Którzykolwiek z nich stronę przeciwną zwyciężą, Tamci ministrów, a ci prześladują księżą; Nietrudno tam obaczyć było męczenniki. Niemcy, mistrzom do stołu przybiwszy języki, Potem przed każdym prochu nasuwszy ćwierć funta, Wetkną zapalonego odrobinę lunta: Każdy oczy z takiego umykając palu, Pół języka zostawić wolał przy szynalu; Szwedzi zaś, do stodolnej przyprawiwszy ściany Katolickie za członki wstydliwe kapłany, Zapalą — toż, gdy parza, do sierpa co żywo, Bo go dali każdemu jakoby na żniwo, Tedy żną niebożęta, gdy nad nimi dachy Goreją: widziałbyś był prawdziwe wałachy. O mściwy, o surowy swej krzywdy odpłajca! Za pypcie swych kapłanów,
Którzykolwiek z nich stronę przeciwną zwyciężą, Tamci ministrów, a ci prześladują księżą; Nietrudno tam obaczyć było męczenniki. Niemcy, mistrzom do stołu przybiwszy języki, Potem przed każdym prochu nasuwszy ćwierć funta, Wetkną zapalonego odrobinę lunta: Każdy oczy z takiego umykając palu, Pół języka zostawić wolał przy szynalu; Szwedzi zaś, do stodolnej przyprawiwszy ściany Katolickie za członki wstydliwe kapłany, Zapalą — toż, gdy parza, do sierpa co żywo, Bo go dali każdemu jakoby na żniwo, Tedy żną niebożęta, gdy nad nimi dachy Goreją: widziałbyś był prawdziwe wałachy. O mściwy, o surowy swej krzywdy odpłajca! Za pypcie swych kapłanów,
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 384
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
dołu podane wiślne, odważone ad valorem cetnarów ad minimum nro 37, zaraz cechuje p. hutman na jednej głowie górę, od której wyszedł bałwan, i numerum, na drugi głowie cetnarów kwotę, i tak wyprawuje bałwany dewekciarz, tj. dozorca, i powinien je odprowadzić na kaszt mogilski, aby zupełnie były p. stodolnemu oddane. Te p. stodolny na legary każe włożyć i piaskiem obsypać, aby im słota nie tak dalece szkodziła; ładunku tychże pp. stygarowie pilnują, każdy swoich walaczów.
Przy wyprawie beczek z nadgórza taki porządek: beczki, lub na dole pakowane, gdy z dołu wydane bywają, zaraz na jedną głowę każe
dołu podane wiślne, odważone ad valorem cetnarów ad minimum nro 37, zaraz cechuje p. hutman na jednej głowie górę, od której wyszedł bałwan, i numerum, na drugi głowie cetnarów kwotę, i tak wyprawuje bałwany dewekciarz, tj. dozorca, i powinien je odprowadzić na kaszt mogilski, aby zupełnie były p. stodolnemu oddane. Te p. stodolny na legary każe włożyć i piaskiem obsypać, aby im słota nie tak dalece szkodziła; ładunku tychże pp. stygarowie pilnują, każdy swoich walaczów.
Przy wyprawie beczek z nadgórza taki porządek: beczki, lub na dole pakowane, gdy z dołu wydane bywają, zaraz na jedną głowę każe
Skrót tekstu: InsGór_2
Strona: 70
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1653 a 1691
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1691
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
valorem cetnarów ad minimum nro 37, zaraz cechuje p. hutman na jednej głowie górę, od której wyszedł bałwan, i numerum, na drugi głowie cetnarów kwotę, i tak wyprawuje bałwany dewekciarz, tj. dozorca, i powinien je odprowadzić na kaszt mogilski, aby zupełnie były p. stodolnemu oddane. Te p. stodolny na legary każe włożyć i piaskiem obsypać, aby im słota nie tak dalece szkodziła; ładunku tychże pp. stygarowie pilnują, każdy swoich walaczów.
