prędszym na świat wyiściem. Poseł ten czyli osieł, oddał też (bają) prezenta Mesjaszowi: 1 Koronę złotą Aswerusa Króla, 2 Zegar po Hamanie osobliwy z Historią wyrysowaną, jako jeden Król rozgniewawszy się, Słońce zamknął w wieży, której było 200 staj, i nie świeciło dni 15 światu; na Wieży tej była Czapla, skrzydłami morza okrywająca. W tym Płanet 12 ująwszy się za Słońcem, młot większy od wieży sporządziły, nim dziurę wybiły w wieży, Słońce wypuściły. 3 Prezent oddał tenże Legatus, czyli Łgatus, siodło Absolonowe, którym wjeżdżać miał na Królestwo, Ojca detronizowawszy. 4 Upominek przyniósł Perłę jak strusie jaje, którą
prętszym na świat wyiściem. Poseł ten czyli osieł, oddał też (baią) prezentá Messiászowi: 1 Koronę złotą Aswerusa Krola, 2 Zegar po Hamanie osobliwy z Historyą wyrysowaną, iako ieden Krol rozgniewawszy się, Słońce zamknął w wieży, ktorey było 200 stay, y nie świeciło dni 15 światù; na Wieży tey była Czápla, skrzydłami morza okrywaiąca. W tym Płanet 12 uiąwszy się za Słońcem, młot większy od wieży sporządziły, nim dziurę wybiły w wieży, Słońce wypuściły. 3 Prezent oddał tenże Legatus, czyli Łgatus, siodło Absolonowe, ktorym wieżdżáć miał na Krolestwo, Oycá detronizowawszy. 4 Upominek przyniosł Perłę iak strusie iaie, ktorą
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1076
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Bereczyna, Prypec, Niemen, Pina, Wilia, Dźwina. Co osobliwszego które ma Województwo, albo Miasto Polskie które?
Najprzód każde Księstwo i Województwo POLSKIE mają HERBY swoje własne, o których że wielu Autorów pisze, z ich abrysowaniem, ja nad tym nie pracuję, raritatibûs tylko inhians, jak pająk na muchę, czapla na rybkę; lubo i w tym nie byłem negligens, wiele Herbów wspomniawszy w Części II Aten.
W Województwie Poznańskim o samym Mieście Poznaniu notandum, że stoi nad Wartą i Pozną rzekami. Na wierzchu Ratusznej tamecznej Wieży, stoi trzy Statuj: Lecha, Czecha, i Russa Braci, Polski, Czechów, i
Bereczyna, Prypec, Niemen, Pina, Wilia, Dzwina. Co osobliwszego ktore má Woiewodztwo, albo Miasto Polskie ktore?
Nayprzod każde Xięstwo y Woiewodztwo POLSKIE maią HERBY swoie własne, o ktorych że wielu Autorow pisze, z ich abrysowaniem, ia nad tym nie pracuię, raritatibûs tylko inhians, iak paiąk na muchę, czapla na rybkę; lubo y w tym nie byłem negligens, wiele Herbow wspomniawszy w Części II Aten.
W Woiewodztwie Poznańskim o samym Mieście Poznaniu notandum, że stoi nad Wartą y Pozną rzekami. Na wierzchu Ratuszney tameczney Wieży, stoi trzy Statuy: Lecha, Czecha, y Russa Braci, Polski, Czechow, y
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 311
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
. Zakroił po papiesku, gmin się był odraził Od spowiedzi, gdy wiarę ich tak barzo skaził. A świniorowie pierwej co przez lat tak wiele Nie czynili spowiedzi, rzekli sobie śmiele: - "Albo do śmierci przyjdzie już się nie spowiadać, Albo lepiej przed mnichem takie rzeczy gadać". Siedzi sam w spowiednicy jak czapla w kobieli, K niemu jak do wilkołka nikt się nie ośmieli. Wilkołczyca ta sama tylko się ruszyła, Żona jego, przykładem, jednak nie wzbudziła Drugich - tam Hansworsztowie na się poglądają Strachem zdjęci, nuż hurmem wszyscy wypadają, Ledwie się który opar w Niemieckiej ulicy. O, ministrowie, wielcy prze Bóg z was
. Zakroił po papiesku, gmin się był odraził Od spowiedzi, gdy wiarę ich tak barzo skaził. A świniorowie pierwej co przez lat tak wiele Nie czynili spowiedzi, rzekli sobie śmiele: - "Albo do śmierci przyjdzie już się nie spowiadać, Albo lepiej przed mnichem takie rzeczy gadać". Siedzi sam w spowiednicy jak czapla w kobieli, K niemu jak do wilkołka nikt się nie ośmieli. Wilkołczyca ta sama tylko sie ruszyła, Żona jego, przykładem, jednak nie wzbudziła Drugich - tam Hansworsztowie na się poglądają Strachem zdjęci, nuż hurmem wszyscy wypadają, Ledwie się który opar w Niemieckiej ulicy. O, ministrowie, wielcy prze Bóg z was
Skrót tekstu: TajRadKontr
Strona: 272
Tytuł:
Tajemna rada
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Jezuicka
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1624
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1624
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
w Katalog Świętych wpisany od Innocentego IV. Roku 1253. Ciężkie było wód wylanie, że po lasach, górach, mógł pływać, Głód był ciężki i powietrze. Małgorzata Wierzbosłowska Hrabina 36. Synów razem porodziła Roku 1269.
