, to dotator, Rebelizantów powskromił. Ottokara Króla Czeskiego na Sejm do Norymbergi wokowanego, a niestającego, Wiedeń obległszy dosłał, pokoju dawszy mu kondycję; aby Czechy i Morawę uznał za Benesicium Cesarskie nie swoje Królestwa; aby Austryj, Styryj, Karyntyj ustąpił Cesarzowi. Czego nie dochowując Ottokar Król Czeski, zwyciężony, zabity; Czechy Wacławowi Synowi jego dane, oraz z Juttą Córką Cesarską. Od tego czasu Korona ta do Komesów albo Hrabiów Habszpurskich poczęła należyć, Domowi Austriackiemu cedens in titulum. Romandyolę i Rawennę Eksarchatum, alias olim Stolicę Namiesników Greckich dał Biskupom Rzymskim. Za niego Sikulowie Francuzów u siebie cierpieć nie o Imperium Rzymsko-Niemieckim: Series Cesarzów
, to dotator, Rebellizantow powskromił. Ottokara Krola Czeskiego na Seym do Norymbergi wokowanego, á niestaiącego, Wiedeń obległszy dosłał, pokoiu dawszy mu kondycyę; áby Czechy y Morawę uznał za Benesicium Cesarskie nie swoie Krolestwa; aby Austryi, Styryi, Karyntyi ustąpił Cesarzowi. Czego nie dochowuiąc Ottokar Krol Czeski, zwyciężony, zabity; Czechy Wacławowi Synowi iego dane, oraz z Iuttą Corką Cesarską. Od tego czasu Korona ta do Komesow albo Hrabiow Habszpurskich poczeła należyć, Domowi Austryackiemu cedens in titulum. Romandyolę y Rawennę Exarchatum, alias olim Stolicę Namiesnikow Greckich dał Biskupom Rzymskim. Za niego Sikulowie Francuzow u siebie cierpieć nie o Imperium Rzymsko-Niemieckim: Series Cesarzow
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 518
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Dunaj około Roku 500, opanowali kraj Windelicię, Rzymianów stamtąd rugowawszy, dali imię Windelicji Bojaria, albo Bawaria. Ale i oni nie długo tym się cieszyl krajem, bo koło Roku 550 czyli wegług innych Roku 640. Sławi czyli Z klawi albo Słowacy opanowali Bojerię pod Wodzem Czechem, i kraj ten nowym nadali imieniem Czechy; pierwszym Książęciem Kreowawszy Czecha Kraj ten lasami zarosły, dla orania i siania wychędożyli, widząc iż wzłote, w srebrne góry obfituje, w ołów, mosiądz, kamienie różnego koloru, podobne Orientalnym, a lasy pełne zwierza, rzeki ryb, pastwiska bydła, koni. Od Czecha począwszy panowało tu Książąt Serie non interrupta
Dunay około Roku 500, opanowali kray Windelicię, Rzymianow ztamtąd rugowawszy, dali imie Windelicii Boiaria, albo Báwaria. Ale y oni nie długo tym się cieszyl kraiem, bo koło Roku 550 czyli wegług innych Roku 640. Sławi czyli S klawi albo Słowácy opánowali Boierię pod Wodzem Czechem, y kray ten nowym nadali imieniem Czechy; pierwszym Xiążęciem Kreowawszy Czecha Kray ten lasami zarosły, dla oránia y siania wychędożyli, widząc iż wzłote, w srebrne gory obfituie, w ołow, mosiądz, kamienie rożnego koloru, podobne Orientalnym, a lasy pełne zwierza, rzeki ryb, pastwiska bydła, koni. Od Czecha począwszy panowało tu Xiążąt Serie non interrupta
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 272
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
ODRY. W górach śląskich czemu wojsko rozdrażnione. Wszystek Śląsk strwożony na Eleary się gotował. 28 listopada mocą wielką bitwę dać chcieli, z razu chętni Szlązacy, co ich zraziło. Odmięcz z wojny, traktaty i to pokorne. Odpowiedź Elearska wdzięczna choć dumna. Elearowie polowali, z wielkiej chmury pogoda.
Z wielką skromnością Czechy wprost (jak się rzekło) od Pragi ku wielkiemu Glogowu przeszedłszy, skoro przyszli do gór śląskich panowie chłopislausowie pod Habelswerdem (jak się w 24 i i5 rozdz. pokazało) od Elearów rozgromieni, rozumiejąc (według pospolitych między rebelizantami nowinek) że się ich ledwie co wracało niedobitków, chcieli się pomścić Habelswerdskiego, zaczem
ODRY. W górach szląskich czemu wojsko rozdrażnione. Wszystek Szląsk strwożony na Eleary się gotował. 28 listopada mocą wielką bitwę dać chcieli, z razu chętni Szlązacy, co ich zraziło. Odmięcz z wojny, traktaty i to pokorne. Odpowiedź Elearska wdzięczna choć dumna. Elearowie polowali, z wielkiej chmury pogoda.
Z wielką skromnością Czechy wprost (jak się rzekło) od Pragi ku wielkiemu Glogowu przeszedłszy, skoro przyszli do gór szląskich panowie chłopislausowie pod Habelswerdem (jak się w 24 i i5 rozdz. pokazało) od Elearów rozgromieni, rozumiejąc (według pospolitych między rebelizantami nowinek) że się ich ledwie co wracało niedobitków, chcieli się pomścić Habelswerdskiego, zaczem
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 119
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
Leszka czwartego/ syna miał ślepego/ który w Rok przeyźrzał: dawał znać Bóg/ że za niego Polska miała przeyźrzec/ i w Boga uwierzyć.
