Śląskich pokazały drogę Królom Czeskim do nabycia Śląska, najpierwej za Bolesława Pudyka, Ottokar Król Czeski Opawę opanował, potym Henricus Probus Książę Wrocławskie złączywszy się z Czechami, przymusił Kazimierza Książęcia Opolskiego, że musiał i siebie, i Księstwo swoje poddać i przyłączyć do Ktolestwa Czeskiego Roku 1289.
Jeden jest Śląsk Górny, a drugi Dolny. Oba obfitują w lasy, Zboże, Zwierza. Ma góry Śląsk Ryzenberg zwane złote i srebrne: Ma kuznice żelazne, miedziane, cynowe, Huty szklane. Śląsk cały ma Księstw 16. Wrocławskie, Głogowskie, Świdnickie, Lignickie, Brzegskie, Nisańskie, Olawskie, Opolskie, Sagańskie, Techińskie, Ratiborskie, Króżneńskie,
Sląskich pokazały drogę Krolom Czeskim do nabycia Sląska, naypierwey zá Bolesława Pudiká, Ottokár Krol Czeski Opawę opanował, potym Henricus Probus Xiążę Wrocławskie złączywszy się z Czechami, przymusił Kazimierza Xiążęcia Opolskiego, że musiał y siebie, y Xięstwo swoie poddać y przyłączyć do Ktolestwa Czeskiego Roku 1289.
Ieden iest Sląsk Gorny, a drugi Dolny. Oba obfituią w lasy, Zboże, Zwierza. Ma gory Sląsk Ryzenberg zwáne złote y srebrne: Ma kuznice żelazne, miedziane, cynowe, Huty szklane. Sląsk cały ma Xięstw 16. Wrocławskie, Głogowskie, Swidnickie, Lignickie, Brzegskie, Nisanskie, Olàwskie, Opolskie, Sagańskie, Techinskie, Ratiborskie, Kroznenskie,
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 274
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
sposób węgli staje się w piecach żelaznych okrągłych na mocnym czworo graniastym murowanym fundamencie postawionych. Piec takowy ma trzy rzędy, które się jeden na drugim stawia, z których wyższe rzędy zawsze są mniejsze niżeli dolne. Górny rząd ma na wierzchu otwarcie przez które się darn wkłada, i które według upodobania potym można zamknąć. Rżąd dolny ma na wierzchu roszt, na którym się kładzie darn; cztery mury kamienne fundamentalne mają także drzwi do zamknięcia. Chcąc palić darn na węgle, zapali się na roszcie nieco suchych drew, a darn z góry rzędami się układa widząc że darn dostatecznie się przepalił, drzwi dolne w kamiennym murowaniu zamykają się i gliną pilnie zalepiają
sposob węgli staie się w piecach żelaznych okrągłych na mocnym czworo graniastym murowanym fundamencie postawionych. Piec takowy ma trzy rzędy, ktore się ieden na drugim stawia, z ktorych wyższe rzędy zawsze są mnieysze niżeli dolne. Gorny rząd ma na wierzchu otwarcie przez ktore się darn wkłada, y ktore według upodobania potym można zamknąć. Rżąd dolny ma na wierzchu roszt, na ktorym się kładzie darn; cztery mury kamienne fundamentalne maią także drzwi do zamknięcia. Chcąc palić darn na węgle, zapali się na roszcie nieco suchych drew, a darn z gory rzędami się układa widząc że darn dostatecznie sie przepalił, drzwi dolne w kamiennym murowaniu zamykaią się y gliną pilnie zalepiaią
Skrót tekstu: DuhMałSpos
Strona: 30
Tytuł:
Sposób robienia węglów czyli sztuka węglarska
Autor:
Henri-Louis Duhamel Du Monceau
Tłumacz:
Jacek Małachowski
Drukarnia:
Michał Gröll
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1769
Data wydania (nie wcześniej niż):
1769
Data wydania (nie później niż):
1769
. Senior i podsenior także, w który dzień walacze robią, mają według inszych śniadanie. Myta seniorowi fl. 3, podseniorowi za 2 dni w tydzień, rachując per gr 5 na dzień, to jest myta gr 3, wynosków za oddane miarki do kolekty gr 2, facit gr 10.
4. Stróż dolny, ten musi najpierwej na dół zjachać, a najpóźniej wyjachać, przyglądając, aby się na którym miejscu szkoda nie stała; bierze także myta na dzień gr 6, wynosków za oddaniem miarki do kolekty gr 4, facit gr 10.
