DO PANNY
Obrazie bóstwa, nieśmiertelnej wzorze Urody, gładszej nad różane zorze; Etno miłości, której żywe śniegi Gorącym ogniom dają przez się biegi; Jasna godności gwiazdo, z którą ani Porówna słońce, ni jej miesiąc zgani; Przeczysta duszo w Krzysztale zamknięta, Z którą przebywa każda cnota święta; Dzieło przedniejsze pędzla przedniejszego, Cudzie nad świata siedm cudów starego, Najdoskonalsza natury roboto, Pociecho oczu, serc ciężka ochoto; Śniegu na pozór, ogniu w samej rzeczy — Ty, panno, chciej mię mieć na swojej pieczy, Której-em tak swe niezwiędłej pamięci Wiersze poświęcił, jako oddał chęci; A jakoś we mnie wznieciła pochodnie, Tak daj,
DO PANNY
Obrazie bóstwa, nieśmiertelnej wzorze Urody, gładszej nad różane zorze; Etno miłości, której żywe śniegi Gorącym ogniom dają przez się biegi; Jasna godności gwiazdo, z którą ani Porówna słońce, ni jej miesiąc zgani; Przeczysta duszo w krysztale zamknięta, Z którą przebywa każda cnota święta; Dzieło przedniejsze pędzla przedniejszego, Cudzie nad świata siedm cudów starego, Najdoskonalsza natury roboto, Pociecho oczu, serc ciężka ochoto; Śniegu na pozór, ogniu w samej rzeczy — Ty, panno, chciej mię mieć na swojej pieczy, Której-em tak swe niezwiędłej pamięci Wiersze poświęcił, jako oddał chęci; A jakoś we mnie wznieciła pochodnie, Tak daj,
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 262
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
zawsze stała/ a to świętobliwość jego opowiadając. I Świętemu Efremowi Bóg słupem ognistym Z. Bazilego ukazuje: słupem lud Żydowski napuszczy prowadzi/ oświadczając tym samym miłą sobie być te osoby/ której takie dobrodziejstwo czyni. Wdzięcznym być sobie i naszego Ojca S^o^ Teodozego Pan Bóg tymże słupem ognistym/ i innemi jako w Cudzie czytasz pokazał. O jakbym życzył Prawosławny Czytelniku/ aby każdego Chrześcijańskiego Człowieka (iżby żadne nie zginął) dobroci świętobliwego żywota/ i pewnej Bożej łaski znakiem/ lubo gwiazda/ lubo też słup był/ w tenczasby uradowała się dusza moja w Panu moim/ który stworzył Niebo i Ziemię/ i rozumiem iż to każdego
záwsze stałá/ á to świętobliwość iego opowiádáiąc. Y Swiętemu Ephremowi Bog słupem ognistym S. Bázilego vkázuie: słupem lud Zydowski nápuszczy prowádźi/ oświadczáiąc tym sámym miłą sobie bydź te osoby/ ktorey tákie dobrodźieystwo czyni. Wdźięcznym bydź sobie y nászego Oycá S^o^ Theodozego Pan Bog tymże słupem ognistym/ y innemi iáko w Cudźie czytasz pokazał. O iákbym życzył Práwosławny Czytelniku/ áby káżdego Chrześciáńskiego Człowieká (iżby żadne nie zginął) dobroći świętobliwego żywotá/ y pewney Bożey łáski znákiem/ lubo gwiazdá/ lubo też słup był/ w tenczásby vrádowałá się duszá moiá w Pánu moim/ ktory stworzył Niebo y Ziemię/ y rozumiem iż to káżdego
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 99.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
pątnujący naOdpust do miejsc Świętych/ dla folgi grzechów swych tę drogę odprawują/ jako ów/ któryby mniemał/ iż na jarmarku tylko są kupujący i przedający: ponieważ tam najdzie się i inakszych rodzaj ludzi/ tych rozumiem osobliwie /do których nasmolonych rąk rzecz lgnie każda/ jako to jaśnie w dzisiejszym wielkim i sławnym Cudzie pokażę. Roku mianowanego/ Iwan z Szkołowa Miasta Białoruskiego/ w żupanie ciemnozielonym/ na Odpust do Świętej i Cudotwornej Lawry Pieczarskiej/ na dzień Naśw: Panny Wniebowzięcia przyszedł/ gdzie odprawiwszy święta uroczystość; tydzień potym został w Monastyru/ mało co posługując/ a więcej pogody i czasu do wypełnienia Bogu mierzskiego zamysłu swego upatrując.
