Nie odmieniszli brzytwy, niedługo zakwiczę. Jam ci się kazał golić, a tyś mię obłupił.” A balwierz: „Tak, kto na borg cyrulika kupił.” 401 (N). DO JEGOMOŚCI PANA SĘDZIEGO KRAKOWSKIEGO Z Okazji KONIA
Wesoła wiosna idzie, mój kochany sędzia, Jabłek się sad, dąbrowa spodziewa żołędzia, Wrona na jedli, wróbel na słomianej strzesze, Dziki wieprz w ciemnych łozach gotuje pielesze, Lecie karpie, na wiosnę trą się szczuki w trzcinie; Znać ją w ptactwie, znać w zwierzu, w rybach i w gadzinie, Wszytko się, chociaż broni pora, parzy, posna, Co się czuje
Nie odmieniszli brzytwy, niedługo zakwiczę. Jam ci się kazał golić, a tyś mię obłupił.” A balwierz: „Tak, kto na borg cyrulika kupił.” 401 (N). DO JEGOMOŚCI PANA SĘDZIEGO KRAKOWSKIEGO Z OKAZJEJ KONIA
Wesoła wiosna idzie, mój kochany sędzia, Jabłek się sad, dąbrowa spodziewa żołędzia, Wrona na jedli, wróbel na słomianej strzesze, Dziki wieprz w ciemnych łozach gotuje pielesze, Lecie karpie, na wiosnę trą się szczuki w trzcinie; Znać ją w ptactwie, znać w zwierzu, w rybach i w gadzinie, Wszytko się, chociaż broni pora, parzy, posna, Co się czuje
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 172
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Lipca. Umarł w Lugdunie mieście Francuskim Roku 1274. tamże leży. Ciało podniesione w lat 160. znalezione spruchniałe, sama Głowa cała jak żywa, i język niezepsute były. Jego Biblioteka Chrystus Ukrzyżowany.
BOGUMIŁA B. Arcy-Biskupa Gnieżnińskiego Herbu Poraj alias Roży 13. Marca. Żył około Roku 1284. był pochowany we wsi Dąbrowa, gdzie był pierwej Pasterzem: potym przenie- O SS. Relikwiach.
siony do Uniejowa miasta Arcy Biskupów Gnieznińskich do Kolegiaty.
BEDY Wielebnego Benedyktyna 10. v 26, v 27. Maja. Zwany tylko Venerabilis generalnie, choć jest Świętym bo był świętego życia, a to ex usu antiquissimo i z głosu skały tak go
Lipca. Umarł w Lugdunie mieście Francuzkim Roku 1274. tamże leży. Ciało podniesione w lat 160. znalezione spruchniałe, sama Głowa cała iak żywa, y ięzyk niezepsute były. Iego Biblioteka Chrystus Ukrzyżowany.
BOGUMIŁA B. Arcy-Biskupa Gnieżnińskiego Herbu Poray alias Roży 13. Marca. Zył około Roku 1284. był pochowany we wsi Dąbrowa, gdzie był pierwey Pasterzem: potym przenie- O SS. Relikwiach.
siony do Unieiowa miasta Arcy Biskupow Gnieznińskich do Kollegiaty.
BEDY Wielebnego Benedyktyna 10. v 26, v 27. Maia. Zwany tylko Venerabilis generalnie, choć iest Swiętym bo był swiętego życia, a to ex usu antiquissimo y z głosu skały tak go
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 129
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Świętne fol: 164 Historia Coll: Cracov: S. I. którą też historią do druku podał pomieniony Biskup Łubieński. Item P Naramowski in Facie rerum Sarmaticarum.
STANISŁAWA Z. Kostki Polaka, Patrona Polskiego w Niedzielę po dniu 13 Listopada. Urodził się w Roztkowie, Roku 1550. z Jana Kostki Kasztelana Zakroczymskiego Herbu Dąbrowa, alias podkowy z Krzyżami, i z Małgorzaty Kryski Herbu Prawdzicz albo Lwa z muru wyglądającego (Kryscy byli zacni w Polsce) Imieniem JEZUS na piersiach Matka nosząca go, była napiętnowana. Najświętszym SAKRAMENTEM posilony, przez Anielskie ręce podanym, przy instancyj i asystencyj Z. Barbary, szatana w postaci brytana Krzyżem Z. odpedził
Swiętne fol: 164 Historia Coll: Cracov: S. I. ktorą też historyą do druku podał pomieniony Biskup Łubieński. Item P Naramowski in Facie rerum Sarmaticarum.
