aby to on miał mówić do Syna swego spuszczając mu Królestwo swoje/ ponieważ po objęciu Salomon Królestwa/ Dawid prędko umarł/ żadnego Państwa pod nogi Salomonowe nie podbijając/ a przecię jednak mówi/ donec ponam inimicos tuos, scabellum pedum tuorum, co się z Proroctwem Izajaszowym zgadza/ kędy Prorokuje o Synu przedwiecznym/ burzącym w człowieczeństwie przez śmierć nieprzyjacioły swoje. Ego qui loquor iustitiam, et propugnator sum ad saluandum. Quare ergo rubrum est indumentum tuum, et vestimenta tua sicut calcantium in torculari; Torcular calcaui solus, et de gentibus non est vir mecum: calcaui eos in furore meo. etc. Ja który przestrzegam sprawiedliwości/ i obroną jestem do
áby to on miał mowić do Syná swego spuszczáiąc mu Krolestwo swoie/ poniewasz po obięćiu Sálomon Krolestwá/ Dáwid prędko vmarł/ żadnego Państwá pod nogi Sálomonowe nie podbiiáiąc/ á przećię iednák mowi/ donec ponam inimicos tuos, scabellum pedum tuorum, co się z Proroctwem Izáiaszowym zgádza/ kędy Prorokuie o Synu przedwiecznym/ burzącym w człowieczeństwie przez śmierć nieprzyiaćioły swoie. Ego qui loquor iustitiam, et propugnator sum ad saluandum. Quare ergo rubrum est indumentum tuum, et vestimenta tua sicut calcantium in torculari; Torcular calcaui solus, et de gentibus non est vir mecum: calcaui eos in furore meo. etc. Ia ktory przestrzegam spráwiedliwośći/ y obroną iestem do
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 29
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
masz takowej rzeczy o Chrystusie/ któraby się w Prorokach nie pokazała. Mógłci był Chrystus Pan odkupić świat nieumierając/ ale sprawiedliwości świętej dosyć czyniąc/ tedy ten dług na któryśmy się zadłużyli/ którego żaden na świecie dla jego wielkości zapłacić nie mógł/ jako się w ostatnim punkcie pokaże/ Syn Boży w człowieczeństwie będąc zapłacił/ i sprawiedliwości świętej dosyć uczynił; i nie od rzeczy Rabinie nazywasz go tym Tytułem: Nascetur Christus iusticia sempiterna. A tak w połowicę Tygodnia ostatniego (co ty do Adriana Cesarza przypisujesz nie potrzebnie) Chrystus będąc vnctus, pomazany/ poczał nauczac przez trzy lata/ czego Łukasz Historyk Ewangeliej świętej potwierdza przez onę
mász tákowey rzeczy o Chrystuśie/ ktoraby się w Prorokách nie pokazáłá. Mogłći był Chrystus Pan odkupić świát nieumieráiąc/ ále spráwiedliwośći świętey dosyć czyniąc/ tedy ten dług ná ktorysmy się zádłużyli/ ktorego żaden ná świećie dla ie^o^ wielkośći zápłáćić nie mogł/ iáko się w ostátnim punktćie pokaże/ Syn Boży w człowieczeństwie będąc zápłáćił/ y spráwiedliwośći świętey dosyć vczynił; y nie od rzeczy Rábinie názywasz go tym Tytułem: Nascetur Christus iusticia sempiterna. A ták w połowicę Tygodniá ostátniego (co ty do Adryaná Cesárzá przypisuiesz nie potrzebnie) Chrystus będąc vnctus, pomázány/ poczał náuczác przez trzy látá/ czego Lukasz Historyk Ewángeliey świętey potwierdza przez onę
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 126
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
niech nam będzie zwierciadłem ustawicznym/ żywot tak wzgardzony/ i męka najokrutniejsza/ CHrystusa JEzusa Zbawiciela naszego; na który patrząc/ i on uważając/ ktoby się miał ludzkim rozumem tak wysokich rzeczy po nim spodziewać. Ioan. 5. SPOSÓB Jako CHRYS: JEZUSA według Człowieczeństwa jego Z. Szanować mamy.
CHRystusa JEZUSa w człowieczeństwie jego świętym uwenerujemy/ jeśli go w pamięci dnia każdego mieć będziemy/ rozdzieliwszy na siedem części żywot jego naświętszy; naprzykład: W PONIEDZIALEK Na myśli niech naszej będzie dzieciństwo onego od lat dwunastu: gdzie oraz osobę też dziecia na siebie weźmiemy myśląc z sobą: Ja też chcę być dziecięciem/ dla dziecięcia JEzusa: Zaczym
niech nam będźie zwierćiadłem vstáwicznym/ żywot tak wzgárdzony/ y męká nayokrutnieysza/ CHrystusá IEzusa Zbáwićielá nászego; ná ktory pátrząc/ y on uważáiąc/ ktoby się miáł ludzkim rozumem tak wysokich rzeczy po nim spodźiewáć. Ioan. 5. SPOSOB Iáko CHRYS: IEZVSA według Człowieczeństwá iego S. Szánowáć mamy.
