A gdzie chwały szukają, śmiech z siebie znajdują. Król z Szwedem wojnę zaczął, nie wszystkich się radzi — Jeśli dobrze i słusznie, cóż komu w tym wadzi! Za złe nie ma swojemu żaden faktorowi, Że co przez się ku jego sprawi pożytkowi; Ani swego patrona o to nie winuje, Że bez jego dokładu sprawy dotrzymuje. Chwalicie ekonomów, kiedy wam pomnożą Intratą, choć we wszystkim was się nie dołożą. Zaczął bez was król wojnę i tego przepłacił, Wiecie dobrze — rozumiem — co i wiele stracił, Szweda jednak do państwa wprowadzić nie myślił, Za granicą — to wojny miejsce był określił. Insi go sprowadzili na królewskie
A gdzie chwały szukają, śmiech z siebie znajdują. Król z Szwedem wojnę zaczął, nie wszystkich się radzi — Jeśli dobrze i słusznie, cóż komu w tym wadzi! Za złe nie ma swojemu żaden faktorowi, Że co przez się ku jego sprawi pożytkowi; Ani swego patrona o to nie winuje, Że bez jego dokładu sprawy dotrzymuje. Chwalicie ekonomów, kiedy wam pomnożą Intratą, choć we wszystkim was się nie dołożą. Zaczął bez was król wojnę i tego przepłacił, Wiecie dobrze — rozumiem — co i wiele stracił, Szweda jednak do państwa wprowadzić nie myślił, Za granicą — to wojny miejsce był określił. Insi go sprowadzili na królewskie
Skrót tekstu: WojPeroraBar_II
Strona: 789
Tytuł:
Perora kwietnioniedzielna dla synów koronnych napisana ...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1703
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1703
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
do mnie ichm., z prywatnych schadzek legacyje odprawując, obym ten skrypt archivi, w ręku wielm. kasztelana krakowskiego od piącia lat będący, kasował. Aleć mógł widzieć każdy, żeśmy władzy sobie od Rzptej konkredytowanej in hucusque nie zażywali ani zażywać myślili, kiedy nic nie chcieliśmy postanowić bez rady i dokładu Rzptej, która w ręce nasze deposuerat tę dyspozycyją. Widzę, że się to chce ichm. wojny, której i my nie jesteśmy contrarii, gdyby była sine enervatione Reipce, ruina ubogich ludzi et aliquo fructu, ale kiedy ichm. bella geri placent, daj Boże multos habitura triumphos. Provideant tedy nervum belli i sposoby
do mnie ichm., z prywatnych schadzek legacyje odprawując, obym ten skrypt archivi, w ręku wielm. kasztelana krakowskiego od piącia lat będący, kasował. Aleć mógł widzieć każdy, żeśmy władzy sobie od Rzptej konkredytowanej in hucusque nie zażywali ani zażywać myślili, kiedy nic nie chcieliśmy postanowić bez rady i dokładu Rzptej, która w ręce nasze deposuerat tę dyspozycyją. Widzę, że się to chce ichm. wojny, której i my nie jesteśmy contrarii, gdyby była sine enervatione Reipcae, ruina ubogich ludzi et aliquo fructu, ale kiedy ichm. bella geri placent, daj Boże multos habitura triumphos. Provideant tedy nervum belli i sposoby
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 201
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
XI. ZAWOJ.
Władza najwyższego Wezyra jest tak wielka/ jako samego Pana/ od którego ją ma: wyjąwszy tylko/ że nie może dać stracić żadnego Basze/ których się on Bratem starszym kładzie/ bez Ordynansu Cesarskiego ręką jego własną napisanego. Nie może także karać Spahów/ ani Janczarów/ ani żadnego Żołnierza/ bez dokładu Oficjerów ich/ gdyż sobie Wojskowi ten Przywiliej zostawili/ który ich od wielu ciemiężenia i krzywd zasłania. We wszytkich inszych rzeczach jest pełnomocny. Ale i w tym ma tak wiele powagi u Cesarza/ że kiedy się mu zda jakiegokolwiek Urzędnika stracić/ bez wszelkiej trudności i wymówki podpis otrzymywa. Niegodzi się nikomu oddawać Supliki
