by był dawno wzniesion na wysokie chory, Ale sam tego nie chce, co czyni z pokory. Jednakże i prywatę ma w tym słuszną — wierę: Wielce ulubił owę — co na niej dzban — sferę. 93. UCZEŃ NAD MISTRZA
Beształ mistrz swego ucznia, że miu nia granicę Mało drew zawieziono — palić czarownicę. Aż kącik: „Panie ojcze, załóżmy się cale, A ja cię z żoną, z dziećmi na tym stosie spalę.” 94. WŁODARZ ALBO DOZORCA
Hardy chłop, gdy pan jaki urząd zleci chłopu: Staje się woda wodą — bez ognia — z ukropu. 95. BLADA CHUDOKOŚCISTA
Somnus est mortis imago
by był dawno wzniesion na wysokie chory, Ale sam tego nie chce, co czyni z pokory. Jednakże i prywatę ma w tym słuszną — wierę: Wielce ulubił owę — co na niej dzban — sferę. 93. UCZEŃ NAD MISTRZA
Beształ mistrz swego ucznia, że miu nia granicę Mało drew zawieziono — palić czarownicę. Aż kącik: „Panie ojcze, załóżmy się cale, A ja cię z żoną, z dziećmi na tym stosie spalę.” 94. WŁODARZ ALBO DOZORCA
Hardy chłop, gdy pan jaki urząd zleci chłopu: Staje się woda wodą — bez ognia — z ukropu. 95. BLADA CHUDOKOŚCISTA
Somnus est mortis imago
Skrót tekstu: KorczFrasz
Strona: 30
Tytuł:
Fraszki
Autor:
Adam Korczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1699
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
czart bestii jakiej, bydlęcia, skorę akomoduje; albo O Maleficjum, albo o Czarach, co mogą?
bestii powierzchowną daje postać. Aże często trafia się, iż czarownica będzie cięta, raniona, na owym miejscu, członku na którym owa zmyślona, odczarta pokazana, cięta jest bestia; tedy to czyni czart, czarownicę ową na miejscu owym kaleczy, naktórym ciało owej bestii jest ranione.
Może przez czarownicze sprawy, statua, bestia gadać, ale nie potrafi, aby te rozumiały mowę swoją; jako tyle u Pogan było Bałwanów które mówiły, jako to Delficki Apollo. Jeźli bowiem przez kunszt może mówić statua Arte humana, a czemu nie
czárt bestyi iákiey, bydlęciá, skòrę akkomoduie; albo O Maleficium, albo o Czarach, co mogą?
bestyi powierzchowną dáie postać. Aże często trafia się, iż czarownica będzie cięta, raniona, ná owym mieyscu, członku na ktorym owa zmyślona, odczarta pokazana, cięta iest bestya; tedy to czyni czart, czarownicę ową na mieyscu owym káleczy, náktorym ciáło owey bestyi iest ranione.
Może przez czarownicze sprawy, statua, bestya gadać, ale nie potrafi, aby te rozumiały mowę swoią; iáko tyle u Pogan było Bałwanow ktore mowiły, iako to Delficki Apollo. Ieźli bowiem przez kunszt może mowić statua Arte humana, á czemu nie
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 236
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
In principio erat Verbum obiete że są o W cieleniu Syna Bo, żego, czartu nieznośne. Czwarte Remedium woda święcona ritEcclesiae, i woda Z. Ignacego. Piąte Remedium aplikacja krzyża świętego, Kości świętych, różnych krzyżyków, kartek eo fine poświęconych, egzorcyzmowanych. Agnus DEI. W Belgium blisko Samarsbrony gdy złapano Roku 1599 czarownicę i bito w podeszwy, pieczono, tego nie czuła; aż jeno Agnus Dei wspomniane przyłożono do niej, wlot uczuła męki, bo czariód niej uciekły Delrio z relacyj X Oliweriusza Prowincjała w Belgium. Święty Hilarion Opat woźnicy jednego, czarownicze zamysły wodą święconą pozbył, jako świadczy Z. Augustyn w życiu jego; Z.
In principio erat Verbum obiete że są o W cieleniu Syna Bo, żego, czartu nieznośne. Czwarte Remedium woda swięcona ritEcclesiae, y woda S. Ignacego. Piąte Remedium applikacya krzyża swiętego, Kości swiętych, rożnych krzyżykow, kartek eo fine poświęconych, exorcizmowanych. Agnus DEI. W Belgium blisko Samarsbrony gdy złapano Roku 1599 czarownicę y bito w podeszwy, piecżono, tego nie czuła; aż ieno Agnus Dei wspomniane przyłożono do niey, wlot uczuła męki, bo czaryod niey uciekły Delrio z relácyi X Oliweriusza Prowincyała w Belgium. Swięty Hilarion Opat woznicy iednego, czarownicze zamysły wodą swięconą pozbył, iako swiadczy S. Augustyn w życiu iego; S.
