pierwsze/ owe. KonsIDERATIE, Abo Uważenia Różnice Z wyznania Czyśca.
WIele poważnych Nauczycielów Cerkiewnych w Pismach swych ogień Czyścowy/ tym samymsłowem wyraźnie położyli/ i dusze przezeń czyszczone być wierzyli. jacy są dwa Grzegorzowie/ jeden Rzymski/ drugi Nysseński Biskupowie. Jeden Zachodniej Cerkwie/ drugi Wschodniej Nauczyciele. On w Dialogach swych z Piotrem/ a ów Sermone de Mortuis. Ojcowie i Święci i Mądrzy. A bliższych wiekom naszym Uczycielów/ Anastasius Synaita. Cap. 12. księgi swej. i Nikon księgi swej Cap. 52. i 56.
Uważenie wtóre: Ustawiczne/ codzienne Cerkwie Wschodniej zdanie jest/ dusze z tego świata odchodzące na
pierwsze/ owe. CONSIDERATIAE, Abo Vważenia Roznice Z wyznánia Czyścá.
WIele poważnych Náucżycielow Cerkiewnych w Pismách swych ogień Czyścowy/ tym samymsłowem wyráźnie połozyli/ y dusze przezeń cżyszczone bydź wierzyli. iácy są dwá Grzegorzowie/ ieden Rzymski/ drugi Nysseński Biskupowie. Ieden Zachodniey Cerkwie/ drugi Wschodney Náucżyćiele. On w Dyalogách swych z Piotrem/ á ow Sermone de Mortuis. Oycowie y Swięći y Mądrzy. A bliższych wiekom nászym Vczyćielow/ Anástásius Synáitá. Cap. 12. kśięgi swey. y Nikon kśięgi swey Cap. 52. y 56.
Vważenie wtore: Vstáwiczne/ codźienne Cerkwie Wschodney zdánie iest/ dusze z tego świátá odchodzące ná
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 146
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
jego sprawą w csta sobie kładł. Który bicz dla oczyszczenia jego Pan Bóg nań pewnie był dopuścił/ żeby i małego grzechu zmaza w nim się nienajdowała/ co się pokazało z jego uleczenia. Anowiem jako skoro Opat Makary na modlitwę upadł/ zaraz go szatan opuścił. Podobną rzecz wsponima Grzegorz ś. w Dialogach swoich: o jednej mnisce/ która szałatę jadła/ w porzd jej nie przeżegnawszy/ wybawił ją potym od szatana błogosławiony Ekwicjus. O czwartej przyczynie/ to jest gdy dla cudzego ciężkiego grzechu szatan kogo posiada/ wspomina tamże Grzegorz ś, o błogosławionym Fortunacie Boskupie/ który gdy szatana z człowieka opętanego wygnał/ wieczor tenże
iego spráwą w cstá sobie kładł. Ktory bicz dla oczyścienia iego Pan Bog nań pewnie był dopuśćił/ żeby y máłego grzechu zmázá w nim sie nienáydowáłá/ co sie pokazáło z iego vlecżenia. Anowiem iáko skoro Opát Mákáry ná modlitwę upadł/ záraz go szátan opuścił. Podobną rzecz wsponima Grzegorz ś. w Dyálogách swoich: o iedney mnisce/ ktora száłatę iádłá/ w porzd iey nie przeżegnawszy/ wybáwił ią potym od szátáná błogosłáwiony Ekwicyus. O cżwartey przyczynie/ to iest gdy dla cudzego ćięszkiego grzechu szátan kogo pośiada/ wspomina támże Grzegorz ś, o błogosłáwionym Fortunacie Boskupie/ ktory gdy szátáná z człowieká opętánego wygnał/ wieczor tenże
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 114
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
ludzi czynione. Z tych pierwsze dwoje lekarstwo mnisce namienionej nie było pomocne/ jednak przedsię nie mają być dla tego pogardzone/ nie każdemu abowiem jedno lekarstwo/ jednako służy. Ponieważ świadczą Historie iż latawcy zmowieniem Pacierza/ abo kropieniem wody święconej/ abo też mowieniem Anielskiego pozdrowienia/ odganiani od ludzi bywali. Powieda także Cesarysn w dialogach swoich/ iż kapłan jeden/ koro się obiesił/ jego nałożnica/ do zakonu wstąpiła/ i od latawca do grzechu cielesnego namawiana była/ którego znakiem krzyża świętego/ i kropieniem wody święconej odganiała/ choć się wnętże potym wracał. Ale go pozdrowienie Anielskie mówiła/ daleko jako strzała odskakiwał/ i zniknął/ podczas też
ludźi cżynione. Z tych pierwsze dwoie lekárstwo mnisce námienioney nie było pomocne/ iednák przedsię nie máią być dla tego pogárdzone/ nie káżdemu ábowiem iedno lekárstwo/ iednáko służy. Ponieważ świádcżą Historye iż latáwcy zmowieniem Paćierzá/ ábo kropieniem wody święconey/ ábo też mowieniem Anielskiego pozdrowienia/ odganiáni od ludźi bywáli. Powieda tákże Cesárysn w dyálogách swoich/ iż kápłan ieden/ koro sie obieśił/ iego nałożnica/ do zakonu wstąpiłá/ y od latáwca do grzechu cielesnego námawiána byłá/ ktorego znákiem krzyżá świętego/ y kropieniem wody święconey odganiáłá/ choc sie wnętże potym wracał. Ale go pozdrowienie Anielskie mowiłá/ dáleko iáko strzałá odskákiwał/ y zniknął/ podczás też
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 203
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
powiedzianych. Nadto Jan Damascen w Księgach 2. mówi. Nie mają szatani mocy nad żadnym człowiekiem/ oprócz dozwolenia bożego/ jako się pokazuje w Jobie/ i w świniach: Gdy zaś dozwolenie Boże przystępuje/ moc biorą i przemieniają się/ w postaci jakie chca/ według mniemania abo fantazji. Grzegorz także Z. w Dialogach. Bez dozwolenia Boga wszechmocnego/ żadnej mocy nie ma na człowieka duch przeklęty/ ktoej i w świnie wniść nie mógł/ aż za dozwoleniem. Zygmunt. Cóż to jest co mówisz/ nie mógł wniść w wieprze? Ulryk. Czytamy w Ewangelii/ iż gdy Chrystus Pan opętanego uzdrowił/ i wiele hufców szatańskich z niego
powiedźiánych. Nádto Ian Dámáscen w Xięgách 2. mowi. Nie máią szátáni mocy nád żadnym człowiekiem/ oprocż dozwolenia bożego/ iáko sie pokázuie w Iobie/ y w świniách: Gdy záś dozwolenie Boże przystępuie/ moc biorą y przemieniáią sie/ w postáći iákie chca/ według mniemánia abo fántázyey. Grzegorz tákże S. w Dyálogách. Bez dozwolenia Bogá wszechmocnego/ żadney mocy nie ma ná człowieká duch przeklęty/ ktoey y w świnie wniśdź nie mogł/ áż zá dozwoleniem. Zygmunt. Coż to iest co mowisz/ nie mogł wniśdź w wieprze? Vlryk. Czytamy w Ewánieliey/ iż gdy Chrystus Pan opętánego vzdrowił/ y wiele hufcow szátánskich z niego
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 427
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