STANISŁAWA S. Kostki Polaka, Patrona Polskiego w Niedzielę po dniu 13 Listopada. Urodził się w Rostkowie, Roku 1550. z Iana Kostki Kasztelana Zakroczymskiego Herbu Dąbrowa, alias podkowy z Krzyżami, y z Małgorzaty Kryski Herbu Prawdzicz albo Lwa z muru wyglądaiącego (Kryscy byli zacni w Polszcze) Imieniem IEZUS na piersiach Matka nosząca go, była napiętnowana. Nayświętszym SAKRAMENTEM posilony, przez Anielskie ręce podanym, przy instancyi y assystencyi S. Barbary, szatana w postaci brytana Krzyżem S. odpedził
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 196
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Ty tak sprosny rzemieślnik masz uść za szlachcica? Godniejszy tego jaki niżli ty woźnica. Bo jego lepszy urząd niż was, zwodziciele, Co do piekła dusz ludzkich zawozicie wiele. III
Dambrowskim-eś się nazwał - zow się i Dębowskim, Możesz jeśli chcesz jeszcze zwać się Powrozowskim. Wszytko to tobie służy: dąb, powróz, dąbrowa, Godnyś żeby twa była kruczą strawą głowa. Godzieneś gdzie na dębie drwa rąbić piętami, Godzieneś tak dąbrowy strzec wespół z sowami. Lepiej ci być gajowym, niż dusz ludzkich katem, Lepiej niż ludzie zwodzić, pożegnać się z światem. IV
Wielka by cię godność ksze Dambrowski podkała, Gdyby cię gdzie
Ty tak sprosny rzemieślnik masz uść za ślachcica? Godniejszy tego jaki niżli ty woźnica. Bo jego lepszy urząd niż was, zwodziciele, Co do piekła dusz ludzkich zawozicie wiele. III
Dambrowskim-eś się nazwał - zow się i Dębowskim, Możesz jeśli chcesz jeszcze zwać się Powrozowskim. Wszytko to tobie służy: dąb, powróz, dąbrowa, Godnyś żeby twa była kruczą strawą głowa. Godzieneś gdzie na dębie drwa rąbić piętami, Godzieneś tak dąbrowy strzec wespół z sowami. Lepiej ci być gajowym, niż dusz ludzkich katem, Lepiej niż ludzie zwodzić, pożegnać się z światem. IV
Wielka by cię godność ksze Dambrowski podkała, Gdyby cię gdzie
Skrót tekstu: RamMKolKontr
Strona: 263
Tytuł:
Kolenda
Autor:
Mikołaj Aleksander Ramułt
Drukarnia:
Jan Wolrab
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
rzeka Do morza cwałem ucieka
Tak prędko wiek nasz krótki upływa, Tak co dzień żywota nam ubywa, Że ani godziny wiemy, Kiedy się w proch rozsypiemy. DZIESIĄTA: BOHYMNIA
Patrzaj, jak ogniem niebieskim dotknione Przemieniają się śniegi w rzeki wrone; Kędy po lodzie wóz przejechał brzegi, Naładowane pływają komiegi.
Dąbrowa nocnej napojona rosy, Ogołocone z drzew rozwija włosy, Słowik w szelinach, gdy zorza zakwita, Gardłeczkiem ranym młodą wiosnę wita.
Już i zezula w głośnym gaju huka, Z radości skóra na drzewach się puka, Same fiołki głowy wynarzają Z ziemie, a na dni piękne poglądają.
A któż podobny do martwych kamieni,
rzeka Do morza cwałem ucieka
Tak prędko wiek nasz krótki upływa, Tak co dzień żywota nam ubywa, Że ani godziny wiemy, Kiedy się w proch rozsypiemy. DZIESIĄTA: BOHYMNIA
Patrzaj, jak ogniem niebieskim dotknione Przemieniają się śniegi w rzeki wrone; Kędy po lodzie wóz przejechał brzegi, Naładowane pływają komiegi.
Dąbrowa nocnej napojona rosy, Ogołocone z drzew rozwija włosy, Słowik w szelinach, gdy zorza zakwita, Gardłeczkiem ranym młodą wiosnę wita.
Już i zezula w głośnym gaju huka, Z radości skóra na drzewach się puka, Same fijołki głowy wynarzają Z ziemie, a na dni piękne poglądają.
