udali, że zwirza bądź jakiego na kopniu, tak w małym wysoczą miejscu, by w największej puszczy, że go dwunastą sztuk parkanów czterdziestosążniowych w osadzoe można by dokoła obstawić. Co nie wątpię, że aprobowano od myśliwych będzie i przyznano, że już obejść zwirza bliżej przez poruszenia onego nikt nie potrafi z Bogiem, chyba czarodziejską jaką sztuką, których próbować nikomu nie życzę. 9. Ptasznicy moi schwytali rzecz dość dziwną — wróblycę strokatą ad instar śnieguły. Eadem powrócili spomnieni dniem wczorajszym osocznicy, czyniąc relacją, że był, ale już go od trzech dni tam nie masz, poszedł w puszczą komarzyńską i bez matu się w mielnickiej nie oprze.
udali, że zwirza bądź jakiego na kopniu, tak w małym wysoczą miejscu, by w największej puszczy, że go dwunastą sztuk parkanów cztyrdziestosążniowych w osadzoe można by dokoła obstawić. Co nie wątpię, że aprobowano od myśliwych będzie i przyznano, że już obejść zwirza bliżej przez poruszenia onego nicht nie potrafi z Bogiem, chiba czarodziejską jaką sztuką, których próbować nikomu nie życzę. 9. Ptasznicy moi schwytali rzecz dość dziwną — wróblycę strokatą ad instar śnieguły. Eadem powrócili spomnieni dniem wczorajszym osocznicy, czyniąc relacją, że był, ale już go od trzech dni tam nie masz, poszedł w puszczą komarzyńską i bez matu się w mielnickiej nie oprze.
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 86
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak