, do którego drzwi szklane, w tafle wielkie w drzewo osadzone; tych tafli jest No 12. U tych drzwi jest zameczek mosiężny, zawiaski żelazne, ślusarską robotą — U tych drzwi firanki kitajkowe, podwójne, zielone, bardzo złe, na drucie. — W tym Gabineciku okno dubeltowe, z firankami. — Stolik dębowy, mały, na zawiaskach rozkładany. — Krzesło adamaszkiem zielonym, bardzo starym, wybite. — Stołek drewniany, niski, z poręczą. — Obicie suknem wysypowane, takie jak w pokoju samym.
Obrazy: Krucyfiks z relikwii za szkłem, w ramkach brzegami wyzłacanych, sub No 271. Ś. Hieronim, na desce
, do którego drzwi szklane, w tafle wielkie w drzewo osadzone; tych tafli jest No 12. U tych drzwi jest zameczek mosiężny, zawiaski żelazne, ślusarską robotą — U tych drzwi firanki kitajkowe, podwójne, zielone, bardzo złe, na drucie. — W tym Gabineciku okno dubeltowe, z firankami. — Stolik dębowy, mały, na zawiaskach rozkładany. — Krzesło adamaszkiem zielonym, bardzo starym, wybite. — Stołek drewniany, niski, z poręczą. — Obicie suknem wysypowane, takie jak w pokoju samym.
Obrazy: Krucyfiks z relikwii za szkłem, w ramkach brzegami wyzłacanych, sub No 271. Ś. Hieronim, na desce
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 43
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
ścianach luster gipsowych, pobielanych, z essami żelaznemi, No 3. — Kanap, u których sedesy krzyżową robotą wybijane, No 2. — Stołków, u których sedesy pod kapami z półsukienka zielonego, No 8. — Szafka alias biór, w orzech malowany, z szufladkami, u których kółka żelazne. — Stolik dębowy, rozkładany, we środku czarnym dębem fornerowany, No 1. — Stolików małych, dębowych, do łóżek, No 3.
Portrety: Królowa Augusta trzecia38, w blejtramach, sub No 135.
Konstancja Mniszchowa marszałkowa w.k.39, w ramach żółtych, sub No 460.
Ittem tejże Konstancji portret,
ścianach luster gipsowych, pobielanych, z essami żelaznemi, No 3. — Kanap, u których sedesy krzyżową robotą wybijane, No 2. — Stołków, u których sedesy pod kapami z półsukienka zielonego, No 8. — Szafka alias biór, w orzech malowany, z szufladkami, u których kółka żelazne. — Stolik dębowy, rozkładany, we środku czarnym dębem fornerowany, No 1. — Stolików małych, dębowych, do łóżek, No 3.
Portrety: Królowa Augusta trzecia38, w blejtramach, sub No 135.
Konstancja Mniszchowa marszałkowa w.k.39, w ramach żółtych, sub No 460.
Ittem tejże Konstancji portret,
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 46
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
błękitno malowanych, No 2. Drzwiczki do nich na zawiaskach żelaznych, z zameczkami żelaznemi. Stoliki na tych szafkach kamienne, marmuryzowane. — Ittem szafka, takiegoż malowania, z szufladami, u których gałki żelazne, z drzwiczkami, przv których zameczek żelazny. — Stołów, jeden kamienny, na nogach drewnianych, drugi dębowy do grania kart. — Kanapa adamaszkiem karmazynowym wybita, złotym galonkiem szamerowana. — Stołków, skórą szarą obitych. No 12. — U okna firanek z lnianego płótna cienkiego, na pręcie żelaznym. No 2.
Obrazy: Herkules daje smokowi głowę i panna przykuta JU9, w ramach żółtych, sub No 16.