5. Śniadanny, ten, jako wiele dni walacze robią, myto ma wozackie gr
. Senior i podsenior także, w który dzień walacze robią, mają według inszych śniadanie. Myta seniorowi fl. 3, podseniorowi za 2 dni w tydzień, rachując per gr 5 na dzień, to jest myta gr 3, wynosków za oddane miarki do kolekty gr 2, facit gr 10.
4. Stróż dolny, ten musi najpierwej na dół zjachać, a najpóźniej wyjachać, przyglądając, aby się na którym miejscu szkoda nie stała; bierze także myta na dzień gr 6, wynosków za oddaniem miarki do kolekty gr 4, facit gr 10.
5. Śniadanny, ten, jako wiele dni walacze robią, myto ma wozackie gr
Skrót tekstu: InsGór_1
Strona: 26
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1615 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
w swojej dyspozycyjej konie żupne, obroków pilnować, z p. podżupkiem w wieczór znosić się.
O tymże gospodarstwie sposób:
P. podżupek ma być osoba poważna propter authoritatem miejsca i odprawy, stanu rycerskiego, aby władnął urzędnikami. Ma być przy nim konkluzyja taksy kupowania łojów, owsów, sian, rząd górny i dolny Do niego urzędnicy pewni co wieczór znijdą się na radę o robotach jutrzejszych. Ceduły wszystkie mają być z jego podpisem.
Po nim szafarz. Ten ma mieć pod swą mocą lesznego, cieślów górnych i dolnych, krom kasztowych, ma ceduły wszystkie podpisować, o robotach z p. p. stygarami i lesznym naradzić się,
w swojej dyspozycyjej konie żupne, obroków pilnować, z p. podżupkiem w wieczór znosić się.
O tymże gospodarstwie sposób:
P. podżupek ma być osoba poważna propter authoritatem miejsca i odprawy, stanu rycerskiego, aby władnął urzędnikami. Ma być przy nim konkluzyja taksy kupowania łojów, owsów, sian, rząd górny i dolny Do niego urzędnicy pewni co wieczór znijdą się na radę o robotach jutrzejszych. Ceduły wszystkie mają być z jego podpisem.
Po nim szafarz. Ten ma mieć pod swą mocą lesznego, cieślów górnych i dolnych, krom kasztowych, ma ceduły wszystkie podpisować, o robotach z p. p. stygarami i lesznym naradzić się,
Skrót tekstu: InsGór_1
Strona: 53
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1615 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
powrozem w klodzie plag dwadzieszczia, — każda miara ma bycz czechowana pieczęczią konwencką albo czechą.
2859. (189) Skargy w rokv 1605, ot dnia 27 Sticnia; tego dnia biła gromada. (I. 30)
2860. (190) 1. Sprawa — Przy tej gromadzie skarzil się lacub Rinda s dolny s lonky, poddany Jej Mosczy panej Bilininy na poddanego nasego, na lacuba Puta, o dług, iż mu zostal vinien kopę, do cego się lacub Puto przyznal, alie poviedzial,, iż mu na ten dług dał masla garnek i konef brindzie, do cego się też Rinda przyznal. Nakazało prawo,
powrozem w klodzie plag dwadziesczia, — kazda miara ma bycz czechowana pieczęczią konwencką albo czechą.
