przymnożeniem. Jest przy tym Kościele Biskup/ Sufragan/ Prałatów sześć/ Kanoników trzydzieści/ Vikariów trzydzieści/ Mansionarzów ośm/ Psalterystów siedmnaście. Jest i szkoła która ma swego Mistrza/ Bakalarża/ Kantora/ Młodzieńce i Zaki dla śpiewania Kościelnego. Są też i świątnice przy kościele dla dzwonienia i innych posług kościelnych/ których zwyczaj nie czterzej/ a na święta wielkie ośm bywa. Mają i ołtarze których kilkadziesiąt jest nadania swoje/ tak iż we dnie i w nocy chwała Boża w tym Kościele nigdy nie ustaje/ Godziny de tempore o Pannie naświętszej i o Z. Krzyżu na każdy dzień śpiewają. A kiedy się ta służba Boża odprawi/ Psalterystowie Psalmów we
przymnożeniem. Iest przy tym Kośćiele Biskup/ Sufrágan/ Práłatow sześć/ Kánonikow trzydźieśći/ Vikáryow trzydźieśći/ Mánsionarzow ośm/ Psálterystow śiedmnaśćie. Iest y szkołá ktora ma swego Mistrzá/ Bákálarżá/ Kántora/ Młodźieńce y Zaki dla śpiewánia Kośćielnego. Są też y świątnice przy kośćiele dla dzwonienia y innych posług kośćielnych/ ktorych zwyczáy nie czterzey/ á ná świętá wielkie ośm bywa. Máią y ołtarze ktorych kilkádźieśiąt iest nádánia swoie/ ták iż we dnie y w nocy chwałá Boża w tym Kośćiele nigdy nie ustáie/ Godźiny de tempore o Pánnie naświętszey y o S. Krzyżu ná káżdy dźień śpiewáią. A kiedy sie tá służbá Boża odpráwi/ Psalterystowie Psálmow we
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 8
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
, nie wiem, coby in particularibus tak barzo obrażało p. Wojewodę. Ja tak widzę, że król przez ten czas panowania swego ośmiu uczynił pany, których, acz ludźmi zacnemi, ale nie pany zastał: pierwszy sam pan Wojewoda, drugi Pan lwowski, trzeci ksiądz arcybiskup Maciejowski, czwarty ks. Kanclerz i czterzej marszałków. Podowno zgoda, że pan Wojewoda tego nie gani, że panem i szwagrem. Dla Boga, cóż złego, że Maciejowski arcybiskupem? Abo dom jego abo osoba komu nie w smak? o dom żadnego podobieństwa do obrazy, a osoba anioł miedzy ludźmi. Ks. Kanclerz niczym nie podlejszy od Borukowskich, Baranowskich
, nie wiem, coby in particularibus tak barzo obrażało p. Wojewodę. Ja tak widzę, że król przez ten czas panowania swego ośmiu uczynił pany, których, acz ludźmi zacnemi, ale nie pany zastał: pierwszy sam pan Wojewoda, drugi Pan lwowski, trzeci ksiądz arcybiskup Maciejowski, czwarty ks. Kanclerz i czterzej marszałków. Podowno zgoda, że pan Wojewoda tego nie gani, że panem i szwagrem. Dla Boga, cóż złego, że Maciejowski arcybiskupem? Abo dom jego abo osoba komu nie w smak? o dom żadnego podobieństwa do obrazy, a osoba anioł miedzy ludźmi. Ks. Kanclerz niczym nie podlejszy od Borukowskich, Baranowskich
Skrót tekstu: DeklPisCz_II
Strona: 324
Tytuł:
Deklaracya pisma pana Wojewody krakowskiego, w Stężycy miedzy ludzie podanego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
jeszczanim który synów swych nie dobrze karał: drugi Pleban/ co niedbale urząd swój sprawował: trzeci Zakonnik/ który nie miałstatecznego przedsięwzięcia żyć zawsze wedle postanowienia i Reguł Zakonu swego/ na co każdy Zakonnik jest obowiązany pod upadkiem w grzech śmiertelny. Czwarty Kapłan/ który nazbyt źle i z rozerwaniem Oficjum Diuinum odmawiał. A ci czterzej z tego miasta/ dzisia będą potępieni. Ktemu dwie z twoich towarzyszek/ od jultajów na grzechu nieczystym będą zadawione/ i na wielki potępione. Dzisia też dziecię utonie i potępione będzie w Hiszpaniej/ które będąc w ośmi lat z siostrąswoją grzech popełniło/ który acz sprawy nie skończyli jednak począł. Ex Tractatu de Rosario B
