalendarzą: o ktorym mowią: Nie boy się Podobieństwo Ceremonii Łacińskich z Greckiemi
mnie, ale boy się cudu mego. A to że wte Swięta choć Kościelne, ieśli kto robi, karę iaką cudowną odnosi. O MSZY u ŁACINNIKOW y GREKOW.
Msza S: u Łacinnikow Missa zowie
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 42
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
skrzyneczka i stołeczki, Jedwab, nici z igiełeczką, Naparsteczek z kądziołeczką. Jedne szyją, złotem robią, Drugie w płótnie wzorki drobią. Potym spojrzę coś do góry I obaczę tudzież mury; Kolumnety stoją z przodku, Pod niemi frambugi wśrodku. Wszedłem w jakiś przegródeczek Pod pokoje, w zagródeczek, Widzę pierwsze cudo wielkie Z drótu, w nim ptaszęta wszelkie. Pod oknami w rowach, blisko, Tam swoje mają siedlisko. Z boku altana miluchna, Rzecz droga, choć niewieluchna, Nawierzchu blachą pobita Szczeromiedzianą, pokryta. A tuż przed nią ogródeczek, Od Wisły mały płoteczek; Są tam kwaterki niewielkie,
W których ziółka,
skrzyneczka i stołeczki, Jedwab, nici z igiełeczką, Naparsteczek z kądziołeczką. Jedne szyją, złotem robią, Drugie w płótnie wzorki drobią. Potym spojrzę coś do góry I obaczę tudzież mury; Kolumnety stoją z przodku, Pod niemi frambugi wśrodku. Wszedłem w jakiś przegródeczek Pod pokoje, w zagródeczek, Widzę pierwsze cudo wielkie Z drótu, w nim ptaszęta wszelkie. Pod oknami w rowach, blizko, Tam swoje mają siedlisko. Z boku altana miluchna, Rzecz droga, choć niewieluchna, Nawierzchu blachą pobita Szczeromiedzianą, pokryta. A tuż przed nią ogródeczek, Od Wisły mały płoteczek; Są tam kwaterki niewielkie,
W których ziółka,
Skrót tekstu: JarzGośc
Strona: 66
Tytuł:
Gościniec abo krótkie opisanie Warszawy
Autor:
Adam Jarzębski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne, opisy podróży
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ignacy Chrzanowski, Władysław Korotyński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1909
niewczasów. Z drugiej strony przeciw sobie Rokoszanie z królem; obie Już wojska uszykowali, Potykać się zgotowali; Ossoliński jeden skoczył, Odważnie do nich wyboczył: Szczęśliwie bitwę rozerwał, Lub się sam w niebezpieczność wdał. Tamże z boków familia, Jak najpiękniejsza lilia; Wkoło rzędem sztylowana, Od Amama zmalowana. Znajdziesz tamże cudo wielkie Ich zasług, przygody wszelkie; Gdy jednego z konia zbito, Na śmierć kopiją przebito, Tego święta ratowała Anna, w zdrowiu zachowała. Insze różne Wiktorie, Sądy, sławne Historie. A wszystkie nakoło rzeczy
W ramach są, ad vivum, grzeczy. Wyżej cesarzowie dawni Rzymscy, dosyć starodawni, Po stronach patrzają
niewczasów. Z drugiej strony przeciw sobie Rokoszanie z królem; obie Już wojska uszykowali, Potykać się zgotowali; Ossoliński jeden skoczył, Odważnie do nich wyboczył: Szczęśliwie bitwę rozerwał, Lub się sam w niebezpieczność wdał. Tamże z boków familija, Jak najpiękniejsza lilija; Wkoło rzędem sztylowana, Od Ammama zmalowana. Znajdziesz tamże cudo wielkie Ich zasług, przygody wszelkie; Gdy jednego z konia zbito, Na śmierć kopiją przebito, Tego święta ratowała Anna, w zdrowiu zachowała. Insze różne Victoriae, Sądy, sławne Historiae. A wszystkie nakoło rzeczy
W ramach są, ad vivum, grzeczy. Wyżej cesarzowie dawni Rzymscy, dosyć starodawni, Po stronach patrzają
Skrót tekstu: JarzGośc
Strona: 87
Tytuł:
Gościniec abo krótkie opisanie Warszawy
Autor:
Adam Jarzębski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne, opisy podróży
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ignacy Chrzanowski, Władysław Korotyński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1909
doczytać. Jabym rozumiał, żeby tam rychlej kogo posłać, któryby się dowiedział, co się tam wżdy dzieje; bo się mnie zda rzecz niepodobna, żeby do tego czasu już co znacznego stać się w tym nie miało. Będzieli co dobrego, co się mnie humanitus zda rzecz niepodobna, ato P. Bóg cudo swe pokaże.
Dalej WKMci trzeba zewsząd Koronę tę uciszyć i wokoło z drugiemi sąsiady statecznie około granic et in comerciis postanowić more maiorum, a osobliwie z królem angielskim pakt potrzeba tak dla komercyj i snadniejszych handlów, jako daleko więcej, dla rekuperowania Szwecji ponowić i potwierdzić. O Inflanciech rozumiem, że i na tę rekuperacją koszt
doczytać. Jabym rozumiał, żeby tam rychlej kogo posłać, któryby się dowiedział, co się tam wżdy dzieje; bo się mnie zda rzecz niepodobna, żeby do tego czasu już co znacznego stać się w tym nie miało. Będzieli co dobrego, co się mnie humanitus zda rzecz niepodobna, ato P. Bóg cudo swe pokaże.
