przez Ducha Świętego: 2. Ze mam wielki smętek/ i nieustawający ból w sercu moim. 3. Abowiem żądam ją sam abym się stał odłączonym od CHrystusa za bracią moję/ za pokrewne moje według ciała. 4. Którzy są Izraelczycy/ których jest przysposobienie synowskie/ i chwała/ i przymierza/ i zakonu danie/ i służba Boża, i obietnice. 5. Których są Ojcowie/ i z których poszedł CHrystus ile według ciała/ który jest nad wszystkimi Bóg błogosławiony na wieki. Amen. 6. LEcz nie można/ żeby miało upaść słowo Boże. Abowiem nie wszyscy którzy są z Izraela/ są Izraelem. 7. Ani
przez Duchá Świętego: 2. Ze mam wielki smętek/ y nieustawájący bol w sercu mojim. 3. Abowiem żądam ją sam ábym śię stał odłącżonym od CHrystusá zá bráćią moję/ zá pokrewne moje według ćiáłá. 4. Ktorzy są Izráelcżycy/ ktorych jest przysposobienie synowskie/ y chwałá/ y przymierza/ y zakonu dánie/ y służbá Boża, y obietnice. 5. Ktorych są Ojcowie/ y z ktorych poszedł CHrystus ile według ćiáłá/ ktory jest nád wszystkimi Bog błogosłáwiony ná wieki. Amen. 6. LEcż nie można/ żeby miáło upáść słowo Boże. Abowiem nie wszyscy ktorzy są z Izráelá/ są Izráelem. 7. Ani
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 168
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
, largitionibus ludzi korumpowanie, nawet i na wzgardę, za którą przez najmniejsze wskazanie nie ozwał się KiM. na owe rzeczy, pod Stężycą odkryte, co wszytko ad absolutum dominium należy; a dopieroż ono sposobianie wojsk pod rokosz, a domów tych, co się w wolnościach poczuli i na rokosz jechali, in praedam danie, rozmaitemi sposoby ludzi rozrywanie, a dobrych w suspicją przywiedzenie, że odmiany szukają, że Boczkajego prowadzą, nawet i obietnicami, iż KiM. wszytko uczyni, ludziom oczymydlenie! Zaczym gdy się ludzie wstesknieli i rozbieżeli, ali miasto wszytkich i jednej rzeczy KiM. nie uczynieł, owszem zato, żeśmy się tego
, largitionibus ludzi korumpowanie, nawet i na wzgardę, za którą przez najmniejsze wskazanie nie ozwał się KJM. na owe rzeczy, pod Stężycą odkryte, co wszytko ad absolutum dominium należy; a dopieroż ono sposobianie wojsk pod rokosz, a domów tych, co się w wolnościach poczuli i na rokosz jechali, in praedam danie, rozmaitemi sposoby ludzi rozrywanie, a dobrych w suspicyą przywiedzenie, że odmiany szukają, że Boczkajego prowadzą, nawet i obietnicami, iż KJM. wszytko uczyni, ludziom oczymydlenie! Zaczym gdy się ludzie wstesknieli i rozbieżeli, ali miasto wszytkich i jednej rzeczy KJM. nie uczynieł, owszem zato, żeśmy się tego
Skrót tekstu: ZebrzSkryptCz_III
Strona: 143
Tytuł:
Skrypt in vim testamenti podany
Autor:
Mikołaj Zebrzydowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
Tej pogrzeb i żałoba znowu przyczyniła. A co starca, póki żył, wszyscy szanowali, Gdy szczedł, na młode syny mniej się oglądali. Więc szepty stąd i zowąd przyszły rozmaite, Szepty, które panieńskie ucho nie pokryte Naprzód przemogły, że się kajać poczynały, Potym i do starszych głów jadem zaleciały. Stąd ręki danie wniwecz, stąd słowa zmiatanie, Stąd w pośmiech poszło onych młodzieńców staranie. Na koniec mało baczni Tyndarowicowie, Kastor i drugi, co się Polidewkiem zowie, Przypadli na cudzy targ i w dom przyjachali Do Lewcyppa, a tam swych biesiad zażywali, Przemawiając do siebie inszym poślubione Oblubienice, a te nędznice zwiedzione Dały się dobrowolnie
