omyłka w łokciu, jeżeli go zskali nie dobierzesz, jako w pręcie, abo włańcuchu. Zwłaszcza iż masz podany sposób w Nauce 99. Zabawy 2 robienia takowej skali, którą nie będąc szersza na miąszość palca wielkiego,każdy łokieć pojedynkiem wyda z tysiąca łokci. Dla pomiaru także i wydżyału Łanów, tysiąc razy doskonalszą jest skala na łokcie wydzielona, aniżeli na pręty abo na łańcuchy. Gdyż błąd w jednym pręcie kwadratowym, długim na łokci 15, gubi oraz łokci 225. (ponieważ 15 razy, 15. czynią 225) Włańcuchu zaś długim na łokci 50, gubi łokci 2500. A włokciu kwadratowym, tylko jeden łokieć
omyłká w łokćiu, ieżeli go zskali nie dobierzesz, iáko w pręćie, ábo włáńcuchu. Zwłaszcza iż masz podány sposob w Náuce 99. Zábáwy 2 robienia tákowey skali, ktorą nie będąc szersza ná miąszość pálcá wielkiego,káżdy łokieć poiedynkiem wyda z tyśiąca łokći. Dla pomiáru tákże y wydżiału Łanow, tyśiąc rázy doskonálszą iest skálá ná łokćie wydźielona, ániżeli ná pręty ábo na łáńcuchy. Gdyż błąd w iednym pręćie kwádratowym, długim ná łokći 15, gubi oraz łokći 225. (poniewasz 15 rázy, 15. czynią 225) Włańcuchu zaś długim ná łokći 50, gubi łokći 2500. A włokćiu kwádratowym, tylko ieden łokieć
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 98
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
swego rozumienia, o rzeczach zdania, i dobrej w ilacjach konsekwencyj potrzebuje różnych obiektów postaci, i niejakiego nałogu: co że się przez eksperiencją i długie Ćwiczenie nabywa: Więc według większej albo mniejszej każdego człowieka aplikacyj, poleru, i uporczywego ćwiczenia w różnych naukach, konsztach, i innych inwencjach, mniej albo więcej staje się doskonalszą, nie co do istoty swojej, ale względem konkursu i wspomagających się konkauzów naturalnych.
LI. Ośma prawda: iż dusza ludzka te wszystkie i same członki i części ciała ożywia i informuje, które są ordynowane z natury do sprawowania akcyj witalnych. Czego racja jest. Bo ponieważ dusza ludzka jest życiem ciała, toć gdzie
swego rozumienia, o rzeczach zdánia, y dobrey w illácyách konsekwencyi potrzebuie rożnych obiektow postáci, y nieiákiego náłogu: co że się przez experyencyą y długie cwiczenie nábywa: Więc według większey álbo mnieyszey káżdego człowieka ápplikácyi, poleru, y uporczywego ćwiczenia w rożnych náukach, konsztach, y innych inwencyach, mniey álbo więcey stáie się doskonalszą, nie co do istoty swoiey, ále względem konkursu y wspomagáiących się konkauzow náturalnych.
LI. Osma prawda: iż dusza ludzka te wszystkie y same członki y części ciałá ożywia y informuie, ktore są ordynowáne z nátury do sprawowania ákcyi witalnych. Czego racya iest. Bo ponieważ dusza ludzka iest życiem ciałá, toć gdzie
Skrót tekstu: BystrzInfCosm
Strona: D4
Tytuł:
Informacja Cosmograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
biologia, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
chcesz.
3. Chcę o najgodnieszy wszelkiej miłości jakiś ty godzien/ jaka tobie od wszelkiego stworzenia winna: jakiej nas jedyny syn twój/ a Pan nasz Chrystus JEZUS, i słowem i przykładem nauczył: chceć tak zupełną tak gorącą/ tak skuteczną/ tak słodką/ tak mocną/ tak nieodmienną/ tak zawsze co raz doskonalszą miłością przed tobą pałać/ którąby wszytkie niedoskonałości we mnie spłonęły/ którąby dusza moja zewsząd przejęta była/ którąby serce twoje uraczone i nasycone było.
Oto chcę/ ile ten śmiertelny i mizerny żywot nasz zniesie/ wszelkiego grzechu/ i woli twojej świętej przestępstwa by najlżejszego/ cale i stale uchodzić/ a nigdy
chcesz.