iesczánim ktory synow swych nie dobrze karał: drugi Pleban/ co niedbále vrząd swoy spráwował: trzeći Zakonnik/ ktory nie miałstatecznego przedsięwźięćia żyć záwsze wedle postánowienia y Reguł Zakonu swego/ ná co każdy Zakonnik iest obowiązány pod vpadkiem w grzech śmiertelny. Czwarty Kápłan/ ktory nazbyt źle y z rozerwániem Officium Diuinum odmawiał. A ći czterzey z tego miastá/ dźiśia będą potępieni. Ktemu dwie z twoich towárzyszek/ od jultáiow ná grzechu nieczystym będą zádawione/ y na wielki potępione. Dźisia też dźiećię vtonie y potępione będźie w Hiszpaniey/ ktore będąc w osmi lat z śiostrąswoią grzech popełniło/ ktory ácz spráwy nie skończyli iednák począł. Ex Tractatu de Rosario B
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 320
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
względem szlachectwa/ które tam winni mieć Kanonicy. Wszytkie kościoły mają mieć Kanoniki z szlachty rycerskiego stanu (oprócz kilku Doktorów/ których tam przypuszczają) lecz Kolno i Argentina mają miewać szlachtę przednią ex Illustribus: Erbispolis i Bamberg szlachtę znaczną: insze szlachtę śrzednią. W tym Kościele za czasów naszych urósł wielki nierząd: abowiem naprzód czterzej Kanonicy/ gdy im odjęto dla odstępstwa ich/ i dla odstępstwa Gebrarda Truchsesa/ praebendy i Kanonie w Kolnie/ udawszy się tu/ kędy też mieli Kanonie drugie/ przyłączyli do Kapituły syna Króla Duńskiego/ i drugiego Książęcia Olsackiego/ i inszych z domu Comesów Palatinów Reni. Za których/ i za powinnych ich możnością/
względem szláchectwá/ ktore tám winni mieć Kánonicy. Wszytkie kośćioły máią mieć Kánoniki z szláchty rycerskiego stanu (oprocz kilku Doktorow/ ktorych tám przypusczáią) lecz Kolno y Argentiná máią miewáć szláchtę przednią ex Illustribus: Erbispolis y Bámberg szláchtę znáczną: insze szláchtę śrzednią. W tym Kośćiele zá czásow nászych vrosł wielki nierząd: ábowiem naprzod czterzey Kánonicy/ gdy im odięto dla odstępstwa ich/ y dla odstępstwá Gebrárdá Truchsesá/ praebendy y Kánoniae w Kolnie/ vdawszy się tu/ kędy też mieli Kánonie drugie/ przyłączyli do Kápituły syná Krolá Duńskiego/ y drugiego Kśiążęćiá Olsáckiego/ y inszych z domu Comesow Palatinow Reni. Zá ktorych/ y zá powinnych ich możnośćią/
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 19
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
, byłaby i obrona taka, jakiej w żadnym królestwie niemasz; a o tej krótko napiszę. Naprzód do obrony trzeba pieniędzy. Stąd ją tedy muszę zacząć. Potrzeba, abyśmy publica aeraria po województwach albo prowincjach fundowali, nie królowi, ale sobie i Rzpltej. Więc żeby byli skarbnikowie dożywotni, do których czterzej szafarze doroczni. Miejsce do chowania obronne, mocne, opatrzone służebnymi przy skarbniku, który aby był zawsze praesens przy skarbie, albo którzy z szafarzów in absentia jego, aby byli iurati, aby mieli sua salaria . Skarb stąd cumulare: na każdy ś. Marcin na każde województwo i prowincją, żeby sub poena oddawali pobór
, byłaby i obrona taka, jakiej w żadnym królestwie nimasz; a o tej krótko napiszę. Naprzód do obrony trzeba pieniędzy. Stąd ją tedy muszę zacząć. Potrzeba, abyśmy publica aeraria po województwach albo prowincyach fundowali, nie królowi, ale sobie i Rzpltej. Więc żeby byli skarbnikowie dożywotni, do których czterzej szafarze doroczni. Miejsce do chowania obronne, mocne, opatrzone służebnymi przy skarbniku, który aby był zawsze praesens przy skarbie, albo którzy z szafarzów in absentia jego, aby byli iurati, aby mieli sua salaria . Skarb stąd cumulare: na każdy ś. Marcin na każde województwo i prowincyą, żeby sub poena oddawali pobór
Skrót tekstu: RewerListCzII
Strona: 251
Tytuł:
Rewersał listu szlachcica jednego do drugiego pisany
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
: Panie Jezu/ jeśli co mogę u majestatu twego ś. niegodna służebnica/ niechże ta Siostra nie umiera/ proszę cię za nią/ i zaraz ozdrowiała. Żywot B. Małgorzaty Królewny.
