, Na twój nagrobek, Polsko, skamienieję!” Jak pierwszym Litwa tren smutny śpiewała, Tenże ton bliska Żmudź wtórym trzymała; Nadto herbowny Niedźwiedź przy niej huczy, Za zmarłą Polskę swe pacierze mruczy. Ruś zacznie lament: „Mój Lwie żółto-złoty,
Poczułeś i ty lwów obcych obroty; Jednak cię bagna i poleskie wody Parkanić mogły od gwałtownej szkody. Lecz chłopska hardość pokoju zajrzała I rozjuszoną złość wysforowała. Więc gdy nie ufasz pazurom i sile. Umrzyj na polskiej kochanej mogile.” Jednęż pieśń kwili przy jednym ciężarze Wołyńska ziemia, idąc z Rusią w parze. Podlasze, Mazowsz tak zaczną mutety, A zwłaszcza druga śpiewa
, Na twój nagrobek, Polsko, skamienieję!” Jak pierwszym Litwa tren smutny śpiewała, Tenże ton bliska Żmudź wtórym trzymała; Nadto herbowny Niedźwiedź przy niej huczy, Za zmarłą Polskę swe pacierze mruczy. Ruś zacznie lament: „Mój Lwie żółto-złoty,
Poczułeś i ty lwów obcych obroty; Jednak cię bagna i poleskie wody Parkanić mogły od gwałtownej szkody. Lecz chłopska hardość pokoju zajrzała I rozjuszoną złość wysforowała. Więc gdy nie ufasz pazurom i sile. Umrzyj na polskiej kochanej mogile.” Jednęż pieśń kwili przy jednym ciężarze Wołyńska ziemia, idąc z Rusią w parze. Podlasze, Mazowsz tak zaczną mutety, A zwłaszcza druga śpiewa
Skrót tekstu: RudnPieśńBar_II
Strona: 473
Tytuł:
Pieśń postna nabożna o Koronie Polskiej
Autor:
Dominik Rudnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
nie wcześniej niż 1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
