białejgłowy? odpowiedział: czystość a wstyd. Pytan która jest nastateczniejsza niewiasta? rzekł: o której źle mówić każdy się wstyda. Zasię/ poczym poznać mądrego? odpowiedział: który nie szkodzi chociażby mógł. A szalonego po tym poznać/ któryby chciał szkodzić/ a nie może temu dosyć uczynić. Księgi pierwsze.
Domysły te jego są. Bezpieczniej jest milczeć/ niż mówić: Bośmy widali że żaden dla milczenia ku hańbie nie przyjdzie/ jedno przez mówienie. Nie winuj nikogo w rzeczach przeciwnych. Świadomości swojej nie zemdlaj. Pocieszenie zaiste jest niewinnemu niesprawiedliwie cierpieć: Szczęście niewiennego snadnie opuści/ ale dobra nadzieja nigdy.
GORGIAS Leontinus, spytany
białeygłowy? odpowiedźiał: cżystość á wstyd. Pytan ktora iest nastátecżnieysza niewiástá? rzekł: o ktorey źle mowić káżdy się wstyda. Záśię/ pocżym poznáć mądrego? odpowiedźiał: ktory nie szkodźi choćiażby mogł. A szalonego po tym poznáć/ ktoryby chćiał szkodźić/ á nie może temu dosyć vcżynić. Kśięgi pierwsze.
Domysły te iego są. Bespiecżniey iest milcżeć/ niż mowić: Bosmy widáli że żaden dla milcżenia ku háńbie nie przyidźie/ iedno przez mowienie. Nie winuy nikogo w rzecżách przećiwnych. Swiádomośći swoiey nie zemdlay. Poćieszenie záiste iest niewinnemu niespráwiedliwie ćierpieć: Szcżęśćie niewiennego snádnie opuśći/ ále dobra nádźieiá nigdy.
GORGIAS Leontinus, spytány
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 75
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
nie dało/ tegoć nie odejmie. Przed starością sobie rozmyśl/ abyś dobrze żył/ a potym abyś dobrze umarł. Kto rad zbywa urzędu/ ciężkie brzemie z siebie składa. Krótkich Powieści
BOETIVS Mędrzeć Rzymski i mieszczanin/ Ten był mąż stateczny a miłośnik sprawiedliwości/ rad się zastawiał przeciw gwałtownikom czyniącym krzywdę ubogim.
Domysły jego przykładne. Trudność nauki człowieka każdego pilnością odmiękczona bywa. Mądrość żadnemu mało abo nic bez sprawiedliwości pożyteczna nie jest/ ale sprawiedliwość z mądrością barzo jest pożyteczna. Też umiejętność bez mądrości barzo mało abo nic nie płatna. Kto nigdy uczniem nie był/ też mistrzem nie będzie. Nie jest godzien nauki ten który karania a
nie dáło/ tegoć nie odeymie. Przed stárośćią sobie rozmyśl/ ábyś dobrze żył/ á potym ábyś dobrze vmárł. Kto rad zbywa vrzędu/ ćięszkie brzemie z śiebie składa. Krotkich Powieśći
BOETIVS Mędrzeć Rzymski y mieszcżánin/ Ten był mąż státecżny á miłośnik spráwiedliwośći/ rad się zástáwiał przećiw gwałtownikom cżyniącym krzywdę vbogim.
