wszelkiemu czyniącemu dobre/ Żydowi naprzód/ potym i Grekowi. 11. ABowiem niemasz względu na osoby u Boga. 12. A którzykolwiek bez zakonu zgrzeszyli/ bez zakonu też poginą: a którzykolwiek w zakonie zgrzeszyli/ przez zakon sądzeni będą. 13. (Gdyż nie słuchacze Zakonu sprawiedliwymi są u Boga; ale czyniciele zakonu usprawiedliwieni będą. 14. Bo ponieważ Poganie nie mający zakonu/ z przyrodzenia czynią co jest w zakonie; ci zakonu nie mając/ sami sobie są zakonem; 15. Którzy ukazują skutek Zakonu napisany na sercach swych/ z poswiadczaniem sumnienia ich/ i myśli wespół siebie oskarżających/ albo też wymawiających. 16. W
wszelkiemu cżyniącemu dobre/ Zydowi naprzod/ potym y Grekowi. 11. ABowiem niemasz względu ná osoby u Bogá. 12. A ktorzykolwiek bez zakonu zgrzeszyli/ bez zakonu też poginą: á ktorzykolwiek w zakonie zgrzeszyli/ przez zakon sądzeni będą. 13. (Gdyż nie słuchácże Zakonu spráwiedliwymi są u Bogá; ále cżynićiele zakonu uspráwiedliwieni będą. 14. Bo ponieważ Pogánie nie májący zakonu/ z przyrodzenia cżynią co jest w zakonie; ći zakonu nie májąc/ sámi sobie są zakonem; 15. Ktorzy ukazują skutek Zakonu nápisány ná sercách swych/ z poswiadcżániem sumnienia ich/ y mysli wespoł siebie oskarżájących/ álbo też wymawiájących. 16. W
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 161
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
zabawach swoich: niemasz ktoby czynił dobrze. 3 PAN z niebios pojrzał na Syny ludzkie/ aby obaczył/ byłliby kto rozumny/ i szukający Boga. 4 Aleć wszyscy odstąpili/ jednako się nie użytecznymi stali: nie masz ktoby czynił dobrze/ nie masz i jednego. 5 AZaż niewiedzą wszyscy czyniciele nieprawości/ że pożerają lud mój/ jako więc chleb jedzą? ale PANA nie wzywają. 6 TAm się barzo ulękną/ gdyż BÓG jest przy narodzie sprawiedliwego. 7 HAńbicie radę ubogiego: ale PAN jest nadzieja jego. 8 KTóż da z Syonu wybawienie Izraelowi/ Gdyż zasię wyprowadzi PAN z więzienia lud swój/ rozraduje się
zabáwách swojich: niemász ktoby cżynił dobrze. 3 PAN z niebios pojrzał ná Syny ludzkie/ áby obacżył/ byłliby kto rozumny/ y szukájący Bogá. 4 Aleć wszyscy odstąpili/ jednáko śię nie użytecżnymi stáli: nie mász ktoby cżynił dobrze/ nie mász y jednego. 5 AZaż niewiedzą wszyscy cżynićiele niepráwośći/ że pożerają lud moj/ jako więc chleb jedzą? ále PANA nie wzywáją. 6 TAm śię bárzo ulękną/ gdyż BOG jest przy narodźie spráwiedliwego. 7 HAńbićie radę ubogiego: ále PAN jest nádźiejá jego. 8 KToż da z Syonu wybáwienie Izraelowi/ Gdyż zaśię wyprowádźi PAN z więźienia lud swoj/ rozráduje śię
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 557
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
masz ktoby czynił dobrze. 3. BÓg z niebios spojrzał na Syny ludzkie/ aby obaczył/ byłliby kto rozumny/ i szukający Boga. 4. Aleć oni wszyscy odstąpili/ jednako się nieużytecznymi stali: niemasz ktoby czynił dobrze/ niemasz/ i jednego. 5. Zaż nie wiedzą wszyscy czyniciele nieprawości/ że pożyrają lud mój/ jako więc chleb jedzą? ale Boga niewzywają. 6. Tam się barzo ulękną gdzie niemasz strachu: abowiem Bóg rozproszy kości tych/ którzy cię oblegli: ty je pohańbisz/ bo je Bóg wzgardzi. 7. KTóż da z Syonu wybawienie Izraelowi? Gdy Bóg przywróci z
mász ktoby czynił dobrze. 3. BOg z niebios spojrzał ná Syny ludzkie/ áby obaczył/ byłliby kto rozumny/ y szukájący Bogá. 4. Aleć oni wszyscy odstąpili/ jednáko śię nieużytecżnymi stali: niemász ktoby czynił dobrze/ niemász/ y jednego. 5. Zaż nie wiedzą wszyscy cżynićiele niepráwośći/ że pożyrają lud moj/ jáko więc chleb jedzą? ále Bogá niewzywáją. 6. Tám śię bárzo ulękną gdźie niemász stráchu: ábowiem Bog rozproszy kośći tych/ ktorzy ćię oblegli: ty je poháńbisz/ bo je Bog wzgárdźi. 7. KToż da z Syonu wybáwienie Izráelowi? Gdy Bog przywroći z
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 577
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