A któż podobny do martwych kamieni,
Skrót tekstu: ZimSRoks
Strona: 114
Tytuł:
Roksolanki
Autor:
Szymon Zimorowic
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
sielanki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwika Ślękowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1983
. Świętniki w Krakowskim wsławione SLUSARZAMI; Pancerze, karaceny i okowy do szabel robiącemi: tamże Staszów sławny pławieniem Polskich główni. Podoleniec w tymże Województwie głośny Stalą. EUROPA. o Polskim Królestwie.
Biecz Miasto w Krakowskim ma Miedź, Koperwas, siarkę z wody. Garki i dzbany wydają wyśmienite Iłza w Sandomirskim, item Dąbrowa, Wisznia, Tarnogród, Gołogóry.
Składem WINA głośne: Nowytarg, Dukla, Jasła, Biecz, Gorlice, Skolim, Baligród, Dobromyl. Kóz dzikich mają dosyć góry Tatry. Drużbak Miasteczko ma w lesie wodę, która po nad siebie leżące ptactwo zabija, co sprawuje zarażliwa ekshalacja.
Pod Krzepicą jest Most, na
. Swiętniki w Krákowskim wsławione SLUSARZAMI; Pancerze, karáceny y okowy do szabel robiącemi: tamże Staszow sławny pławieniem Polskich głowni. Podoleniec w tymże Woiewodztwie głośny Stalą. EUROPA. o Polskim Krolestwie.
Biecz Miasto w Krákowskim ma Miedź, Koperwas, siarkę z wody. Garki y dzbany wydaią wyśmienite Iłza w Sędomirskim, item Dąbrowa, Wisznia, Tarnogrod, Gołogory.
Składem WINA głośne: Nowytarg, Dukla, Iasła, Biecz, Gorlice, Skolim, Baligrod, Dobromyl. Koz dźikich maią dosyć gory Tatry. Drużbak Miasteczko ma w lesie wodę, ktorá po nad siebie leżące ptactwo zábiia, co spráwuie zarázliwa exhalácya.
Pod Krzepicą iest Most, ná
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 334
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
; Gdy tyle miałgnać Faebus/ jel nieba przegnał. Więc dobytków po piasku część się poskładała/ A wleżączki po morzu szerokim patrzała: Część tam owdzie chodziła: w pław niektóre poszły; Tylko co nad wodami szyje same niosły. Jest przy morzu kaplica/ ni marmorem sławna/ Ni złotem/ tramy ją ćmią/ a dąbrowa dawna. Nereus/ z Nereidy rządza nią; te tuszył Jej bogi/ jak na brzegu żeglarz sieci suszył. Przyległo jej bagnisko/ wierzbina obeszłe; A to bagnisko morze rozbiło rozeszłe. Skąd miejsca bliskie trwoży ogromnym chrobotem/ Wilk w sicekły/ i wypada z lasów lgnących błotem/ Ślinami/ i posoką paszczękę zjuszywszy/
; Gdy tyle miałgnáć Phaebus/ iel nieba przegnał. Więc dobytkow po piasku część się poskłádáłá/ A wleżączki po morzu szerokim pátrzáłá: Część tám owdźie chodźiła: w pław niektore poszły; Tylko co nád wodámi szyie same niosły. Iest przy morzu káplicá/ ni mármorem sławna/ Ni złotem/ tramy ią ćmią/ á dąbrowá dawna. Nereus/ z Nereidy rządza nią; te tuszył Iey bogi/ iak ná brzegu żeglarz śieći suszył. Przyległo iey bagnisko/ wierzbina obeszłe; A to bágnisko morze rozbiło rozeszłe. Zkąd mieyscá bliskie trwoży ogromnym chrobotem/ Wilk w śicekły/ y wypada z lásow lgnących blotem/ Slinámi/ y posoką pászczękę ziuszywszy/
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 278
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
, Kulmiński, Żołądź. DABISZ Nobilitowany 1658. tę nobilitacją otrzymał pierwszy Gabriel Dabisz DĄBKOWSKI herbu Korczak Symeon Boratyński, działem wziąwszy dobra Dąbkowice, od nich nazwany Dąbkowski, i stąd Dąbkowscy Korczakowie na Rusi, DĄBKOWSKI herbu Pułkozic w Rawskim Wojewodźtwie gniazdo tego Domu zakładają Pisarze nasi: więcej o nich nigdziem nie czytał. Dąbrowa Herb
W Polu błękitnym podkowa biała polerowna, Krzyż na niej złocisty, a drugie takież dwa po końcach, barkiem do góry podniesiona stoi, końcami nadół, Na hełmie skrzydło sępie, a przez nie strzała, zdołu ku górze przelatująca, Biel: fol: 173. Paproc: w Gniazdzie fol. 1104