Domysły iego przykłádne. Trudność náuki cżłowieká káżdego pilnośćią odmiękcżona bywa. Mądrość żadnemu máło ábo nic bez spráwiedliwośći pożytecżna nie iest/ ále spráwiedliwość z mądrośćią bárzo iest pożytecżna. Też vmieiętność bez madrośći bárzo máło ábo nic nie płatna. Kto nigdy vcżniem nie był/ też mistrzem nie będźie. Nie iest godźien náuki ten ktory karánia á
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 82
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
i ja ledwieśmy mieli tyle serca na się wejrzyć, a dopieroż przemówić. Skryte drzenie przez wszystkie przeszło członki. Mój Boże, cóż to będzie? Zaczął mąż mój. Marianna, Klasztor... i nie daleko granicy. Jakież to są straszne nowiny! Ach nędzny i nieszczęśliwy Karlson! O gdyby nasze domysły teraz fałszywe były! O gdyby Andrzy znowu przybył, albo żeby już więcej nigdy do Europy nie był powrócił! Jego przytomność zapewne nam najsmutnieszą wyjawi tajemnicę, któraby nam powinna była wiecznie być zakrytą. Czyliż snadź Karolina swojej córki szukająca, onę jako żonę z rąk własnego syna nie będzie musiała wydrzeć? Tymi okrutnymi
i ia ledwieśmy mieli tyle serca na śię weyrzyć, a dopieroż przemowić. Skryte drzenie przez wszystkie przeszło członki. Moy Boże, coż to będzie? Zaczął mąż moy. Maryanna, Klasztor... i nie daleko granicy. Jakież to są straszne nowiny! Ach nędzny i nieszczęśliwy Karlson! O gdyby nasze domysły teraz fałszywe były! O gdyby Andrzy znowu przybył, albo żeby iuż więcey nigdy do Europy nie był powroćił! Jego przytomność zapewne nam naysmutnieszą wyiawi taiemnicę, ktoraby nam powinna była wiecznie bydź zakrytą. Czyliż snadź Karolina swoiey corki szukaiąca, onę iako żonę z rąk własnego syna nie będzie muśiała wydrzeć? Tymi okrutnymi
Skrót tekstu: GelPrzyp
Strona: 50
Tytuł:
Przypadki szwedzkiej hrabiny G***
Autor:
Christian Fürchtegott Gellert
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Jan Chrystian Kleyb
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Ergo sam Bóg Ociec jest Bogiem Chrześcijańskim, źle zawiera; nie jest to Chrześcijańska/ ale Mahometańska consequentia, którą zowią Fallacia à dicto simpliciter, ad dictum secundum quid. Przyjmujemy tedy pismo ze wszelaką uczciwością/ ale głosy z domysłów P. M. nie przyjmujemy niechaj nam odpuści/ bo to są zgoła ludzkiego mózgu fałszywego domysły. Byłci ś. Tomasz Apostoł uczniem i Chrześcijaninem/ a przedsię Pana Chrystusa wyznał Panem i Bogiem swoim. Jan ś. który one słowa pisał/ był także uczniem i Chrześcijaninem/ a przecię o Panu Chrystusie napisał: A słowo było Bogiem. i na drugim miejscu: Tenci jest prawdziwy Bóg i żywot wieczny.
Ergo sam Bog Oćiec iest Bogiem Chrześćiáńskim, źle záwiera; nie iest to Chrześćiáńska/ ále Máhometáńska consequentia, ktorą zowią Fallacia à dicto simpliciter, ad dictum secundum quid. Prziymuiemy tedy pismo ze wszeláką vczćiwośćią/ ále głosy z domysłow P. M. nie prziymuiemy niechay nam odpuśći/ bo to są zgołá ludzkiego mozgu fałszywego domysły. Byłći ś. Thomasz Apostoł vczniem y Chrześćiáninem/ á przedsię Páná Chrystusa wyznał Pánem y Bogiem swoim. Ian ś. ktory one słowá pisał/ był także vczniem y Chrześćiáninem/ á przećię o Pánu Chrystuśie nápisał: A słowo było Bogiem. y ná drugim mieyscu: Tenći iest prawdziwy Bog y żywot wieczny.