Paweł Biskup Krakowski excessivus w kompanii 70. Osób słyszał z Nieba admonicje: Vae tibi Paule. Czapla Scholastyk Płocki od Konrada Mazowieckiego Tyrana obieszony. Za tego Monarchy wiele Świętych i Świętobliwych było, bo sto szesnaście, specyfikowanych w Pruszczu Autorze: tak BÓG za Panowania Pudyka dulcibus acida intermiscuit, aby mu do Nieba naprawił apetyt. Za niego Post Wielki dziewięcioniedzielny, skrócony od Popielcu tylko nakazany.
LESZEK V. nazwiskiem Czarny,
w Katálog Swiętych wpisany od Innocentego IV. Roku 1253. Cięszkie było wod wylanie, że po lasach, gorách, mogł pływać, Głod był cięszki y powietrze. Małgorzatá Wierzbosłowska Hrábina 36. Synow rázem porodźiła Roku 1269.
Paweł Biskup Krákowski excessivus w kompanii 70. Osob słyszał z Nieba admonicye: Vae tibi Paule. Czápla Scholastyk Płocki od Konráda Mazowieckiego Tyránna obieszony. Zá tego Monarchy wiele Swiętych y Swiętobliwych było, bo sto szesnáście, specyfikowánych w Pruszczu Autorze: ták BOG zá Panowánia Pudyká dulcibus acida intermiscuit, aby mu do Nieba náprawił apetyt. Zá niego Post Wielki dźiewięcioniedźielny, skrocony od Popielcu tylko nákazany.
LESZEK V. názwiskiem Czarny,
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 344
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
Krakowie.
W. Helizeusz z Książąt Litewskich Opat Lauryszewski sławny Cudami pod Nowogrodkiem.
I.
Poboż Judyta Władysławą Hermanna Monarchy Polskiego żona.
W. Jukulenta, Siostra Z. Kunegundy Zakonnica leży wGnieźnie.
W. Iwo Odrowąz Biskup Krakowski Stryj Z. JACKA, leży w Krakowie u SS. TrójcY.
Świętób: Jan Czapla Płocki Scholastyk od Konrada Książęcia Mazowieckiego obieszony.
Z. JADWIGA, Henryka Longobarda albo Długobrody Książęcia Śląskiego Zona. Umarła Roku 1243. leży w Trzebnicy cudowna.
Z. Jadwiga Władysława Jagiełła Zona Królowa Polska; do której w Krakowie Krucyfiks przemówił, w Trzebnicy leży, Zmarła Roku 1398.
Z. JACEK Odrowąz Dominikan z Kanonika
Krákowie.
W. Helizeusz z Xiążąt Litewskich Opat Lauryszewski sławny Cudami pod Nowogrodkiem.
I.
Poboż Iuditha Włádysławą Hermanná Monárchy Polskiego żoná.
W. Iukulenta, Siostrá S. Kunegundy Zákonnica leży wGnieźnie.
W. Iwo Odrowąz Biskup Krákowski Stryi S. IACKA, leży w Krákowie u SS. TROYCY.
Swiętob: Ian Czápla Płocki Scholastyk od Konráda Xiążęcia Mazowieckiego obieszony.
S. IADWIGA, Henryka Longobarda albo Długobrody Xiążęcia Sląskiego Zoná. Umarła Roku 1243. leży w Trzebnicy cudowná.
S. Iadwiga Władysławá Iagełłá Zoná Krolowá Polska; do ktorey w Krákowie Krucyfix przemowił, w Trzebnicy leży, Zmarła Roku 1398.
