, Żeby sobie pacierze dzienne przypominał. A ten chyżo spod łóżka porwawszy urynał, Stanie przed nim, w sukiennej trzymając go pole. Mówił coś ksiądz natenczas z sąsiadem przy stole; Rozumiejąc, gotowa że go czeka księga, Nic nie patrząc ku chłopcu, ręką po nią sięga. Aż mu chłopiec tka w rękę urynał cynowy. „A to co? — pojrzawszy nań od owej rozmowy — Dyjurnał rozkazałem podać sobie” — rzecze. Tu wszyscy w śmiech, i słuszny, a chłopiec uciecze. 407. ŁYSY Z JURYSTĄ
Mając sprawę w Lublinie szlachcic jeden łysy Każe sobie z grodzkich ksiąg wyjmować zapisy; Tam się mi na nieludzkość
, Żeby sobie pacierze dzienne przypominał. A ten chyżo spod łóżka porwawszy urynał, Stanie przed nim, w sukiennej trzymając go pole. Mówił coś ksiądz natenczas z sąsiadem przy stole; Rozumiejąc, gotowa że go czeka księga, Nic nie patrząc ku chłopcu, ręką po nię sięga. Aż mu chłopiec tka w rękę urynał cynowy. „A to co? — pojźrawszy nań od owej rozmowy — Dyjurnał rozkazałem podać sobie” — rzecze. Tu wszyscy w śmiech, i słuszny, a chłopiec uciecze. 407. ŁYSY Z JURYSTĄ
Mając sprawę w Lublinie szlachcic jeden łysy Każe sobie z grodzkich ksiąg wyjmować zapisy; Tam się mi na nieludzkość
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 177
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
nabożniejsi, to upadają osobliwie Unici na kolana. Podobieństwo Ceremonii Łacińskich z Greckiemi Krzyże, Relikwie Świętych, Obrazy, Księga Ewangelii, u Łacinników i Greków w jakiej obserwancyj.
Oba te Kościoły wszytko to wenerują: tylko że Łacinnicy, Krzyż czyli malowany, czyli rznięty snycerską robotą, czy srebrny, czy złoty, czy cynowy, czy mosiądzowy, równą czci rewerencją szanują. Z. Franciszek słomki dwie na krzyż złożone na ziemi postrzegłszy całował i palił. Grecy Schizmatycy rzniętego Krucyfiksa nie miewają, tylko malowany, obserwując podobno owo Deuteronomii cap: 5. v. 8. Non facies tibi sculptile: przez co Bałwan Pogański znaczy się, nie Krucyfiks
nabożnieysi, to upadaią osobliwie Unici na kolana. Podobieństwo Ceremonii Łacińskich z Greckiemi Krzyże, Relikwie Swiętych, Obrazy, Księga Ewangelii, u Łacinnikow y Grekow w iakiey obserwancyi.
Obá te Kościoły wszytko to weneruią: tylko że Łacinnicy, Krzyż czyli malowany, czyli rznięty snycerską robotą, czy srebrny, czy złoty, czy cynowy, czy mosiądzowy, rowną czci rewerencyą szanuią. S. Franciszek słomki dwie na krzyż złożone na ziemi postrzegłszy całował y palił. Grecy Schizmatycy rzniętego Krucyfixa nie miewaią, tylko málowany, obserwuiąc podobno owo Deuteronomii cap: 5. v. 8. Non facies tibi sculptile: przez co Bałwan Pogański znaczy się, nie Krucyfix
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 68
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
się alimentem ognia bez naruszenia azbeztu.
6to. Spiritus vini, gorzałka tęga, wino, miód stary, i inne Spiritus dystylowane dla gorących ekshalacyj chwytają się ognia, i płomieniem palą. Co mają i niektóre siarczyste saletrzyste wody. Czego inne zwyczajne wody, by najdłużej warzone niedokażą dla wilgotnych waporów.
7mo. Kubek cynowy nicią opasany, albo jaje świeże, niedopuszcza się nici zapalić od świecy. A to dla chłodu i wigóru który zabiera od cyny lub jaja.
8vo. Ogień w póżarach chociaż pod czas chwili spokoinej wiatr wzburza. Iż powietrze gorącem rozgrzane i rozszerzone dla gorących w sobie ekshalacyj wzruszać się musi, i jedno drugie poruszając
się alimentem ognia bez náruszenia azbestu.