Przy wyprawie beczek z nadgórza taki porządek: beczki, lub na dole pakowane, gdy z dołu wydane bywają, zaraz na jedną głowę każe pakować, p. warcabny swoje
valorem cetnarów ad minimum nro 37, zaraz cechuje p. hutman na jednej głowie górę, od której wyszedł bałwan, i numerum, na drugi głowie cetnarów kwotę, i tak wyprawuje bałwany dewekciarz, tj. dozorca, i powinien je odprowadzić na kaszt mogilski, aby zupełnie były p. stodolnemu oddane. Te p. stodolny na legary każe włożyć i piaskiem obsypać, aby im słota nie tak dalece szkodziła; ładunku tychże pp. stygarowie pilnują, każdy swoich walaczów.
Przy wyprawie beczek z nadgórza taki porządek: beczki, lub na dole pakowane, gdy z dołu wydane bywają, zaraz na jedną głowę każe pakować, p. warcabny swoje
Skrót tekstu: InsGór_2
Strona: 70
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1653 a 1691
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1691
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
gdy się dewekta otworzy, pakują się na drugą głowę każda, nulla excepta, chyba że do-
zorca dewekciarz tę albo ową beczkę, że w słupie jest, kontentuje się; i tak opakowane na obie głowie odprowadzić powinien i odprowadza zawsze dewekciarz dewektę na kaszt mogilski, przy którym bednarz pensionatus obręczy poprawia, a p. stodolny każe je kopić tylko we 2 rzędy, żeby się nie tak psowały, jako we trzy, dla ciężaru. Te beczki, jeżeli nieprędka defluitacja subsequitur, jako pod niebem leżące i niszczeniu podległe, każe żupa reparować i pakować, aby przy ładunku, który moram non patitur, żmuda nie była.
Przy ładunku zaś naprzód
gdy się dewekta otworzy, pakują się na drugą głowę każda, nulla excepta, chyba że do-
zorca dewekciarz tę albo ową beczkę, że w słupie jest, kontentuje się; i tak opakowane na obie głowie odprowadzić powinien i odprowadza zawsze dewekciarz dewektę na kaszt mogilski, przy którym bednarz pensionatus obręczy poprawia, a p. stodolny każe je kopić tylko we 2 rzędy, żeby się nie tak psowały, jako we trzy, dla ciężaru. Te beczki, jeżeli nieprędka defluitacyja subsequitur, jako pod niebem leżące i niszczeniu podległe, każe żupa reparować i pakować, aby przy ładunku, który moram non patitur, żmuda nie była.
Przy ładunku zaś naprzód
Skrót tekstu: InsGór_2
Strona: 71
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1653 a 1691
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1691
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
. Te beczki, jeżeli nieprędka defluitacja subsequitur, jako pod niebem leżące i niszczeniu podległe, każe żupa reparować i pakować, aby przy ładunku, który moram non patitur, żmuda nie była.
Przy ładunku zaś naprzód p. kontraregestrant przyjedzie, numeracyją uczyni i każdy rząd nacechuje. Im. p. podżupek, p. stodolny discernunt statki, które się zdadzą pod twardą, które pod beczki, i tak oneż każą podstawiać. Pp. frochtarze podstawiwszy statki powinni zaraz legary kazać naprawić, kopać, przednika mieć na statku, chłopów dać jednego i drugiego do pakowania, gdyż sobie sami pakują, jako chcą i pakunku im żupa nie broni,
. Te beczki, jeżeli nieprędka defluitacyja subsequitur, jako pod niebem leżące i niszczeniu podległe, każe żupa reparować i pakować, aby przy ładunku, który moram non patitur, żmuda nie była.
Przy ładunku zaś naprzód p. kontraregestrant przyjedzie, numeracyją uczyni i każdy rząd nacechuje. Im. p. podżupek, p. stodolny discernunt statki, które się zdadzą pod twardą, które pod beczki, i tak oneż każą podstawiać. Pp. frochtarze podstawiwszy statki powinni zaraz legary kazać naprawić, kopać, przednika mieć na statku, chłopów dać jednego i drugiego do pakowania, gdyż sobie sami pakują, jako chcą i pakunku im żupa nie broni,
Skrót tekstu: InsGór_2
Strona: 71
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1653 a 1691
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1691
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
pakowana albo że gruchoce, stawiają beczkowi, których do jednego statku bywa 10, 12, 15, bednarzów 4 bywa, bednarz odbije i zabije, pakownik p. frochtarza opakuje, chłop p. frochtarza podsypie.