Dwie
błękitno malowanych, No 2. Drzwiczki do nich na zawiaskach żelaznych, z zameczkami żelaznemi. Stoliki na tych szafkach kamienne, marmuryzowane. — Ittem szafka, takiegoż malowania, z szufladami, u których gałki żelazne, z drzwiczkami, przv których zameczek żelazny. — Stołów, jeden kamienny, na nogach drewnianych, drugi dębowy do grania kart. — Kanapa adamaszkiem karmazynowym wybita, złotym galonkiem szamerowana. — Stołków, skórą szarą obitych. No 12. — U okna firanek z lnianego płótna cienkiego, na pręcie żelaznym. No 2.
Obrazy: Hercules daje smokowi głowę i panna przykuta IU9, w ramach żółtych, sub No 16.
Dwie
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 70
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
wielki. — Kanapa takaż jak i łóżko. — Krzeseł takichże, No 5. — Taboretów takichże, No 2. — Stolików rozkładanych, jeden we środku aksamitem zielonym wybity, obydwa fornerowane, No 2. — Ittem stół pod zwierciadłem marmurowy, na postumencie także marmurowym. — Ittem stolik mały, dębowy, spuszczany. — Do zatykania komina drzwi fornerową robotą. W kominie wilków żelaznych, z balasikami mosiężnemi, No 2. Szczypce. Łopatka żelazna, z gałkami mosiężnemi. — Osóbek na kominie i na piecu z gipsu rzniętych, No 16. — Firanek u okien z płótna cienkiego, lnianego, na prętach żelaz¬nych,
wielki. — Kanapa takaż jak i łóżko. — Krzeseł takichże, No 5. — Taboretów takichże, No 2. — Stolików rozkładanych, jeden we środku aksamitem zielonym wybity, obydwa fornerowane, No 2. — Ittem stół pod zwierciadłem marmurowy, na postumencie także marmurowym. — Ittem stolik mały, dębowy, spuszczany. — Do zatykania komina drzwi fornerową robotą. W kominie wilków żelaznych, z balasikami mosiężnemi, No 2. Szczypce. Łopatka żelazna, z gałkami mosiężnemi. — Osóbek na kominie i na piecu z gipsu rzniętych, No 16. — Firanek u okien z płótna cienkiego, lnianego, na prętach żelaz¬nych,
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 71
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
na każdej szafce stolik mozajkowy, wszystkie popękane. — Obicie w brety, jeden suknem granatowym, a drugi ceglastym posypane. — Stolików mozaikowych, na nogach drewnianych, w orzech malowanych, sedesy pod pokrowcami z płótna czerwonego, No 44. — Luster szklanych, we środku wiszących, No 11. — Bilar wielki, dębowy, suknem zielonym wybity, brzegi śrubami żelaznemi przykręcane; do niego gałek kościanych No 2; mass wszystkich No 10. — Trumadam dębowy, zielonym suknem wybity, do niego gałek mosiężnych No 18. — Firanek u okien, zielonych, płóciennych, na prętach żelaznych, No 24. — Osóbek z gipsu rzniętych, na
na każdej szafce stolik mozajkowy, wszystkie popękane. — Obicie w brety, jeden suknem granatowym, a drugi ceglastym posypane. — Stolików mozaikowych, na nogach drewnianych, w orzech malowanych, sedesy pod pokrowcami z płótna czerwonego, No 44. — Luster szklanych, we środku wiszących, No 11. — Bilar wielki, dębowy, suknem zielonym wybity, brzegi śrubami żelaznemi przykręcane; do niego gałek kościanych No 2; mass wszystkich No 10. — Trumadam dębowy, zielonym suknem wybity, do niego gałek mosiężnych No 18. — Firanek u okien, zielonych, płóciennych, na prętach żelaznych, No 24. — Osóbek z gipsu rzniętych, na
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 81
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
mozaikowych, na nogach drewnianych, w orzech malowanych, sedesy pod pokrowcami z płótna czerwonego, No 44. — Luster szklanych, we środku wiszących, No 11. — Bilar wielki, dębowy, suknem zielonym wybity, brzegi śrubami żelaznemi przykręcane; do niego gałek kościanych No 2; mass wszystkich No 10. — Trumadam dębowy, zielonym suknem wybity, do niego gałek mosiężnych No 18. — Firanek u okien, zielonych, płóciennych, na prętach żelaznych, No 24. — Osóbek z gipsu rzniętych, na kominach i na szafkach. No 39. — Wilków w kominach, z herbami Strusie Pióra, z blachy mosiężnej wyrzynanych, No 4