pątnuiący náOdpust do mieysc Swiętych/ dla folgi grzechow swych tę drogę odpráwuią/ iáko ow/ ktoryby mniemał/ iż ná iármárku tylko są kupuiący y przedáiący: ponieważ tám naydźie się y inákszych rodzay ludźi/ tych rozumiem osobliwie /do ktorych násmolonych rąk rzecz lgnie káżda/ iáko to iásnie w dźiśieyszym wielkim y sławnym Cudźie pokażę. Roku miánowánego/ Iwán z Szkołowá Miástá Białoruskiego/ w żupanie ćiemnoźielonym/ ná Odpust do Swiętey y Cudotworney Láwry Pieczárskiey/ ná dzień Naśw: Pánny Wniebowzięćia przyszedł/ gdźie odpráwiwszy święta vroczystość; tydźień potym został w Monástyru/ máło co posługuiąc/ á więcey pogody y czásu do wypełnienia Bogu mierzskiego zámysłu swe^o^ vpátruiąc.
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 121.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
do złego/ jako do dobrego: dla czego prosi tenże Ecclesiastik: Panie Ojcze i Boże żywota mego/ wynoszenie i hardość oczu moich nie daj mi. Strzeż się i pamiętaj iż zła rzecz jest oko przewrotne; jako i dobra sprawiedliwe/ ponieważ jest światłością człowieczą/ którą Pan różnie odejmuje/ jako się wyżej w Cudzie tym tknęło/ aby odciął okazją do grzeszenia/ różnie i przywracana instantia Świętych jego/ aby dał Instrument do chwalenia S^o^ Imienia swego/ na które wszelkei kolano Nieba/ ziemie/ i piekła/ kłania się: złe oko i drugie psuje/ gdy na nie zdrowym patrzasz: jako mówi Ouidius: Cùm spectant oculi lippum,
do złego/ iáko do dobrego: dla czego prośi tenże Ecclesiástik: Pánie Oycze y Boże żywotá mego/ wynoszenie y hárdość oczu moich nie day mi. Strzeż się y pámiętay iż zła rzecz iest oko przewrotne; iáko y dobrá spráwiedliwe/ ponieważ iest świátłośćią człowieczą/ ktorą Pan rożnie odeymuie/ iáko się wyżey w Cudźie tym tknęło/ áby odćiął occásią do grzeszenia/ roznie y przywracana instántia Swiętych iego/ áby dał Instrument do chwalenia S^o^ Imieniá swego/ ná ktore wszelkei koláno Niebá/ źiemie/ y piekłá/ kłánia się: złe oko y drugie psuie/ gdy ná nie zdrowỹ pátrzasz: iáko mowi Ouidius: Cùm spectant oculi lippum,
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 154
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
5. In corde. Traktatu wtórego Luk: R. 7. v. 38. 7. 39. Własność wody szósta. Sędź: R. 16. v. 21. 4. Reg: 29. 7. CVD XXVIII. ROKV PO NARÓDZENIV PAŃSKIM, 1624. Aug: 8.
Krnąbrnego Niemca w cudzie Pan tym słuchać uczy, Za wystempek obłusnąwszy gdy go znowu leczy. W Tym Roku do Wieleb: Ojca ZACHARIASZA Z KOPYSNA KOPYSTEŃSKIEGO, Męża wiecznej pamięci godnego/ świętobliwego Człowieka i Archimandryta Pieczarskiego: Jerodiakon Helizeus Zuczkowski i dziś żywy/ Augusta dnia ósmego/ przyszedszy/ taki Cud i w te słowa powiedział: Przyszli prawi Żołnierze
5. In corde. Tráctatu wtorego Luk: R. 7. v. 38. 7. 39. Własność wody szosta. Sędź: R. 16. v. 21. 4. Reg: 29. 7. CVD XXVIII. ROKV PO NARODZENIV PANSKIM, 1624. Aug: 8.
Krnąbrnego Niemcá w cudźie Pan tym słuchác vczy, Zá wystempek obłusnąwszy gdy go znowu leczy. W Tym Roku do Wieleb: Oycá ZACHARIASZA Z KOPYSNA KOPYSTENSKIEGO, Mężá wieczney pámięći godne^o^/ świętobliweg^o^ Człowieká y Archimándrytá Pieczárskiego: Ierodiákon Helizeus Zuczkowsky y dźiś żywy/ Augustá dniá osmego/ przyszedszy/ táki Cud y w te słowá powiedźiał: Przyszli práwi Zołnierze
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 178.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
poucinano/ Cerkiew świętą przy Prawosławnych zostawiono. Apocie II. v. 4. Aspest kamień taż zapalony nie zgara nigdy. Pirytes. Cuda i Paraeneses. Szyroce o tym światu przez listy swe oznaimił WASIL Hospodar Ziem Mołdawskich. Ormianie pohanbieni. I. PARERGON.