Urzędników do dozoru dwóch, pachołek albo strażnik do każdego statku oprócz im. p. podżupka, kontraregestranta, stodolnego, stygarów, komornika i warcabnych, którzy generaliter dobrego rządu pilnują, transeundo pokażcie, gdzie czego potrzeba.
Wolno p. frochtarzowi kazać tę odbić beczkę, ową pakować, tę odrzucić jako szpetną albo z piaskiem zmieszaną, jako to bywa, że w drodze forman, gdy mu dno z beczki wypadnie, sól z ziemią
pakowana albo że gruchoce, stawiają beczkowi, których do jednego statku bywa 10, 12, 15, bednarzów 4 bywa, bednarz odbije i zabije, pakownik p. frochtarza opakuje, chłop p. frochtarza podsypie.
Urzędników do dozoru dwóch, pachołek albo strażnik do każdego statku oprócz im. p. podżupka, kontraregestranta, stodolnego, stygarów, komornika i warcabnych, którzy generaliter dobrego rządu pilnują, transeundo pokażcie, gdzie czego potrzeba.
Wolno p. frochtarzowi kazać tę odbić beczkę, ową pakować, tę odrzucić jako szpetną albo z piaskiem zmieszaną, jako to bywa, że w drodze forman, gdy mu dno z beczki wypadnie, sól z ziemią
Skrót tekstu: InsGór_2
Strona: 71
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1653 a 1691
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1691
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
, cztery beczki do sta na pakunek mazowiecki.
Na statku nie dołożonym, na noc, liczą się beczki i oddają się przednikowi, które rano znowu przed ładunkiem weryfikują się; toż się czyni i na lądzie z zostającemi beczkami. Na statku doładowanym liczą beczki albo im. p. podżupek, albo p. kontraregestrant, stodolny, przybrawszy sobie i drugiego urzędnika dla weryfikacyjej, toż czyni p. frochtarz albo jego przednik.
P. frochtarz daje asekuracyją żupie, imieniem swoim podpisaną, jako pakowne beczki, bałwany nie okrzesane (albo jeżeli który taki jest, przypisuje się ex numero) odbiera i takież oddać na komorze mazowieckiej submituje się.
Uniwerał
, cztery beczki do sta na pakunek mazowiecki.
Na statku nie dołożonym, na noc, liczą się beczki i oddają się przednikowi, które rano znowu przed ładunkiem weryfikują się; toż się czyni i na lądzie z zostającemi beczkami. Na statku doładowanym liczą beczki albo im. p. podżupek, albo p. kontraregestrant, stodolny, przybrawszy sobie i drugiego urzędnika dla weryfikacyjej, toż czyni p. frochtarz albo jego przednik.
P. frochtarz daje asekuracyją żupie, imieniem swoim podpisaną, jako pakowne beczki, bałwany nie okrzesane (albo jeżeli który taki jest, przypisuje się ex numero) odbiera i takież oddać na komorze mazowieckiej submituje się.
Uniwerał
Skrót tekstu: InsGór_2
Strona: 71
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1653 a 1691
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1691
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
wielickich die 2 junii 1691.
Jan Marcin Boczkowski, podżupek żup wielickich j. k. mci, Jerzy Marszałkowicz, kontraregestrant żup j. k. mci, Marcin Czaiński, stygar „Regis” j. k. mci, Ignacy Paweł Drozdowicz, stygar „Seraf” j. k. mci, Stanisław Lążeński, stodolny mogilski, Jacek Zakrzyński, warcabny „Regis” j. k. mci, Wawrzyniec Jan Danassel, warcabny „Seraf” j. k. mci, Jacek Słoński, kolekciany „Regis” et „Seraf”, Kazimierz Borowski, hutman gór j. k. mci, Kazimierz Ostrowski, hutman „Bożywoli”.
wielickich die 2 iunii 1691.
Jan Marcin Boczkowski, podżupek żup wielickich j. k. mci, Jerzy Marszałkowicz, kontraregestrant żup j. k. mci, Marcin Czaiński, stygar „Regis” j. k. mci, Ignacy Paweł Drozdowicz, stygar „Seraf” j. k. mci, Stanisław Lążeński, stodolny mogilski, Jacek Zakrzyński, warcabny „Regis” j. k. mci, Wawrzyniec Jan Danassel, warcabny „Seraf” j. k. mci, Jacek Słoński, kolekciany „Regis” et „Seraf”, Kazimierz Borowski, hutman gór j. k. mci, Kazimierz Ostrowski, hutman „Bożywoli”.
