Pan by się zaśmiał kiedyś swego wieku, Lecz o Nim tego nigdzie nie czytamy; Że płakał, o tym jasne Pismo mamy. Płakać tu z Panem, by się śmiać na niebie, Pan nam we wszytkim przykład podał z siebie. Płakał Herakli, a Demokry zasię Filozof śmiech wziął przez wiek wszytek na się. Demokrytesów dzisia w świecie wiele, Śmieją się, gdy co gęba ludzka miele. Błogosławieni, którzy dzisia płaczą, Aż przy muzyce ci niebieskiej skaczą; Którzy się w świecie śmiechem zabawiają, Zęboma w piekle takowi zgrzytają. Nie śmiechem nieba nabywać kazano, Na wieczną radość tu zawsze płakano. Kto się rad w śmiechu kocha,
Pan by się zaśmiał kiedyś swego wieku, Lecz o Nim tego nigdzie nie czytamy; Że płakał, o tym jasne Pismo mamy. Płakać tu z Panem, by się śmiać na niebie, Pan nam we wszytkim przykład podał z siebie. Płakał Herakli, a Demokry zasię Filozof śmiech wziął przez wiek wszytek na się. Demokrytesów dzisia w świecie wiele, Śmieją się, gdy co gęba ludzka miele. Błogosławieni, którzy dzisia płaczą, Aż przy muzyce ci niebieskiej skaczą; Którzy się w świecie śmiechem zabawiają, Zęboma w piekle takowi zgrzytają. Nie śmiechem nieba nabywać kazano, Na wieczną radość tu zawsze płakano. Kto się rad w śmiechu kocha,
Skrót tekstu: BarŁLutBar_I
Strona: 473
Tytuł:
Lutnia appolinowa każdej sprawie gotowa
Autor:
Łazarz Baranowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1671
Data wydania (nie wcześniej niż):
1671
Data wydania (nie później niż):
1671
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