O tym dawne pisma są/ i Garynus napisał. Po śmierci za jej przyczyną ośmiora ludzi chorych niebezpieczno/ uzdrowieni. Pokurczeni czterzej. Zeschły jeden. Opadły na ręce i nogi jeden. Trędowatych dwa. Podagryków dwa. Wielką niemoc cierpiący dwa. Szaleni trzej. Ślepych pięć. Niemy jeden. Opętany jeden. Z więzienia wyzwolony jeden. Umierający do zdrowia przyszli czterzej. Wszkrzeszeni od śmierci dwa. Jednego był sklep przywalił w siedmi leciech/ a drugie
: Pánie Iezu/ iesli co mogę v máiestatu twego ś. niegodna służebnicá/ niechże tá Siostrá nie vmiera/ proszę ćię zá nią/ y záraz ozdrowiáłá. Zywot B. Máłgorzáty Krolewny.
O tym dawne pismá są/ y Garinus nápisał. Po śmierći zá iey przyczyną ośmiora ludźi chorych niebespieczno/ vzdrowieni. Pokurczeni czterzey. Zeschły ieden. Opádły ná ręce y nogi ieden. Trędowátych dwá. Podágrykow dwá. Wielką niemoc ćierpiący dwá. Szaleni trzey. Slepych pięć. Niemy ieden. Opętány ieden. Z więźienia wyzwolony ieden. Vmieráiący do zdrowia przyszli czterzey. Wszkrzeszeni od śmierći dwá. Iednego był sklep przywálił w śiedmi lećiech/ á drugie
Skrót tekstu: OkolNiebo
Strona: 31
Tytuł:
Niebo ziemskie aniołów w ciele
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Okolski
Drukarnia:
Drukarnia Jezuitów
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
Garynus napisał. Po śmierci za jej przyczyną ośmiora ludzi chorych niebezpieczno/ uzdrowieni. Pokurczeni czterzej. Zeschły jeden. Opadły na ręce i nogi jeden. Trędowatych dwa. Podagryków dwa. Wielką niemoc cierpiący dwa. Szaleni trzej. Ślepych pięć. Niemy jeden. Opętany jeden. Z więzienia wyzwolony jeden. Umierający do zdrowia przyszli czterzej. Wszkrzeszeni od śmierci dwa. Jednego był sklep przywalił w siedmi leciech/ a drugie Dziecię w dziewiąci Miesiącach/ które przy sobie Matka udusiła.
Ociec Święty Grzegorz w Roku 1272. słysząc wielkie dary Boskie i Cuda przez tę Pannę i Siostrę czynione/ rozkazał Arcybiskupowi Strydeńskiemu/ Biskupowi Wacjeńskiemu/ i Opatowi Cystercjeńskiemu Bahon Beel/
Garinus nápisał. Po śmierći zá iey przyczyną ośmiora ludźi chorych niebespieczno/ vzdrowieni. Pokurczeni czterzey. Zeschły ieden. Opádły ná ręce y nogi ieden. Trędowátych dwá. Podágrykow dwá. Wielką niemoc ćierpiący dwá. Szaleni trzey. Slepych pięć. Niemy ieden. Opętány ieden. Z więźienia wyzwolony ieden. Vmieráiący do zdrowia przyszli czterzey. Wszkrzeszeni od śmierći dwá. Iednego był sklep przywálił w śiedmi lećiech/ á drugie Dźiećię w dźiewiąći Mieśiącách/ ktore przy sobie Mátká vduśiłá.
Oćiec Swięty Grzegorz w Roku 1272. słysząc wielkie dáry Boskie y Cudá przez tę Pánnę y Siostrę czynione/ roskazał Arcybiskupowi Strydeńskiemu/ Biskupowi Wácyeńskiemu/ y Opátowi Cystercyeńskiemu Bahon Beel/
Skrót tekstu: OkolNiebo
Strona: 31
Tytuł:
Niebo ziemskie aniołów w ciele
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Okolski
Drukarnia:
Drukarnia Jezuitów
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
