O GENERALE ARTYLERYJ.
GEnerałowie Artyleryj są postanowieni za Władysława IV. Roku 1637. to jest jeden Koronny, drugi Litewski. Powinni być Szlachta Posessyonaci, przysięgać według Statutu, gdzie im i to dołożone, że wszelki Prowent z Starostw wyznaczony, czyli z kądynąd, powinni na sam munderunek i potrzebę wszelką Artyleryj obracać. Dependencją mają od Hetmanów swego Narodu, i z Konsensem Hetmańskim powinni Prowenta na Armaty, i inną Artylerią tak z Kwarty naznaczone, jako i z Starostw ekspendować i Ekonomią wojenną oporządzać, a na[...] Zimię rachować się Stanom z percepty i ekspensy, o czym Konstytucje 1637. 1638. 1653. 1655. KORONNI.
Pierwszy Generał
O GENERALE ARTYLERYI.
GEnerałowie Artyleryi są postanowieni za Władysława IV. Roku 1637. to jest jeden Koronny, drugi Litewski. Powinni być Szlachta Possessyonaći, przyśięgać według Statutu, gdźie im i to dołożone, że wszelki Prowent z Starostw wyznaczony, czyli z kądinąd, powinni na sam munderunek i potrzebę wszelką Artyleryi obracać. Dependencyą mają od Hetmanów swego Narodu, i z Konsensem Hetmańskim powinni Prowenta na Armaty, i inną Artyleryą tak z Kwarty naznaczone, jako i z Starostw expendować i Ekonomią wojenną oporządzać, á na[...] Symie rachować śię Stanom z percepty i expensy, o czym Konstytucye 1637. 1638. 1653. 1655. KORONNI.
Pierwszy Generał
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 213
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
HIBERNII to notandum, iż się zowie ten kraj, to iuverno iernia, Irys, Iverdon, pospolicie IRLAND, Czterech tu bywało Królów I. Lagenii, albo Leinster, 2. Ultonii, albo Ulster, 3. Momonii alias Mounster 4 Konnachii albo Konaugt; a piąty Kroł był Rex Regum, tamtych pod swoją mający dependencją. Ma Hrabstw 36. Obywatele Hibernii przed przyjęciem całego Świata, praecipue o SZKOCYJ
Wiary Z. byli gruby Naród, okrutny, żadnej nie znali cnoty, przecież biali, stanu i urody piękrej, teraz dowcipni, polerowni, chyżi, tylko że do szkalowania, rozboju, i rebelii skłonni, naukę wielu mają,
HIBERNII to notandum, iż się zowie ten kray, to iuverno iernia, Iris, Iverdon, pospolicie IRLAND, Czterech tu bywało Krolow I. Lagenii, albo Leinster, 2. Ultonii, albo Ulster, 3. Momonii alias Mounster 4 Konnachii albo Connaugt; a piąty Kroł był Rex Regum, tamtych pod swoią maiący dependencyą. Ma Hrabstw 36. Obywatele Hibernii przed przyięciem całego Swiata, praecipuè o SZKOCYI
Wiary S. byli gruby Narod, okrutny, żadney nie znali cnoty, przecież biáli, stanu y urody piękrey, teraz dowcipni, polerowni, chyzi, tylko że do szkalowania, rozboiu, y rebellii skłonni, náukę wielu maią,
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 409
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
że ją białą czyni/ drugi posterioris naturaliter ad prius, albowiem ściana jako subiectum, jest pierwsza aniżeli accidens, to jest jakikolwiek kolor/ a tak accidens dependuje od ściany jako posterius á priori. Pierwsza dependencja informantis pokazuje niedoskonałość dla odmienności/ lecz wtóra dependencja/ żadnej niedoskonałości nie ma/ rozłączywszy tedy jednę od drugiej/ dependencją natury ludzkiej od Osoby Boskiej bezpiecznie przyrównać możem/ do tej która jest posterioris ad prius. Punkt czwarty Rozmowy
Powtóre masz wiedzieć/ że tu żadnego sprzeciwieństwa w Osobie Boskiej niemasz/ dla któregoby nie mogła natury ludzkiej na się przyjąć/ i one Osobą swoją personare wosobić/ gdyż tu nie idzie zatym aby Osoba
że ią białą czyni/ drugi posterioris naturaliter ad prius, álbowiem śćiáná iáko subiectum, iest pierwsza ániżeli accidens, to iest iákikolwiek kolor/ á ták accidens dependuie od śćiány iáko posterius á priori. Pierwsza dependencia informantis pokázuie niedoskonáłość dla odmiennośći/ lecz wtora dependencia/ żadney niedoskonáłośći nie ma/ rozłączywszy tedy iednę od drugiey/ dependencią nátury ludzkiey od Osoby Boskiey beśpiecznie przyrownáć możem/ do tey ktora iest posterioris ad prius. Punkt czwarty Rozmowy
Powtore masz wiedźieć/ że tu żadnego sprzećiwieństwá w Osobie Boskiey niemász/ dla ktoregoby nie mogłá nátury ludzkiey ná się przyiąć/ y one Osobą swoią personare wosobić/ gdysz tu nie idźie zátym áby Osobá
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 74
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
dla któregoby nie mogła natury ludzkiej na się przyjąć/ i one Osobą swoją personare wosobić/ gdyż tu nie idzie zatym aby Osoba Boska była composita złożona/ albo żeby była in potentia, do natury ludzkiej/ albo też skrócona/ gdyż do takowej dependencjej nie potrzeba nic więcej/ tylko żeby ten który takową dependencją terminaret, miał to czymby to wykonać mógł/ jako Syn Boży/ który nie jest dependens swoją Osobistością/ może tę dependencją natury człeczej personare wosobić. Rabina z Teologiem.