Skrót tekstu: InsGór_2
Strona: 72
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1653 a 1691
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1691
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
Bużenin” - Brześciański
10
„Bożawola” - Wodziński
10
„Seraf” - Śnitowski
10
„Górsko” – Bontems
10
„Danielowiec” - Hankiewicz
10
„Janina” – Giecej
10
„Wodna Góra” – Dłutyński
5
„Leszno” - Wiktorowa
5
Tygodniowe diaryje: tynfów
P.pisarz karbaryjski - Kazimierz Pieniążek
6
Stodolny kazimierski - Lubczeński
7
Stodolny niepołomicki - Pawlicki
7
Przystawa w Starych Górach - Schemackiewicz
8
Przystawa w Nowych Górach - Bogurski
8
W Wieliczce, d. 5 junii 1735.
Ordynacja diarii ichm. pp. oficjalistów żup bocheńskich zaczynającej się a d. 5 junii 1735
Tygodniowe diaryje: tynfów
Imć p. podżupek - Mrozek
60
Bużenin” - Brześciański
10
„Bożawola” - Wodziński
10
„Seraf” - Śnitowski
10
„Górsko” – Bontems
10
„Danielowiec” - Hankiewicz
10
„Janina” – Giecej
10
„Wodna Góra” – Dłutyński
5
„Leszno” - Wiktorowa
5
Tygodniowe dyjaryje: tynfów
P.pisarz karbaryjski - Kazimierz Pieniążek
6
Stodolny kazimierski - Lubczeński
7
Stodolny niepołomicki - Pawlicki
7
Przystawa w Starych Górach - Schemackiewicz
8
Przystawa w Nowych Górach - Bogurski
8
W Wieliczce, d. 5 iunii 1735.
Ordynacyja dyjaryi ichm. pp. oficyjalistów żup bocheńskich zaczynającej się a d. 5 iunii 1735
Tygodniowe dyjaryje: tynfów
Imć p. podżupek - Mrozek
60
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 94
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
„Bożawola” - Wodziński
10
„Seraf” - Śnitowski
10
„Górsko” – Bontems
10
„Danielowiec” - Hankiewicz
10
„Janina” – Giecej
10
„Wodna Góra” – Dłutyński
5
„Leszno” - Wiktorowa
5
Tygodniowe diaryje: tynfów
P.pisarz karbaryjski - Kazimierz Pieniążek
6
Stodolny kazimierski - Lubczeński
7
Stodolny niepołomicki - Pawlicki
7
Przystawa w Starych Górach - Schemackiewicz
8
Przystawa w Nowych Górach - Bogurski
8
W Wieliczce, d. 5 junii 1735.
Ordynacja diarii ichm. pp. oficjalistów żup bocheńskich zaczynającej się a d. 5 junii 1735
Tygodniowe diaryje: tynfów
Imć p. podżupek - Mrozek
60
Pisarz - Józef Bętkowski
40
„Bożawola” - Wodziński
10
„Seraf” - Śnitowski
10
„Górsko” – Bontems
10
„Danielowiec” - Hankiewicz
10
„Janina” – Giecej
10
„Wodna Góra” – Dłutyński
5
„Leszno” - Wiktorowa
5
Tygodniowe dyjaryje: tynfów
P.pisarz karbaryjski - Kazimierz Pieniążek
6
Stodolny kazimierski - Lubczeński
7
Stodolny niepołomicki - Pawlicki
7
Przystawa w Starych Górach - Schemackiewicz
8
Przystawa w Nowych Górach - Bogurski
8
W Wieliczce, d. 5 iunii 1735.
Ordynacyja dyjaryi ichm. pp. oficyjalistów żup bocheńskich zaczynającej się a d. 5 iunii 1735
Tygodniowe dyjaryje: tynfów
Imć p. podżupek - Mrozek
60
Pisarz - Józef Bętkowski
40
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 94
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