Uczyniłem zmiankę o cudownym świec zapaleniu w tym Cudzie/ i w wyższym napisałem o wdzięcznym śpiewaniu Aniołów i Świętych Bożych w Cerkwi murowanej Pieczarskiej/ gdy z niej nabożnych Zakonników sroga Zima do ciepłej i drewnianej wyprowadziła; teraz o podobnym w METROPOLITAŃSKIEJ ŚWIĘTEJ SOFIEJ CERKWI widzeniu powiem. Roku/ Tysiąc sześćset dwadzieścia piątego/ Dnia szóstego Septembra/ Za Panowania Świętej pamięci KrólA POLSKIEGO ZYGMUNTA
poućinano/ Cerkiew świętą przy Práwosławnych zostáwiono. Apocie II. v. 4. Aspest kámień taz zápalony nie zgara nigdy. Pirites. Cudá y Paraeneses. Szyroce o tym świátu przez listy swe oznaimił WASIL Hospodár Ziem Mołdáwskich. Ormiánie pohanbieni. I. PARERGON.
Vczyniłem zmiankę o cudownỹ swiec zápaleniu w tỹ Cudźie/ y w wyszszym nápisałem o wdźięcznym śpiewániu Aniołow y Swiętych Bożych w Cerkwi murowáney Pieczárskiey/ gdy z niey nabożnych Zakonnikow sroga Zimá do ćiepłey y drewniáney wyprowádźiłá; teraz o podobnym w METROPOLITANSKIEY SWIĘTEY SOPHIEY CERKWI widzeniu powiem. Roku/ Tysiąc sześćset dwádźieśćiá piątego/ Dniá szoste^o^ Septembrá/ Zá Pánowánia Swiętey pámięći KROLA POLSKIEGO ZYGMVNTA
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 195.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
jest dobry/ opatruje stworzenie swoje/ a jako mądry te rzeczy które są/ dobrze opatruje: i stworzeniu swemu przemądrej opatrzności swej nadaje wzory/ któremiby onego poznawało. Stąd jako rzeczywiście widzimy/ tak rodzice cielesni staranie mają o dzieciach swych/ jako i Duchowni: coś jaśnie widział Praw: Czyt: w dzisiejszym Cudzie/ gdy SS. naszy Ojcowie Pieczarscy pilnie się nami dziatkami swemi piekłują/ i aby ni naczym nam nie zbywało/ usiłują. Którą to prouisią praesentują kształt na sobie tego/ który tak wszystkiego dogląda/ jako pilnuje kokosz kurcząt swoich; jako liście zasłania owoce od słonecznego upalenia; jako twarde skorupy nasienia swego bronią.
iest dobry/ opátruie stworzenie swoie/ á iáko mądry te rzeczy ktore są/ dobrze opátruie: y stworzeniu swemu przemądrey opátrznośći swey nádáie wzory/ ktoremiby onego poznawáło. Ztąd iáko rzeczywiśćie widźimy/ ták rodźice ćielesni stáránie máią o dźiećiách swych/ iáko y Duchowni: coś iásnie widźiał Práw: Czyt: w dźieśieyszym Cudźie/ gdy SS. nászy Oycowie Pieczárscy pilnie się námi dźiatkámi swemi piekłuią/ y áby ni náczỹ nam nie zbywáło/ vśiłuią. Ktorą to prouisią praesentuią kształt ná sobie tego/ ktory ták wszystkiego dogląda/ iáko pilnuie kokosz kurcząt swoich; iáko liście zásłánia owoce od słonecznego vpalenia; iáko twárde skorupy naśienia swego bronią.
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 205.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
OO Dominikanom Lubelskim przez Książęcia Ruskiego, darowana Biskupowi Kijowskiemu Dominikanowi.
Tego DRZEWA Świetego po Świecie Chrześcijańsko Katolickim jest wiele, po różnych Kościołach. Primo w Jeruzalem w Kościele przy Grobie Pańskim znaczna Porcja, niegdy od Kozreasza Króla Perskiego porwana, ale przez wojnę odebrana, solennie przez Herakliusza Cesarza do O DRZEWIE KrzyżA ŚWIĘTEGO
Jeruzalem przy Cudzie wprowadzona. 2do W Rzymie w Kościele Świętego Krzyża in Jeruzalem zwanym, gdzie znaczna Poreja. 3tio Tamże w Rzymie w Kościołach Z Piotra in Vaticano, u Z. Jana in Laterano. w Kościele Najświętszej Panny za Tybrem, tegoż Świętego Drzewa są Partykuły znaczne. 4to Extra Rzymu jest Porcja w Walencyj Mieście Hiszpańskim
OO Dominikanòm Lubelskim przeż Xiążęcia Ruskiego, dàrowana Biskupowi Kiiowskiemu Dominikanowi.