964. Mieczysław abo Mieszko/ syn Zemomysłów/ pirwszy wiarę Chrześcijańską przyjął/ i Polaki do wiary przywiódł. 999. Bolesław Chabry syn Mieczysławów pierwszy/ dziwnie waleczny Pan/ Czechy/ Sasy/ Morawce/ Kasubiany/ Prusy/ i Ruś zwojował/ od Cesarza Otona Koronę otrzymał. i Królów Polskich.
1025. Mieczysław wtóry syn Bolesława Chabrego/ nikczemny/ wiele złego za niego Polska ucierpiała.
1041. Kazimrz pierwszy z Mnicha Król.
1068. Bolesław Śmiały waleczny/ który zabił ś. Stanisława
Leszká czwartego/ syná miał ślepego/ ktory w Rok przeyźrzał: dawał znáć Bog/ że zá niego Polská miáłá przeyźrzec/ y w Bogá uwierzyć.
964. Mieczysław ábo Mieszko/ syn Zemomysłow/ pirwszy wiárę Chrześćiáńską przyiął/ y Polaki do wiáry przywiodł. 999. Bolesław Chábry syn Mieczysłáwow pierwszy/ dźiwnie waleczny Pan/ Czechy/ Sásy/ Moráwce/ Kásubiány/ Prusy/ y Ruś zwoiował/ od Cesárzá Othoná Koronę otrzymał. y Krolow Polskich.
1025. Mieczysław wtory syn Bolesłáwá Chábrego/ nikczemny/ wiele złego zá niego Polská ućierpiáłá.
1041. Káźimrz pierwszy z Mnichá Krol.
1068. Bolesław Smiáły waleczny/ ktory zábił ś. Stánisłáwá
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 73
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
w rok przeyźrzał/ dawał Pan Bóg znak/ że za niego Polska miała przeyźrzeć i w Boga uwierzyć.
965 MIECYSLAW I. syn Zemomysła/ w Boga prawdziwego uwierzył/ i Polaki do Wiary ś. Katolickiej przywiódł: żył z żoną Dąbrowką świątobliwie. KrólOWIE POLSCY
999 BOLESLAW CHABRY pierwszy syn Mieczysławów/ Pan dziwnie waleczny: Czechy/ Sasy/ Morawiany/ Kaszuby/ i Ruś zwojował/ od Cesarza Ottona Koronę otrzymał/ żył lat 58. królował 20. lat/ w Poznaniu leży.
1025 MIECISLAW wtóry syn Bolesława Chabrego/ koronowany od Hyppolita Arcybiskupa Gnieźnieńskiego/ nikczemny/ wiele złego Polska za niego ucierpiała. Żył lat 44. królował lat 9.
w rok przeyźrzał/ dawał Pan Bog znák/ że zá nieg^o^ Polská miáła przeyźrzeć y w Bogá vwierzyć.
965 MIECYSLAW I. syn Zemomysłá/ w Bogá prawdźiwego vwierzył/ y Polaki do Wiáry ś. Kátholickiey przywiodł: żył z żoną Dąbrowką świątobliwie. KROLOWIE POLSCY
999 BOLESLAW CHABRY pierwszy syn Mieczysłáwow/ Pan dźiwnie waleczny: Czechy/ Sásy/ Moráwiány/ Kászuby/ y Ruś zwoiował/ od Cesarzá Ottoná Koronę otrzymał/ żył lat 58. krolował 20. lat/ w Poznaniu leży.
1025 MIECISLAW wtory syn Bolesłáwá Chábrego/ koronowány od Hyppolitá Arcybiskupá Gnieznieńskiego/ nikczemny/ wiele złego Polská zá niego vćierpiáłá. Zył lat 44. krolował lat 9.
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 88
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
zapowietrzyć boi. Ten był owoc rakuskiej w onę burzą ligi, Do której ze wszytkimi szliśmy na wyścigi; Więc mieszać nasze sejmy, nasze interregna, Czyhając, rychło miła wolność nas pożegna, Cesarz CZĘŚĆ WTÓRA
Rychło nam karki osieść, mieć czwartą na głowie Koronę, skąd spadli dwaj Maksymilanowie; Mało im Węgry, Czechy i niewolnik śląski, Któremu pod przysięgą biednej zabić gąski W własnym domu nie wolno, aż zapłaci od niej; Ale czego chcą sami, znać, że tego godni. Hiszpan barzo żałował, że z tym potentatem, (Który kiedy się ruszy, całym trzęsie światem), Polacy się zwadzili, a tym służy właśnie
zapowietrzyć boi. Ten był owoc rakuskiej w onę burzą ligi, Do której ze wszytkimi szliśmy na wyścigi; Więc mieszać nasze sejmy, nasze interregna, Czyhając, rychło miła wolność nas pożegna, Cesarz CZĘŚĆ WTÓRA
Rychło nam karki osieść, mieć czwartą na głowie Koronę, skąd spadli dwaj Maksymilanowie; Mało im Węgry, Czechy i niewolnik śląski, Któremu pod przysięgą biednej zabić gąski W własnym domu nie wolno, aż zapłaci od niéj; Ale czego chcą sami, znać, że tego godni. Hiszpan barzo żałował, że z tym potentatem, (Który kiedy się ruszy, całym trzęsie światem), Polacy się zwadzili, a tym służy właśnie
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 57
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