Potrzecie masz wiedzieć/ iż insza jest racia/ dla której natura intellectualis jest szczególna i nieroździelna/ albowiem jako natura od Osoby różna jest/ tak
dla ktoregoby nie mogłá nátury ludzkiey ná się przyiąć/ y one Osobą swoią personare wosobić/ gdysz tu nie idźie zátym áby Osobá Boska byłá composita złożona/ álbo żeby byłá in potentia, do nátury ludzkiey/ álbo też skrocona/ gdysz do tákowey dependenciey nie potrzebá nic więcey/ tylko żeby ten ktory tákową dependencią terminaret, miał to czymby to wykonáć mogł/ iáko Syn Boży/ ktory nie iest dependens swoią Osobistośćią/ może tę dependencią nátury człeczey personare wosobić. Rábiná z Theologiem.
Potrzećie masz wiedźieć/ iż insza iest rácia/ dla ktorey náturá intellectualis iest szczegulna y nieroźdźielna/ albowiem iáko náturá od Osoby rożna iest/ ták
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 75
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
Osoba Boska była composita złożona/ albo żeby była in potentia, do natury ludzkiej/ albo też skrócona/ gdyż do takowej dependencjej nie potrzeba nic więcej/ tylko żeby ten który takową dependencją terminaret, miał to czymby to wykonać mógł/ jako Syn Boży/ który nie jest dependens swoją Osobistością/ może tę dependencją natury człeczej personare wosobić. Rabina z Teologiem.
Potrzecie masz wiedzieć/ iż insza jest racia/ dla której natura intellectualis jest szczególna i nieroździelna/ albowiem jako natura od Osoby różna jest/ tak też aliam habet singularitatem szczególność/ a singularitate Personae od szczególności Osoby/ albowiem lubo to natura jest szczególna/ ale nie ze wszytkim
Osobá Boska byłá composita złożona/ álbo żeby byłá in potentia, do nátury ludzkiey/ álbo też skrocona/ gdysz do tákowey dependenciey nie potrzebá nic więcey/ tylko żeby ten ktory tákową dependencią terminaret, miał to czymby to wykonáć mogł/ iáko Syn Boży/ ktory nie iest dependens swoią Osobistośćią/ może tę dependencią nátury człeczey personare wosobić. Rábiná z Theologiem.
Potrzećie masz wiedźieć/ iż insza iest rácia/ dla ktorey náturá intellectualis iest szczegulna y nieroźdźielna/ albowiem iáko náturá od Osoby rożna iest/ ták też aliam habet singularitatem szczegulność/ á singularitate Personae od szczegulnośći Osoby/ álbowiem lubo to náturá iest szczegulna/ ále nie ze wszytkim
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 75
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
pod Kopenhagen/ między Królmi Północymi/ Pokoj stanął Generalny. In Cardinalium Collegio są duo loca Vacantia, po śmierci Kardynała de Lugo Hiszpana/ ab VRBANO VIII. i Kardynała Widmana Weneta/ ab INNOCENTIO X. kreowanych.
WE Włoskiej ziemi/ za pokojem między Hiszpanem a Francuzem zwartym/ ustały wszytkie te wojny/ które dependencją miały od wyżej mianowanych dwóch Monarchów/ to jest/ w Państwie Mediolańskiem/ Sabaudzkiem/ i Monferrackiem. Zostało jednak około Mediolanu niemało Hiszpańskiego ludu/ którego część rychło potym posłano morzem do Hiszpaniej/ a ostatek mają na Wiosnę tamże wyprawić/ i zażyć go na rekuperacją Korony Portugalskiej. Niemało też ludu Wenetowie bez przestanku zaciągają/
pod Kopenhagen/ między Krolmi Pułnocnymi/ Pokoy stánął Generálny. In Cardinalium Collegio są duo loca Vacantia, po śmierći Kárdynałá de Lugo Hiszpaná/ ab VRBANO VIII. y Kárdynałá Widmáná Wenetá/ ab INNOCENTIO X. kreowánych.