S. IACEK Odrowąz Dominikan z Kánonika
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 412
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
/ a u szubienice koniec. V Baranowa wielka woda/ każdy się wozić musi. Umysł niewieści/ nie ma stałości. Varium et mutabile semper, Foemina. Maro. 30
Viachawszy mile/ postoj koniom chwilę/ viachawszy trzy/ czoła koniom potrzy/ viachawszy sześć/ dajże koniom jeść. Umizga się by Czapla w kobieli. Umizga się/ by ogródny zając. Ukazał mu psi ząb. Theonino dente rodit. V Diabła ryby/ a pieprz u dwu. V Krawca zawsze ma być zdarta suknia/ a u Szewca dziurawy bot. Ukazuje gruszki na wierzbie. Uległ miedzy trupy. Ustoi się/ jak młode piwo za czasem.
/ á v szubienice koniec. V Báránowá wielka wodá/ káżdy się woźić muśi. Vmysł niewieśći/ nie ma stałośći. Varium et mutabile semper, Foemina. Maro. 30
Viachawszy mile/ postoy koniom chwilę/ viáchawszy trzy/ cżołá koniom potrzy/ viáchawszy sześć/ dayże koniom ieść. Vmizga się by Cżáplá w kobieli. Vmizga się/ by ogrodny záiąc. Vkazał mu pśi ząb. Theonino dente rodit. V Diabłá ryby/ á pieprz v dwu. V Kráwcá záwsze ma być zdárta suknia/ á v Szewcá dźiuráwy bot. Vkázuie gruszki ná wierzbie. Vległ miedzy trupy. Vstoi się/ iák młode piwo zá cżásem.
Skrót tekstu: RysProv
Strona: I3
Tytuł:
Proverbium polonicorum
Autor:
Salomon Rysiński
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przysłowia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
półrolnicy.
Zagrodnicy: 1) Marcin ma żonę, chałupę, krowę, świnię, wołów parę, wóz, pług, radło, siekierę i rolą zagrodniczą obsianą.
2) Urban ma żonę, chałupę, wołów parę, krowę, świnię, wóz, pług, radło, siekierę i rolą obsianą.
3) Wojciech Czapla ma żonę, chałupę, wołów parę, krowę, świnię i to wszystko co drudzy zagrodnicy.
4) Tomasz Chaładyniak ma żonę, chałupę i ten wszystek zakład, który drudzy zagrodnicy.
5) Wojciech Janek ma żonę, chałupę i ten wszystek zakład.
6) Łukasz ma żonę, chałupę i ten wszystek zakład,
półrolnicy.
Zagrodnicy: 1) Marcin ma żonę, chałupę, krowę, świnię, wołów parę, wóz, pług, radło, siekierę i rolą zagrodniczą obsianą.
2) Urban ma żonę, chałupę, wołów parę, krowę, świnię, wóz, pług, radło, siekierę i rolą obsianą.
3) Wojciech Czapla ma żonę, chałupę, wołów parę, krowę, świnię i to wszystko co drudzy zagrodnicy.
4) Tomasz Chaładyniak ma żonę, chałupę i ten wszystek zakład, który drudzy zagrodnicy.
5) Wojciech Janek ma żonę, chałupę i ten wszystek zakład.
6) Łukasz ma żonę, chałupę i ten wszystek zakład,
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 318
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
półrolnicy.
Zagrodnicy: 1. Marcin ma żonę, chałupę, krowę, świnię, wołów parę, wóz, pług, radło, siekierę i rolą zagrodnicą obsianą.
2. Urban ma żonę, chałupę, wołów parę, krowę, świnię, wóz, pług, radło, siekierę i rolą obsianą.
3. Wojciech Czapla ma żonę, chałupę, wołów parę, krowę, świnię i to wszystko co drudzy zagrodnicy.
4. Tomasz Haładyniak ma żonę, chałupę i ten wszystek zakład co drudzy zagrodnicy.
5. Wojciech Śmigielski ma żonę, dzieci, chałupę i ten wszystek zakład, który drudzy.
6. Łukasz ma żonę, chałupę i
półrolnicy.
Zagrodnicy: 1. Marcin ma żonę, chałupę, krowę, świnię, wołów parę, wóz, pług, radło, siekierę i rolą zagrodnicą obsianą.