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 258
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Karola VII Króla Francuskiego dwakroć zwyciężonego, prawie z Państwa wyzutego przez Anglików, na tronie utrzymała; około Roku 1428, którą potym Anglikowie po wielu z siebie zniesionych z konfuzją wiktoriach, złapali, i w Rotomagu, alias Roven Mieście Francuskim (jakom tam namienił) spalili, lat 22 mającą, mając ją za wielką Czarownicę, Roku 1430. serce jej całe krwawe w popiele znalezione. Ale Kalikstus III Papież Roku 1459, causae cognitionem tej Panny zlecił Janowi Arcybiskupowi Remeńskiemu, Gwillelmowi Paryskiemu, Rychardowi Konstancjeńskiemu Biskupom, którzy z wielu bardzo świadków cale niepodejrzanych, tej Joanny czystość, niewinność, i dobrą wiarę zważyli, i decydowali. Akta Sądu tego
Károla VII Krola Fráncuzkiego dwakroć zwyciężonego, prawie z Państwa wyzutego przez Anglikow, ná tronie utrzymała; około Roku 1428, ktorą potym Anglikowie po wielu z siebie zniesionych z konfuzyą wiktoryach, złapali, y w Rotomagu, alias Roven Mieście Francuzkim (iákom tam námienił) spalili, lat 22 maiącą, maiąc ią za wielką Czarownicę, Roku 1430. serce iey całe krwawe w popiele ználezione. Ale Kálixtus III Papież Roku 1459, causae cognitionem tey Panny zlecił Ianowi Arcybiskupowi Remeńskiemu, Gwillelmowi Paryskiemu, Rychardowi Konstancyeńskiemu Biskupom, ktorzy z wielu bardzo świadkow cále niepodeyrzanych, tey Ioanny czystość, niewinnosć, y dobrą wiarę zważyli, y decydowali. Acta Sądu tego
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 187
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
/ których przyszłych rzeczy wiadomość samemu Panu Bogu przyzwoita. A ta jest i od samego Chrystusa w Apostołach zakazana: Non est vestrum nosse tempora vel momenta. Act: I. Powtóre Wrożbę rozumieją wiadomość rzeczy tajemnych/ o których przyrodzonym obyczajem człowiek wiedzieć nie może. Na przykład/ gdy kto tajemnego Złodzieja opowiada/ abo Czarownicę. Gdy kto wejrzawszy na człowieka/ opowiada mu zapewne że go czaruje/ abo już sczarowany. Ba i często mianuje/ gdzie i kto go i czym czaruje. A skąd że to wiedziedzieć może? Nie z nauki kościelnej abo Teologiej/ ani z Filozofii/ abo nauki Lekarskiej/ toć pewnie ma ducha Prorockiego/
/ ktorych przyszłych rzeczy wiadomość samemu Panu Bogu przyzwoita. A ta iest y od sámego Chrystusa w Apostołach zakazána: Non est vestrum nosse tempora vel momenta. Act: I. Powtore Wrożbę rozumieią wiadomość rzeczy táiemnych/ o ktorych przyrodzonym obyczaiem człowiek wiedźieć nie może. Na przykład/ gdy kto táiemnego Złodźieiá opowiáda/ ábo Czárownicę. Gdy kto weyrzawszy ná człowieká/ opowiáda mu zápewne że go czáruie/ ábo iuż zczárowány. Bá y często miánuie/ gdźie y kto go y czym czáruie. A zkąd że to wiedźiedźieć może? Nie z náuki kościelney ábo Theologiey/ áni z Filozofiey/ ábo náuki Lekárskiey/ toć pewnie ma duchá Prorockiego/
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 27
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
Dubraujus Biskup Ołomucki lib 8. hist. o Czeskim Królu Wratisławie/ który wiele potopił czarownic. Nie jest to tedy proba powszechnie prawdziwa/ abo sempiternae veritatis ale na czas z umowy i często kłamliwej szatańskiej/ lub wyrażnej/ lub niewyrażnej. Mogła być pierwej wyrażną ziakiem niezbożnym sędzią/ aby przez ten znak wydał mu jaką czarownicę a to on hasło drugim oznamił/ nie wspominając umowy. Bo to samemu Bogu przyzwoita/ i świętym z daru i łaski osobnej jego/ jako o Z. Pietrze i innych SS. czytamy. Psal: 74. Powołana. Czarownica Powołana. Czarownica Powołana. Czarownica Powołana. Czarownica PYTANIE VIII. Jakich kondytyj potrzeba Sędziemu
