człowieczego nie je/ lub krwie jego nie pije/ żywota w sobie nie ma. i ja w nim mieszkam/ a on we mnie. Skąd Cerkwi Wschodniej/ jak się już mało wyżej przypomniało/ zwyczaj starodawny w samym tylko chlebie Sakramentu Eucharystii podawania i pożywania jest pozwolony/ Anachoretom/ podróżnym/ i chorym/ tak Duchownym jak i świetskim. A podawania i pożywania w samej tylko krwi/ niemowiątkom nowo ochrzczonym/ i dorosłym barzo zbolałym: którzy oboi chleba połknąć niemogą. Bo co tamże zaraz Błogosł. Apostoł Paweł mówi/ Probet autem seipsum homo: et sic de pane illo edat. et de calice bibat. Qui enim manducat et
cżłowiecżego nie ie/ lub krwie iego nie pije/ żywotá w sobie nie ma. y ia w nim mieszkam/ á on we mnie. Zkąd Cerkwi Wschodniey/ iák sie iuż máło wyżey przypomniáło/ zwyczay starodawny w sámym tylko chlebie Sákrámentu Eucháristiey podawánia y pożywania iest pozwolony/ Anáchoretom/ podrożnym/ y chorym/ ták Duchownym iák y świetskim. A podawánia y pożywánia w sámey tylko krwi/ niemowiątkom nowo okrzcżonym/ y dorosłym bárzo zboláłym: ktorzy oboi chlebá połknąć niemogą. Bo co támże záraz Błogosł. Apostoł Páweł mowi/ Probet autem seipsum homo: et sic de pane illo edat. et de calice bibat. Qui enim manducat et
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 171
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
nie POZWALAM każdemu Posłowi w Izbie Poselskiej. Po Sejmie przyjął w Krakowie Posłów od Bogdana Wojewody Wołoskiego proszących o Elżbietę Siostrę Aleksandra za Zonę, ale Król żałobą po Matce nie dawno umarłej ekskuzował się. Roku 1506. Król złożył Sejm w Lublinie, na którym uspokojona kłótnia miedzy Duchownemi i Świeckiemi Stanami o miejsce, przez naznaczoną Duchownym Ministrom i Biskupom prawą rękę, a Świeckim lewą. Potym Król do Litwy pojechał, gdzie schorzały kazał się wieść przy Wojsku przeciw Tatarom zbliżającym się ku Wilnu, ale śmiertelną w drodze słabością zdjęty Ordynans dał Kiszce Hetmanowi Litewskiemu, ale i ten schorzały Michała Glińskiego na swoje miejsce wyprawił, który szczęśliwie Tatarów zniósł, o czym
nie POZWALAM każdemu Posłowi w Izbie Poselskiey. Po Seymie przyjął w Krakowie Posłów od Bogdana Wojewody Wołoskiego proszących o Elżbietę Siostrę Alexandra za Zonę, ale Król żałobą po Matce nie dawno umarłey exkuzował śię. Roku 1506. Król złożył Seym w Lublinie, na którym uspokojona kłótnia miedzy Duchownemi i Swieckiemi Stanami o mieysce, przez naznaczoną Duchownym Ministrom i Biskupom prawą rękę, á Swieckim lewą. Potym Krol do Litwy pojechał, gdźie schorzały kazał śię wieść przy Woysku przećiw Tatarom zbliżającym śię ku Wilnu, ale śmiertelną w drodze słabośćią zdjęty Ordynans dał Kiszce Hetmanowi Litewskiemu, ale i ten schorzały Michała Glińskiego na swoje mieysce wyprawił, który szczęśliwie Tatarów zniósł, o czym
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 61
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
i Sprawy wszystkie podpisować powinien, i pilnować żeby nie przeskakiwano z Regestru Spraw 1647.
Duchowni Deputaci Litewscy z Wileńskiej Kapituły dwa, z Żmudzkiej 1. i z Smoleńskiej jeden, także mają w tym Trybunale miejsce, i dzień naznaczony Wtorkowy do sądzenia Spraw Compositi Judicii 1641. i przydaje taż Konstytucja, że tym czteroma Duchownym czterech Świeckich Trybunał Litt: dodaje, dla sądzenia Spraw namienionych, ciż Deputaci Duchowni co Rok obrani być powinni 1670. RZĄD POLSKI.
Tudzież razem z Świeckiemi Deputatami wykonawszy Jurament po Elekcyj Marszałka Trybunału Koła wielkiego nazajutrz obierają sobie Marszałka Duchownego Compositi Judicii jednego z Świeckich Deputatów.