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 6
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
jasne? Zaden tego Apostoł nie napisał/ żaden mu też Prorok nie objawił. skądże tedy wie/ jedno z domysłu a wymysłu swego tak się domyśla: a przedsię wszytkę swoję prawdę na tych swoich wymysłach sądzi. Otoż mu też tu zadam co sam często powtarza: Wszelki człowiek kłamca. A tak i te ludzkie domysły i wymysły Ariańskie są kłamstwa: a słowo Pańskie na którym się sadzą Chrześcijanie/ trwa na wieki. A żeby lepiej wiedział jakie to są jego wykłady/ dawam przykład: Napisał Jan ś. Trzej są którzy świadczą na niebie, Ociec,[...] Słowo, i Duch ś. a ci trzej jedno są. Na to mówi
iásne? Zaden tego Apostoł nie nápisał/ żaden mu też Prorok nie obiáwił. skądże tedy wie/ iedno z domysłu á wymysłu swego ták się domyśla: á przedśię wszytkę swoię prawdę ná tych swoich wymysłách sądźi. Otoż mu też tu zádam co sam często powtarza: Wszelki człowiek kłamcá. A ták y te ludzkie domysły y wymysły Aryáńskie są kłamstwá: á słowo Páńskie ná ktorym się sadzą Chrześćiánie/ trwa ná wieki. A żeby lepiey wiedźiał iákie to są iego wykłády/ dawam przykład: Nápisał Ian ś. Trzey są ktorzy swiádczą na niebie, Oćiec,[...] Słowo, y Duch ś. á ći trzey iedno są. Ná to mowi
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 13
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
tych trzech/ taka też i onych Trzech/ Ojca/ Słowa/ i Ducha ś. Przetoż go pytam/ ktoli mu to objawił/ że ci trzej na niebie tak jedno są/ jako i owi na ziemi? gdzie to napisano? Ani Jan ś. ani żaden Apostoł tego nie napisał/ ale to są domysły i wymysły P. M. A do tego przydaje/ że też tak Vatablus to miejsce wyraził: ale ani Vatablus, ani P. M. jest Apostołem/ raczej jest człowiekiem/ któremu ono służy: Wszelki człowiek kłamcą. otoż się P. M. nie na piśmie/ ale na jawnym kłamstwie sądzi.
tych trzech/ táka też y onych Trzech/ Oycá/ Słowá/ y Duchá ś. Przetoż go pytam/ ktoli mu to obiáwił/ że ći trzey ná niebie ták iedno są/ iáko y owi ná źiemi? gdźie to nápisáno? Ani Ian ś. áni żaden Apostoł tego nie nápisał/ ále to są domysły y wymysły P. M. A do tego przydáie/ że też ták Vatablus to mieysce wyráźił: ále áni Vatablus, áni P. M. iest Apostołem/ ráczey iest człowiekiem/ ktoremu ono służy: Wszelki człowiek kłamcą. otoż się P. M. nie ná pismie/ ále ná iáwnym kłamstwie sądźi.
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 14
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
? aza nie z domysłu i wymysłu swego? nie ma nic inszego po sobie/ nie ma pisma/ nie ma objawienia/ tylko własny domysł a wymysł ludzki. A tak stąd się zawiera/ że P. M. i na prawdzie i na rozumie szwankuje. wedle Alkoranu Tureckiego. Fol: 77. Wymysły i domysły ludzkie. Fol: 228. Pismo jest[...] Ale wymysły są ludzkie. Fol: 183.
Przecię P. M. woła/ że się na piśmie ś. które jest napewniejszy fundament sadzi. A ja mu też jegoż słowy odpowiadam. Pismo ze wszelaką uczciwością przyjmujemy/ ale domysły/ które do pisma przylepiają/ odrzucamy
? áza nie z domysłu y wymysłu swego? nie ma nic inszego po sobie/ nie ma pismá/ nie ma obiáwienia/ tylko własny domysł á wymysł ludzki. A ták stąd się záwiera/ że P. M. y ná prawdźie y ná rozumie szwánkuie. wedle Alkoranu Tureckiego. Fol: 77. Wymysły y domysły ludzkie. Fol: 228. Pismo iest[...] Ale wymysły są ludzkie. Fol: 183.
