czasu/ tylko ciężką, pro iudicio et doctrina gotujących się na nie pracą, tylko wymowy ostentacją i za nie/ abo próżną pochwalę/ abo też żart śmiech, ludibrium. Ale żeby to w uwagę iść miało/ żeby zdanie Senatora lubo uważne/ w dalszej umowie miał kto wspomnieć, inauditum. Cóż tedy po tych deklamacjach? Które raczyby in Scená służyły/ niż in Senatu. Słusznie co Praetor apud Liuium: Adsummam (inquit) rerum nostrarum pertnere magis arbitror P. C. quid agendum nobis quàm quid loquendum sit. Toż i ja do naszych Panów Senatorów rzec mogę: gdyż moim zdaniem/ compositae orationes alibi locum habent,
czásu/ tylko ćięszką, pro iudicio et doctrina gotuiących się ná nie pracą, tylko wymowy ostentácyą y zá nie/ ábo prozną pochwalę/ ábo tesz żárt śmiech, ludibrium. Ale żeby to w vwagę iść miáło/ żeby zdánie Senatorá lubo vważne/ w dálszey vmowie miał kto wspomnieć, inauditum. Cosz tedy po tych deklámácyách? Ktore ráczyby in Scená służyły/ niż in Senatu. Słusznie co Praetor apud Liuium: Adsummam (inquit) rerum nostrarum pertnere magis arbitror P. C. quid agendum nobis quàm quid loquendum sit. Tosz y ia do nászych Pánow Senatorow rzec mogę: gdysz moim zdániem/ compositae orationes alibi locum habent,
Skrót tekstu: OpalŁRoz
Strona: I4
Tytuł:
Rozmowa plebana z ziemianinem
Autor:
Łukasz Opaliński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1641
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1641
