polon. złotych 50, dyco pięćdziesiąt, oicyzny swojej. Zwys pomieniony Maciej Lysien nieboscik, mając syna Wawrzinca, który wrzusyl sad przeciwko strijam swoim, pretentując sobie oicyzny s polon. Kany się skonplanowali na złotych 50; które odebrał przy prawie naszem wałaskim. A tak ucenili zgodę miedzy sobą zyc spokojnie, nie pretentując sobie dziadowizny ani tes oicyzny. Kany to zeznał jawnie, jaśnie i wyraźnie. Stało się przy bytności jegomości pana R. Zbroska.
298. Eodem acto. — k. 89v Anno Domini 1745 dje 26 octobris 26 X. — Jakub Konior z Slotwiny pozwał do sądu wałaskiego Wacława Krzosza z Zabnice, aby
polon. złotych 50, dyco pięcdziesiąt, oicyzny swoiei. Zwys pomięniony Maciei Lysien nieboscik, maiąc syna Wawrzinca, ktury wrzusyl sad przeciwko stryiam swoim, pretentuiąc sobie oicyzny s polon. Kany sie zkonplanowali na złotych 50; kture odebrał przi prawie naszem wałaskim. A tak ucenili zgodę miedzy sobą zyc spokoinie, nie pretentuiąc sobie dziadowizny ani tes oicyzny. Kany to zeznał jawnie, jasnie i wyraźnie. Stało sie przi bytnosci jegomosci pana R. Zbroska.
298. Eodem acto. — k. 89v Anno Domini 1745 die 26 octobris 26 X. — Jakub Konior z Slotwiny pozwał do sądu wałaskiego Wacława Krzosza z Zabnice, aby
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 111
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
Zbroszka administratora państwa żywieckiego.
305. Eodem actu. — Stała się kontrowerszja na prawie naszem wałaskim albo rosządek. Ponieważ Szemun Gardas z Rycirki zastawił polanę nazwaną Gardaszowka Piotrowi Słowiakowi z Rycirki za szurnę pewną złotych 50, dyko pięćdziesiąt, wzruszywszy sząd Jan Gardas do prawa walaskiego przeciwko Piotra Slowiaka, iże jest bliszy ojczyzny i dziadowizny, aniżeli Piort Slowiak. Wysłuchawszy prawo walaskie obiedwie strony przysządzili Janowi Gardaszowi wykupie z rąk niepilich swoją ojczyznę i dziadowiznę. Więc tedy oddal Jan Gardas przy prawie wałaskim pomięniąną szurnę Piotrowi Slowiakowi złotych 50, swoją pomięniąną polanę odebrał. Stało się przy bytności jegomości pana administratora państwa żywieckiego R. Zbroszka.
306.
Zbroszka administratora państwa zywieckiego.
305. Eodem actu. — Stała sie controwerszya na prawie naszem wałaskim albo rosządek. Poniewas Szęmun Gardas z Rycirki zastawił polanę nazwaną Gardaszowka Piotrowi Słowiakowi z Rycirki za szurnę pewną złotych 50, dyko pięcdziesiąt, wzruszywszy sząd Jąn Gardas do prawa walaskiego przeciwko Piotra Slowiaka, ize iest bliszy oiczyzny i dziadowizny, anizeli Piort Slowiak. Wysłuchawszy prawo walaskie obiedwie strony przisządzili Janowi Gardaszowi wykupie z rąk niepilich swoię oiczyznę i dziadowiznę. Więc tedy oddal Jan Gardas przi prawie wałaskim pomięniąną szurnę Piotrowi Slowiakowi złotych 50, swoię pomięniąną polanę odebrał. Stało sie przi bytnosci jegomosci pana administratora państwa zywieckiego R. Zbroszka.
306.