CHRystusá IEZVSá w człowieczeństwie iego świętym vweneruiemy/ iesli go w pámięći dnia kożdego mieć będźiemy/ rozdźieliwszy ná siedem częśći żywot iego náświętszy; náprzykłád: W PONIEDZIALEK Na myśli niech nászey będźie dźiećinstwo onego od lat dwunástu: gdźie oráz osobę też dźiećiá ná śiebie weźmiemy myśląc z sobą: Ia też chcę być dźiećięćiem/ dlá dziećięćiá IEzusá: Zaczym
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 100
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
Cor. 4 SPOSÓB Jako możemy uszanować CHRYSTUSA w Naśw: Sakramencie.
ILektoć przyszedszy do Kościoła sw. lubo też Cerkwie Bożej w jedności ś. Kościołem Rzymskim będącej; tylekroć uczyniwszy pokłon CHrystusowi JEzusowi Bogu swemu w Naśw: Sakr: sercem i usty mówić: Adoruję cię CHryste JEzu Zbawicielu mój wspołeczności onej niegdy adoracji którąć w człowieczeństwie twoim naświętszym/ BOga Ojca twego (a osobliwie w Ogrojcu Getsemani padszy na kolana naprzód/ a potym na twarz przenaświętszą) z najgłębszą pokorą/ najwyższą uczciwością/ i największą miłocią i żarliwością chwały jego świętej/ i zbawienia ludzkiego uczynił. Gdzie oraz pragnę ze wszytkiego serca mego/ aby cię takimże sposobe/ albo jako
Cor. 4 SPOSOB Iáko możemy uszanowáć CHRYSTVSA w Naśw: Sakramenćie.
ILektoć przyszedszy do Kośćiołá sw. lubo też Cerkwie Bożey w iednośći ś. Kośćiołem Rzymskim będącey; tylekroć vczyniwszy pokłon CHrystusowi IEzusowi Bogu swemu w Naśw: Sakr: sercem y vsty mowić: Adoruię ćię CHryste IEzu Zbáwićielu moy wspołecznośći oney niegdy adoratiey ktorąć w człowieczenstwie twoim náświętszym/ BOgá Oycá twego (á osobliwie w Ogroycu Getsemani pádszy ná koláná náprzod/ á potym ná twarz przenáświętszą) z naygłębszą pokorą/ naywyższą vczćiwośćią/ y naywiększą miłoćią y żarliwośćią chwáły iego świętey/ y zbáwienia ludzkiego vczynił. Gdźie oraz prágnę ze wszytkiego serca mego/ aby ćię tákimże sposobe/ álbo iáko
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 107
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
sylab szlakiem, a tam już marmórowe wstały były ściany i strop dzierżą filary powyż malowany
kosztem wielkiej Heleny, gdy w niskiej pokorze przebyła z Hesperyjej do Żydostwa morze. Muzyki też w kaplicach brzmiały rozmaite, arfy, lutnie i cytry, i pomorty lite, chwaląc ono Dzieciątko, Panieńskim połogiem dane na świat i znając w człowieczeństwie Bogiem. Lecz pod żłobem drożonym, kędy noworodne członeczki położono w zimna niepogodne, jeden jęczy od skruchy za grzech popełniony, drugi leży na ziemi prochem obelniony; tych pięści w nagie piersi okrutnie się biją, ci gorzki zdrój z własnego oka hojnie piją; tym płynie grzbiet strumieniem krwawym posieczony, a wszytkich wódz – mąż
sylab szlakiem, a tam już marmórowe wstały były ściany i strop dzierżą filary powyż malowany
kosztem wielkiej Heleny, gdy w niskiej pokorze przebyła z Hesperyjej do Żydostwa morze. Muzyki też w kaplicach brzmiały rozmaite, arfy, lutnie i cytry, i pomorty lite, chwaląc ono Dzieciątko, Panieńskim połogiem dane na świat i znając w człowieczeństwie Bogiem. Lecz pod żłobem drożonym, kędy noworodne członeczki położono w zimna niepogodne, jeden jęczy od skruchy za grzech popełniony, drugi leży na ziemi prochem obelniony; tych pięści w nagie piersi okrutnie się biją, ci gorzki zdrój z własnego oka hojnie piją; tym płynie grzbiet strumieniem krwawym posieczony, a wszytkich wódz – mąż
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 43
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