Trybunał Litt: nie może sądzić Spraw, które
i Sprawy wszystkie podpisować powinien, i pilnować żeby nie przeskakiwano z Regestru Spraw 1647.
Duchowni Deputaći Litewscy z Wileńskiey Kapituły dwa, z Zmudzkiey 1. i z Smoleńskiey jeden, także mają w tym Trybunale mieysce, i dźień naznaczony Wtorkowy do sądzenia Spraw Compositi Judicii 1641. i przydaje taż Konstytucya, że tym czteroma Duchownym czterech Swieckich Trybunał Litt: dodaje, dla sądzenia Spraw namienionych, ćiż Deputaći Duchowni co Rok obrani być powinni 1670. RZĄD POLSKI.
Tudźież razem z Swieckiemi Deputatami wykonawszy Jurament po Elekcyi Marszałka Trybunału Koła wielkiego nazajutrz obierają sobie Marszałka Duchownego Compositi Judicii jednego z Swieckich Deputatów.
Trybunał Litt: nie może sądźić Spraw, które
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 258
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
funtów jego, Nie będzie nigdy taki z wieprza westfalskiego. Ten posłano za świeża książęciu saskiemu, Obrońcy zbrodń Lutrowskich nie lada jakiemu. I gdy ten Henrych ucztę ostatnią sprawował, Podgarłka Lutrowego z oskomin kosztował, Aby umiał rozeznać smak pańskiego ciała, Żeby lepszy posiłek dusza z wina miała.
Płaszcz posłali Templarzom przemyślnej chytrości, Duchownym co pod płaszczem świętej pobożności Zwodzili lud, a więcej białegłowy, Mlecznymi, miodowymi i też z cukru słowy. I tak w Czechach mieli wsi i miasta i grody, A nadto niesłychanej nad inszych swobody, Że intratą królewski dochód przewyzszali - Tak to byli subtelni kościelni nastali! Żony męże pokradszy w klejnociech i w złocie
funtów jego, Nie będzie nigdy taki z wieprza westfalskiego. Ten posłano za świeża książęciu saskiemu, Obrońcy zbrodń Lutrowskich nie leda jakiemu. I gdy ten Henrych ucztę ostatnią sprawował, Podgarłka Lutrowego z oskomin kosztował, Aby umiał rozeznać smak pańskiego ciała, Żeby lepszy posiłek dusza z wina miała.
Płaszcz posłali Templarzom przemyślnej chytrości, Duchownym co pod płaszczem świętej pobożności Zwodzili lud, a więcej białegłowy, Mlecznymi, miodowymi i też z cukru słowy. I tak w Czechach mieli wsi i miasta i grody, A nadto niesłychanej nad inszych swobody, Że intratą królewski dochód przewyzszali - Tak to byli subtelni kościelni nastali! Żony męże pokradszy w klejnociech i w złocie
Skrót tekstu: ErZrzenAnKontr
Strona: 373
Tytuł:
Anatomia Martynusa Lutra Erazma z Roterdama
Autor:
Erazm z Rotterdamu
Tłumacz:
Jan Zrzenczycki
Drukarnia:
Bazyli Skalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
. Bogu twojemu czystością popisać? 4. Widział znowu tenże Z. pałac jakiś wspaniały, i w-nim bardzo bogate dwoje łożek, jedno sobie, drugie bratu swemu nagotowane, a nad nim złotemi literami napisano. Ten prawi złoty podarunek, dajeć ta, która jest i Córką i Oblubienicą. które widzenie gdy potym Ojcom Duchownym powiedział, tak mu to wytłumaczyli: żeć prawi Bogarodzica Panna, która się nazywa Córką Ojca przedwiecznego, a Oblubienica Ducha Z. uprosi łaskę męczeństwa. 5. Kiedy już właśnie ten Święty męczeństwo cierpieć poczynał, widział Zakonnik na imię Jan, który żył pospołu w-tymże Klasztorze z-Swiętym Wojciechem, z-nieba spuszczające się,
. Bogu twoiemu czystośćią popisać? 4. Widźiał znowu tenże S. páłác iákiś wspániáły, i w-nim bárdzo bogáte dwoie łożek, iedno sobie, drugie brátu swemu nágotowáne, á nád nim złotemi literámi nápisano. Ten práwi złoty podárunek, dáieć tá, ktora iest i Corką i Oblubienicą. ktore widzenie gdy potym Oycom Duchownym powiedźiał, ták mu to wytłumáczyli: żeć práwi Bogarodźicá Pánná, ktora się názywa Corką Oycá przedwiecznego, á Oblubienicá Duchá S. uprośi łaskę męczeństwá. 5. Kiedy iuż własnie ten Swięty męczeństwo ćierpieć poczynał, widźiał Zakonnik ná imię Ian, ktory żył pospołu w-tymże Klasztorze z-Swiętym Woyćiechem, z-niebá zpuszczáiące się,
