swołej mając, na czworo Ją rozdzielił Jednę cząstkę w Obraz swój w Rynku Carogrodzkim na wysokiej Piramidzie osadził: drugą dał Kościołowi Carogrodzkiemu; trzecią do Rzymu, czwartą do skarbcu swego schował; i ta się podobno dostała do Kijowa z Anną, Bazylego i Konstantego Cesarzów Greckich Siostrą za Zonę daną Włodzimierzowi Ruskiemu Monarsze, tandem OO Dominikanom Lubelskim przez Książęcia Ruskiego, darowana Biskupowi Kijowskiemu Dominikanowi.
Tego DRZEWA Świetego po Świecie Chrześcijańsko Katolickim jest wiele, po różnych Kościołach. Primo w Jeruzalem w Kościele przy Grobie Pańskim znaczna Porcja, niegdy od Kozreasza Króla Perskiego porwana, ale przez wojnę odebrana, solennie przez Herakliusza Cesarza do O DRZEWIE KrzyżA ŚWIĘTEGO
Jeruzalem przy Cudzie wprowadzona
swołey maiąc, na czworo Ią rozdzielił Iednę cząstkę w Obraz swoy w Rynku Carogrodzkim na wysokiey Pyramidzie osadził: drugą dáł Kościołowi Carogrodzkiemu; trzecią do Rzymu, czwartą do skarbcu swego schował; y ta się podobno dostała do Kiiowa z Anną, Bazylego y Konstantego Cesarzow Greckich Siostrą za Zonę daną Włodzimierzowi Ruskiemu Monarsze, tandem OO Dominikanòm Lubelskim przeż Xiążęcia Ruskiego, dàrowana Biskupowi Kiiowskiemu Dominikanowi.
Tego DRZEWA Swietego po Swiecie Chrześciańsko Katolickim iest wiele, po rożnych Kościołach. Primo w Ieruzalem w Kościele przy Grobie Pańskim znaczna Porcya, niegdy od Kozreasza Krolá Perskiego porwaná, ale przez woynę odebrana, solennie przez Herákliusza Cesarza do O DRZEWIE KRZYZA SWIĘTEGO
Ieruzalem przy Cudzie wprowadzona
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 146
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
przeciw Odpustom i Spowiedzi indignus remissione. Roku bowiem 1516 Leo X Papież wydał Ballam Krucyate, tojest Odpust dla tych, którzyby Ligę Wojsk Chrześcijańskich na Turków uchwaloną, mogli siłami, pieniędzmi suplementować. Bulla ta przyszła też do Saksonii, X. Janowi Teleciuszowi Zakonu Kaznodziejskiego oddana do publikacyj przez Arcy-Biskupa i Elektora Mogunckiego. Zazdrościł Dominikanom tego szczęścia Luter, zawsze altiora se quaerens, a bardzo na to ubolewając, iż ani Komisarzem, ani Penitencjarzem in ordyne tej Bulli kreowany, sto bez pięciu tylko wydał propozycyj contra Indulgentias, a Teleciusz Dominikan, sto i sześć, probujących prawdę i skutek Odpustów. Favebat mu Fryderycus Elektor Saski, od pewnego Zakonnika scandalizatus
przeciw Odpustom y Spowiedzi indignus remissione. Roku bowiem 1516 Leo X Papież wydał Ballam Cruciatae, toiest Odpust dla tych, ktorzyby Ligę Woysk Chrześciańskich na Turkow uchwaloną, mogli siłami, pieniędzmi supplementować. Bulla ta przyszła też do Saxonii, X. Ianowi Teleciuszowi Zakonu Kaznodzieyskiego oddana do publikacyi przez Arcy-Biskupa y Elektora Mogunckiego. Zazdrościł Dominikanom tego szczęścia Luter, zawsze altiora se quaerens, á bardzo na to ubolewaiąc, iż ani Kommisarzem, ani Penitencyarzem in ordine tey Bulli kreowany, sto bez pięciu tylko wydał propozycyi contra Indulgentias, á Teleciusz Dominikan, sto y sześć, probuiących prawdę y skutek Odpustow. Favebat mu Fridericus Elektor Saski, od pewnego Zakonnika scandalizatus
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1123
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
imieniem Klemensa od Ojca Świętego nazwanego, jako się dzieje zwyczajnie cum anonymis Martyribus. Co kości w Ossolinie, to mogą być owego Z Klemensa Papieża, albo także Aleksandryjskiego, lub tak nominowanego jakiego Męczennika, gdyż Klemensów kilku mamy Świętych.