2859. (189) Skargy w rokv 1605, oth dnia 27 Sticnia; tego dnia biła grumada. (I. 30)
2860. (190) 1. Sprava — Przy tey grumadzie skarzil sie lacub Rinda s dolnÿ s lonkÿ, poddany Iey Mosczy paney Bilininÿ na poddanego nasego, na lacuba Puta, o dlug, isz mu zostal vinien kopę, do cego sie lacub Puto prziznal, alie poviedzial,, isz mu na ten dlug dał masla garnek ÿ konef brindzie, do cego sie tysz Rinda prziznal. Nakazało pravo,
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 304
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
od Morawy rzeki nazwane, olim Marcomannia; Śląskie Księstwo Wyższe i Niższe mające w sobie mniejszych Księstw 17. Czeskie Królestwo, Tyrol Hrabstwo, Bawarskie Księstwo i Elektorat, Palatinatus Wyższy albo Górny, Swewia, Brisgoja z Margrabstwem Badeńskim, Recja, Helwecja, albo Szwajczarska Ziemia, Alsacja, Lantgrafostwo, Palatinatus Rheni. Niższy albo Dolny Elektorat, gdzie dwie Biskupstw zawiera się, jedno Spireńskie, drugie Wormackie: Lotaryńgii i Barru Księstwa, Frankonia, albo Francja Orientalna, Bambergeńskie, i Wircemburskie Biskupstwa, Mergenteineński Powiat do Krzyżaków należący: Margrabstwo Kulmbaceńskie, Margrabstwo Anspaceńskie, albo Onolzbaceńskie Margrabiów Brandeburskich, zLinii Onolzbaceńskiej idą cych: Hrabstwo Hanowii, Wetterawia Lancgrafostwo Hassji
od Moráwy rzeki názwane, olim Marcomannia; Szląskie Xięstwo Wyższe y Niższe maiące w sobie mnieyszych Xięstw 17. Czeskie Krolestwo, Tyrol Hrabstwo, Bawárskie Xięstwo y Elektorát, Palatinatus Wyższy álbo Gorny, Swewia, Brisgoia z Margrabstwem Badeńskim, Recya, Helwecya, albo Szwayczarská Ziemia, Alsacya, Lantgraffostwo, Palatinatus Rheni. Niższy albo Dolny Elektorát, gdźie dwie Biskupstw záwiera się, iedno Spireńskie, drugie Wormackie: Lotaryńgii y Barru Xięstwá, Fránkonia, albo Fráncya Orientalná, Bambergenskie, y Wircemburskie Biskupstwá, Mergenteineński Powiat do Krzyżakow náleżący: Margrabstwo Kulmbaceńskie, Margrabstwo Anspaceńskie, albo Onolzbacenskie Margrabiow Brãdeburskich, zLinii Onolzbacenskiey idą cych: Hrábstwo Hanowii, Wetterawia Lancgraffostwo Hassii
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 218
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
na dziesięć albo piętnaście mil, największa zaś szerokość Egiptu bierze się od Aleksandryj, do Damietu, około mil dwudziestu piąciu.
Dawny Egipt może się dzielić na trzy znakomite Części, na Górny Egipt nazwany Tebaide, która najbardziej ku południowi się podała, na średni Egipt rzeczony Heptanoma, dla siedmiu władzy w nim zawartych, i dolny Egipt, który zawierał Deltę po Grecku, i cały Kraj aż do czerwonego morza, i wzdłuż srzodoziemnego, aż do Rynokokory, albo do Góry Casius. Pod Sesostrysem cały Egipt był w jedno złączony Królestwo, a podzielony na trzydzieści i sześć rządów, albo Powiatów, dziesięć w Tebaidzie, tyleż w Delcie, a szesnaście
ná dźiesięć albo piętnáśćie mil, naywiększá zaś szerokość Egiptu bierze się od Alexandryi, do Damietu, około mil dwudźiestu piąćiu.
Dáwny Egipt może się dźielić ná trzy znakomite Częśći, ná Gorny Egipt nazwány Tebaide, ktorá náybardziey ku południowi się podáłá, ná srzedni Egipt rzeczony Heptanoma, dlá siedmiu władzy w nim zawartych, y dolny Egipt, ktory zawieráł Deltę po Grecku, y cały Kray aż do czerwonego morza, y wzdłuż srzodoziemnego, aż do Rynokokory, álbo do Gory Casius. Pod Sesostrysem cały Egipt był w iedno złączony Krolestwo, á podźielony ná trzydźieśći y sześć rządow, álbo Powiátow, dźiesięć w Tebaidzie, tyleż w Delcie, á szesnaśćie
Skrót tekstu: RolJabłADziej
Strona: 55
Tytuł:
Dziejopis starożytny Egipcjanów, Kartainców, Assyryjczyków, Babilonców, Medów, Persów, Macedończyków i Greków
Autor:
Charles Rollin
Tłumacz:
Józef Aleksander Jabłonowski
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
zamulony, i ledwie go ślad jaki został. Deut. 11. 10. 13. Herod. l. 2. c. 158. Strab. lib: 17. p: 804. Plin: l. 16. cap: 24. Diod: L. 6. pag. 29. Rozdział Trzeci. Dolny Egipt.
TEraz o dolnym Egipcie mówić nam przychodzi, położenie jego wkształt klinu, albo Delty litery Greckiej, i od niej go też nazwano. Dolny Egipt, podobny do wyspy, ta wychodzi skąd Nil na dwie się dzieli odnogi, któremi w Morze międzyziemne w pada. Jedna na prawą wyciąga się stronę, i
zámulony, y ledwie go ślad iaki został. Deut. 11. 10. 13. Herod. l. 2. c. 158. Strab. lib: 17. p: 804. Plin: l. 16. cap: 24. Diod: L. 6. pag. 29. Rozdział Trzeći. Dolny Egypt.
