/ którzy drugiego ostrym strofowaniem rozgniewani byli/ jeden z nich niebieska chwałę ujźrzawszy/ boleści swych zapamiętał. 236.
CZasu jednego ś. Franciszek będąc w drodze/ przyszedł do niego jeden młodzieniec szlachcic/ mówiąc: Ojcze/ jaby barzo rad w waszym Zakonie został. A święty odpowiedział: Synu/ tyś jest młodzieniec/ delikat/ szlachcic/ ostrości życia naszego i ubóstwa nie będziesz mógł wytrwać. A on rzekł: Ojcze/ wszakeście wy też ludzie jako i ja? Jeśliż wy będąc minie podobni to zniesiecie/ i ja też/ za pomocą Bożą będę mógł znieść. Ta odpowiedź barzo się podobała ś. Franciszkowi/ i zaraz go
/ ktorzy drugiego ostrym strofowániem rozgniewáni byli/ ieden z nich niebieska chwałę vyźrzawszy/ boleśći swych zápámiętał. 236.
CZásu iednego ś. Fránćiszek będąc w drodze/ przyszedł do niego ieden młodźieniec szláchćic/ mowiąc: Oycze/ iaby bárzo rad w wászym Zakonie został. A święty odpowiedźiał: Synu/ tyś iest młodźieniec/ delikat/ szlachćic/ ostrości żyćia naszego y vbostwá nie będźiesz mogł wytrwáć. A on rzekł: Oycze/ wszákeśćie wy też ludzie iáko y iá? Ieśliż wy będąc minie podobni to znieśiećie/ y ia też/ zá pomocą Bożą będę mogł znieść. Ta odpowiedź barzo sie podobałá ś. Franćiszkowi/ y záraz go
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 249
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
o wyprawie tureckiej do Polski oznajmiony, nic o to nie dbał i wiary w tym listom hetmańskim do siebie pisanym dać nie chciał.
Trudno wypisać jakie w tym roku między królem Michałem a pany senatorami były dyfidencyje, przy- Rok 1672
mówiska, paskwile i jawne zobopólne niesnaski. Ci króla obwiniali, że niewojenny, że delikat, że nie dbający o Rzeczypospolitą. Król zaś przez uniwersały do województw uskarżał się, że go hetman i niektórzy senatorowie lekceważą, słuchać go nie chcą, a nawet i na wojnę iść z sobą nie dozwalają i owszem przeciwko sobie ciż panowie rokosz knują.
Co gdy się w Polsce nieszczęśliwie traktuje, cesarz turecki Achmet
o wyprawie tureckiej do Polski oznajmiony, nic o to nie dbał i wiary w tym listom hetmańskim do siebie pisanym dać nie chciał.
Trudno wypisać jakie w tym roku między królem Michałem a pany senatorami były dyfidencyje, przy- Rok 1672
mówiska, paskwile i jawne zobopólne niesnaski. Ci króla obwiniali, że niewojenny, że delikat, że nie dbający o Rzeczypospolitą. Król zaś przez uniwersały do województw uskarżał się, że go hetman i niektórzy senatorowie lekceważą, słuchać go nie chcą, a nawet i na wojnę iść z sobą nie dozwalają i owszem przeciwko sobie ciż panowie rokosz knują.
Co gdy się w Polscze niesczęśliwie traktuje, cesarz turecki Achmet
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 400
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