nader dzisiaj nasze przyjachanie, Szczęśliwe miejsca tego świętego szukanie! Za nic droga daleka, podrożne trudności, Wdzięczne nam są w krainach rożnych doleglości. Wszytek koszt, jeżeliźmy jaki prowadzieli, Jużeźmy sobie mile dzisiaj nagrodzieli, Gdyżmy cię oglądali, Królu narodzony, Do którego jedziemy z tak daleki strony. Chociażże cię widzimy w człowieczeństwie małym, Ale cię wyznawamy wiarą Bogiem całym. Przeto jako kadzidło bogom ofiarują I tym ofiar swych wonność onym pokazują, Ja także przestrzegając zwyczaju starego I ciebie wyznawając Boga przedwiecznego, Ofiarujęć z pokorą i z niskim ukłonem, Upadając jakoby przed najwyższym tronem, Ten dar niepokalany kadzidła wonnego, Z naszy krainy tobie dziś
nader dzisiaj nasze przyjachanie, Szczęśliwe miejsca tego świętego szukanie! Za nic droga daleka, podrożne trudności, Wdzięczne nam są w krainach rożnych doleglości. Wszytek koszt, jeżeliźmy jaki prowadzieli, Jużeźmy sobie mile dzisiaj nagrodzieli, Gdyźmy cię oglądali, Królu narodzony, Do którego jedziemy z tak daleki strony. Chociażże cię widzimy w człowieczeństwie małym, Ale cię wyznawamy wiarą Bogiem całym. Przeto jako kadzidło bogom ofiarują I tym ofiar swych wonność onym pokazują, Ja także przestrzegając zwyczaju starego I ciebie wyznawając Boga przedwiecznego, Ofiarujęć z pokorą i z niskim ukłonem, Upadając jakoby przed najwyższym tronem, Ten dar niepokalany kadzidła wonnego, Z naszy krainy tobie dziś
Skrót tekstu: DialKrótOkoń
Strona: 102
Tytuł:
Dialog krótki na święto narodzenia Pana Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
. Słuchaj słów Pana JEzusowych: Mój to pokarm jest/ abym czynił wolą tego/ który mi rozkazał na świat. Patrz na przykład tegoż Pana/ który masz/ na krzyżu wystawiony/ o którymci opowiada Apostoł. Ze on będąc równym Bogu w istocie/ z-posłuszeństwa stał się człekiem/ i w-człowieczeństwie tymże stał się posłusznym aż do śmierci/ a śmierci sromotnej i okrutnej/ bo krzyżowej. I tak położył/ i odstąpił żywota/ żeby nieodstąpił posłuszeństwa/ do którego tak był zawsze Pan Jezus przypojony/ że i na moment jeden/ i w-punkcie jednym (jako sam świadczy) woli swojej własnej nie
. Słuchay słow Páná IEzusowych: Moy to pokarm iest/ ábym czynił wolą tego/ ktory mi roskazał ná świát. Pátrz ná przykład tegoż Páná/ ktory masz/ ná krzyżu wystáwiony/ o ktorymći opowiáda Apostoł. Ze on będąc rownym Bogu w istoćie/ z-posłuszeństwá stał się człekiem/ i w-człowieczeństwie tymże stał się posłusznym áż do śmierći/ á śmierći sromotney i okrutney/ bo krzyżowey. Y ták położył/ i odstąpił żywotá/ żeby nieodstąpił posłuszeństwá/ do ktorego tak był záwsze Pan Iezus przypoiony/ że i ná moment ieden/ i w-punkćie iednym (iáko sam świádczy) woli swoiey własney nie
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 127
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
.
Daj nam Panie co każesz/ a każ co chcesz. Zmiłuj się nad nami/ jako umiesz/ możesz/ i chcesz: dla większej a wiecznej chwały twojej. Ćwiczenie 35 Uczynisz z-siebie ofiarę Panu Jezusowi.
PUNKT 1. NAjwyższy/ najwielmożniejszy/ najgodniejszy wszelkiej czci BOże i PAnie mój JEzu/ który jakoś w-człowieczeństwie naszym przyjętym/ stałeś się ofiarą Bogu Ojcu za nas/ tak też lubisz i pragniesz z nas każdego ofiarę mieć: Oto ja acz w-oczach niezmiernego Majestatu twego podłe/ a niskąd i pozoru niegodne stworzenie: chcę jednak Boski majestat twój ofiarą uczcić/ i ze mnie samego tobie powinną i z-łaski twojej
.
Day nam Pánie co każesz/ á każ co chcesz. Zmiłuy się nád námi/ iáko vmiesz/ możesz/ i chcesz: dla większey á wieczney chwały twoiey. Cwiczenie 35 Vczynisz z-śiebie ofiárę Pánu Iezusowi.
PUNKT 1. NAywyższy/ náywielmożnieyszy/ naygodnieyszy wszelkiey czći BOże i PAnie moy IEzu/ ktory iákoś w-człowieczeństwie nászym przyiętym/ sstałeś się ofiárą Bogu Oycu zá nas/ ták też lubisz i prágniesz z nas káżdego ofiárę mieć: Oto ia ácz w-oczách niezmiernego Máiestatu twego podłe/ á nizkąd i pozoru niegodne stworzenie: chcę iednak Boski máiestat twoy ofiárą vczćić/ i ze mnie sámego tobie powinną i z-łáski twoiey
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 263
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