Przećię P. M. woła/ że się ná pismie ś. ktore iest napewnieyszy fundáment sádźi. A ia mu też iegoż słowy odpowiádam. Pismo ze wszeláką vczćiwośćią prziymuiemy/ ále domysły/ ktore do pismá przylepiáią/ odrzucamy
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 45
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
: 228. Pismo jest[...] Ale wymysły są ludzkie. Fol: 183.
Przecię P. M. woła/ że się na piśmie ś. które jest napewniejszy fundament sadzi. A ja mu też jegoż słowy odpowiadam. Pismo ze wszelaką uczciwością przyjmujemy/ ale domysły/ które do pisma przylepiają/ odrzucamy: bo takie domysły są właśnie przydatki z rozumu ludzkiego urobione/ których w piśmie ś. nie masz. Mówi jeszcze P. M. Co się przez własną konsekwencją pokazuje/ nie może się to przydatkiem nazwać ale zawarciem.[...] A ja wedle jegoż słów odpowiadam; iż nie może być inaksze zawarcie/ jedno jakie są praemissae, abo to
: 228. Pismo iest[...] Ale wymysły są ludzkie. Fol: 183.
Przećię P. M. woła/ że się ná pismie ś. ktore iest napewnieyszy fundáment sádźi. A ia mu też iegoż słowy odpowiádam. Pismo ze wszeláką vczćiwośćią prziymuiemy/ ále domysły/ ktore do pismá przylepiáią/ odrzucamy: bo tákie domysły są własnie przydátki z rozumu ludzkiego vrobione/ ktorych w pismie ś. nie mász. Mowi ieszcze P. M. Co się przez własną consequentią pokázuie/ nie może się to przydátkiem názwáć ále záwárćiem.[...] A ia wedle iegoż słow odpowiádam; iż nie może bydź ináksze záwárćie/ iedno iákie są praemissae, ábo to
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 45
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
. Boże racz zlaski swej wszystko nieszczęście i udręczenie wielkie oddalić! Tak Duchownym jako i Świeckim słońce się zaćmi/ i wiatr rozmaitego przenagabania/ woczy żawieje! i snadnoby na szczęście dwojakie nieszczęście nastąpić mogło/ a osobliwie strzelca/ Raka/ Kożorożca/ i Panne/ trafił. Wszakże to sam naturalne i ludzkie domysły/ a nie boskie prorokowania! CO więtszego i pewniejszego/ to miesiące i tegodni pokazują. ¤ Pierwsza Kwadra. 1. dnia Czerwca podług Nowego/ a 22. Maja/ podług starego Kalendarza/ miedzy 3. i 4. przypada/ wprawdzieć znajduję dysponowaną na pawolną i wietrzna mokrość/ wszak że się spodziewam/
. Boże rácz zláski swey wszystko nieszcześćie y udręczenie wielkie oddálić! Ták Duchownym iáko y Swieckim słonce śię záćmi/ y wiátr rozmáitego przenágábánia/ woczy żáwieie! y snádnoby ná szcześćie dwoiákie nieszcześćie nástąpić mogło/ á osobliwie strzelcá/ Ráká/ Koźorożcá/ y Pánne/ tráfił. Wszákże to sam náturálne y ludzkie domysły/ á nie boskie prorokowánia! CO więtszego y pewnieyszego/ to mieśiące y tegodni pokázuią. ¤ Pierwsza Kwádrá. 1. dniá Czerwcá podług Nowego/ á 22. Maiá/ podług stárego Kálendarzá/ miedzy 3. y 4. przypada/ wprawdźieć znáyduię disponowáną ná pawolną y wietrzná mokrość/ wszák że śię spodźiewam/
Skrót tekstu: FurUważ
Strona: F4
Tytuł:
Astrophiczne uważanie o ułożeniu powietrza
Autor:
Stefan Furman
Drukarnia:
Dawid Frydrych Rhetiusz
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
kalendarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