XI. ZAWOY.
Władza naywyższego Wezyrá iest ták wielka/ iáko sámego Páná/ od ktorego ią ma: wyiąwszy tylko/ że nie może dáć stráćić żadnego Básze/ ktorych się on Brátem stárszym kłádźie/ bez Ordinánsu Cesárskiego ręką iego własną nápisánego. Nie może tákże karáć Spáhow/ áni Iánczárow/ áni żadnego Zołnierza/ bez dokłádu Officierow ich/ gdyż sobie Woyskowi ten Przywiliey zostáwili/ ktory ich od wielu ćiemiężenia y krzywd zásłánia. We wszytkich inszych rzeczách iest pełnomocny. Ale y w tym ma ták wiele powagi v Cesárzá/ że kiedy się mu zda iákiegokolwiek Vrzędniká stráćić/ bez wszelkiey trudnośći y wymowki podpis otrzymywa. Niegodźi się nikomu oddawáć Suppliki
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 55
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
mu stary, Bo wszytkie Afry do Octawiusza, Z troistej Mężów należą pomiary; Ów; że nic niewie, co klei, co wzrusza, Ten Triumuirat, powie mu, i wiary Mieć niechce, aby z Krainy nadany Przez Senat; mógł być od kogo wygnany. CXLIV. Zwłaszcza bez jego woli i dokładu, To mówiąc; wojsko do siebie gromadził; I ludzi zbierał, życząc z nich zakładu, Jeżeliby się Sekstius z nim wadził: Ten zaś z lekkiego lud mając poszladu, Na Pomorczykach siły swoje sadził; A w tym oblężon od Wentidyusza, Wszelkich sposobów do odsieczy wzrusza. CXLV. I gdy Laelius tejże
mu stary, Bo wszytkie Afry do Octawiusza, Z troistey Mężow należą pomiary; Ow; że nic niewie, co klei, co wzrusza, Ten Tryumuirat, powie mu, y wiary Mieć niechce, aby z Krainy nadany Przez Senat; mogł byc od kogo wygnany. CXLIV. Zwłasżcza bez iego woli y dokładu, To mowiąc; woysko do siebie gromadził; I ludzi zbierał, życząc z nich zakładu, Ieżeliby się Sextius z nim wadził: Ten zas z lekkiego lud maiąc poszladu, Na Pomorczykach siły swoie sadził; A w tym oblężon od Wentidyusza, Wszelkich sposobow do odsieczy wzrusza. CXLV. I gdy Laelius teyże
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 195
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
by onym naczyniem władał/ według potrzeby: Króla zowiemy stróżem i przystawem praw/ nie iżby miał służyć/ ale iż broni praw/ do skutku przywodzi/ dla pożytku i poczciwe wszystkiej Rzeczypospolitej/ wykonywa poważnością swoją groźną/ Król też mądry/ może rzeczy być samą sprawiedliwością/ dla wielkiego baczenia i rozumu/ tudzież dla dokładu tych rzeczy/ których w prawie nie dostaje: Może kto pochwalić wynalazek jaki subtelny/ którego sam wynaleźć nie może/ od Króla tedy samego/[...] takie wynalaski pochodzą/ który upatruje potrzeby poddanych/ i podaje prawa/ a poddani na to choć też czasem głu- i drudzy zezwalają i potwierdzą: zaczym wielkiej chwały godzien Olbrachty Aleksander
by onym naczyniem władał/ według potrzeby: Krolá zowiemy strożem y przystáwẽ praw/ nie iżby miał służyć/ ále iż broni praw/ do skutku przywodzi/ dla pożytku y poczćiwe wszystkiey Rzeczypospolitey/ wykonywa poważnośćią swoią groźną/ Krol też mądry/ może rzeczy bydź sámą spráwiedliwośćią/ dla wielkiego baczenia y rozumu/ tudziesz dla dokłádu tych rzeczy/ ktorych w práwie nie dostáie: Może kto pochwalić wynalazek iáki subtelny/ ktorego sam wynáleść nie może/ od Krolá tedy sámego/[...] tákie wynalaski pochodzą/ ktory vpátruie potrzeby poddánych/ y podáie práwá/ á poddáni ná to choć też czásem głu- i drudzy zezwalaią y potwierdzą: zaczym wielkiey chwały godzien Olbráchty Alexánder
Skrót tekstu: GostSpos
Strona: 63.