Dalej WKMci trzeba zewsząd Koronę tę uciszyć i wokoło z drugiemi samsiady statecznie około granic et in comerciis postanowić more maiorum, a osobliwie z królem angielskim pakt potrzeba tak dla kommercyj i snadniejszych handlów, jako daleko więcej, dla rekuperowania Szwecyej ponowić i potwierdzić. O Inflanciech rozumiem, że i na tę rekuperacyą koszt
Skrót tekstu: MowaZamojCz_II
Strona: 474
Tytuł:
Mowa Zamoyskiego na sejmie 1605 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy polityczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1605
Data wydania (nie wcześniej niż):
1605
Data wydania (nie później niż):
1605
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
i 6. Tytuł. Pokora Przykł: 4. z. 14. u 19. Tit: Wina. Prz: 1. Tit: Anioł. Przyk: 6. Chwała Prz: 5. osławić Przyk: 3. Język Prz: 6. Wesele doskonałe. Męczennik. Przykład 5. Małżeństwo. Cierpliwość. Cudo. Cudzołoztwo. Cudo. Chełplowego młodzieńca cudo czyniącego/ iż pręko w grzech nieczysty wpaść miał/ ś. Antoni opłakuje. Przykł. 166.
Usłyszał niekiedy Opat Antoni/ o niektórym młodym Mnichu/ który cud na drodze takowy uczynił. Gdy widział niektórych starców w chodzeniu spracowanych/ leśnym osłom rozkazał aby przyszli/ i zanieśli
y 6. Tituł. Pokorá Przykł: 4. s. 14. v 19. Tit: Winá. Prz: 1. Tit: Anyoł. Przyk: 6. Chwałá Prz: 5. osławić Przyk: 3. Iezyk Prz: 6. Wesele doskonáłe. Męczennik. Przykład 5. Małżeństwo. Cierpliwość. Cudo. Cudzołoztwo. Cudo. Chełplowego młodźieńcá cudo czyniącego/ iż pręko w grzech nieczysty wpaść miał/ ś. Antoni opłákuie. Przykł. 166.
Vsłyszał niekiedy Opát Antoni/ o niektorym młodym Mnichu/ ktory cud ná drodze tákowy vczynił. Gdy widźiał niektorych starcow w chodzeniu spracowanych/ leśnym osłom roskazał áby przyszli/ y zániesli
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 177
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
. Pokora Przykł: 4. z. 14. u 19. Tit: Wina. Prz: 1. Tit: Anioł. Przyk: 6. Chwała Prz: 5. osławić Przyk: 3. Język Prz: 6. Wesele doskonałe. Męczennik. Przykład 5. Małżeństwo. Cierpliwość. Cudo. Cudzołoztwo. Cudo. Chełplowego młodzieńca cudo czyniącego/ iż pręko w grzech nieczysty wpaść miał/ ś. Antoni opłakuje. Przykł. 166.
Usłyszał niekiedy Opat Antoni/ o niektórym młodym Mnichu/ który cud na drodze takowy uczynił. Gdy widział niektórych starców w chodzeniu spracowanych/ leśnym osłom rozkazał aby przyszli/ i zanieśli je aż na miejsce
. Pokorá Przykł: 4. s. 14. v 19. Tit: Winá. Prz: 1. Tit: Anyoł. Przyk: 6. Chwałá Prz: 5. osławić Przyk: 3. Iezyk Prz: 6. Wesele doskonáłe. Męczennik. Przykład 5. Małżeństwo. Cierpliwość. Cudo. Cudzołoztwo. Cudo. Chełplowego młodźieńcá cudo czyniącego/ iż pręko w grzech nieczysty wpaść miał/ ś. Antoni opłákuie. Przykł. 166.
Vsłyszał niekiedy Opát Antoni/ o niektorym młodym Mnichu/ ktory cud ná drodze tákowy vczynił. Gdy widźiał niektorych starcow w chodzeniu spracowanych/ leśnym osłom roskazał áby przyszli/ y zániesli ie aż na mieysce
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 178
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
4. z. 14. u 19. Tit: Wina. Prz: 1. Tit: Anioł. Przyk: 6. Chwała Prz: 5. osławić Przyk: 3. Język Prz: 6. Wesele doskonałe. Męczennik. Przykład 5. Małżeństwo. Cierpliwość. Cudo. Cudzołoztwo. Cudo. Chełplowego młodzieńca cudo czyniącego/ iż pręko w grzech nieczysty wpaść miał/ ś. Antoni opłakuje. Przykł. 166.
Usłyszał niekiedy Opat Antoni/ o niektórym młodym Mnichu/ który cud na drodze takowy uczynił. Gdy widział niektórych starców w chodzeniu spracowanych/ leśnym osłom rozkazał aby przyszli/ i zanieśli je aż na miejsce. Ci starcowie opowiedzieli
4. s. 14. v 19. Tit: Winá. Prz: 1. Tit: Anyoł. Przyk: 6. Chwałá Prz: 5. osławić Przyk: 3. Iezyk Prz: 6. Wesele doskonáłe. Męczennik. Przykład 5. Małżeństwo. Cierpliwość. Cudo. Cudzołoztwo. Cudo. Chełplowego młodźieńcá cudo czyniącego/ iż pręko w grzech nieczysty wpaść miał/ ś. Antoni opłákuie. Przykł. 166.
Vsłyszał niekiedy Opát Antoni/ o niektorym młodym Mnichu/ ktory cud ná drodze tákowy vczynił. Gdy widźiał niektorych starcow w chodzeniu spracowanych/ leśnym osłom roskazał áby przyszli/ y zániesli ie aż na mieysce. Ci stárcowie opowiedźieli
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 178
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