, Kulminski, Zołądź. DABISZ Nobilitowany 1658. tę nobilitacyą otrzymał pierwszy Gabryel Dabisz DĄBKOWSKI herbu Korczak Symeon Boratynski, działem wziąwszy dobrá Dąbkowice, od nich názwany Dąbkowski, y ztąd Dąbkowscy Korczakowie ná Rusi, DĄBKOWSKI herbu Pułkoźic w Rawskim Woiewodźtwie gniázdo tego Domu zákłádáią Pisarze nási: wiecey o nich nigdziem nie czytał. Dąbrowa Herb
W Polu błękitnym podkowa biáłá polerowná, Krzyż ná niey złoćisty, á drugie takież dwa po końcach, bárkiem do gory podniesiona stoi, końcámi nadoł, Na hełmie skrzydło sępie, á przez nie strzáłá, zdołu ku górze przelátuiąca, Biel: fol: 173. Paproc: w Gniazdźie fol. 1104
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 2
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
i w tym: że Krzywousta w roku 1096. czyni Monarchą Polskim, który był dopiero 1102. na Państwo Polskie wstąpił: i sam herb tego Domu pokazuje, ze autor jego był Pobożanin, który do Klejnotu Ojczystego, dwa tylko przybrał krzyża poboczne. Małe też jest podobieństwo podkowy do kalwaryj: a herbu tego nazwisko Dąbrowa, jawnie wymaga; że się urodziło w języku Słowiańskim, nie cudzoziemskim: a podobno sam sobie i potomstwu swemu Pobożanin z pochwaleniem krewnych z pobożności przybrał: a to z tej okazji. Zapadł gromadno nieprzyjaciel w kraje Polskie, i zwykłą dzikością pustoszył: na odparcie gwałtu nagłego, zebrało się prędko kilka powiatów Szlachty i Rycerstwa
y w tym: że Krzywousta w roku 1096. czyni Monárchą Polskim, który był dopiero 1102. na Páństwo Polskie wstąpił: y sam herb tego Domu pokázuie, ze author iego był Pobożanin, który do Kleynotu Oyczystego, dwa tylko przybrał krzyża poboczne. Małe też iest podobieństwo podkowy do kalwaryi: á herbu tego nazwisko Dąbrowa, iawnie wymaga; że się urodziło w ięzyku Słowiańskim, nie cudzoźiemskim: a podobno sam sobie y potomstwu swemu Pobożanin z pochwaleniem krewnych z pobożności przybrał: á to z tey okázyi. Zapadł gromadno nieprzyiáćiel w kráie Polskie, i zwykłą dzikością pustoszył: ná odpárcie gwałtu nagłego, zebrało się prędko kilka powiatow Szlachty y Rycerstwa
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 3
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
starożytność brała, tak trzymając, iż ten ptak trupem się karmiący, przeczuwa klęskę, i tam się obraca, gdzie więcej trupem padnie, jako pisze. Horus. Apollo. ale otym Skrzydle nic historycy. To z nich pewna, że od Dąbrowy przy której wojsko nasze stało; i temu Herbowi Imię się dostało Dąbrowa: acz też niektórzy i Dąbowa nazywają, ale to podobno drukarni błąd, że r literę opuszczono. Dąb
Panegirystowie niektórzy wtym są rozmieniu, że ten pierwszy przodek Dabrowczyków, o którym dotąd rzecz, był ów zacny Wojewoda Mazowiecki Przybysław z Roztkowa; U mnie to wieści płonne: o czym niżej. Dawniejsi autorowie przy których
starożytność bráła, tak trzymáiąc, iż ten pták trupem się kármiący, przeczuwa klęskę, y tam się obráca, gdzie więcy trupem pádnie, iako pisze. Horus. Apollo. ále otym Skrzydle nic historycy. To z nich pewna, że od Dąbrowy przy ktorey woysko nasze stało; y temu Herbowi Imię się dostało Dąbrowa: acz też niektorzy y Dąbowa nazywáią, ale to podobno drukárni błąd, że r literę opuszczono. Dąb
Panegirystowie niektorzy wtym są rozmieniu, że ten pierwszy przodek Dabrowczykow, o ktorym dotąd rzecz, był ow zacny Woiewodá Mázowiecki Przybysław z Rostkowa; U mnie to wieści płonne: o czym niżey. Dawnieysi authorowie przy ktorych
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 3
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
