dworu. Niech nie wiele jej będzie, adobranej, okrytej, platnej, dobry wikt mającej: bo o głodnej powiedzą: non profecturis littora bobus arat: wołowi pracującemu pyska Duch Święty w Piśmie Bożym nie każe O Ekonomice, mianowicie o Czeladzi
zawiązywać. Nie prędko się rzuci w skoki, głodny i gołoboki. Z każdym czeladnikiem mieć umowę, co mu na rok należy, wpisać w Regestr, płacić punktualnie; a nie wytrącać z zasług, jeśli nie chcący uczyni szkodę alias ciężki BOGU Pan taki da rachunek; gdyż to grzech o pomstę do BOGA wołający: merces defraudata operariorum . Rzecz dobra gdy czeladź tej są Religii, co i Pan;
dworu. Niech nie wiele iey będzie, adobraney, okrytey, platney, dobry wikt maiącey: bo o głodney powiedzą: non profecturis littora bobus arat: wołowi pracuiącemu pyska Duch Swięty w Pismie Bożym nie każe O Ekonomice, mianowicie o Czeladzi
zawiązywać. Nie prędko się rzuci w skoki, głodny y gołoboki. Z każdym czeladnikiem mieć umowę, co mu na rok należy, wpisać w Regestr, płacić punktualnie; á nie wytrącać z zasług, iezli nie chcący uczyni szkodę alias cięszki BOGU Pan taki da rachunek; gdyż to grzech o pomstę do BOGA wołaiący: merces defraudata operariorum . Rzecz dobra gdy czeladz tey są Religii, co y Pan;
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 370
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
im wiele stąd przybyło/ gdy co drogiego na się włożą. Więc sobie drugi postawę stroi/ stąpa z tabulatury/ etc. A tego zapomnieli/ że szata by nakosztowniejsza/ tedy abo z wełny urobiona abo z jedwabiu/ który od robaczków mamy/ abo z jakiej inej materii
Do Lacedemończyka jednego który się srożył nad swym czeladnikiem niewolnym/ tak rzekł: Przestań pokazować siebie podobnym niewolnikowi twemu. I ten jest jako niewolnik/ który się nie może odjąć afektom swoim.
Porucznik jeden/ który miał w poruczeniu swym od Hetmana/ niemałe wojsko/ radził się go/ jakoby mógł ten urząd sobie zlecony najlepiej odprawować. Temu taką dał radę: Jeśli nie
im wiele stąd przybyło/ gdy co drogiego ná śię włożą. Więc sobie drugi postáwę stroi/ stąpa z tábulátury/ etc. A tego zápomnieli/ że szátá by nákosztownieysza/ tedy ábo z wełny vrobioná ábo z iedwabiu/ ktory od robacżkow mamy/ ábo z iákiey iney máteriey
Do Lácedemończyká iednego ktory się srożył nád swym cżeládnikiem niewolnym/ ták rzekł: Przestań pokázowáć śiebie podobnym niewolnikowi twemu. Y ten iest iáko niewolnik/ ktory się nie może odiąć áffektom swoim.
Porucżnik ieden/ ktory miał w porucżeniu swym od Hetmáná/ niemáłe woysko/ rádźił się go/ iákoby mogł ten vrząd sobie zlecony naylepiey odpráwowáć. Temu táką dał rádę: Ieśli nie
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 64
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Nunc me plura desiderare, non expedit praeter solam Magnificentiae in Domo Patris mei Praesentiam. Qua mediante omnia feliciores credo sortiri successus pro una ad Minimum adveniat hora oo nixe rogo. Firmiter propono avidissime expect. Uti Magnificentiae ad vitae meae tempora intime Deditissima. Eleonora In Croes Dywarne.
Dołożyła przy tym przy podpisie Instancyje i Za czeladnikiem moim który się tam me inscio ozenił. W ten sens. Dominus Wolski sperat hac Occasione procum bere ad pedes Dominationi Sui una cum supplici nostrum omnium libello et depraecari Gratiam Magnificentiae.
Który list że terminowi niebardzo podobien do konceptu Białogłowskiego i ja sam niebardzo bym wierzył gdy bym nie wiedział scientiam i nienasłuchał się
Nunc me plura desiderare, non expedit praeter solam Magnificentiae in Domo Patris mei Praesentiam. Qua mediante omnia feliciores credo sortiri successus pro una ad Minimum adveniat hora oo nixe rogo. Firmiter propono avidissime expect. Uti Magnificentiae ad vitae meae tempora intime Deditissima. Eleonora In Croes Dywarne.