Tego DRZEWA Swietego po Swiecie Chrześciańsko Katolickim iest wiele, po rożnych Kościołach. Primo w Ieruzalem w Kościele przy Grobie Pańskim znaczna Porcya, niegdy od Kozreasza Krolá Perskiego porwaná, ale przez woynę odebrana, solennie przez Herákliusza Cesarza do O DRZEWIE KRZYZA SWIĘTEGO
Ieruzalem przy Cudzie wprowadzona. 2do W Rzymie w Kościele Swiętego Krzyża in Ierusalem zwanym, gdzie znaczna Poreyá. 3tio Tamże w Rzymie w Kościołach S Piotra in Vaticano, u S. Iana in Laterano. w Kościele Nayświętszey Panny za Tybrem, tegoż Swiętego Drzewa są Partykuły znaczne. 4to Extra Rzymu iest Porcya w Walencyi Miescie Hiszpańskim
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 147
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
tak wiele Cudów, co świadczą wota wiszące w kościele, Do nich się obiecując chodzić nie bez trudu, Obrazom Świętej Trójce ni ślubu, ni cudu, Choćby podobniej śluby Bogu wieszać, bo ta Cuda czynić na świecie jego jest robota: Jego palcem Chrystus Pan, Chrystusowym ludzie Czynili, byłli który znaczny w jakim cudzie. Lepiej by nam nie w człeczej twarzy malowaniu Znać Boga, lecz w przykazań jego zachowaniu, Jako Jan święty uczy. Ale i poganie Co mędrszy zakładali w tym boskie poznanie, Ganiąc pospólstwu, choć był Jowisz chłopem prostem, Że go czcili w kościołach swoich pod pokostem. Przezwiska li, żeby się nim od inszych
tak wiele Cudów, co świadczą wota wiszące w kościele, Do nich się obiecując chodzić nie bez trudu, Obrazom Świętej Trójce ni ślubu, ni cudu, Choćby podobniej śluby Bogu wieszać, bo ta Cuda czynić na świecie jego jest robota: Jego palcem Chrystus Pan, Chrystusowym ludzie Czynili, byłli który znaczny w jakim cudzie. Lepiej by nam nie w człeczej twarzy malowaniu Znać Boga, lecz w przykazań jego zachowaniu, Jako Jan święty uczy. Ale i poganie Co mędrszy zakładali w tym boskie poznanie, Ganiąc pospólstwu, choć był Jowisz chłopem prostem, Że go czcili w kościołach swoich pod pokostem. Przezwiska li, żeby się nim od inszych
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 522
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
w nocy/ co na nie odpowiedzieć; jeden z nich radził/ owe pisma Z. Dominika wrzucić w ogień; które/ jeśliby zgorzały/ swoję wiarę mieli mieć za lepszą; Uczynił to on po trzykroć/ ale zawsze ogień dzielności swej zapominał/ i pisma się owego nie imał. Chcieli ci Kacerze o tym cudzie zamilczeć; ale żołnierz jeden który był przy tym/ to przed ludźmi głosił. Tak i w Karkasonie/ i gdzie indziej/ Mąż Świety i słowem i przykładami/ i cudami/ to Kacerstwo tępił/ i wielu od niego odwodził. Wiek 13. Rok P. 1204. Innocen. III. 7. Bald.
w nocy/ co ná nie odpowiedźieć; ieden z nich rádźił/ owe pismá S. Dominiká wrzućić w ogień; ktore/ ieśliby zgorzáły/ swoię wiárę mieli mieć zá lepszą; Vczynił to on po trzykroć/ ále záwsze ogień dźielnośći swey zápominał/ i pismá się owego nie imał. Chćieli ći Kácerze o tym cudźie zámilczeć; ále żołnierz ieden ktory był przy tym/ to przed ludźmi głośił. Ták i w Kárkásonie/ i gdźie indźiey/ Mąż Swiety i słowem i przykłádámi/ i cudámi/ to Kácerstwo tępił/ i wielu od niego odwodźił. Wiek 13. Rok P. 1204. Innocen. III. 7. Bald.
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 17
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
