skromnie/ żeby na was skarga nie przyszła. Podź/ jużci Pan Ociec dozwolił. A cóż będziem grać? Każdy ma sobie grę wybierać/ a co on obierze/ to drudzy z nim mają grać. A któż pierwej pocznie? Będziem o to losy miotać. Los na mię padł. Podźmy gonić trzeciego. Dziewcza to gra/ raczej będziem gałki grać. Owo jest moja para/ przyłożciez wy też swoje pary. Jeśli cetno będzie w dołku/ tedy ja wygram/ a jeśli licho/ tedy ty wygrasz. O zakład/ kto więcej wrzuci. Nie czyń mi krzywdy/ boć dam w łeb. Tom ja wygrał/ przegrał
skromnie/ żeby ná was skárgá nie przyszłá. Podź/ jużći Pan Oćiec dozwolił. A coż będźiem gráć? Káżdy ma sobie grę wybieráć/ á co on objerze/ to drudzy z nim máją gráć. A ktoż pierwey pocżnie? Będźiem o to losy miotáć. Los ná mię padł. Podźmy gonić trzećiego. Dźiewcża to grá/ racżey będźiem gałki gráć. Owo jest mojá pará/ przyłożćiez wy też swoje pary. Ieśli cetno będźie w dołku/ tedy ja wygram/ á jeśli licho/ tedy ty wygrasz. O zákład/ kto więcey wrzući. Nie cżyń mi krzywdy/ boć dam w łeb. Tom ja wygrał/ przegrał
Skrót tekstu: VolcDial
Strona: 56
Tytuł:
Viertzig dialogi
Autor:
Nicolaus Volckmar
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
rozmówki do nauki języka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