Dołozyła przy tym przy podpisie Instancyie y Za czeladnikiem moim ktory się tam me inscio ozęnił. W ten sens. Dominus Wolski sperat hac Occasione procum bere ad pedes Dominationi Sui una cum supplici nostrum omnium libello et depraecari Gratiam Magnificentiae.
Ktory list że terminowi niebardzo podobien do konceptu Białogłowskiego y ia sąm niebardzo bym wierzył gdy bym nie wiedział scientiam y nienasłuchał się
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 74v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
/ bo pod pretekstem szukania chleba/ Czeladź na kilkanaście mil około Obozu wszytko zabiera/ a jeden drugiego uprzedzając/ prędko cały kraj wniwecz obraca. Tego wszytkiego ani ostrość prawa/ ani surowość Hetmanów niepohamuje/ bo czyli podobna/ aby Hetman za każdym Pułkownikiem/ Pułkownik za Rrotmistrzem/ Rotmistrz za Towarzyszem/ Towarzysz za Czeladnikiem chodzić miał/ i bronić mu swejwoli/ do której z przyrodzenia będąc skłonny/ pod pretekstem wybierania tego miłego chleba/ ma wielkie okazje. Nam deteriores omnes simus licentis. pogotowiuż to o tych mówić może/ którzy się na Żołnierski żywot udawają. Zatrzymania Wojska. Sposób porządku, Szkody i przykrości, które na Żołnierza
/ bo pod praetextem szukániá chlebá/ Czeladź ná kilkanaśćie mil około Obozu wszytko zábiera/ á ieden drugiego vprzedzaiąc/ prętko cáły kray wniwecz obráca. Tego wszytkiego áni ostrość práwá/ áni surowość Hetmánow niepohámuie/ bo czyli podobna/ áby Hetmán zá káżdym Pułkownikiem/ Pułkownik zá Rrotmistrzem/ Rotmistrz zá Towárzyszem/ Towárzysz zá Czeládnikiem chodźić miał/ y bronić mu sweywoli/ do ktorey z przyrodzenia będąc skłonny/ pod praetextem wybieránia tego miłego chlebá/ ma wielkie okázye. Nam deteriores omnes simus licentis. pogotowiuż to o tych mowić może/ ktorzy się na Zołnierski żywot vdáwáią. Zátrzymánia Woyská. Sposob porządku, Szkody y przykrośći, ktore ná Zołnierzá
Skrót tekstu: FredKon
Strona: 86
Tytuł:
Potrzebne konsyderacje około porządku wojennego
Autor:
Andrzej Maksymilian Fredro
Drukarnia:
Franciszek Glinka
Miejsce wydania:
Słuck
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
, które wsiadały, biegłem wprzód. Królewicza imć potestat na swej karecie wyprowadził milę za miasto, potem się wrócił; a królewic, na swe wozy wsiadłszy, jechał. Co skorom ja postrzegł, (bom rzkomo dla złej bardzo drogi nie pospieszał) kazawszy panu Denhofowi z postylionem jechać dalej, sam z czeladnikiem, rzkomo około konia nieco poprawując, zostałem aż królewic nadjechał; a kazawszy czeladnikowi na karetę wsiąść, wsadziłem królewicza na jego konia; i tak nie tylko potestat nie wiedział że królewic pocztą biegł, ale ani sam postylion. Kiedyśmy byli w mil 10 od Padwy potkaliśmy kapitana padewskiego, a on w
, które wsiadały, biegłem wprzód. Królewica jmć potestat na swéj karecie wyprowadził milę za miasto, potém się wrócił; a królewic, na swe wozy wsiadłszy, jechał. Co skorom ja postrzegł, (bom rzkomo dla złéj bardzo drogi nie pospieszał) kazawszy panu Denhoffowi z postylionem jechać daléj, sam z czeladnikiem, rzkomo około konia nieco poprawując, zostałem aż królewic nadjechał; a kazawszy czeladnikowi na karetę wsieść, wsadziłem królewica na jego konia; i tak nie tylko potestat nie wiedział że królewic pocztą biegł, ale ani sam postylion. Kiedyśmy byli w mil 10 od Padwy potkaliśmy kapitana padewskiego, a on w
Skrót tekstu: PacOb
Strona: 154
Tytuł:
Obraz dworów europejskich
Autor:
Stefan Pac
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1624 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Kazimierz Plebański
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zygmunt Schletter
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1854