KORONATA i MANSWETA SS. Męczenników Ciała z cmentarza Rzymskiego Sancti Calisti WW. OO. Dominikanom Lwowskim sub titulo Corporis Christi darowane przez IMCi X. Grzegorza Kobusa Z. Teologii Doktora Eks-Prowincjała Ruskiej Prowincyj do Lwowa przywiezione solenniter podczas koronacyj Obrazu od Z. Łukasza malowanego, u tychże Ojców do Kościoła tegoż są sprowadzone Roku 1751. w Lipcu.
KONSTANTYNA Świetego wielkiego 21 Maja, pierwszy to Chrześcijanin z
imieniem Klemensá od Oycá Swiętego názwánego, iáko się dzieie zwyczaynie cum anonymis Martyribus. Co kości w Ossolinie, to mogą bydź owego S Klemensá Pápieżá, albo tákże Alexándryiskiego, lub ták nominowánego iákiego Męczenniká, gdyż Klemensow kilku mámy Swiętych.
KORONATA y MANSWETA SS. Męczennikow Ciała z cmentárzá Rzymskiego Sancti Calisti WW. OO. Dominikánom Lwowskim sub titulo Corporis Christi dárowáne przez IMCi X. Grzegorzá Kobusá S. Theologii Doktorá Ex-Prowincyáła Ruskiey Prowincyi do Lwowa przywieźione solenniter podczás koronácyi Obrazu od S. Łukászá málowánego, u tychże Oycow do Kościołá tegoż są sprowádzone Roku 1751. w Lipcu.
KONSTANTYNA Swietego wielkiego 21 Máiá, pierwszy to Chrześciánin z
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 168
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Ruskiego Roku 1231 upominając go, aby się jedności Świętej trzymał, błędów niechwytał. O Schizmie Rusi
Koło Roku 1233 coś z Grecyj na Rusi Unią wątlić poczeło, że aż przylegli Rusi, Polacy persekwowani byli: i do Ruskich obrządków przymuszani. Grzegorz IX zakazał Katoliczek dawać za Rusinów, iż do chrztu drugiego przymuszali, Dominikanom dając moc nawracać.
Około Roku 1230, czyli niżej, Z. Jacek pracował koło Unii, w Lwowie i Kijowie, Ruś do Z. Jedności przywodząc: w Kijowie Kościół i Klasztor dla swoich fundował, Przeorem kreowawszy Gedeona. Na Wyspie Dniepru Drzewo czcili Ruś za Boga. Jacek to zganił, uderzywszy laską, w
Ruskiego Roku 1231 upominaiąc go, aby się iedności Swiętey trzymał, błędow niechwytał. O Schizmie Rusi
Koło Roku 1233 coś z Grecyi na Rusi Unią wątlić poczeło, że aż przylegli Rusi, Polacy persekwowani byli: y do Ruskich obrządkow przymuszani. Grzegorz IX zakazał Katoliczek dawać za Rusinow, iż do chrztu drugiego przymuszali, Dominikanom daiąc moc nawracać.
Około Roku 1230, czyli niżey, S. Iacek pracował koło Unii, w Lwowie y Kiiowie, Ruś do S. Iedności przywodząc: w Kiiowie Kościoł y Klasztor dla swoich fundował, Przeorem kreowawszy Gedeona. Na Wyspie Dniepru Drzewo czcili Ruś za Boga. Iacek to zganił, uderzywszy laską, w
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 7
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
że wzdy Hiszpanowi drogę torujących Jezuitów czynicie choć; to arcyfalsz a nie Antychrystowi/ jako niekiedy Dominikanów/ i Franciszkanów czynili Mistrzowie Paryscy/ paszkwilusami one smarując wszędy po świecie/ o czym Z. Tomasz świadczy c. 24. & 25. Bo się wżdy łaskawszymi pokazujecie Jezuitom/ pisząc za Akademią Krakowską/ aniżeli się pokazowali Dominikanom i Franciszkanom Mistrzowie Paryscy/ pisząc za swą Paryską./ Lecz jako oni afektem niedobrym uwiedzieni/ amieli to twierdzić czego nigdy niebyło/ ani być miało/ tak i wy teraz toż czynicie. Słowa które na dowód argumentu tego waszego przynosicie/ prawda jest/ że się naidują w Scrybaniusie; ale nie wtym sensie
że wzdy Hiszpanowi drogę toruiących Iezuitow czynićie choć; to arcyfalsz á nie Antychrystowi/ iáko niekiedy Dominikanow/ y Fránćiszkánow czynili Mistrzowie Páryscy/ pászkwilusámi one smáruiąc wszędy po świećie/ o cżym S. Thomasz swiádcży c. 24. & 25. Bo się wżdy łáskáwszymi pokázuiećie Iezuitom/ pisząc zá Akádemią Krákowską/ ániżeli sie pokázowáli Dominikanom y Fráńćiszkanom Mistrzowie Páryscy/ pisząc zá swą Páryską./ Lecz iáko oni áffektem niedobrym vwiedzieni/ amieli to twierdźić czego nigdy niebyło/ áni być miało/ ták y wy teraz tosz czynićie. Słowá ktore ná dowod argumentu tego wászego przynośićie/ prawdá iest/ że sie náiduią w Scrybániusie; ále nie wtym sensie
