był także de stirpe Gigantum; ten z całą Familią Izraelitom triumfującym z siebie Victas O OLBRZYMACH
podał, Exodi 3. Numerorum 21. Iosue 11. Tuż należy sławny Antagonista Goliath Patris ignoti, Matki z Get Miasta Filistyńskiego Syn, Olbrzym, supponitur że z Familii Gigantum oriundus od Dawida z procy raniony, potym własnym jego dobity mieczem. Ten wysokości miał w sobie łokci sześć i calów cztery, 1. Regum 17.
Specyficację więcej jeszcze Olbrzymów z różnych Autorów wyczytanych przezemnie. Za Augusta Casarza o dwóch osobach Pusio, et Secundilla nazwanych wspomina Solinus cap: 4. że wzrostu mieli w sobie na stop więcej niżeli dziesięć. Isidorus świadczy że
był także de stirpe Gigantum; ten z całą Familią Izraelitom tryumfuiącym z siebie Victas O OLBRZYMACH
podał, Exodi 3. Numerorum 21. Iosue 11. Tuż należy sławny Antagonista Goliath Patris ignoti, Matki z Geth Miasta Filistyńskiego Syn, Olbrzym, supponitur że z Familii Gigantum oriundus od Dawida z procy raniony, potym własnym iego dobity mieczem. Ten wysokości miał w sobie łokci sześć y calow cztery, 1. Regum 17.
Specyficacyę więcey ieszcze Olbrzymow z rożnych Autorow wyczytanych przezemnie. Za Augusta Casarza o dwoch osobach Pusio, et Secundilla nazwanych wspomina Solinus cap: 4. że wzrostu mieli w sobie na stop więcey niżeli dzieśięć. Isidorus świadczy że
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 98
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, dzidą dwa razy pchnięty, ręka ucięta. Salwowany trochę był od towarzysza, Jabłońskiego, swego, ale tylko ten jeden do niego przybył, drudzy zaś z Wołoszą konia nieboszczykowskiego gonili; obaczywszy to nieprzyjaciel powrócił się nazad do nie dobitego, ten, co go chciał uprowadzić, ledwo uciekł od potężnie natartej ordy; nieszczęśliwie dobity i na drugą stronę przeprawki Mostu tego Krwawego przewleczony, tam głowę mu ucięto i onę wzięto do sołtana, kadłub tylko zostawiwszy, tyrańsko pchnięty i porąbany, i tego towarzysza ciało, dzidami zamordowanego. Bardzo król im. i wszystko wojsko stratą tak wielkiego, doświadczonego junaka było poturbowane. Ip. Żeligowskiego podskarbiego króla im
, dzidą dwa razy pchnięty, ręka ucięta. Salwowany trochę był od towarzysza, Jabłońskiego, swego, ale tylko ten jeden do niego przybył, drudzy zaś z Wołoszą konia nieboszczykowskiego gonili; obaczywszy to nieprzyjaciel powrócił się nazad do nie dobitego, ten, co go chciał uprowadzić, ledwo uciekł od potężnie natartej ordy; nieszczęśliwie dobity i na drugą stronę przeprawki Mostu tego Krwawego przewleczony, tam głowę mu ucięto i onę wzięto do sołtana, kadłub tylko zostawiwszy, tyrańsko pchnięty i porąbany, i tego towarzysza ciało, dzidami zamordowanego. Bardzo król jm. i wszystko wojsko stratą tak wielkiego, doświadczonego junaka było poturbowane. Jp. Żeligowskiego podskarbiego króla jm
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 5
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
towarzysz, Bielecki, im. ks. biskupa chełmińskiego, od ordy majaczący occubuerunt, osobliwie p. Iskra, gdy położył tych Tatarów, ogień wydał, dzidą tedy dwa razy pchnięty, ręka ucięta, salwowany trochę od towarzysza swego, p. Jabłońskiego, ale natarłszy na niego orda uprowadzić nie mógł, porwany od Tatarów dobity został na drugiej stronie przeprawy, głowę mu ucięto i serce wyrżnięto, kadłub tylko na placu zostawiwszy. Posiłku żadnego
nie miał, lubo przednia straż niedaleko była i różne towarzystwo junacznie bokiem jadące.
Po tak znacznej stracie wielkiego junaka i żołnierza król im. z ichmpp. hetmany trochę był zalterowany. Przed tym miejscem klęski obóz
towarzysz, Bielecki, jm. ks. biskupa chełmińskiego, od ordy majaczący occubuerunt, osobliwie p. Iskra, gdy położył tych Tatarów, ogień wydał, dzidą tedy dwa razy pchnięty, ręka ucięta, salwowany trochę od towarzysza swego, p. Jabłońskiego, ale natarłszy na niego orda uprowadzić nie mógł, porwany od Tatarów dobity został na drugiej stronie przeprawy, głowę mu ucięto i serce wyrżnięto, kadłub tylko na placu zostawiwszy. Posiłku żadnego
nie miał, lubo przednia straż niedaleko była i różne towarzystwo junacznie bokiem jadące.
Po tak znacznej stracie wielkiego junaka i żołnierza król jm. z ichmpp. hetmany trochę był zalterowany. Przed tym miejscem klęski obóz
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 229
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
się też i na mię do oszczepa porywał/ alem ja przecię do śmierci przyjacielem jego i sługą wiernym bywał. O śmierci mojej tak rozumiem/ żeś podobno czytał/ jakom był w Izraelskim wojsku zabit/ od ludu Filistyńskiego: tam bracia moi pobici/ tam i ociec na miecz wpadł/ który był dobity od giermka Dawidowego. 1. Reg: 18. 1. Reg: 18 et 19. Ibidem. Jonatas zmarttwychwstał. 1. Reg: 31
PIEL: Terazem duszę swą ucieszył/ terazem serce swe uweselił/ żem poznał i oglądał człowieka tak zacnego/ sługę Proroka ś. JO: Tać jest postać
sie też y ná mię do osczepá porywáł/ álem ia przećię do śmierći przyiaćielem iego y sługą wiernym bywał. O śmierći moiey ták rozumiem/ żeś podobno czytał/ iákom był w Izráelskim woysku zábit/ od ludu Philistyńskiego: tám bráćia moi pobići/ tám y oćiec ná miecz wpadł/ ktory był dobity od giermká Dawidowego. 1. Reg: 18. 1. Reg: 18 & 19. Ibidem. Ionátás zmarttwychwstał. 1. Reg: 31
PIEL: Terazem duszę swą vćieszył/ terazem serce swe vweselił/ żem poznał y oglądał człowieká ták zacnego/ sługę Proroká ś. IO: Táć iest postáć
Skrót tekstu: MirJon
Strona: 8
Tytuł:
Jonathas zmartwychwstał
Autor:
Florian Mirecki
Drukarnia:
wdowa Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