Dubrauius Biskup Ołomucki lib 8. hist. o Czeskim Krolu Wrátisłáwie/ ktory wiele potopił czárownic. Nie iest to tedy probá powszechnie prawdziwa/ ábo sempiternae veritatis ále ná czás z vmowy y często kłamliwey szátánskiey/ lub wyráżney/ lub niewyráżney. Mogła bydź pierwey wyráżną ziákiem niezbożnym sędzią/ aby przez ten znák wydał mu iaką czárownicę á to on hásło drugim oznámił/ nie wspomináiąc vmowy. Bo to samemu Bogu przyzwoita/ y świętym z dáru y łáski osobney iego/ iáko o S. Pietrze y innych SS. czytamy. Psal: 74. Powołána. Czárownicá Powołána. Czárownicá Powołána. Czárownicá Powołána. Czárownicá PYTANIE VIII. Iákich kondityi potrzebá Sędziemu
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 76
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
przyszedszy żonam/ a żony wszystkiemu światu troje niewidy z przydatkiem rozpowiedzą. Stąd sędziów sekretem obowiązują pod przysięgą/ dla tego że często omyłki i fałsze bywają w takich powołaniach/ jaki niżej usłyszysz. Omyłki mówię/ bo na tym diabeł aby złość swoję i jad wylał na człowieka/ niemogąc na Stwórcę jego. Przeto kiedy czarownicę na swoje brzydkie bankiety zanosi/ abowięc co częściej bywa/ uczyni i sprawi fantazia ich/ jakoby były na bankicie/ uspiwszy ją w pościeli abo w legowisku jej/ wystawi jej jakie sąsiadki jej znajomej osobę w fantazji: Ze się jej będzie koniecznie zdało/ jakoby spolnie używały/ tancowały/ lub po Kościołach na wierzchu (
przyszedszy żonam/ á żony wszystkiemu świátu troie niewidy z przydatkiem rozpowiedzą. Ztąd sędziow sekretem obowiązuią pod przyśięgą/ dla tego że często omyłki y fáłsze bywaią w tákich powołániách/ iáki niżey vsłyszysz. Omyłki mowię/ bo ná tym diabeł áby złość swoię y iad wylał ná człowieka/ niemogąc ná Stworcę iego. Przeto kiedy czárownicę ná swoie brzydkie bánkiety zánosi/ ábowięc co częśćiey bywa/ vczyni y spráwi fantazia ich/ iákoby były na bánkićie/ vspiwszy ią w pośćieli abo w legowisku iey/ wystáwi iey iákie sąśiádki iey znáiomey osobę w fántázyey: Ze się iey będzie koniecznie zdało/ iakoby spolnie vzywáły/ táncowáły/ lub po Kośćiołách ná wierzchu (
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 78
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
stos drew odesłać. Bo się teraz Kościół święty niezna do takich Proroków/ a znajdziesz ich czasem wjednym Biskupstwie więcej oraz/ niżeli niekiedy w Palestynie. A ni tego święte Egzorcyzmy Kościelne/ porządnie opisane uczą/ wydawać kogo i podawać na suspicją: przeto iż Ecciesia non iudicat de ocultis. Także uczyć jako poznać Czarownicę z pewnych słów/ i okoliczności/ dla Boga (ratujcie/ niesniło się o tym nigdy Matce naszej najmilszej Kościołowi ś. Ona raczej okrywa usterki dziatek swoich/ płacząc nad niemi/ niewydając na jatki katowskie/ jako ci wyrodkowie jej pod płaszczem macierzyńskim obłudnie czynią. I w tym barzo wielkiej ostróżności potrzeba i bystrego oka
stos drew odesłáć. Bo się teraz Kośćioł święty niezna do tákich Prorokow/ á znaydziesz ich czasem wiednym Biskupstwie więcey oraz/ nizeli niekiedy w Pálestynie. A ni tego święte Exorcismy Kościelne/ porządnie opisane vczą/ wydawáć kogo y podawáć na suspitią: przeto iż Ecciesia non iudicat de ocultis. Tákże vczyć iako poznać Czárownicę z pewnych słow/ y okolicznośći/ dla Bogá (rátuycie/ niesniło się o tym nigdy Mátce naszey naymilszey Kościołowi ś. Ona ráczey okrywa vsterki dziatek swoich/ płacząc nad niemi/ niewydáiąc ná iátki kátowskie/ iako ći wyrodkowie iey pod płasczem macierzynskim obłudnie czynią. Y w tym barzo wielkiey ostrożnośći potrzebá y bystrego oka
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 105
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
dekret, aby taż Baniaska dała grzywien 4, jako która do przysięgi przywiędła nieboszczyka Danka Klimkowskiego sołtysa. Te grzywny powinna oddać zaraz pod wsadzeniem do więzienia. A jeśliby się na potym jakie podobieństwo na tęż Olene z czarów albo gusłów pokazało i żeby z jej okazji jaka się komu szkoda stała, tedy za oczywistą czarownicę garłem sądzona być powinna. 1157.