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 46
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
żadnym grodem/ ani ziemstwem/ ani trybunałem/ ale abo przed Legatem Papieskim/ abo w Rzyme przed samym trybunałem tejże stolice Apostołskiej/ piszą o tym tak Teologowie/ jako i Jurystowie: i wyswiadczają toż przykłady wieków rozmaitych; i samesz Statuta Koronne. Przed lat pułczwarta sta/ gdy Akademia Paryska wszelakiemi sposoby broniłv ojcom Dominikanom i Franciszkanom w Parysu uczyć/ i żadnej uniej ani społęczności znimi mieć niechciała/ (jako pisze Z. Thomas Cantipratanus i inni Autorowie) gdy się jej nie powiodły potwarzy i szkalowania/ któremi przez pisma swe/ i książki na to wydane/ zakonnikom onym przeszkodzić wtym usiłowała; i doznawszy rzeczą samą/ że
żadnym grodem/ áni źiemstwem/ áni trybunałem/ ále ábo przed Legatem Papieskim/ ábo w Rzyme przed sámym trybunałem teyże stolice Apostolskiey/ piszą o tym ták Theologowie/ iáko y Iuristowie: y wyswiadczaią tosz przykłády wiekow rozmáitych; y sámesz Státutá Koronne. Przed lat pułczwartá sta/ gdy Akádemia Páryska wszelákiemi sposoby broniłv oycom Dominikanom y Fránćiszkanom w Páryzu vczyć/ y żádney vniey áni społęcżnośći znimi mieć niechćiáłá/ (iáko pisze S. Thomas Cantipratanus y ini Autorowie) gdy się iey nie powiodły potwarzy y szkálowánia/ ktoremi przez pismá swe/ y kśiąszki ná to wydáne/ zakonnikom onym przeszkodźić wtym vśiłowáłá; y doznawszy rzecżą sámą/ że
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 80
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
słusznych przyczyn/ ius ciuile publicé uczyć c. superspecula, Extrau de priuil. Czego jej także zabronił Honorius. 3. teste Tolosano. Tejże gdy za Licentyatury i promocje na Doktorstwa/ i Mistrzostwa/ siła wyciągała na Kandydatach/ surowo aby tego przestała rozkazał/ Aleksander 3. Tejże znaczne Profesory i Mistrze którzy Dominikanom i Franciszkanom szkół zabraniali wParyżu (jako to teraz wKrakowie Jezuitom dzieje się) i nie tylko na nich rozmaite paszkwile pisali/ i księgi potwarzy i uszczypków pełne pod pretekstem bronienia swej Akademii; ale też na samegóz Papieża/ na władzą stolice Apostołskiej świeckich a nie do duchownych praw. Zacne mówię one Mistrze Papież Clemens
słusznych przycżyn/ ius ciuile publicé vczyć c. superspecula, Extrau de priuil. Czego iey tákże zábronił Honorius. 3. teste Tolosano. Teyże gdy zá Licentyatury y promocye ná Doktorstwá/ y Mistrzostwá/ śiłá wyćiągáłá ná Cándidatách/ surowo áby tego przestáłá roskazał/ Alexánder 3. Teyże znáczne Professory y Mistrze ktorzy Dominikanom y Fráńciszkanom szkoł zábraniáli wPáryżu (iáko to teraz wKrákowie Iezuitom dzieie się) y nie tylko ná nich rozmáite paszkwile pisáli/ y kśięgi potwarzy y vszczypkow pełne pod pretekstem bronienia swey Akádemiey; ále tesz ná sámegoz Papieżá/ ná władzą stolice Apostołskiey swieckich á nie do duchownych praw. Zacne mowię one Mistrze Papiez Clemens
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 92
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
B. Iwo Biskup do swego Dworu/ w którym przez lat cztery mieszkali/ (kazywając/ Spowiedzi słuchając/ i insze swe Zakonne powinności odprawując) do tąd aż farny Kościół Panny Naświętszej w Rynku zbudowano. Ten gdy skończono/ Biskup z Kościoła ś. Trójce do Panny Mariej Farę przeniósł/ a Kościół ś. Trójce Dominikanom inkorporował Roku 1223. vide Bzouium de gestis Pol: fol. 3. kwitnie u tych Zakonników służba Boża w chwale Pańskiej z każdej miary dla ich porządku/ i ludzi w nauce i w Kazaniach świętych/ mają swe Studia generalne/ czytają ich promoci Lektórowie audytorom swym lekcje wszelkie/ z tych dysputacje co tydzień publiczne/