3. Chcę o naygodnieszy wszelkiey miłośći iákiś ty godźien/ iáka tobie od wszelkiego stworzeniá winna: iákiey nas iedyny syn twoy/ á Pan nász Chrystus IEZUS, i słowem i przykłádem náuczył: chceć ták zupełną ták gorącą/ ták skuteczną/ ták słodką/ tak mocną/ ták nieodmienną/ ták záwsze co raz doskonálszą miłośćią przed tobą pałáć/ ktorąby wszytkie niedoskonáłośći we mnie spłonęły/ ktorąby duszá moiá zewsząd przeięta byłá/ ktorąby serce twoie vraczone i násycone było.
Oto chcę/ ile ten śmiertelny i mizerny żywot nász znieśie/ wszelkiego grzechu/ i woli twoiey świętey przestępstwá by naylżeyszego/ cále i stále vchodźić/ á nigdy
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 114
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
. Mariej.
W Przezacnej Wenecji/ najdowała się Maria imieniem: która gdy sobie obrała życie na świecie bogomyslne/ i nabożeństwem świątobliwe/ obrała też sposób życia najczelniejszy: Bo nie tylko raz postąpiwszy w cnotach/ w nich trwać chciała/ ale codzień postępować z cnoty w cnotę/ i co godzina odmienna niosła doskonała/ doskonalszą się stawała. Jest bowiem nie mały wstecz postępek co raz nie postępować w cnotach. A żeby miała większą okazją do doskonałości/ uczyniła ślub czystości/ i naostatek Habit Święty przyjęła. Zaczym tak obfity pożytek duszy swojej przyniosła/ iż nietylko ludziom dobrym do dobroci dalszej i cnoty/ a złym do nawrócenia ku Bogu
. Máryey.
W Przezacney Wenecyey/ naydowáłá się Márya imięniem: ktora gdy sobie obráłá żyćie ná świećie bogomyslne/ y nabożeństwem świątobliwe/ obráłá też sposob żyćia nayczelnieyszy: Bo nie tylko raz postąpiwszy w cnotách/ w nich trwáć chćiáłá/ ále codźień postępowáć z cnoty w cnotę/ y co godźiná odmienna niosłá doskonáła/ doskonálszą się stawáłá. Iest bowiem nie máły wstecz postępek co raz nie postępowáć w cnotách. A żeby miáłá większą okázyą do doskonáłośći/ vczyniłá slub czystośći/ y náostátek Hábit Swięty przyięłá. Záczym ták obfity pożytek duszy swoiey przyniosłá/ iż nietylko ludźiom dobrym do dobroći dálszey y cnoty/ á złym do náwrocenia ku Bogu
Skrót tekstu: OkolNiebo
Strona: 17
Tytuł:
Niebo ziemskie aniołów w ciele
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Okolski
Drukarnia:
Drukarnia Jezuitów
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
ją naśladować/ i do jej perfekcjej dochodzić. Żywot B. Siostry Łucji.
O zaprawdę ś. emulacja; Niechże się tedy tym cieszy i chwali nabożna Zakonnica/ iż dziś tak wiele Psalmów/ Rożanego Wianka/ modlitw/ umąrtwienia/ Silentia/ czułości/ ukłonów odprawiała/ a niedoskonałości wykorzeniając/ co dzień świątobliwszą i doskonalszą zostawała. Żywot B. Łucji, Zakonu Dominika Z. opisany nakoniec od Antoniego Soc: Jezu. w Kalendarzu Naświętszej Panny.
PRzedziwny Bóg w darach swoich/ jednak najprzedniejszy w Oblubienicach przedwiecznego Syna swojego. W piąci lat gdy się przypatrowała pilno Obrazowi Naświętszej Panny Lucja B. usłyszała głos od Obrazu w te słowa:
ią násládowáć/ y do iey perfekcyey dochodźić. Zywot B. Siostry Lucyey.
O záprawdę ś. emulácya; Niechże się tedy tym ćieszy y chwali nabożna Zakonnicá/ iż dźiś ták wiele Psálmow/ Rożánego Wianká/ modlitw/ vmąrtwienia/ Silentia/ czułośći/ vkłonow odpráwiáłá/ á niedoskonáłośći wykorzeniáiąc/ co dźień świątobliwszą y doskonálszą zostawáłá. Zywot B. Lucyey, Zakonu Dominiká S. opisány nákoniec od Antoniego Soc: Iesv. w Kálendarzu Naświętszey Pánny.
PRzedźiwny Bog w dárách swoich/ iednák nayprzednieyszy w Oblubienicách przedwiecznego Syná swoiego. W piąći lat gdy się przypátrowáłá pilno Obrázowi Naświętszey Pánny Lucya B. vsłyszáłá głos od Obrázu w te słowá:
Skrót tekstu: OkolNiebo
Strona: 72
Tytuł:
Niebo ziemskie aniołów w ciele
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Okolski
Drukarnia:
Drukarnia Jezuitów
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644