i łaskawości, Że raczej ojcem mógłby być nazwanym Niżli ich panem, wszelkie przeciwności
Od nich staraniem niewypowiedzianem Odwracał, zwłaszcza by od drapieżności Żołnierskiej szczytem jego zasłonieniu, l krzywd dozorców byli uwolnieni.
Cóż o umysłu jego stateczności, I męstwie rzekę? jako na wszelakie Szczęście, w pociechach lubo w przeciwności, Ten mąż dostojny serce miał jednakie: Nieuniosły go żadne łagodności Fortuny, ani stłumiły nijakie Frasunki z zguby rzeczy ulubionych, Za nieszczęśliwym przypadkiem straconych.
W afektach swoich był pomiarkowany, Do łaski prędki, do gniewu leniwy, W zapalczywości prędko ubłagany, W mowie roztropny, baczny i prawdziwy: W obyczajach zaś prawie bez nagany, Ludzki
i łaskawości, Że raczej ojcem mógłby być nazwanym Niżli ich panem, wszelkie przeciwności
Od nich staraniem niewypowiedzianem Odwracał, zwłaszcza by od drapieżności Żołnierskiej szczytem jego zasłonieniu, l krzywd dozorców byli uwolnieni.
Cóż o umysłu jego stateczności, I męstwie rzekę? jako na wszelakie Szczęście, w pociechach lubo w przeciwności, Ten mąż dostojny serce miał jednakie: Nieuniosły go żadne łagodności Fortuny, ani stłumiły nijakie Frasunki z zguby rzeczy ulubionych, Za nieszczęśliwym przypadkiem straconych.
W affektach swoich był pomiarkowany, Do łaski prędki, do gniewu leniwy, W zapalczywości prędko ubłagany, W mowie rostropny, baczny i prawdziwy: W obyczajach zaś prawie bez nagany, Ludzki
Skrót tekstu: OdymWŻałKoniec
Strona: 355
Tytuł:
Żałośna postać Korony Polskiej
Autor:
Walenty Odymalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
początku, kiedy w swą drogę zmierzała, Jeśli nie Tobie, Któryś ster w jej biegu Dał, że stanęła po swój Laur u brzegu. III. Trzebaćby przynieść triumfalne Wojny: Bowiem, jako Cię Minerwa w swej szkole Wypiastowała; tak i Mars przystojny. Stąd rada mądra w Senatorskim kole Pospolitemu Dobru, z tąd dostojny Rząd danej władzy na Gradywa pole, Z tak wielkim kosztem. lecz się z tą przysługą Niechcę odzywać; bom domowym sługą. IV. Powiadać bowiem nietrzeba nikomu, Jako po świecie zawsze pięknie słynął Honor od wielkich Dzieł SAPIEHÓW Domu. Gdyż sam Twój Rodzic, jak się gdzie zawinął Na gonach Marsa,
początku, kiedy w swą drogę zmierzáłá, Ieśli nie Tobie, Ktoryś ster w iey biegu Dał, że stánęłá po swoy Laur v brzegu. III. Trzebáćby przynieść tryumfálne Woyny: Bowiem, iáko Cie Minerwá w swey szkole Wypiástowáłá; ták y Mars przystoyny. Ztąd rádá mądra w Senatorskim kole Pospolitemu Dobru, z tąd dostoyny Rząd dáney władzy ná Grádywa pole, Z ták wielkim kosztem. lecz się z tą przysługą Niechcę odzywáć; bom domowym sługą. IV. Powiádáć bowiem nietrzebá nikomu, Iáko po świećie záwsze pięknie słynął Honor od wielkich Dźieł SAPIEHOW Domu. Gdyż sam Twoy Rodźic, iák śię gdźie záwinął Ná gonách Marsá,
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 3
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
I Aż dzień wesoły znacząc/ nocne chwile wzdawa Jutrzenka: Ewrus padnie: wilga chjurawstawa Z Caefałem Eacidom powrotnym/ nadani Austrowie/ siecila drogę. tak fortunnie gnani/ Wcześnie w port pożdądany/ zadają pobiegi. Tym czasem burzy Minos/ Lelegiejskie brzegi/ I kosztuje nad miastem Alkotoą wojny/ Gdzie król Nisus; któremu szkarłatny dostojny/ Wśrzód poważnej siwizny/ w pół wierzchu głównego Włos się był wywił; dugność królestwa wsztkiego. Szóste rogi/ księżyca nowego wstawały: Wojenne sięwahało szczęście/ i nie mały Czas/ bujało zwycięstwo wątplowemi pióry. Była królewska wieża/ z ogłośnimi mory: Gdzie był/ jak o tym sława/ złotą lutnią złożył. Syn
I Aż dźień wesoły znácząc/ nocne chwile wzdawa Iutrzenká: Ewrus pádnié: wilga chjuráwstawa Z Caephałem AEácidom powrotnym/ nádáni Austrowie/ śiecila drogę. ták fortunnie gnáni/ Wcześnie w port pożdądány/ zádáią pobiegi. Tym czásem burzy Minos/ Lelegieyskie brzegi/ Y kosztuie nád miástem Alkotoą woyny/ Gdźie krol Nisus; ktoremu szkárłatny dostoyny/ Wśrzod poważney śiwizny/ w puł wierzchu głownego Włos się był wywił; dugność krolestwá wsztkiego. Szoste rogi/ kśiężycá nowego wstawáły: Woienne sięwáháło szczęśćie/ y nie máły Czás/ buiáło zwyćiestwo wątplowemi piory. Byłá krolewska wieża/ z ogłośnimi mory: Gdźie był/ iák o tym sławá/ złotą lutnią złożył. Syn
