większą, tym bardziej konsyderując, rzekł do Wychowskiego: „Nie dam bulszo temu szlachtyczu (albo: panu), tolki tyla a tyla”, na przykład za 100 tysięcy wykalkulowanych regestrem naznaczył 30 tysięcy. Jeżeli Wychowski mógł co więcej na Puczkowie wytargować dla przyjaciela, to łagodnie popierał; jeżeli się Moskal zaciął na swojej determinacji, to Wychowski na niej przestać musiał, jako nie mający w ręku swoich szafunku pieniędzy. Po najdłuższym dwupacierzowym ustępie był zawołany dzwonkiem podający regestr, któremu Puczków ogłosił swój wyrok w tych słowach: „Bulszo ne dam kak tolko.” Jeżeli pacjent odezwał się, iż to mało, replikował Puczków: „Kogda tolko ne
większą, tym bardziej konsyderując, rzekł do Wychowskiego: „Nie dam bulszo temu szlachtyczu (albo: panu), tolki tyla a tyla”, na przykład za 100 tysięcy wykalkulowanych regestrem naznaczył 30 tysięcy. Jeżeli Wychowski mógł co więcej na Puczkowie wytargować dla przyjaciela, to łagodnie popierał; jeżeli się Moskal zaciął na swojej determinacji, to Wychowski na niej przestać musiał, jako nie mający w ręku swoich szafunku pieniędzy. Po najdłuższym dwupacierzowym ustępie był zawołany dzwonkiem podający regestr, któremu Puczków ogłosił swój wyrok w tych słowach: „Bulszo ne dam kak tolko.” Jeżeli pacjent odezwał się, iż to mało, replikował Puczków: „Kogda tolko ne
Skrót tekstu: KitPam
Strona: 93
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jędrzej Kitowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