6to. Spiritus vini, gorzałka tęga, wino, miod stary, y inne Spiritus dystyllowane dla gorących exchalacyi chwytaią się ognia, y płomieniem palą. Co maią y niektore siarczyste saletrzyste wody. Czego inne zwyczaine wody, by naydłużey wárzone niedokażą dla wilgotnych waporow.
7mo. Kubek cynowy nicią opásany, álbo iaie swieże, niedopuszcza się nici zápalić od swiecy. A to dla chłodu y wigoru ktory zábiera od cyny lub iaia.
8vo. Ogień w poźarach chociaż pod czas chwili spokoiney wiatr wzburza. Jż powietrze gorącem rozgrzane y rozszerzone dla gorących w sobie exchalacyi wzruszáć się musi, y iedno drugie poruszaiąc
Skrót tekstu: BystrzInfElem
Strona: S4
Tytuł:
Informacja elementarna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
fizyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
palą. 32. Czemu dzwony się zagrzewają gdy w nie długo dzwonią? Gdy krzemień przeciwko stali powietrze ściśnie uderzeniem w ogień obraca, coś podobnego czyni serce gdy do dzwona przybija, jedno że nie wydaje siarczystych duchów któreby się zapaliły, i tak dzwon zagrzewa się ale ognia nie wydaje. 33. Czemu gdy kubek cynowy nicią obwiąże, nici świeca niechce palić? Aby ogień był na nici, trzeba aby nić barzo wprzód była gorąca, kubek zaś zimny jest i przeszkadza tak wielkiemu zagrzeniu. 34. Czemu chleb przez pieczenie nabywa dziurek? Wsadzą do pieca gęste ciasto, a gdy się upiecze aż pełno miejsc próżnych jak w gębce,
palą. 32. Czemu dzwony się zágrzewáią gdy w nie długo dzwonią? Gdy krzemień przećiwko stáli powietrze śćiśnie vderzeniem w ogień obraca, coś podobnego czyni serce gdy do dzwona przybiia, iedno że nie wydáie śiárczystych duchow ktoreby się zápaliły, y ták dzwon zágrzewa się ále ognia nie wydáie. 33. Czemu gdy kubek cynowy nićią obwiąże, nići świeca niechce palić? Aby ogień był ná nići, trzeba áby nić bárzo wprzod byłá gorąca, kubek záś zimny iest y przeszkádza ták wielkiemu zágrzęniu. 34. Czemu chleb przez pieczenie nábywa dźiurek? Wsádzą do pieca gęste ćiasto, á gdy się vpiecze áż pełno mieysc prożnych iák w gębce,
Skrót tekstu: TylkRoz
Strona: 74
Tytuł:
Uczone rozmowy
Autor:
Wojciech Tylkowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1692
Data wydania (nie wcześniej niż):
1692
Data wydania (nie później niż):
1692
4, nalewka i taca farfurowa, czarka farfurowa z przykrywadłem, gąsiorków kryształowych para, kielichów wielkich z przykrywadkami 7, ósmy wielki, kieliszków 12, kulawka jedna, dzbanuszek farfurowy z cynową pokrywką, szklenica duża jedna, filiżanek par 2. Item dwie funt i pół funta mosiężnego alias gwicht. Worek z papierami. Dzbanuszek cynowy do herbaty, korzeniczka, szala do ważenia, koszyk od noży. Na górze latarnia płócienna, kufrów starych 2, fas zamykanych 4, puzder, puzdorek złych kilka, puzdro, w którym kieliszków herbownych 2 kulawe, kufel jeden, szklenic 5, kieliszków 8. Dzban kamienny z pokrywą, perspektywa od dwunastu apostołów.
4, nalewka i taca farfurowa, czarka farfurowa z przykrywadłem, gąsiorków kryształowych para, kielichów wielkich z przykrywadkami 7, ósmy wielki, kieliszków 12, kulawka jedna, dzbanuszek farfurowy z cynową pokrywką, szklenica duża jedna, filiżanek par 2. Item dwie funt i pół funta mosiężnego alias gwicht. Worek z papierami. Dzbanuszek cynowy do herbaty, korzeniczka, szala do ważenia, koszyk od noży. Na górze latarnia płócienna, kufrów starych 2, fas zamykanych 4, puzder, puzdorek złych kilka, puzdro, w którym kieliszków herbownych 2 kulawe, kufel jeden, szklenic 5, kieliszków 8. Dzban kamienny z pokrywą, perspektywa od dwunastu apostołów.
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 153
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