Tytuł:
Sposob jakim góry złote, srebrne, w przezacnym Królestwie Polskim zepsowane naprawić
Autor:
Wojciech Gostkowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
ekonomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1622
Data wydania (nie wcześniej niż):
1622
Data wydania (nie później niż):
1622
na potym w obserwancji miłości wzajemnej zostawał klasztor z IM. XX. plebanami, do naszych majętności relacją mającemi, zakażujemy, i tak a nie inaczej mieć chcemy, aby się zaden z naszych poddanych ogółem wszytkich Siedleckich, Zbickich, Paczułkowskich i innych nie ważył ugody czynić, abo kontraktów zawierać z plebaniami bez wiadomości i dokładu rzetelnego W. O. przełożonego klasztornego pod winą dwudziestu złotych do dwora każdy z osobna, ktobykolwiek tylko wchodził w takową umowę z IM. XX. plebanami in casu contraventionis i przestępstwa tego artykułu, ale dziesięcinę wydawać powinni według dawnych zwyczajów.
5. Żeby się ostroznie z uwagą na potym podejmowali rękojemstwa, nie na oszukanie
na potym w obserwantiey miłosci wzaiemney zostawał klasztor z IM. XX. plebanami, do naszych maietnosci relatią maiącemi, zakażuiemy, y tak a nie inaczey miec chcemy, aby sie zaden z naszych poddanych ogołem wszytkich Siedleckich, Zbickich, Paczułkowskich y innych nie wazył ugody czynic, abo contraktow zawierac z plebaniami bez wiadomosci y dokładu rzetelnego W. O. przełozonego klasztornego pod winą dwudziestu złotych do dwora kazdy z osobna, ktobykolwiek tylko wchodził w takową umowę z IM. XX. plebanami in casu contraventionis y przestępstwa tego artikułu, ale dziesięcinę wydawac powinni według dawnych zwyczaiow.
5. Zeby się ostroznie z uwagą na potym podeymowali rękoiemstwa, nie na oszukanie
Skrót tekstu: SprawyCzerUl
Strona: 396
Tytuł:
Sprawy sądowe poddanych klasztoru OO. Karmelitów w Czernej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Czerna
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1663 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1663
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
tak duchownych jako i swieckich, molestie codziennie ponoszą, ze poddani nasi u obcych zapozyczają się, abo fantują, skąd w długi nieznosne zachodzą, tak ze się uiscic nie mogą. Postanawiamy tedy i mieć chcemy, iż jeśliby się który z poddanych naszych u kogokolwiek z postronnych abo obcych zapozyczył i zadłuzył bez wiadomości i dokładu rzetelnego przełożonego klasztornego, tym samym ani konwent ani przełożony o tym wiedzieć nie będzie powinien i turbowany o to nie ma być, przez częste uprzykrzone recursy takowych kreditorów nieopowiednych, przykazując i napominając, aby sami poddani nasi przestrzegali takowych kreditorów i obwiescili im to prawo postanowione, dając przytym znać i przełożonemu do klasztora, ze
tak duchownych iako y swieckich, molestie codziennie ponoszą, ze poddani nasi u obcych zapozyczaią się, abo fantuią, skąd w długi nieznosne zachodzą, tak ze się uiscic nie mogą. Postanawiamy tedy y miec chcemy, yz iesliby się ktory z poddanych naszych u kogokolwiek z postronnych abo obcych zapozyczył y zadłuzył bez wiadomosci y dokładu rzetelnego przełozonego klasztornego, tym samym ani konwent ani przełozony o tym wiedziec nie będzie powinien y turbowany o to nie ma bydz, przez częste uprzykrzone recursy takowych kreditorow nieopowiednych, przykazuiąc y napominaiąc, aby sami poddani nasi przestrzegali takowych kreditorow y obwiescili im to prawo postanowione, daiąc przytym znac y przełozonemu do klasztora, ze
Skrót tekstu: SprawyCzerUl
Strona: 401
Tytuł:
Sprawy sądowe poddanych klasztoru OO. Karmelitów w Czernej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Czerna
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1663 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1663
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
z pośrzodka siebie wynajdowali, któremu cnotliwe życie, męstwo doznane, i wybór urodzenia dawało zalecenie. A lubo Hermistrz powinien był respektować preeminencją zwierzchności Wielkiego Magistra, wszakże w pewnych tylko ta dependencja zamykała się kondycjach, a za czasem w cale upadła. Sprawował bowiem rządy Hermistrz w Państwie swoim na potym nie tak z jego dokładu, jak według baczenia, i wielich Urzędników swoich rady; pasał Szlachtę na Rycerstwo, urzędy podług upodobania rozdawał, wojnę wedłu potrzeby wypowiadał, pokoj stanawiał, i inne Regalia, et Jura Majestatis sobie przywłaszczał. Wilhelm Nie[...] emberg Hermistrz Inflancki w roku 1521. od dependencyj Wielkiego Mistrza Krzyżackiego w cale siebie i Rycerstwo Inflanckiego
z pośrzodka śiebie wynaydowali, któremu cnotliwe żyćie, męstwo doznane, y wybor urodzenia dawało zálecenie. A lubo Hermistrz powinien był respektować preeminencyą zwierzchnośći Wielkiego Magistra, wszakże w pewnych tylko ta dependencya zámykała śię kondycyach, á zá czasem w cale upadła. Sprawował bowiem rządy Hermistrz w Państwie swoim ná potym nie tak z jego dokładu, jak według baczenia, y wielich Urzędnikow swoich rady; pasał Szlachtę ná Rycerstwo, urzędy podług upodobania rozdawał, woynę wedłu potrzeby wypowiadał, pokoy stanawiał, y inne Regalia, et Jura Majestatis sobie przywłaszczał. Wilhelm Ne[...] emberg Hermistrz Inflantski w roku 1521. od dependencyi Wielkiego Mistrza Krzyżackiego w cale śiebie y Rycerstwo Inflantskiego
Skrót tekstu: HylInf
Strona: 27
Tytuł:
Inflanty w dawnych swych i wielorakich aż do wieku naszego dziejach i rewolucjach
Autor:
Jan August Hylzen
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1750
Data wydania (nie później niż):
1750
, Biskupi, Rycerstwo, i Stan Szlachecki po 6. godnych mężów z pośrzód siebie wysadzili, na których finalnym uznaniu per pluralitatem votorum ferowanym strony z sobą się rozpierające niepochybnie polegać miały, pod winą rebelii na uporczywego. Tamże postanowiono, aby się wszystkie stany wspolnie miały do obrony przeciwko poganom, i żeby żadna strona bez dokładu drugiej nikomu wojny nie wypowiadała. 1302. VI. Arcyb: Fryderycus Liber Baro.
Hermistrz Konrad de Jokke wojował pomyślnie z Russakami, i tak ich przycisnął, że o pokoj prosić musieli. Biskupstwo Ozelskie mocą odebrał; o co na instancją Biskupów żałujących się Ociec Z. Komisyą wysadził, która jednak nic skutecznego nie
, Biskupi, Rycerstwo, y Stan Szlachecki po 6. godnych mężow z pośrzod śiebie wysadźili, ná których finalnym uznaniu per pluralitatem votorum ferowanym strony z sobą śię rospierające niepochybnie polegać miały, pod winą rebellii ná uporczywego. Tamże postanowiono, áby śię wszystkie stany wspolnie miały do obrony przećiwko poganom, y żeby żadna strona bez dokładu drugiey nikomu woyny nie wypowiadała. 1302. VI. Arcyb: Fridericus Liber Baro.
Hermistrz Konrad de Jokke wojował pomyślnie z Russakami, y tak ich przyćisnął, że o pokoy prośić muśieli. Biskupstwo Ozelskie mocą odebrał; o co ná instancyą Biskupow żałujących śię Oćiec S. kommissyą wysadźił, która jednak nic skutecznego nie
Skrót tekstu: HylInf
Strona: 41
Tytuł:
Inflanty w dawnych swych i wielorakich aż do wieku naszego dziejach i rewolucjach
Autor:
Jan August Hylzen
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1750
Data wydania (nie później niż):
1750
