katolickiej? pewnie niemasz żadnej Religii więcej pomocnej Panom ku zachowaniu i pokojowi ich państw/ jako jest Chrześcijańska: abowiem ta wiąże sumnienie ludzkie/ czyni królowi/ i każdemu inszemu przełożonemu/ by też nagorszemu/ serca ludzkie zniewolone. A gdzież już lepszego sposobu do zatrzymania państw szukać nad ten/ który podbija ludzie ku doskonałemu posłuszeństwu? Jeśliż sam Chrystus Pan nasz podlegał prawu Cesarskiemu/ płacił pogłowne sam zasię/ i za ś. Piotra/ i inszym o to się radzącym toż rozkazał: a któż wątpić będzie/ aby też i uczniowie jego nie mieli tego czynić/ jeśliż się ta kimi chcą popisać: Przypomnię tu do tej rzeczy
kátholickiey? pewnie niemász żadney Religiey więcey pomocney Pánom ku záchowániu y pokoiowi ich państw/ iáko iest Chrześćiáńska: ábowiem tá wiąże sumnienie ludzkie/ czyni krolowi/ y káżdemu inszemu przełożonemu/ by też nagorszemu/ sercá ludzkie zniewolone. A gdźiesz iuż lepszego sposobu do zátrzymánia państw szukáć nád ten/ ktory podbiia ludźie ku doskonáłemu posłuszeństwu? Iesliż sam Chrystus Pan nász podlegał práwu Cesárskiemu/ płáćił pogłowne sam záśię/ y zá ś. Piotrá/ y inszym o to się rádzącym tosz roskazał: á ktoż wątpić będźie/ áby też y vczniowie iego nie mieli tego czynić/ iesliż się tá kimi chcą popisáć: Przypomnię tu do tey rzeczy
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 4 nlb
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
jest i to i owo miedzy wszytkimi biegańmi najdoskonalsze/ przeto też i do nauki zwłaszcza słowy na karcie wyrażonej zaprawdę najtrudniejsze. A raczej zeznać wolę bez wstydu/ iż sposobu i słów (terminos nazywają) Polskim językiem naszym/ którym Kawalkatorska nauka w piśmie podana do tych miast nigdy nie była/ wyrazić/ i ku wyrozumieniu doskonałemu podać piórkiem nie umiem: jednakże je mi samo podobieństwo pozwoli/ jako tako pokusić się nie wadzi. Wszelakie wyrażenie sposobu ćwiczenia Kawalkatorowie biegli w nauce swej (bez którego żadnego biegania doskonale i prawdziwie uczyć nie mogą) na troje rozdzielają/ które przezywają/ zwłaszcza Włoszy u których tych wieków ta nauka najdoskonalsza/ di
iest y to y owo miedzy wszytkimi biegáńmi naydoskonálsze/ przeto też y do náuki zwłaszczá słowy ná kárćie wyráżoney záprawdę naytrudnieysze. A ráczey zeznáć wolę bez wstydu/ iż sposobu y słow (terminos názywáią) Polskim ięzykiem nászym/ ktorym Káwálkatorska náuká w piśmie podáná do tych miast nigdy nie byłá/ wyráźić/ y ku wyrozumieniu doskonáłemu podáć piorkiem nie vmiem: iednákże ie mi sámo podobieństwo pozwoli/ iáko táko pokuśić się nie wádźi. Wszelákie wyráżenie sposobu ćwiczenia Káwálkatorowie biegli w náuce swey (bez ktorego żadnego biegánia doskonále y prawdźiwie vczyć nie mogą) ná troie rozdźieláią/ ktore przezywáią/ zwłaszczá Włoszy v ktorych tych wiekow tá náuká naydoskonálsza/ di
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Hiij
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603