2. Urban ma żonę, chałupę, wołów parę, krowę, świnię, wóz, pług, radło, siekierę i rolą obsianą.
3. Wojciech Czapla ma żonę, chałupę, wołów parę, krowę, świnię i to wszystko co drudzy zagrodnicy.
4. Tomasz Haładyniak ma żonę, chałupę i ten wszystek zakład co drudzy zagrodnicy.
5. Wojciech Śmigielski ma żonę, dzieci, chałupę i ten wszystek zakład, który drudzy.
6. Łukasz ma żonę, chałupę i
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 340
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
trzeba było, Potym ostrygę połknął, jak wzapłacie, Wy po skorupce każdy jednej macie. Takie się wadzą, a drudzy ziadają. Stąd Polak mówi to nie bez przyczyny: Dwóch się trzymają mocno za czupryny, A trzeci mądry, za kalitę, chwyta, Ani się więcej o tę sprawę pyta. 3.Czapla i Panna. Trzecia. CZAPLA I PANNA
Fronte Capilosa est a tergo Occasio calva, Była to Czapla na wysokich nogach, Która chodziła po błotnistych drogach, Długi nos miała, a najdłuższą szyje, Nie mając botów, bose nogi myje. Ta to nad rzeką z swym Pańskim humorem Chodziła, sobie śpiewając tenorem; Mówiła
trzeba było, Potym ostrygę połknął, iak wzapłaćie, Wy po skorupce każdy iedney maćie. Takie śię wadzą, a drudzy źiadaią. Ztąd Polak mowi to nie bez przyczyny: Dwoch śię trzymaią mocno za czupryny, A trzeći mądry, za kalitę, chwyta, Ani śię więcey o tę sprawę pyta. 3.Czapla i Panna. Trzećia. CZAPLA I PANNA
Fronte Capilosa est a tergo Occasio calva, Była to Czapla na wysokich nogach, Ktora chodźiła po błotnistych drogach, Długi nos miała, a naydłuższą szyie, Nie maiąc botow, bose nogi myie. Ta to nad rzeką z swym Pańskim humorem Chodźiła, sobie śpiewaiąc tenorem; Mowiła
Skrót tekstu: JabłEzop
Strona: 4
Tytuł:
Ezop nowy polski
Autor:
Jan Stanisław Jabłonowski
Drukarnia:
Andrzej Ceydler
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
bajki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1731
Data wydania (nie wcześniej niż):
1731
Data wydania (nie później niż):
1731
się wadzą, a drudzy ziadają. Stąd Polak mówi to nie bez przyczyny: Dwóch się trzymają mocno za czupryny, A trzeci mądry, za kalitę, chwyta, Ani się więcej o tę sprawę pyta. 3.Czapla i Panna. Trzecia. CZAPLA I PANNA
Fronte Capilosa est a tergo Occasio calva, Była to Czapla na wysokich nogach, Która chodziła po błotnistych drogach, Długi nos miała, a najdłuższą szyje, Nie mając botów, bose nogi myje. Ta to nad rzeką z swym Pańskim humorem Chodziła, sobie śpiewając tenorem; Mówiła sobie: przeciemem nadobna, Najpiękniejszemu ptakowi podobna, Do tego żadna przede mną się ryba Mi nie wybiega
śię wadzą, a drudzy źiadaią. Ztąd Polak mowi to nie bez przyczyny: Dwoch śię trzymaią mocno za czupryny, A trzeći mądry, za kalitę, chwyta, Ani śię więcey o tę sprawę pyta. 3.Czapla i Panna. Trzećia. CZAPLA I PANNA
Fronte Capilosa est a tergo Occasio calva, Była to Czapla na wysokich nogach, Ktora chodźiła po błotnistych drogach, Długi nos miała, a naydłuższą szyie, Nie maiąc botow, bose nogi myie. Ta to nad rzeką z swym Pańskim humorem Chodźiła, sobie śpiewaiąc tenorem; Mowiła sobie: przećięmem nadobna, Naypięknieyszemu ptakowi podobna, Do tego żadna przede mną śię ryba Mi nie wybiega
Skrót tekstu: JabłEzop
Strona: 4
Tytuł:
Ezop nowy polski
Autor:
Jan Stanisław Jabłonowski
Drukarnia:
Andrzej Ceydler
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
bajki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1731
Data wydania (nie wcześniej niż):
1731
Data wydania (nie później niż):
1731