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 87
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
/ etc. komu dań/ temu dań/ komu cło/ temu cło/ komu bojaźń/ bojaźń/ komu cześć cześć/ nikomu nic nie bądźcie dłużni/ tylko żebyście się zobopolnie miłowali: we wszystkim się przełożonym swym podobajcie/ nie obamwiajcie/ nie oszukiwajcie/ ale we wszech sprawach dobrą wierność pokazujcie. Przełożonym waszym duchownym którzy na Chrystusowym stolcu usiadszy/ tegoż was/ czego i Chrystus/ uczą/ bądźcie posłuszni/ abowiem oni czują/ jako ci którzy o ws liczbę dać mają/ żeby to czynili z radością/ a nie wzdychając. Znajcie i szanujcie ich tym więcej w miłości/ prze ich robotę. Gdyż to jest wola Boża
/ etc. komu dań/ temu dań/ komu cło/ temu cło/ komu boiaźń/ boiaźń/ komu cżeść cżeść/ nikomu nic nie bądźcie dłużni/ tylko żebyśćie się zobopolnie miłowáli: we wszystkim się przełożonym swym podobayćie/ nie obamwiaycie/ nie oszukiwayćie/ ále we wszech spráwách dobrą wierność pokázuycie. Przełożonym wászym duchownym ktorzy ná Chrystusowym stolcu vśiadszy/ tegoż was/ cżego y Chrystus/ vcżą/ bądźćie posłuszni/ ábowiem oni cżuią/ iáko ći ktorzy o ws licżbę dáć máią/ żeby to cżynili z rádośćią/ á nie wzdycháiąc. Znayćie y szánuyćie ich tym więcey w miłośći/ prze ich robotę. Gdyż to iest wola Boża
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 9
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
Ani też wymysły Papieskich Kanonistów cierpiane być mają/ którzy dysputują/ że starszeństwo to od Chrystusa Papieżowi Rzymskiemu było dane/ a przez Konstantyna nie dane/ ale stwierdzone. Naprzód iż Pseudoconstantinus ten wyraźnie o sobie pisze/ iż dwu barzo wielkich rzeczy Daniny daje Cerkiewnego starszeństwa na wszystkie co w okręgu Chrześcijańskim są Kapłany/ które Papieżowie Duchownym starszeństwem nazywają. I nad wszystkim zachodnym Cesarstwem panowania/ które ciż doczesnym starszeństwem/ mianują. O pierwszym tak mówią/ iż Konstantyn Przywilej Rzymskiego Kościoła Papieżowi dał/ aby we wszystkim okręgu Rzymskim Kapłani tak go za głowę mieli/ jako sędziowie Króla/ gdzie się i te słowa najdują. Ustawujemy, aby starszeństwo dzierżał,
Ani też wymysły Papieskich Kánonistow ćierpiáne być máią/ ktorzy disputuią/ że stárszeństwo to od Chrystusá Papieżowi Rzymskiemu było dáne/ á przez Konstántina nie dáne/ ále stwierdzone. Naprzod iż Pseudoconstantinus ten wyráźnie o sobie pisze/ iż dwu bárzo wielkich rzecży Dániny dáie Cerkiewnego stárszeństwá ná wszystkie co w okręgu Chrześćiáńskim są Kápłany/ ktore Papieżowie Duchownym stárszeństwem názywáią. Y nád wszystkim zachodnym Cesárstwem pánowania/ ktore ćiż docżesnym stárszeństwem/ miánuią. O pierwszym ták mowią/ iż Konstántyn Przywiley Rzymskiego Kośćiołá Papieżowi dał/ áby we wszystkim okręgu Rzymskim Kápłani ták go zá głowę mieli/ iáko sędźiowie Krolá/ gdźie się y te słowá nayduią. Vstáwuiemy, áby stárszenstwo dzierżał,
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 51
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
, Frankofurt, nad Menem rzeką. Spira vulgo Spejr, Trewer etc.
W Imperium Rzymsko-Niemieckim jedne są simpliciter WOLNE; Cesarzowi tylko podległe i KAMERZE jego, alias Imperialnemu Trybunałowi, mając tę u siebie lurysdykcję, którą mają Książęta, Hrabiowie, in suis Dominijs. Inne są Miasta LIBERE ProwincjaLES Książętów, lub Panom Duchownym, lub Świeckim, eks parte tylko et corta lege podległe, a de caetero wolne sobie.