B. Iwo Biskup do swego Dworu/ w ktorym przez lat cztery mieszkáli/ (kázywáiąc/ Spowiedźi słucháiąc/ y insze swe Zakonne powinnośći odpráwuiąc) do tąd áż fárny Kośćioł Pánny Naświętszey w Rynku zbudowano. Ten gdy skończono/ Biskup z Kośćiołá ś. Troyce do Pánny Máriey Fárę przeniosł/ á Kośćioł ś. Troyce Dominikanom inkorporował Roku 1223. vide Bzouium de gestis Pol: fol. 3. kwitnie v tych Zakonnikow służbá Boża w chwale Páńskiey z káżdey miáry dla ich porządku/ y ludźi w náuce y w Kazániách świętych/ máią swe Studia generálne/ czytáią ich promoći Lektorowie auditorom swym lekcye wszelkie/ z tych disputácye co tydźień publiczne/
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 42
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
/ naprzód wstąpiwszy do Ołtarza Męki Pańskiej/ przed którym Bracia Zakonni swe według zwyczaju pacierze i medytacje odprawują: jest tu Krucyfiks konterfetu barzo żałobliwego/ odnowiony Roku 1636. sumptem jednej zacnej Matrony. Ten to Krucyfiks przypłynął rzeką Wisłą pod Kraków/ który gdy chcieli różni i nabożni Kapłani brać do swych Kościołów/ tych opuściwszy Ojcom Dominikanom dał się wziąć/ i na to miejsce postawić/ gdzie wielkiemi cudami słynie. Podle tegoż leży ciało B. Stanisława Kokoszki Zakonnika/ w piśmie ś. Bakałarza/ do którego ten Krucyfiks gdy się przed nim modlił mawiał/ a Bracia Zakonni widywali ogniste koła/ nad głową jego. Ma troje stąpienie od tego jest
/ naprzod wstąpiwszy do Ołtarzá Męki Páńskiey/ przed ktorym Bráćia Zakonni swe według zwyczáiu paćierze y medytácye odpráwuią: iest tu Krucifix konterfetu bárzo żáłobliwego/ odnowiony Roku 1636. sumptem iedney zacney Mátrony. Ten to Krucifix przypłynął rzeką Wisłą pod Krákow/ ktory gdy chćieli rożni y nabożni Kápłáni bráć do swych Kośćiołow/ tych opuśćiwszy Oycom Dominikanom dał się wźiąć/ y ná to mieysce postáwić/ gdźie wielkiemi cudámi słynie. Podle tegoż leży ćiáło B. Stánisłáwá Kokoszki Zakonniká/ w pismie ś. Bákałarzá/ do ktorego ten Krucifix gdy się przed nim modlił mawiał/ á Bráćia Zakonni widywáli ogniste kołá/ nád głową iego. Má troie stąpienie od tego iest
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 46
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
dubitat/ Lutherus asseuerat: Erasmus parit oua, Lutherus excludit pullos. I owo drugie: Vel Lutherus Erasmizat, vel Erasmus Lutherizat. Części czwartej,
Luter począł wznosić łeb swój przeciw kościołowi Bożemu wroku 1517. a początek i okazją do tego miał zazdrość/ iż Odpusty pozwolone od Leona X. Papieża/ ogłaszać zlecono Dominikanom/ a nie Augustynianom/ z których on był. Poruszyła ta rzecz ku takiemu jadowi Ioannem Sulpitium Vicarium Generalem Ord: S. Augustini w Niemczech/ i pomienionego Marcina Lutra lectorem Ordinarium w Witembergu/ iż wszystko mogami wzgórę wywrócili. Pierwsze oręże Lutrowe było złorzeczenie/ którym lżył i szczypał w mowach i w pismach swych na
dubitat/ Lutherus asseuerat: Erasmus parit oua, Lutherus excludit pullos. Y owo drugie: Vel Lutherus Erasmizat, vel Erasmus Lutherizat. Częśći czwartey,
Luther począł wznośić łeb swoy przećiw kośćiołowi Bożemu wroku 1517. á początek y occásią do tego miał zazdrość/ iż Odpusty pozwolone od Leoná X. Pápieżá/ ogłászáć zlecono Dominikanom/ á nie Augustinianom/ z ktorych on był. Poruszyłá tá rzecz ku tákiemu iádowi Ioannem Sulpitium Vicarium Generalem Ord: S. Augustini w Niemcech/ y pomienionego Marćiná Lutrá lectorem Ordinarium w Withembergu/ iż wszystko mogámi wzgorę wywroćili. Pierwsze oręże Lutrowe było złorzeczenie/ ktorym lżył y sczypał w mowách y w pismách swych ná
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 2
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