WE Włoskiey źiemi/ zá pokoiem między Hiszpanem á Fráncuzem zwártym/ vstáły wszytkie te woyny/ ktore dependencyą miáły od wyżey miánowánych dwoch Monárchow/ to iest/ w Páństwie Medyoláńskiem/ Sábaudzkiem/ y Monferráckiem. Zostáło iednák około Medyolanu niemáło Hiszpáńskiego ludu/ ktorego cżęść rychło potym posłano morzem do Hiszpániey/ á ostátek máią ná Wiosnę támże wypráwić/ y záżyć go ná rekuperácyą Korony Portugálskiey. Niemáło też ludu Wenetowie bez przestanku záćiągáią/
Skrót tekstu: MerkPol
Strona: 2
Tytuł:
Merkuriusz polski ordynaryjny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
podobało dobroci Boskiej zażywać takiej mowy/ któraby mogła być pojęta od ułomności ludzkiej. Rozdział XI.
Idzie po tej Sekta Kadarów, którzy cale znoszą wyroki opatrzności Boskiej/ i przeznaczenie/ twierdząc że człowiek jest wolny w sprawach swoich/ od samej tylko woli swojej/ jako od pewnego początku złych i dobrych uczynków/ mając dependencją. Jako mu tedy Bóg słusznie nadgradza dobre uczynki błogosławieństwem swoim/ tak też niemniej słusznie go karze za występki na tym i na tamtym świecie. Zowią tę naukę/ nauką słuszności/ i sprawiedliwości/ kłądąc ją być miarą i prawidłem wszytkich spraw ludzkich/ do którego się cale powinni stosować/ żeby się nie oddalić od modeluszu
podobáło dobroći Boskiey záżywáć tákiey mowy/ ktoraby mogłá bydź poiętá od vłomnośći ludzkiey. Rozdźiał XI.
Idźie po tey Sekta Kadarow, ktorzy cále znoszą wyroki opátrznośći Boskiey/ y przeznáczenie/ twierdząc że człowiek iest wolny w spráwách swoich/ od sámey tylko woli swoiey/ iáko od pewnego początku złych y dobrych vczynkow/ máiąc dependencią. Iáko mu tedy Bog słusznie nádgradza dobre vczynki błogosłáwieństwem swoim/ ták też niemniey słusznie go karze zá występki ná tym y ná támtym świećie. Zowią tę náukę/ náuką słusznośći/ y spráwiedliwośći/ kłądąc ią bydź miárą y práwidłem wszytkich spraw ludzkich/ do ktorego się cále powinni stosowáć/ żeby się nie oddálić od modeluszu
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 155
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
— chociaż z boleścią serca, przystali na Poniatowskiego, wymówiwszy sobie to u niego, iż zostawszy królem, będzie we wszystkim rady książęcia kanclerza, jako głowy Familii, słuchał i że wakanse za rekomendacjami onej szczególnie i zezwoleniem będzie rozdawał. Na co Poniatowski, nie targując się, chętnie przystał, acz wkrótce po dostąpieniu tronu dependencją taką z siebie zrzucił.
Cała tedy familia Czartoryskich z przyjaciółami swymi chwyciła się wyniesienia na tron Poniatowskiego, służyła mu do tak wysokiej promocji radą, siłą i pieniędzmi, bo on sam z siebie był ubogi, nie miał więcej rocznej intraty z ojczystej substancji jak 50 tysięcy, co w konkurencji o koronę było prawie niczym.
— chociaż z boleścią serca, przystali na Poniatowskiego, wymówiwszy sobie to u niego, iż zostawszy królem, będzie we wszystkim rady książęcia kanclerza, jako głowy Familii, słuchał i że wakanse za rekomendacjami onej szczególnie i zezwoleniem będzie rozdawał. Na co Poniatowski, nie targując się, chętnie przystał, acz wkrótce po dostąpieniu tronu dependencją taką z siebie zrzucił.
Cała tedy familia Czartoryskich z przyjaciołami swymi chwyciła się wyniesienia na tron Poniatowskiego, służyła mu do tak wysokiej promocji radą, siłą i pieniędzmi, bo on sam z siebie był ubogi, nie miał więcej rocznej intraty z ojczystej substancji jak 50 tysięcy, co w konkurencji o koronę było prawie niczym.
Skrót tekstu: KitPam
Strona: 122
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jędrzej Kitowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