Pod wyższym aktem. Wpis Szuweryka. — Przytomny stanąwszy przed obecnością jegomości pana Stanisława Dydyńskiego, pana i dzierżawcy swego, uczciwy Andrzej Szuweryk sołtys unowicki z bratem swoim rodzonym Iwanem Szuwerykiem, tego sołtystwa dzielnym, oczywiście zeznał, iż pracowitemu Jackowi Moskwie z połowice swojej na się
dekret, aby taż Baniaska dała grzywien 4, jako która do przysięgi przywiędła nieboszczyka Danka Klimkowskiego sołtysa. Te grzywny powinna oddać zaraz pod wsadzeniem do więzienia. A jeśliby sie na potym jakie podobieństwo na tęż Olene z czarów albo gusłów pokazało i żeby z jej okazyjej jaka sie komu szkoda stała, tedy za oczywistą czarownicę garłem sądzona być powinna. 1157.
Pod wyższym aktem. Wpis Szuweryka. — Przytomny stanąwszy przed obecnością jegomości pana Stanisława Dydyńskiego, pana i dzierżawcy swego, ućciwy Andrzej Szuweryk sołtys unowicki z bratem swoim rodzonym Iwanem Szuwerykiem, tego sołtystwa dzielnym, oczywiście zeznał, iż pracowitemu Jackowi Moskwie z połowice swojej na się
Skrót tekstu: KsKlim_1
Strona: 351
Tytuł:
Księga sądowa kresu klimkowskiego_1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
: azam wam niepowiedziała żem mężata: W Kuszku osobliwie wiele Indianów i Indianek/ wszytkie swoje majetności wydawają na podejmowanie pielgrzymów i przychodniów/ którzy idą tam tędy dla spowiedzi do naszych/ i uczą ich jakoby spowiedź dobrze odprawili: a gdy się wracają/ opatrują strawą zaś na drogę. Znałem jednę Indiankę czarownicę sławną przed jej nanawroceniem/ była dosyć stara/ i nawróciwszy się chodziła póki jej sił i zdrowia stawało po wszytkim Peru/ każąc na tym i owym miejscu ludziom z dziwną gorącością i pożytkiem: potym zrobiona podeszła w leciech uspokoiła się w Kuszku/ gdzie słuchała na każdy poranek Mszy wszytkich w kościele naszym/ a po obiedzie
: ázam wam niepowiedźiáłá żem mężáta: W Kuszku osobliwie wiele Indyanow y Indyánek/ wszytkie swoie máietnośći wydawáią ná podeymowánie pielgrzymow y przychodniow/ ktorzy idą tám tędy dla spowiedźi do nászych/ y uczą ich iákoby spowiedź dobrze odpráwili: á gdy się wracáią/ opátruią stráwą záś ná drogę. Znałem iednę Indyánkę czárownicę sławną przed iey nánáwroceniem/ byłá dosyć stára/ y náwroćiwszy się chodźiłá poki iey śił y zdrowia sstawáło po wszytkim Peru/ każąc ná tym y owym mieyscu ludźiom z dźiwną gorącośćią y pożytkiem: potym zrobiona podeszła w lećiech uspokoiłá się w Kuszku/ gdźie słucháłá ná káżdy poránek Mszy wszytkich w kośćiele nászym/ á po obiedźie
Skrót tekstu: TorRoz
Strona: 25.
Tytuł:
O rozszerzeniu wiary świętej chrześcijańskiej katolickiej w Ameryce na Nowym Świecie
Autor:
Diego de Torres
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
