m około tego w przeszłych listach dosyć się wywiódł. Ale, że mię Wm. M. M. Pan teraz wyraźnie pytasz, słowem zamknę. Trzeba tu być dla pojednania gruntownego z Królową Jej Mcią. Po pojednaniu wszytkie rzeczy pójdą smarownie i łacno. Jeżeli to nie będzie, nastąpi niemała gromada przeciwności na Osobę, Dom, Przyjacioły, i Sługi Wm. M. M. Pana, a na koniec i na Rzeczpospolitą. Niepodobna żebyś Wm. M. M. Pan niemiał tego czuć, kiedy się zabawisz uwagą tych rzeczy, które się przez dwie przeszłe lecie toczyły. Nierozumiem żebym miał do I. M.
m około tego w przeszłych listách dosyć się wywiodł. Ale, że mię Wm. M. M. Pan teraz wyráźnie pytasz, słowem zámknę. Trzebá tu bydź dla poiednánia gruntownego z Krolową Iey Mćią. Po poiednániu wszytkie rzeczy poydą smárownie y łácno. Ieżeli to nie będźie, nástąpi niemáła gromádá przećiwnośći ná Osobę, Dom, Przyiaćioły, y Sługi Wm. M. M. Páná, á ná koniec y ná Rzeczpospolitą. Niepodobna żebyś Wm. M. M. Pan niemiał tego czuć, kiedy się zábáwisz vwagą tych rzeczy, ktore się przez dwie przeszłe lećie toczyły. Nierozumiem żebym miał do I. M.
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 37
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
cnotliwym zwan/ który cnotliwie się sprawuje. Przez co nabywamy cnoty/ przez to też zachowywamy. Ale przez cnotliwe czynienie nabywamy cnoty/ przez cnotliwe się sprawowanie cnotę zachowamy. Zaczym też idzie/ iż nazwisko cnotliwego człowieka/ od cnotliwego czynienia pochodzi: tak iż kto cnotliwie czyni/ cnotliwym jest właśnie. 4. Jeśli kto dom urobi cieślą może być nazwan/ bo żaden urobić domu nie może jedno cieśla: tedyc też kto cnotliwie czyni/ cnotliwym jest. Ponieważ i rzemiesła i cnoty/ jednako dostawamy przez pracą/ nie rodzą się znami. 5. Kto dobrze czyni/ dobrze się na świecie sprawuje/ ten cnotliwym jest: gdyż cnota na
cnotliwym zwan/ ktory cnotliwie się spráwuie. Przez co nábywamy cnoty/ przez to też zachowywamy. Ale przez cnotliwe czynienie nábywamy cnoty/ przez cnotliwe się sprawowánie cnotę zachowamy. Záczym też idźie/ iż nazwisko cnotliwe^o^ człowieká/ od cnotliwego czynienia pochodźi: ták iż kto cnotliwie czyni/ cnotliwym iest własnie. 4. Iesli kto dom vrobi ćieślą może być názwan/ bo żaden vrobić domu nie może iedno ćieślá: tedyc też kto cnotliwie czyni/ cnotliwym iest. Ponieważ y rzemiesłá y cnoty/ iednáko dostawamy przez pracą/ nie rodzą się známi. 5. Kto dobrze czyni/ dobrze się ná świećie spráwuie/ ten cnotliwym iest: gdyż cnotá ná
Skrót tekstu: PetrSEt
Strona: 130
Tytuł:
Etyki Arystotelesowej [...] pierwsza część
Autor:
Sebastian Petrycy
Drukarnia:
Maciej Jędrzejowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
filozofia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