TEraz o dolnym Egypcie mowić nam przychodzi, położenie iego wksztáłt klinu, albo Delty litery Greckiey, y od niey go też nazwáno. Dolny Egypt, podobny do wyspy, ta wychodzi zkąd Nil na dwie się dzieli odnogi, ktoremi w Morze międzyziemne w pada. Jedná na prawą wyciąga się stronę, y
Skrót tekstu: RolJabłADziej
Strona: 89
Tytuł:
Dziejopis starożytny Egipcjanów, Kartainców, Assyryjczyków, Babilonców, Medów, Persów, Macedończyków i Greków
Autor:
Charles Rollin
Tłumacz:
Józef Aleksander Jabłonowski
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
lib: 17. p: 804. Plin: l. 16. cap: 24. Diod: L. 6. pag. 29. Rozdział Trzeci. Dolny Egipt.
TEraz o dolnym Egipcie mówić nam przychodzi, położenie jego wkształt klinu, albo Delty litery Greckiej, i od niej go też nazwano. Dolny Egipt, podobny do wyspy, ta wychodzi skąd Nil na dwie się dzieli odnogi, któremi w Morze międzyziemne w pada. Jedna na prawą wyciąga się stronę, i zowie się Pelusiana, druga Canopica, a to od dwu Miast, którym są przyległe Pelusium i Canopus, które dziś pospolicie zowią Damieta, i Roseta.
lib: 17. p: 804. Plin: l. 16. cap: 24. Diod: L. 6. pag. 29. Rozdział Trzeći. Dolny Egypt.
TEraz o dolnym Egypcie mowić nam przychodzi, położenie iego wksztáłt klinu, albo Delty litery Greckiey, y od niey go też nazwáno. Dolny Egypt, podobny do wyspy, ta wychodzi zkąd Nil na dwie się dzieli odnogi, ktoremi w Morze międzyziemne w pada. Jedná na prawą wyciąga się stronę, y zowie się Pelusianá, druga Canopica, á to od dwu Miast, ktorym są przyległe Pelusium y Canopus, ktore dziś pospolicie zowią Damieta, y Roseta.
Skrót tekstu: RolJabłADziej
Strona: 89
Tytuł:
Dziejopis starożytny Egipcjanów, Kartainców, Assyryjczyków, Babilonców, Medów, Persów, Macedończyków i Greków
Autor:
Charles Rollin
Tłumacz:
Józef Aleksander Jabłonowski
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
rzekami/ Wilną/ i Wilią/ wielkie i murowane: acz też tam jest potrosze i drzewianych domów. Domy jednak wszystkie są nie barzo porządne: bo w jednymże miejscu jest kuchnia/ stajnia/ komin/ oprócz niektórych kamienic/ a zwłaszcza świeżo pomurowanych. Zamek tomiasto ma dobry/ dwoisty/ i górny/ i dolny. Pałace też tam Królewskie są osobliwe. Nie używają Litwa po wsiach kominów/ zaczym szkodzi oczom ich barzo dym. Mało ich używają pościeli/ abo też stołów i ław. Chleb jedzą barzo czarny/ a przy chlebie pospolicie czosnek/ abo boćwinę. Lud pospolity jest z przyrodzenia barzo niewolniczy/ rzemiósł nie mają/ ani
rzekámi/ Wilną/ y Wilią/ wielkie y murowáne: ácz też tám iest potrosze y drzewiánych domow. Domy iednák wszystkie są nie bárzo porządne: bo w iednymże mieyscu iest kuchnia/ stáynia/ komin/ oprocz niektorych kámienic/ á zwłasczá świeżo pomurowánych. Zamek tomiásto ma dobry/ dwoisty/ y gorny/ y dolny. Páłace też tám Krolewskie są osobliwe. Nie vżywáią Litwá po wśiách kominow/ záczym szkodźi oczom ich bárzo dym. Máło ich vżywáią pośćieli/ ábo też stołow y ław. Chleb iedzą bárzo czarny/ á przy chlebie pospolićie czosnek/ ábo boćwinę. Lud pospolity iest z przyrodzenia bárzo niewolniczy/ rzemiosł nie máią/ áni
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 151
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