mozaikowych, na nogach drewnianych, w orzech malowanych, sedesy pod pokrowcami z płótna czerwonego, No 44. — Luster szklanych, we środku wiszących, No 11. — Bilar wielki, dębowy, suknem zielonym wybity, brzegi śrubami żelaznemi przykręcane; do niego gałek kościanych No 2; mass wszystkich No 10. — Trumadam dębowy, zielonym suknem wybity, do niego gałek mosiężnych No 18. — Firanek u okien, zielonych, płóciennych, na prętach żelaznych, No 24. — Osóbek z gipsu rzniętych, na kominach i na szafkach. No 39. — Wilków w kominach, z herbami Strusie Pióra, z blachy mosiężnej wyrzynanych, No 4
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 81
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
Zaraz te pustki miłość opanuje. Próżno się tedy cieniem z wierzchu chłodzę, Gdy w sobie noszę ogień i z nim chodzę. DYSKRECJA
Kiedy pobożnej piesek Erygony Zetlałe palił role i zagony, Tam gdzie krynica przezroczyste swoje Między drzewami pędzi żywe zdroje, Zdybałem śpiącą kochaną dziewczynę Za poduszkę jej trawa, za pierzynę Cień był dębowy, a szum z bliskiej wody Smaku dodawał do snu i ochłody. Zefir jej suknią poddymał, a mali Kupidynowie nakoło igrali:
Jeden jej włosy trafił, drugi w ucho Coś o miłości poszepty wał głucho; Ten na nią wieje, ten urwane zioła W śliczne natyka warkocze dokoła, Ten różą równa z rumieńcem, ten
Zaraz te pustki miłość opanuje. Próżno się tedy cieniem z wierzchu chłodzę, Gdy w sobie noszę ogień i z nim chodzę. DYSKRECJA
Kiedy pobożnej piesek Erygony Zetlałe palił role i zagony, Tam gdzie krynica przezroczyste swoje Między drzewami pędzi żywe zdroje, Zdybałem śpiącą kochaną dziewczynę Za poduszkę jej trawa, za pierzynę Cień był dębowy, a szum z bliskiej wody Smaku dodawał do snu i ochłody. Zefir jej suknią poddymał, a mali Kupidynowie nakoło igrali:
Jeden jej włosy trafił, drugi w ucho Coś o miłości poszepty wał głucho; Ten na nię wieje, ten urwane zioła W śliczne natyka warkocze dokoła, Ten różą równa z rumieńcem, ten
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 159
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
dumaniu tak się bardzo topię, Że trunnę sobie klecę i grób kopię. Potem, jak i on, co z pracą zbuduję, Samże to zgryzę, samże to popsuję. SERENADA
Już słońce padło, już horyzont ciemny, Już płucze Feba ocean podziemny, Już ptak spoczywa, szum ustał i głuchem Las się dębowy odzywa posłuchem, Już wszytkich skrzydły okrył sen słodkiemi I cichy pokój rozciągnął po ziemi, Już i promienie zgasły kanikuły, Ja tylko nie śpię, jam tylko sam czuły. Wszytkie te gwiazdy widzą me niewczasy, Kiedy wieńcami zdobię twe zawiasy Albo-ć sen słodzę śpiewaczymi głosy, Albo skrzypkami, choć się boją rosy
dumaniu tak się bardzo topię, Że trunnę sobie klecę i grób kopię. Potem, jak i on, co z pracą zbuduję, Samże to zgryzę, samże to popsuję. SERENADA
Już słońce padło, już horyzont ciemny, Już płucze Feba ocean podziemny, Już ptak spoczywa, szum ustał i głuchem Las się dębowy odzywa posłuchem, Już wszytkich skrzydły okrył sen słodkiemi I cichy pokój rozciągnął po ziemi, Już i promienie zgasły kanikuły, Ja tylko nie śpię, jam tylko sam czuły. Wszytkie te gwiazdy widzą me niewczasy, Kiedy wieńcami zdobię twe zawiasy Albo-ć sen słodzę śpiewaczymi głosy, Albo skrzypkami, choć się boją rosy
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 182
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
mu tylko światła sama udzielała. Nie miał dosyć, srogi raz że mu wybił oko, Ale mu koniec główniej wbił tak w łeb głęboko, Że go włożył w regestra, które Charon pisze, Gdy wiezie dawnem duchom nowe towarzysze.