Tej pogrzeb i żałoba znowu przyczyniła. A co starca, póki żył, wszyscy szanowali, Gdy szczedł, na młode syny mniej się oglądali. Więc szepty stąd i zowąd przyszły rozmaite, Szepty, które panieńskie ucho nie pokryte Naprzód przemogły, że się kajać poczynały, Potym i do starszych głów jadem zaleciały. Stąd ręki danie wniwecz, stąd słowa zmiatanie, Stąd w pośmiech poszło onych młodzieńców staranie. Na koniec mało baczni Tyndarowicowie, Kastor i drugi, co się Polidewkiem zowie, Przypadli na cudzy targ i w dom przyjachali Do Lewcyppa, a tam swych biesiad zażywali, Przemawiając do siebie inszym poślubione Oblubienice, a te nędznice zwiedzione Dały się dobrowolnie
Skrót tekstu: SzymSiel
Strona: 51
Tytuł:
Sielanki
Autor:
Szymon Szymonowic
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Sielanki i pozostałe wiersze polskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1964
krajnie. VII. Naznaczenie Komisarzów do traktowania pokoju z Móskwicinem. VIII. Sumptus necessarii na przyjmowanie poselstw i na wyprawowanie. IX. Rezydencje u Panów Chrześcijańskich/ także Cesarza Tureckiego. X. Wykupienie Elbląga od Kurfirsta I. M. Brandenburskiego/ pignoris loco we dwunastu kroć sto tysięcy pozwolonego. XI. Opatrzenie Fortec i danie im praesidia w Prowincji Prusk. XII. Residuum Prowincji Inflanckiej jako ma być ordynowane. XIII. Upominki Tatarskie. XIV. Zniesienie długu z Zup Wielickich i Bocheńskich. XV. Satysfakcja Kredytorom za długi przez K. I. M. ś. pamięci Władysława żaciągnione. XVI. Indygenaty i Nobilitacje. XVII. Pogranicznych Siedmigródskiej
kráynie. VII. Náznácżenie Kommissarzow do tráktowánia ṕokoiu z Móskwićinem. VIII. Sumptus necessarii ná ṕrzyimowánie ṕoselstw y ná wyṕráwowánie. IX. Rezydencye v Panow Chrześćiánskich/ tákże Cesárzá Tureckiego. X. Wykuṕienie Elbiągá od Kurfirstá I. M. Brándeburskiego/ pignoris loco we dwunastu kroć sto tyśięcy ṕozwolonego. XI. Oṕátrzenie Fortec y dánie im praesidia w Prowincyey Prusk. XII. Residuum Prowincyey Inflantskiey iáko ma byc ordynowáne. XIII. Vṕominki Tátárskie. XIV. Zniesienie długu z Zuṕ Wielickich y Bochenskich. XV. Satysfákcya Kredytorom zá długi ṕrzez K. I. M. ś. ṕamięći Włádysłáwá żáćiągnione. XVI. Indygenaty y Nobilitácye. XVII. Pogránicżnych Siedmigrodskiey
Skrót tekstu: MerkPol
Strona: 166.
Tytuł:
Merkuriusz polski ordynaryjny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
że znaczy bojaźń respektem przyjaciela. W znaku Blizniąt: radość. W Raku, chorobę. We Lwie, honor. W Pannie, wesele. W Niedzwiadku, sprzeczkę. W kozioroźcu, śmierć przyjaciela. etc. Gdy zaś się śni wesele, a Księżyc jest w Baranie: że znaczy zamieszanie. W Bliźniętach, pieniędzy danie. W Wadze, boleść etc. Gdy się śnią suknie, a Księżyc w Raku: że znaczy nienawiść. W Niedzwiadku, honor etc. Gdy się śni woda, a Księżyc w Pannie: że pieniądze nastąpią. W Strzelcu śmierć etc. Gdy sięsnią ryby, a Księżyc w Pannie: że utrata pieniędzy. W
że znaczy boiaźń respektem przyiaciela. W znáku Blizniąt: rádość. W Ráku, chorobę. We Lwie, honor. W Pannie, wesele. W Niedzwiadku, sprzeczkę. W kozioroźcu, śmierć przyiaciela. etc. Gdy zaś się sni wesele, á Xiężyc iest w Baranie: że znáczy zámieszanie. W Bliźniętách, pieniędzy dánie. W Wadze, boleść etc. Gdy się snią suknie, á Xiężyc w Raku: że znaczy nienáwiść. W Niedzwiadku, honor etc. Gdy się śni woda, á Xiężyc w Pannie: że pieniądze nástąpią. W Strzelcu śmierć etc. Gdy sięsnią ryby, á Xiężyc w Pánnie: że utrata pieniędzy. W
Skrót tekstu: BystrzInfAstrol
Strona: 16
Tytuł:
Informacja astrologiczna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astrologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