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 113
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
Anno Domini 1701 dnia 23 października stała się ugoda między dwiema stronami przyjacielskiemi, z jednej strony sławetnie urodzonym panem Jędrzejem sołtysem nowickim, a z drugiej strony panem Jonem Leszackiem. Który to Andrej sołtys nowicki przyjął do gruntu swego tegoż wyż opisanego Iwana do synowy swojej za syna i zapisał mu połowice swojej części ojczyzny i dziadowizny swojej własny. Połowice jeszcze tejże części tegoż to Iwana zapisuje wnukowi swemu Stefkowi, który to został po nieboszczyku synu jego Waśku. A tę drugą połowice, a czwartą część jego gruntu, temuż to Iwanowi zapisuje wiecznymi czasy i potomkom jego, iż go nikt rujnować nie może. I te ćwierć tegoż
Anno Domini 1701 dnia 23 października stała sie ugoda między dwiema stronami przyjacielskiemi, z jednej strony sławetnie urodzonym panem Jędrzejem sołtysem nowickim, a z drugiej strony panem Jonem Leszackiem. Który to Andrej sołtys nowicki przyjął do gruntu swego tegoż wyż opisanego Iwana do synowy swojej za syna i zapisał mu połowice swojej części ojczyzny i dziadowizny swojej własny. Połowice jeszcze tejże części tegoż to Iwana zapisuje wnukowi swemu Stefkowi, który to został po nieboszczyku synu jego Waśku. A tę drugą połowice, a czwartą część jego gruntu, temuż to Iwanowi zapisuje wiecznymi czasy i potomkom jego, iż go nikt rujnować nie może. I te ćwierć tegoż
Skrót tekstu: KsKlim_1
Strona: 350
Tytuł:
Księga sądowa kresu klimkowskiego_1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
za trunek dworski, to wedłuk uznania ławice Kozub nadgrodzic powinien tak, żeby kaczmarz nieszkodował, a jeżeliby się miał kiedy Kozub wazyc albo kto inszy, tedy surowo plagami i grzywnami karany będzie. (Ij. 187)
3594. (924) Sprawa szósta — Wojciech Kubowicz upominał się zarembku u Popławskiego, jako dziadowizny i dziedzictwa własnego, na którym zarembku Popławski siedział przez lat 13, w tej tylko pretensji, ze mu był winien Mikołaj Wienczek, dziad Kubowicza, zasług fl. 48 gr. 15, ze potym tenże Popławski dołożył do hiberny fl. 16 gr. 15, więc ze się teraz pokazało, ze Popławski chałupę
za trunek dworski, to wedłuk uznania ławice Kozub nadgrodzic powinien tak, żeby kaczmarz nieszkodował, a iezeliby sie miał kiedy Kozub wazyc albo kto inszy, tedy surowo plagami y grzywnami karany bedzie. (II. 187)
3594. (924) Sprawa szosta — Woyciech Kubowicz upominał sie zarembku u Popławskiego, iako dziadowizny y dziedzictwa własnego, na ktorym zarembku Popławski siedział przez lat 13, w tey tylko pretensyi, ze mu był winien Mikołai Wienczek, dziad Kubowicza, zasług fl. 48 gr. 15, ze potym tenze Popławski dołozył do hiberny fl. 16 gr. 15, wienc ze sie teraz pokazało, ze Popławski chałupe
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 392
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
mamy, ze w dobrach konwęntu naszego wsi Kasina nazwanej, wierni i zyczliwi poddani nasi, ratując się według przepomożęnia swojego na swoich rolach, zagrodach, zarębkach i osiadłosciach utrzymać się jedni, a drudzy nowego nabywać dziedzictwa pragną, więc, że z pozwoleniem i wiadomoscią, przy całej uczciwej ławicy Wojciech Kubowic zpłacił Popławskiego, z dziadowizny swojej, na tym zarembku siedzącego w długu, zaciągnionym od tęgoz Popławskiego, do którego więcej Popławski nie będzie należał, któremu zaras pieniądze wyliczył i insze długi zapłacił, które są położone w dekretowej księdze in an. 1719 w sprawie szostej, tedy, aby dziedzictwo jego nieodmięnne było, prawo dziedziczne na tym zarembku pomienionemu
mamy, ze w dobrach konwęntu naszego wsi Kasina nazwaney, wierni y zyczliwi poddani nasi, ratuiąc się według przepomożęnia swoiego na swoich rolach, zagrodach, zarębkach y osiadłosciach utrzymac się iedni, a drudzy nowego nabywać dziedzictwa pragną, więc, że z pozwolenięm y wiadomoscią, przy całey uczciwey ławicy Woyciech Kubowic zpłacił Popławskiego, z dziadowizny swoiey, na tym zarembku siedzącego w długu, zaciągnionym od tęgoz Popławskiego, do ktorego więcey Popławski nie będzie należał, ktoremu zaras pieniądze wyliczył y insze długi zapłacił, ktore są położone w dekretowey xiędze in an. 1719 w sprawie szostey, tedy, aby dziedzictwo iego nieodmięnne było, prawo dziedziczne na tym zaręmbku pomięnionęmu
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 399
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