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 188
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
miast i zamków ziemia Pruska w sobie zamyka, któreśmy wyżej opisali. Biskupstwa Katolickiego, skoro po przyjęciu Wiary Chrześcijańskiej, ziemia Pruska miała czworo: Warmieńskie, Kulmeńskie, Sambijskie, i Pomezańskie: ale teraz Sambijskie Warmieńskiemu, a Pomezańskie Kulmeńskiemu, jest przyłączone. Warmeńskie Bisupstwo, które jest najprzedniejsze, wysoce w Panu Chrystusie dostojny Szymon Rudnicki Świętego Kościoła Rzymskiego, Pasterz pilny i czujny, żywota świątobliwego przykładem i pobożnością, w nauce Niebieskiej, i w Piśmie Świętym biegły, administrował: który młotem przeciw heretykom, ciężkim, i Kościoła Katolickiego potężny obroncaesłusznie ma być mianowany. A Kulmeńskim Biskupstwm wysoce w P. Chrystusie, dostojny N. Konopacki, źwierciadło
miast y zamkow źiemiá Pruska w sobie zámyka, ktoreśmy wyzey opisáli. Biskupstwá Kátolickiego, skoro po przyięćiu Wiáry Chrześćiánskiey, źiemiá Pruska miáłá czworo: Wármienskie, Kulmenskie, Sámbiyskie, y Pomezanskie: ále teraz Sambiyskie Wármienskiemu, á Pomezánskie Kulmenskiemu, iest przyłączone. Warmeńskie Bisupstwo, ktore iest nayprzednieysze, wysoce w Pánu Chrystusie dostoyny Szymon Rudnicki Swiętego Kośćiołá Rzymskiego, Pásterz pilny y czuyny, żywotá świątobliwego przykłádem y pobożnośćią, w náuce Niebieskiey, y w Piśmie Swiętym biegły, ádministrował: ktory młotem przećiw heretykom, cięszkim, y Kośćiołá Kátholickiego potężny obroncáesłusznie ma bydź miánowány. A Kulmenskim Biskupstwm wysoce w P. Chrystuśie, dostoyny N. Konopácki, źwierćiadło
Skrót tekstu: MurChwałPam
Strona: R2v
Tytuł:
Pamiętnik albo Kronika Pruskich Mistrzów i Książąt Pruskich
Autor:
Mikołaj Chwałkowski
Drukarnia:
Jan Tobiasz Keller
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1712
Data wydania (nie wcześniej niż):
1712
Data wydania (nie później niż):
1712
, wysoce w Panu Chrystusie dostojny Szymon Rudnicki Świętego Kościoła Rzymskiego, Pasterz pilny i czujny, żywota świątobliwego przykładem i pobożnością, w nauce Niebieskiej, i w Piśmie Świętym biegły, administrował: który młotem przeciw heretykom, ciężkim, i Kościoła Katolickiego potężny obroncaesłusznie ma być mianowany. A Kulmeńskim Biskupstwm wysoce w P. Chrystusie, dostojny N. Konopacki, źwierciadło Cnot i Nauk, świętobliwie i przystojnie sprawował. O ziemi Pomorskiej jużesmy mieli wyżej, która też męstwem Polaków z dawnych lat uskromiona, do Korony jest wcielona. Albowiem Król Bolesław Chabry, Monarcha Polski mężny i fortunny, Roku 1003. Ruskie Książęta zwojowawszy, i potężną siłą skróciwszy, na wieczną
, wysoce w Pánu Chrystusie dostoyny Szymon Rudnicki Swiętego Kośćiołá Rzymskiego, Pásterz pilny y czuyny, żywotá świątobliwego przykłádem y pobożnośćią, w náuce Niebieskiey, y w Piśmie Swiętym biegły, ádministrował: ktory młotem przećiw heretykom, cięszkim, y Kośćiołá Kátholickiego potężny obroncáesłusznie ma bydź miánowány. A Kulmenskim Biskupstwm wysoce w P. Chrystuśie, dostoyny N. Konopácki, źwierćiadło Cnot y Náuk, świętobliwie y przystoynie spráwował. O źiemi Pomorskiey iużesmy mieli wyszey, ktora też męstwem Polakow z dawnych lat uskromiona, do Korony iest wćielona. Albowiem Krol Bolesław Chabry, Monarcha Polski mężny y fortunny, Roku 1003. Ruskie Xiążętá zwoiowawszy, y potężną śiłą skroćiwszy, ná wieczną
Skrót tekstu: MurChwałPam
Strona: R2v
Tytuł:
Pamiętnik albo Kronika Pruskich Mistrzów i Książąt Pruskich
Autor:
Mikołaj Chwałkowski
Drukarnia:
Jan Tobiasz Keller
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1712
Data wydania (nie wcześniej niż):
1712
Data wydania (nie później niż):
1712