XXXVII.
We śrzodku beł jaskiniej wielki, kwadratowy Na dwie piędzi i więcej miąższy stół dębowy Na prosto uciosanej nodze, u którego Wszytka się czeladź zbójce zmieściła onego. Z taką chyżością, z jaką pospolicie trzcina Od lekkiego ciśniona leci Arabina, Stół leciał z Orlandowej ręki wyciśniony Tam, gdzie beł rozbójników poczet zgromadzony.
XXXVIII.
Temu piersi, temu łeb, temu tłucze nogi, Temu ręce, wszyscy w zad
mu tylko światła sama udzielała. Nie miał dosyć, srogi raz że mu wybił oko, Ale mu koniec głowniej wbił tak w łeb głęboko, Że go włożył w regestra, które Charon pisze, Gdy wiezie dawnem duchom nowe towarzysze.
XXXVII.
We śrzodku beł jaskiniej wielki, kwadratowy Na dwie piędzi i więcej miąższy stół dębowy Na prosto uciosanej nodze, u którego Wszytka się czeladź zbójce zmieściła onego. Z taką chyżością, z jaką pospolicie trzcina Od lekkiego ciśniona leci Arabina, Stół leciał z Orlandowej ręki wyciśniony Tam, gdzie beł rozbójników poczet zgromadzony.
XXXVIII.
Temu piersi, temu łeb, temu tłucze nogi, Temu ręce, wszyscy w zad
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_I
Strona: 282
Tytuł:
Orland Szalony, cz. 1
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
wet.
Gnojkowi Apteka śmierdzi.
Zebrakowi ludzi trzeba.
Kto zawsze wierzy każdemu, Często nie przychodzi kswemu.
Kto mnie miłuje, i pieska mego szanuje.
Niech się Kobyła Kłopoce, bo ma Wielką głowę.
Kto się modlić nie może, niech idzie na morze.
Kto się nie porusza Słowy, kij go poruszy dębowy.
Kto mieszek straci, skorą niech przypłaci.
Kto nigdy ćle nie mówi, nigdy nie będzie dobrze mówił.
Co dziś opuścisz, jutro nie dogonisz.
Wysłuchawszy pierwej, toż odpowiadaj.
Nikt nie wie co Komu dolega.
Ustawicznie biorąc i nawiętszego nie stanie.
Kto się raz przeniewierzy, Temu potym nikt nie wierzy.
wet.
Gnoykowi Apteka śmierdzi.
Zebrakowi ludźi trzeba.
Kto zawsze wierzy każdemu, Często nie przychodzi kswemu.
Kto mie miłuje, y pieska mego szanuje.
Niech śię Kobyła Kłopoce, bo ma Wielką głowę.
Kto śię modlić nie może, niech idźie na morze.
Kto śię nie porusza Słowy, kiy go poruszy dębowy.
Kto mieszek straći, skorą niech przypłaći.
Kto nigdy ćle nie mowi, nigdy nie będzie dobrze mowił.
Co dziś opuśćisz, jutro nie dogonisz.
Wysłuchawszy pierwey, toż odpowiaday.
Nikt nie wie co Komu dolega.
Ustawicznie biorąc y nawiętszego nie stanie.
Kto śię raz przeniewierzy, Temu potym nikt nie wierzy.
Skrót tekstu: FlorTriling
Strona: 147
Tytuł:
Flores Trilingues
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Johannes Zacharias Stollius
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przysłowia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1702