Wolności te nadał Miastom według jednych Otto III. Cesarz Miraculum o Rzeczypospolitej i jej Rządach
mundi rzeczony; według drugich Karol IV Cesarz, z których czyli tamten, czyli ten (bo się Autorowie nie zgadzają) postanowił
, Frankofurt, nad Menem rzeką. Spira vulgo Speyr, Trewer etc.
W Imperium Rzymsko-Niemieckim iedne są simpliciter WOLNE; Cesarzowi tylko podległe y KAMERZE iego, alias Imperialnemu Trybunałowi, maiąc tę u siebie lurysdykcyę, ktorą maią Xiążęta, Hrabiowie, in suis Dominiis. Inne są Miasta LIBERAE PROVINCIALES Xiążętow, lub Panom Duchownym, lub Swieckim, ex parte tylko et corta lege podległe, a de caetero wolne sobie.
Wolności te nadał Miastom według iednych Otto III. Cesarz Miraculum o Rzeczypospolitey y iey Rządach
mundi rzeczony; według drugich Karol IV Cesarz, z ktorych czyli tamten, czyli ten (bo się Authorowie nie zgadzaią) postanowił
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 404
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, a jeszcze bardziej dla reprezentacyj Hierarchii Duchownej, przez którą Reges regnant. Niechcą też Duchowni ile Świeccy, od Świeckich Osób Omnia audentibus być upośledzeni, et Nos aliquod Nomenque Decusque gessimus. Dla tego inwentują sobie konceptem dobrym i z koneksyą, Ordery, przy zachodzącej Stolicy Apostołskiej Benedykcyj i Bullach. Właśnie im jako vere Duchownym, Znaki Spiritualitatis przyzwoite, Noszą Krzyże Chrystusowi Piastuni i Namie- O Wierze Katolickiej, którą źdobią Ordery
stnicy, Krzyże w ich ręku: bo wszelkie Benedykcje; a czemuż i na Piersiach Prałackich być nie mają?
GnieźnieŃSKIEJ ARCHI KAPITUŁY jest Order Krzyż, na którego jednej stronie jest Orzeł Biały Polski, na którego Piersiach jest
, a ieszcze bardziey dła reprezentacyi Hierarchii Duchowney, przez ktorą Reges regnant. Niechcą też Duchowni ile Swieccy, od Swieckich Osob Omnia audentibus bydź upośledzeni, et Nos aliquod Nomenque Decusque gessimus. Dla tego inwentuią sobie konceptem dobrym y z konnexyą, Ordery, przy zachodzącey Stolicy Apostolskiey Benedykcyi y Bullach. Własnie im iako vere Duchownym, Znaki Spiritualitatis przyzwoite, Noszą Krzyże Chrystusowi Piastuni y Namie- O Wierze Katolickiey, ktorą źdobią Ordery
stnicy, Krzyże w ich ręku: bo wszelkie Benedykcye; a cżemuż y na Piersiach Prałackich bydź nie maią?
GNIEZNIENSKIEY ARCHI KAPITUŁY iest Order Krzyż, na ktorego iedney stronie iest Orzeł Biały Polski, na ktorego Piersiach iest
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1056
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
tejże nocy do swej się wrócić Jerozolimy; gdzie lat 7 siedział. Przed wyjazdem z Katedry Patriarchalnej zwołał Duchowieństwo do niej, włożył Klątew na tego, któryby za życia jego Stolicę chciał osieść.
W lat 7 tojest Roku 1664 Car Sobór nakazał Grekom i Moskwie, nań pozwano Nikona. On reposuit: Moskiewskim Duchownym jako synom, nie dam się sądzić, ani Grekom, iż są przekupieni: sam Papież Rzymski, u którego nie Grecka dusza, ma nademną władzę. Obwołano go za Heretyka, a on na Sobór włożył klątew, Carowi pogroził klątwą Autorowi Soboru tego. Dla uniknienia rozruchu nic mu nieczyniono. Roku potym 1666
teyże nocy do swey się wrocić Ierozolimy; gdzie lat 7 siedział. Przed wyiazdem z Katedry Patryarchalney zwołał Duchowieństwo do niey, włożył Klątew na tego, ktoryby za życia iego Stolicę chciał osieść.
W lat 7 toiest Roku 1664 Car Sobor nakazał Grekom y Moskwie, nań pozwano Nikona. On reposuit: Moskiewskim Duchownym iako synom, nie dam się sądzić, ani Grekom, iż są przekupieni: sam Papież Rzymski, u ktorego nie Grecka dusza, ma nademną władzę. Obwołano go za Heretyka, á on na Sobor włożył klątew, Carowi pogroził klątwą Autorowi Soboru tego. Dla uniknienia rozruchu nic mu nieczyniono. Roku potym 1666
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 21
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
